Jak nie rozmawiać z ludźmi z depresją? Podpowiadamy i wyjaśniamy

Świadomość społeczna na temat zaburzeń psychicznych nieustannie wzrasta. Mimo to, depresja wciąż bywa bagatelizowana i traktowana jak chwilowy smutek czy nawet oznaka lenistwa. Tymczasem jest to poważna choroba, w leczeniu której ważną rolę odgrywa wsparcie rodziny i znajomych. Wielu bliskich nie wie jednak, jak komunikować się z chorym na depresję. Co mówić, a czego lepiej unikać w rozmowach? O tym poniżej!

Depresja – objawy i przyczyny choroby

Jak wynika z danych WHO, depresja jest czwartą najpoważniejszą chorobą na świecie – zaraz po chorobach układu krążenia, raku i cukrzycy. Jest ona zaburzeniem psychicznym, które oddziałuje na cały organizm i powoduje znaczny spadek jakości życia chorego.

Depresję diagnozuje się, jeśli minimum dwa spośród poniższych objawów utrzymują się przez co najmniej dwa tygodnie:

• obniżenie nastroju,
• utrata zainteresowań lub przyjemności (anhedonia),
• zmniejszenie energii lub uczucie zmęczenia (anergia).

Depresja dotyka nie tylko chorego, ale i osób z jego najbliższego otoczenia. Sporym wyzwaniem jest zwłaszcza komunikacja z osobą z depresją. Nieumiejętnie prowadzona może przyczyniać się do nasilenia objawów choroby.

Czego NIE MÓWIĆ osobie z depresją?

Nie umniejszaj powagi choroby

W rozmowie z osobą z depresją powinniśmy przede wszystkim wystrzegać się negowania uczuć chorego. Moralizatorskie komentarze powtarzane przez bliskich i znajomych, takie jak: „wymyślasz”, „inni mają gorzej”, „każdy ma czasem depresję” czy „nie wiesz co to prawdziwe problemy” jedynie wzmacniają objawy wystarczająco ciężkiej choroby. Odbieranie prawa do przeżywania smutku i złości wzmaga też poczucie winy u chorego. 

Nie motywuj na siłę

Depresja to znacznie więcej niż smutek. Poważnej chorobie towarzyszy też brak energii, utrata zainteresowań, zaburzenia snu oraz bóle mięśni i stawów. Nie motywujmy więc chorego tekstami: „rusz się”, „wyjdź do ludzi”, „uśmiechnij się” czy „zrób coś z sobą”. Istnieje duża szansa, że osoba z depresją nie ma na to obecnie siły.

Nie szantażuj

Krzywdzące dla osób z depresją są też hasła mające zmusić chorego do zmiany zachorowania. „Jak się nie pozbierasz, to się wyprowadzę” czy „daję Ci dwa tygodnie, żeby się ogarnąć” to emocjonalny szantaż, który nie tylko potęguje depresję, ale może nawet wywoływać niebezpieczne myśli samobójcze.

Nie rzucaj frazesami

„Będzie dobrze”, „rozumiem co czujesz”, „grunt to pozytywne myślenie” czy „co Cię nie zabije, to Cię wzmocni” – to kolejne stwierdzenia, których należy unikać w komunikacji z osobą chorą na depresję. Takie łatwe pocieszanie może wzmacniać poczucie niezrozumienia u chorego, który w żaden sposób nie kontroluje swojego nastroju. Do wyleczenia depresji nie wystarczą dobre chęci – niezbędna jest specjalistyczna pomoc lekarska, obejmująca farmakoterapię i/lub psychoterapię.

Co MÓWIĆ osobie z depresją?

Wiemy już, czego nie mówić osobie z depresją. Udzielanie pomocy przez otoczenie pełni jednak bardzo ważną funkcję w dochodzeniu do zdrowia. Jak więc rozmawiać z chorym?

Osobę z depresją warto zapewniać o swoim wsparciu, mówiąc:

• „jestem tu dla Ciebie”,
• „możesz na mnie liczyć”,
• „co mogę dla Ciebie zrobić?”,
• „masz prawo czuć się smutny”,
• „wiem, że Ci ciężko”,
• „nie musisz czuć wstydu”,
• „nie potrafię do końca zrozumieć, przez co przechodzisz, ale masz moje pełne wsparcie”.

Depresja to poważna choroba, w skrajnych przypadkach prowadząca do prób samobójczych, dlatego tak ważne jest wspieranie chorego rozmową.

Znasz kogoś, kto może chorować na depresję? Nie ignoruj jego problemów! Zamiast tego zapewnij, że depresja to choroba jak każda inna – wymagająca leczenia. Zasugeruj konsultację lekarską.