Egzema (atopowe zapalenie skóry) a alergia - sprawdź czym się różnią

Egzema, określana również mianem wyprysku atopowego, to jedna z częściej występujących dermatoz, czyli chorób skóry. Wywołana stanem zapalnym i objawiająca się łuszczeniem, swędzeniem i pieczeniem, nie jest jednak do końca poznana. Bywa, że mylona jest z alergią. Co je od siebie odróżnia? Od czego powstaje egzema? Tłumaczymy!

Egzema - gdzie występują zmiany skórne?

Egzema (wyprysk atopowy, atopowe zapalenie skóry) może rozwinąć się w dowolnym miejscu na skórze. Najczęściej rozpoznaje się ją jednak na twarzy, dłoniach, łokciach, nogach, pod pachami i na głowie. 

Schorzenie cechuje się zmiennym natężeniem dolegliwości oraz ich występowaniem w różnych kombinacjach. Egzema nie jest chorobą zakaźną i nie można się nią zarazić. Pierwsze jej objawy często pojawiają się już w dzieciństwie. Występuje dwukrotnie częściej u dzieci, których rodzice chorują na egzemę.

Jak objawia się egzema?

Wyprysk atopowy wywołuje dolegliwości skórne w postaci suchej, łuszczącej się skóry, która swędzi, a niekiedy również piecze. Zaobserwować na niej można charakterystyczne grudki i pęcherzyki wypełnione płynem. Chorobie mogą towarzyszyć wysięki, w miejscu których po zagojeniu pozostają strupki.

Jakie czynniki wywołują egzemę?

Możemy wyróżnić dwa podstawowe rodzaje egzemy, którymi są:

• egzema egzogenna - powstała na skutek bezpośredniego kontaktu skóry z alergenem, na przykład składnikiem pożywienia (np. alergia na gluten), kosmetyku, biżuterii (np. alergia na nikiel) lub powietrza. Alergeny te, kontaktując się z komórkami obronnymi skóry, doprowadzają do rozwoju uczulenia przez pobudzenie komórek zwanych limfocytami. Egzema tego typu najczęściej pojawia się na dłoniach i przedramionach.

• egzema endogenna - powstała na skutek skłonności organizmu do jej wystąpienia. Specjaliści wskazują, że za jej rozwojem stoją skłonności genetyczne i zaburzenia układu odpornościowego.

Zdarza się też, że wystąpienia lub nasilenia zmian skórnych przyczynia się silny stres lub napięcie nerwowe. Niekiedy u chorych z egzemą diagnozuje się jednocześnie depresję.

Egzema a alergia - kluczowa diagnostyka

Reakcja skórna przy egzemie może do złudzenia przypominać tę, która występuje w przypadku działania różnych alergenów. Nie brakuje przypadków, kiedy chorobie towarzyszą dodatkowe objawy alergiczne, które mogą współistnieć z objawami egzemy o podłożu niealergicznym.  Egzema bardzo często występuje wraz z innymi chorobami alergicznymi, takich jak astma czy katar sienny. U około 20-30% pacjentów z egzemą wykrywa się alergie pokarmowe. Te jednak nigdy nie są bezpośrednią przyczyną egzemy.

Diagnostyka odgrywa kluczową rolę w przypadku wystąpienia na skórze objawów, mogących świadczyć o alergii lub egzemie, do której mogą, ale nie muszą prowadzić skłonności alergiczne. Choć egzema jest rodzajem alergii, to nie każda alergia skórna jest egzemą.

Obserwujesz u siebie niepokojące zmiany skórne? Twoja skóra łuszczy się, swędzi, a na jej powierzchni pojawiają się grudki i pęcherzyki? Umów e-wizytę za pośrednictwem serwisu Receptomat.pl - w jej trakcie specjalista postawi diagnozę choroby, którą może być egzema i przepisze skuteczne w jej leczeniu leki na receptę, np. Clobederm.

Na czym polega leczenie egzemy?

Leczenie egzemy opiera się na terapii farmakologicznej, w której zastosowanie znajdują podawane miejscowo kortykosteroidy, doustne glikokortykosteroidy oraz leki przeciwhistaminowe, które łagodzą swędzenie. 

Ważnym etapem etapem leczenia wyprysku o podłożu alergicznym jest ustalenie alergenu przyczynowego, a następnie jego wyeliminowanie z życia chorego. Stosuje się także odczulanie, które jest niezbędne w przypadku, gdy do powstania egzemy przyczynia się substancja alergizująca. Z uwagi na złożoność choroby, w jej zwalczaniu kluczowa może okazać się współpraca dermatologa, alergologa, endokrynologa, a nawet psychiatry.

Aby zapobiec nawrotom choroby, należy dbać o higienę skóry - ochronę przed wysychaniem zapewni jej stosowanie kosmetyków nawilżających i delikatnych środków myjących. Kluczowe jest również ograniczanie kontaktu z substancjami drażniącymi oraz unikanie produktów żywnościowych, które mogą wywołać egzemę.