Najważniejsze informacje:
- Główną przyczyną cukrzycy ciążowej jest insulinooporność, która rozwija się pod wpływem hormonów ciążowych. Chorobę diagnozuje się zazwyczaj w drugim lub trzecim miesiącu ciąży.
- Objawy cukrzycy (np. nadmierne pragnienie oraz apetyt, częstsze oddawanie moczu, zmęczenie) są często mylone z dolegliwościami ciążowymi, dlatego regularne badania laboratoryjne (pomiar stężenia glukozy) są niezwykle istotne.
- Pierwsze badanie poziomu glukozy we krwi należy wykonać do 10. tygodnia ciąży. Norma na czczo wynosi ≤92 mg/dl.
- Leczenie cukrzycy ciążowej opiera się m.in. na: przestrzeganiu zbilansowanej diety o niskim indeksie glikemicznym, monitorowaniu stężenia glukozy we krwi, a także systematycznej aktywności fizycznej. W niektórych przypadkach konieczne okazuje się włączenie insulinoterapii.

Cukrzyca ciążowa rozwija się przeważnie w drugim lub trzecim trymestrze ciąży. To stan, kiedy trzustka nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości insuliny, co prowadzi do hiperglikemii. W diagnozowaniu choroby wykorzystuje się m.in. test doustnego obciążenia glukozą, którego normy są ściśle określone. Objawy cukrzycy ciężarnych obejmują m.in.: zwiększone pragnienie i apetyt, częste oddawanie moczu, zmęczenie oraz nawracające infekcje układu moczowego. Leczenie polega na stosowaniu diety o niskim indeksie glikemicznym, regularnej aktywności fizycznej oraz monitorowaniu poziomu glukozy we krwi, jednak w razie potrzeby lekarz może zadecydować o konieczności włączenia insulinoterapii.
Cukrzyca ciążowa – co to za choroba i czy może się cofnąć?
Cukrzyca ciążowa (ICD-10: O24.4) rozwija się w drugim lub trzecim trymestrze ciąży, gdy trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, aby zaspokoić zwiększone zapotrzebowanie na ten hormon, co prowadzi do insulinooporności i wysokiego poziomu glukozy we krwi (hiperglikemii).
Opisywane zaburzenie metaboliczne pojawia się po raz pierwszy w czasie ciąży i zazwyczaj ustępuje po porodzie, choć szacuje się, że ryzyko nawrotu cukrzycy ciążowej może wynosić nawet 40–60%, a ok. 30–50% kobiet, u których ją zdiagnozowano, zachoruje na cukrzycę typu 2 w ciągu 10–20 lat po porodzie.
Aby zapobiec rozwojowi cukrzycy w przyszłości, bardzo ważne jest monitorowanie poziomu glukozy we krwi po porodzie, zdrowe odżywianie, regularna aktywność fizyczna, kontrola masy ciała oraz systematyczne badania.
Cukrzyca ciążowa – przyczyny i czynniki ryzyka
Rozwój cukrzycy ciążowej jest wynikiem zaburzeń w metabolizmie glukozy wywoływanych często przez zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety w czasie ciąży. Istnieje wiele czynników, które predysponują do wystąpienia choroby – zarówno tych związanych z samą ciążą, jak i z ogólnym stanem zdrowia kobiety.
Jakie są czynniki ryzyka rozwoju cukrzycy ciężarnych?
- Hormony ciążowe – w okresie ciąży wydzielany jest laktogen łożyskowy (hPL), estrogeny i progesteron, które zmniejszają wrażliwość tkanek na insulinę (insulinooporność), co może prowadzić do podwyższonego poziomu glukozy we krwi, jeśli trzustka nie jest w stanie wydzielać wystarczającej ilości insuliny.
- Czynniki genetyczne – historia cukrzycy w rodzinie, szczególnie cukrzycy typu 2.
- Masa ciała – kobiety, które mają nadwagę lub chorują na otyłość przed zajściem w ciążę są bardziej narażone na rozwój cukrzycy. Nadmiar tkanki tłuszczowej wpływa negatywnie na metabolizm.
