Jakie badania należy wykonać przy diagnostyce niedoczynności tarczycy?

Tarczyca jest jednym z najważniejszych organów, a jej funkcjonowanie ma bezpośredni wpływ na sprawność innych narządów. Nieprawidłowości w pracy tarczycy najczęściej ujawniają się poprzez niedoczynność lub nadczynność. Konsekwencją zaburzeń funkcjonowania organu jest również choroba Hashimoto. Diagnostyka chorób tarczycy jest prosta, a regularnie wykonywane badania mogą pomóc w szybkim podjęciu właściwego leczenia. Jakie badania pozwalają wykryć problemy z funkcjonowaniem tarczycy? Jak często należy powtarzać diagnostykę?

Badanie hormonów i przeciwciał

Diagnostyka chorób tarczycy wymaga określenia stężenia produkowanych przez organ hormonów i przeciwciał:

• TSH - (hormon tyreotropowy) - hormon wytwarzany w przysadce mózgowej. Jego zadaniem jest stymulacja tarczycy do produkcji własnych hormonów. 

• FT3 - (wolna trijodotyronina) - hormon produkowany przez tarczycę. FT3 odpowiada za metabolizm, prawidłową pracę serca, układ pokarmowy, układ rozrodczy, funkcje mózgu. Ponadto wpływa na siłę mięśniową i prawidłowe nawodnienie organizmu. 

• FT4 - (wolna tyroksyna) - hormon produkowany przez tarczycę. Odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego. Ma wpływ również na układ pokarmowy oraz na prawidłową czynność gruczołów płciowych. 

• TG - (tyreoglobulina) - produkowane przez tarczycę białko hormonalne biorące udział w syntezie hormonów FT3 i FT4. 

• TRAb - przeciwciała odpowiedzialne za prawidłowe funkcjonowanie tarczycy i wytwarzanie podstawowych hormonów. 

Za błąd w kontroli zdrowia tarczycy uważa się wykonanie badań jedynie w celu określenia stężenia hormonu TSH. Parametr ten jest niewystarczający do określenia prawidłowości pracy organu. 

Uzupełniające badania diagnostyczne 

Uzupełnieniem podstawowej diagnostyki jest USG tarczycy. Badanie obrazowe umożliwia określenie wielkości płatów tarczycy i ich jednorodności. Dodatkowo lekarz może zlecić wykonanie scyntygrafii. Badanie to pozwala stwierdzić lub wykluczyć obecność guzków. W przypadku potwierdzenia zmian, wykonuje się biopsję celem ustalenia ich złośliwości. Scyntygrafią najczęściej uzupełnia diagnostykę choroby Hashimoto i niedoczynności tarczycy. W przypadku powiększenia wola, niezbędne jest wykonanie RTG klatki piersiowej, aby ustalić położenie tarczycy i zweryfikować jej ewentualne napieranie na przełyk lub część zamostkową. 

Jak często wykonywać badania w kierunku chorób tarczycy?

Badania hormonów tarczycy powinny być wykonywane raz w roku zarówno w celach profilaktycznych, jak i kontrolnie w przebiegu chorób. Wyniki badań mogą być konsultowane z lekarzem pierwszego kontaktu. Regularnego badania tarczycy powinny przestrzegać również osoby, w rodzinie których zdiagnozowano przypadki chorób organu. 

Osoby ze zdiagnozowaną chorobą tarczycy powinny pozostawać pod opieką endokrynologa. Z uwagi na nieuleczalność niektórych schorzeń kontakt ze specjalistą ma charakter trwały (do końca życia pacjenta). Wówczas to lekarz prowadzący podejmuje decyzję o częstotliwości i rodzaju badań. 

Objawy wskazujące na zaburzenia pracy tarczycy

Nadczynność i niedoczynność tarczycy to najczęściej diagnozowane choroby organu. Ich rozwój może mieć charakter ukryty i nie wskazywać jednoznacznie na problemy zdrowotne. Podobny przebieg ma choroba Hashimoto, która u wielu pacjentów diagnozowana jest dopiero po kilku latach.