Jaka jest rola farmakoterapii w leczeniu depresji? Jaka jest skuteczność?

W leczeniu depresji kluczową rolę odgrywają antydepresanty, wyrównujące poziom neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za nasze dobre samopoczucie. Na czym polega farmakoterapia w leczeniu depresji? Jakie leki przyjmuje się przy zaburzeniach nastroju? Jaka jest skuteczność ich stosowania? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w poniższym artykule.

Farmakoterapia w leczeniu depresji - główna metoda zwalczania choroby

Farmakoterapia stanowi podstawowy sposób leczenia depresji o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu. W trakcie terapii pacjent przyjmuje leki przeciwdepresyjne na receptę, przepisane mu przez lekarza psychiatrę po dogłębnym wywiadzie i ocenie nasilenia objawów choroby.

Obniżony nastrój, utrata zainteresowań i ogólny brak energii. Obserwujesz trwanie tych objawów przez minimum 2 tygodnie? To może być depresja. Umów e-wizytę z lekarzem przez serwis Receptomat.pl i otrzymaj receptę np. na Ketrel. W jej trakcie możesz również uzyskać e-receptę na leki na depresję.

Leczenie depresji za pomocą leków - na czym polega i czemu służy?

Antydepresanty to lekki oddziałujące na układ nerwowy. Przyjmowane w leczeniu depresji wyrównują poziom neuroprzekaźników - serotoniny i dopaminy, których zaburzenia mogą wywoływać zaburzenia depresyjne. Farmakologiczne leczenie depresji służy przede wszystkim redukowaniu objawów choroby, co pozwala chorym na powrót do normalnego funkcjonowania. 

Jakie leki stosuje się w leczeniu depresji?

W farmakoterapii depresji stosuje się leki z następujących grup:

• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), np.: fluwoksamina, fluoksetyna, paroksetyna i citalopram;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, np.: amitryptylina, doksepina, imipramina i dezypramina;
• inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), np.: wenlafaksyna, duloksetyna i milnacipran;
• blokery wychwytu zwrotnego dopaminy i noradrenaliny, np.: bupropion;
• inhibitory monoaminooksydazy, np.: fenelzyna i izokarboksazyd.

Pierwsze efekty farmakoterapii są widoczne po upływie 2-4 tygodni. W większości przypadków czas leczenia antydepresantami wynosi 9-12 miesięcy.

Jakie mogą być skutki uboczne przyjmowania antydepresantów?

Do częstych skutków ubocznych stosowania antydepresantów zalicza się:

• bóle głowy,
• bóle brzucha,
• nadmierną senność,
• problemy trawienne,
• suchość w ustach,
• problemy z koncentracją,
• zaburzania erekcji lub spadek libido,
• drżenie mięśni.

W przypadku wystąpienia niepożądanych objawów nie należy samemu odstawiać antydepresantów. Zamiast tego, powinno się obserwować dolegliwości przez kilka lub kilkanaście dni - bardzo często dochodzi do ich ustąpienia wraz z ogólną poprawą stanu chorego. 

Jeśli skutki uboczne dalej się utrzymują, konieczna jest konsultacja z lekarzem prowadzącym farmakoterapię, który zwiększy dawkę leku lub zamieni go na inny.

Czy leki przeciwdepresyjne uzależniają?

Jednym z wielu mitów pokutujących na temat depresji jest to, że leki przeciwdepresyjne uzależniają. To nieprawda - należy jednak podkreślić, że u pacjentów, którzy sami, bez konsultacji z lekarzem, odstawią antydepresanty lub zmodyfikują ich dawkę, mogą wystąpić objawy odstawienne. Należą do nich między innymi: niepokój, drażliwość, napady płaczu, nudności, nadwrażliwość na światło oraz nadmierna pobudliwość lub spowolnienie ruchowe. 

Farmakoterapia w połączeniu z psychoterapią - skuteczne leczenie depresji

Celem psychoterapii jest poznanie przyczyn depresji i zmiana funkcjonowania psycho-społecznego pacjenta. To w efekcie będzie prowadzić do poprawy ogólnego samopoczucia osoby z depresją. W zaburzeniach depresyjnych stosowane są przede wszystkim terapia poznawczo-behawioralna i psychoterapia interpersonalna. 

Obecnie, za najbardziej skuteczny sposób leczenia depresji, uważa się połączenie farmako- i psychoterapii. O ile bowiem leczenie farmakologiczne może rozwiązać problem o podłożu biologicznym, tak już niekoniecznie jest w stanie wpłynąć na inne możliwe przyczyny depresji, takie jak śmierć bliskiej osoby, utrata pracy czy przeżycie traumatycznego wydarzenia.