- Zbyt duży przyrost masy ciała w ciąży – może prowadzić do rozwoju cukrzycy, zwłaszcza jeśli prowadzi do otyłości.
- Wiek matki (25–30. rok życia) – wraz z wiekiem rośnie prawdopodobieństwo wystąpienia insulinooporności.
- Historia cukrzycy ciążowej – organizm kobiety, która chorowała w poprzedniej ciąży, wykazuje tendencje do rozwoju insulinooporności, co wiąże się z wyższym ryzykiem jej wystąpienia również w przyszłości.
Ponadto do wystąpienia cukrzycy u kobiety ciężarnej może prowadzić: nadciśnienie tętnicze, zgon wewnątrzmaciczny oraz urodzenie dziecka z wadą rozwojową w przeszłości, wielorództwo, wysoka masa urodzeniowa dziecka z poprzedniej ciąży.
Cukrzyca ciążowa – objawy
Objawy cukrzycy są często mylone z typowymi dolegliwościami występującymi u kobiet w ciąży, co utrudnia wczesne rozpoznanie, dlatego tak ważne jest regularne wykonywanie badań przesiewowych.
Objawy, które mogą wskazywać na cukrzycę ciążową, to:
- zwiększone pragnienie i suchość w ustach – nadmiar glukozy we krwi może powodować uczucie ciągłego pragnienia;
- częste oddawanie moczu – organizm stara się usuwać nadmiar cukru wraz z moczem;
- zmęczenie i osłabienie – wysoki poziom glukozy we krwi może powodować spadek energii i uczucie ciągłego zmęczenia, nawet po odpoczynku;
- zwiększony apetyt – odczucie głodu może utrzymywać się nawet po posiłku, ponieważ glukoza nie jest prawidłowo wykorzystywana przez komórki;
- nawracające infekcje – cukrzyca ciężarnych zwiększa podatność na infekcje układu moczowego, grzybicze (drożdżakowe) oraz skórne;
- zamglone i niewyraźne widzenie – wysokie stężenie glukozy we krwi może prowadzić do przejściowych problemów ze wzrokiem.
Wysoki cukier na czczo w ciąży – jaki wynik wskazuje na cukrzycę?
Pierwsze badanie poziomu glukozy we krwi w ciąży należy wykonać do 10. tygodnia. Jeśli poziom glukozy na czczo jest niższy niż 92 mg/dl, pacjentka zostanie skierowana na test obciążenia glukozą (OGTT) między 24. a 28. tygodniem ciąży.
Test OGTT przeprowadza się niezwłocznie, gdy wynik mieści się w przedziale 92–126 mg/dl. Poziom glukozy we krwi powyżej 126 mg/dl może wskazywać na cukrzycę przedciążową i wymaga dalszej diagnostyki.
Cukrzyca ciążowa – normy krzywej cukrowej
Test doustnego obciążenia glukozą OGTT („krzywa cukrowa”) przeprowadza się zwykle między 24. a 28. tygodniem ciąży, a u kobiet z czynnikami ryzyka (np. nadwagą, otyłością, przypadkami cukrzycy w rodzinie, cukrzycą w poprzedniej ciąży) już w 1. trymestrze. Badanie wykonuje się na rano, po co najmniej 8–12 godzinach bez przyjmowania pokarmu.
W pierwszej kolejności pobierana jest krew w celu oznaczenia poziomu glukozy na czczo. Następnie pacjentka wypija 75 g glukozy rozpuszczonej w wodzie. Kolejne próbki krwi pobierane są po godzinie i po 2 godzinach od wypicia roztworu.
Normy OGTT w ciąży (według WHO i Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego):
- na czczo: ≤92 mg/dl (5,1 mmol/l);
- po godzinie: ≤180 mg/dl (10,0 mmol/l);
- po 2 godzinach: ≤153 mg/dl (8,5 mmol/l).
Jeśli choć jeden z wyników przekracza normę, diagnozowana jest cukrzyca ciążowa.
Cukrzyca ciążowa – co jeść, a czego unikać?
Odpowiednia dieta w cukrzycy ciążowej pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi, przez co zmniejsza ryzyko powikłań. Kobieta powinna zwrócić uwagę na jakość spożywanych produktów i wybierać te z niskim indeksem glikemicznym (≤55).
