Depresja jest chorobą o różnej postaci i przebiegu. Każdy pacjent wymaga zatem indywidualnego dostosowania terapii względem aktualnego stanu zdrowia i potrzeb. Co jest skuteczniejsze w leczeniu depresji – psychoterapia czy farmakoterapia? Na czym polega każda z metod? Sprawdź poniżej!
Jak leczyć depresję?
Depresja, chociaż bywa trudna w leczeniu, jest uleczalna. Najskuteczniejszą formą leczenia jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Kluczowa jest również w porę postawiona trafna diagnoza. Remisji choroby możemy spodziewać się tylko wtedy, kiedy pacjent stosuje się do zaleceń lekarza, aktywnie uczestniczy w psychoterapii, a w jego zachowaniu i samopoczuciu nie wskazuje się obecności objawów choroby. Niezwykle ważna w powodzeniu leczenia jest higiena życia psychicznego, na którą składa się określony model życia – odpowiednia ilość snu, rozwijanie własnych pasji, odpoczynek od pracy, prawidłowe kontakty międzyludzkie.
Depresja jest chorobą o podłożu psychicznym i biologicznym, dlatego niemożliwe jest jej wyleczenie na własną rękę.
Psychoterapia a depresja
Główną formą leczenia depresji jest psychoterapia. Może ona przybrać różne formy.
Celem psychoterapii jest:
- zdemaskowanie patologicznych i przekrzywionych wzorców myślowych oraz zachowań, a następnie, na podstawie doświadczeń życiowych, wprowadzenie na ich miejsce prawidłowych odczuć i interpretacji,
- wypracowanie sztuki asertywności.
W zależności od kondycji psychicznej pacjenta i typu depresji, specjalista może zlecić uczestnictwo w terapii grupowej, spotkanie z rodziną chorego lub wsparcie psychoedukacyjne. Podjęcie psychoterapii jest kluczowe, szczególnie wtedy, kiedy chory doświadczył już epizodu depresyjnego. Ryzyko choroby nawrotu jest dość duże, tym samym psychoterapia ma na celu uświadomienie pacjenta o dolegliwościach i nabyciu przez niego umiejętności rozpoznania kolejnego epizodu.
Psychoterapia wykorzystuje jedną z metod:
- terapia interpersonalna – stosowana w najłagodniejszych formach depresji. Ma na celu wzmocnienie pozytywnych więzi pomiędzy chorym a środowiskiem, w którym funkcjonuje,
- terapia behawioralna – stosowana u pacjentów z depresją o lekkim lub umiarkowanym nasileniu. Ma za zadanie poprawić umiejętność radzenia sobie przez pacjenta z napotkanymi trudnościami,
- terapia poznawcza (krótkoterminowa) – jest uzupełnieniem leczenia farmakologicznego, a jej celem jest złagodzenie objawów depresji,
- terapia psychodynamiczna (wieloletnia) – za jej sprawą zachodzą głębokie zmiany osobowości.
Farmakoterapia a depresja
Farmakoterapia przez wiele osób obarczona jest mitem o ryzyku uzależnienia i zbytniej ingerencji w organizm. Specjaliści psychiatrii stanowczo wykluczają taką możliwość. Odczuwane przez pacjenta skutki uboczne po odstawieniu leków, wynikają z nagłej przerwy dostarczania substancji aktywnych. Stan ten jest jednak niegroźny i mija samoistnie po upływie kilku tygodni. W wielu przypadkach dzięki farmakoterapii pacjenci nie tylko lepiej się czują, ale też są zdolni do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, podejmowania decyzji i świadomego rozwiązywania problemów. Średnia długość leczenia farmakologicznego depresji trwa około 6 miesięcy. W przypadku nawrotów epizodów, choremu zaleca się przyjmowanie leków przez dłuższy czas (2 lata). W przypadku nawrotów epizodów, lekarz może zalecić przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych na stałe.
Bardzo ważna w powodzeniu leczenia depresji jest systematyczność brania leków. Przyjmowane nieregularnie tabletki przeciwdepresyjne nie mają działania terapeutycznego.
Zwrócenie się do specjalisty o pomoc i decyzja o podjęciu leczenia farmakologicznego nie jest oznaką słabości. Wręcz przeciwnie – świadczy o sile człowieka i jego determinacji.