Aby utrzymać stabilny poziom cukru we krwi, warto spożywać regularne, ale mniejsze posiłki (najlepiej 5–6 razy dziennie) w równych odstępach czasu. Ważne jest także odpowiednie nawodnienie (woda, niesłodzona herbata). Posiłki powinny składać się z białka i tłuszczów połączonych z węglowodanami, co pomoże uniknąć gwałtownych wzrostów poziomu glukozy.
Dieta cukrzycowa w ciąży – co jeść?
- produkty o niskim indeksie glikemicznym (IG) – pełnoziarniste pieczywo, brązowy ryż, kasza gryczana, komosa ryżowa, płatki owsiane,
- warzywa nieskrobiowe – brokuły, szpinak, cukinia, papryka, sałata, ogórek, kalafior
- chude białko – drób, chude mięso, jaja, ryby, tofu, rośliny strączkowe,
- zdrowe tłuszcze – oliwa z oliwek, awokado, orzechy, nasiona chia, siemię lniane, tłuste ryby (łosoś, makrela),
- produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu – jogurt naturalny, kefir, twaróg,
- świeże owoce o niskim IG – jagody, maliny, truskawki, jabłka, grejpfruty.
Jakie produkty podnoszą cukier w ciąży?
- cukry proste – słodycze, ciasta, dżemy, napoje gazowane, soki owocowe,
- biała mąka i produkty z niej wykonane – białe pieczywo, biały makaron, drożdżówki, pączki,
- węglowodany proste – słodycze, ciasta, pączki, drożdżówki, dżemy, miód, słodzone i gazowane napoje, soki owocowe, nektary, białe pieczywo, makaron, ryż, frytki, chipsy, chrupki kukurydziane, słodkie płatki śniadaniowe, ziemniaki (szczególnie purée i frytki), kukurydza, gotowana marchewka, chipsy, dania instant,
- tłuste i przetworzone produkty – fast food, smażone mięsa, wędliny o wysokiej zawartości tłuszczu.
Cukrzyca ciążowa – leczenie
Leczenie cukrzycy ciążowej polega głównie na kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi. Istotnym elementem terapii (obok diety) jest regularna aktywność fizyczna, np.: spacery, pływanie czy joga.
Pacjentka powinna monitorować poziomu glukozy we krwi kilka razy dziennie, zazwyczaj przed posiłkami i dwie godziny po nich. Kiedy dieta i aktywność fizyczna nie pomagają w optymalnym zarządzaniu chorobą, konieczne może okazać się leczenie farmakologiczne. Najczęściej stosowaną metodą jest insulinoterapia (podskórne podawanie insuliny krótko- lub długo działającej), która pozwala skutecznie obniżyć poziom cukru.
Leczenie insuliną po porodzie zazwyczaj nie jest konieczne, chyba że u kobiety w ciąży zdiagnozowano cukrzycę typu 1. (insulinozależną) – chorobę przewlekłą i nieuleczalną. W przypadku cukrzycy typu 2 istnieje możliwość leczenia doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi po zakończeniu etapu karmienia piersią. Decyzję o kontynuacji lub zmianie terapii podejmuje lekarz prowadzący, który uwzględnia stan zdrowia pacjentki oraz dziecka.
Nieleczona cukrzyca ciążowa a poród – zagrożenia dla dziecka i matki
Nieleczona cukrzyca ciążowa może mieć wpływ na przebieg porodu. U kobiet z niekontrolowaną chorobą istnieje większe ryzyko makrosomii płodu (nadmiernej masy urodzeniowej dziecka, tj. powyżej 4000–4500 g), co może utrudniać poród siłami natury i prowadzić do urazów okołoporodowych. W takich przypadkach często zaleca się cesarskie cięcie. U narodzonego dziecka może wystąpić z kolei hipoglikemia (spadek poziomu glukozy we krwi), problemy z oddychaniem, żółtaczka noworodkowa oraz zwiększone ryzyko otyłości i cukrzycy typu 2 w przyszłości.
U ciężarnej cukrzyca zwiększa ryzyko infekcji układu moczowego oraz przyczynia się do rozwoju cukrzycy typu 2 po rozwiązaniu. Ponadto może prowadzić do przedwczesnego porodu, stanu przedrzucawkowego czy nadciśnienia ciążowego, a w niektórych przypadkach nawet do obumarcia płodu w trzecim trymestrze ciąży.
FAQ
Najczęstsze pytania dotyczące cukrzycy ciążowej.
Czym jest cukrzyca ciążowa?
Cukrzyca ciążowa to zaburzenie metabolizmu glukozy, które rozwija się w czasie ciąży, prowadząc do podwyższonego poziomu cukru we krwi.
Jakie są normy cukru we krwi w ciąży?
Normy cukru we krwi w ciąży to: na czczo ≤92 mg/dl, po godzinie ≤180 mg/dl, po 2 godzinach ≤153 mg/dl.
Kiedy jest cukrzyca ciążowa?
Cukrzyca ciążowa rozwija się zwykle w drugim lub trzecim trymestrze, ale u niektórych kobiet może wystąpić wcześniej. Jeśli stężenie glukozy przekracza 126 mg/dl, stwierdzana jest cukrzyca ciążowa.
Jak obniżyć cukier w ciąży i zmniejszyć dolegliwości związane z cukrzycą ciążową?
Należy stosować dietę o niskim indeksie glikemicznym, unikać cukrów prostych oraz regularnie monitorować poziom glukozy we krwi. Ważna jest także aktywność fizyczna. Gdy dieta i ćwiczenia nie przynoszą pożądanych efektów, lekarz może zalecić insulinoterapię.
Czy cukrzycowa ciążowa może się cofnąć?
Tak, cukrzyca ciążowa zazwyczaj ustępuje po porodzie, ale zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 w przyszłości, dlatego kobiety powinny regularnie kontrolować poziom glukozy we krwi.
Mam cukrzycę i jestem w ciąży – co zrobić?
Jeśli masz cukrzycę i jesteś w ciąży, skonsultuj się z lekarzem, który wdroży optymalne leczenie. Zadbaj o prawidłową dietę, regularne pomiary glikemii oraz aktywność fizyczną, aby uniknąć powikłań. Regularne wizyty kontrolne są kluczowe dla zdrowia matki oraz dziecka.
Jakie są główne przyczyny cukrzycy ciążowej?
Główną przyczyną choroby jest insulinooporność wywołana hormonami ciążowymi, które blokują działanie insuliny.
Jak przebiega leczenie cukrzycy ciążowej i jakie są zalecenia dotyczące diety?
Leczenie opiera się na monitorowaniu poziomu glukozy we krwi, diecie o niskim indeksie glikemicznym, regularnej aktywności fizycznej i, jeśli to konieczne, insulinoterapii.
Cukrzyca w ciąży a cukrzyca ciążowa – czym się różnią?
Cukrzyca ciążowa to zaburzenie metabolizmu glukozy, które rozwija się tylko w trakcie ciąży na skutek działania hormonów, które blokują działanie insuliny, i zazwyczaj ustępuje po porodzie. Cukrzyca w ciąży natomiast może odnosić się do cukrzycy (typu 1 lub typu 2) obecnej już przed zajściem w ciążę i wymagającej przewlekłego leczenia.
Czy cukrzyca ciążowa mija po porodzie?
W większości przypadków tak, jednak kobiety, które miały zdiagnozowaną cukrzycę ciążową powinny regularnie monitorować zdrowie z uwagi na większe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 w przyszłości.
- Grzelak T., Janicka E., Kramkowska M., Walczak M., Czyżewska K., Cukrzyca ciążowa – skutki niewyrównania i podstawy regulacji glikemii, 2013.
- Łagoda K., Kobus G., Bachórzewska-Gajewska H., Wpływ cukrzycy ciążowej na rozwój płodu i noworodka, 2008.
- Rembiesa-Jarosińska E., Kowalska M., Cukrzyca ciążowa – epidemiologia i możliwości kontroli czynników ryzyka, 2019.
Rozpocznij e-konsultację
z opcją Recepty Online
bez wychodzenia z domu.
