Gronkowiec w uchu – objawy, leczenie

Najważniejsze informacje:

• Gronkowiec w uchu może wywołać zakażenie ucha zewnętrznego lub środkowego.
• Najczęściej za infekcję odpowiada gronkowiec złocisty, który jest trudny w leczeniu ze względu na możliwość wytworzenia oporności na antybiotyki.
• Diagnostyka obejmuje badanie otoskopowe oraz posiew z ucha wraz z antybiogramem.
• Leczenie gronkowca w uchu u dzieci i dorosłych opiera się na antybiotykoterapii. Pomocniczo można zastosować leki przeciwzapalne i naturalne metody.

Staphylococcus to bakteria, która przenosi się między ludźmi drogą kropelkową lub przez zakażone przedmioty. Patogen może atakować różne tkanki i układy – w tym również ucho. Jest trudny do zdiagnozowania i leczenia. Nie jest to jednak niemożliwe. Podjęcie terapii jest ważne ze względu na możliwe powikłania. Dowiedz się, jak rozpoznać gronkowca w uchu i w jaki sposób poradzić sobie z infekcją.

Czym jest gronkowiec w uchu?

Gronkowiec (Staphylococcus) jest Gram-dodatnią bakterią. Nazwa wzięła się od skupisk przypominających grona winogrona, które tworzą ze sobą te patogeny. Wyróżnia się kilka gatunków gronkowca. Do najczęściej występujących u człowieka należą:

• Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty),
• Staphylococcus saprophyticus,
• Staphylococcus epidermidis,
• Staphylococcus lugdunensis.

Za najbardziej chorobotwórczy dla człowieka uznawany jest gronkowiec złocisty. Bakteria odpowiada za wiele ciężkich infekcji. Może zasiedlać nosogardło, przedsionek nosa, skórę, okolice intymne. Często rozpoznawany jest również gronkowiec w uchu.

Gronkowiec w uchu – czy jest zaraźliwy?

Gronkowiec w uchu jest zaraźliwy. Bakterią można zakazić się od osoby, która jest jej nosicielem (również bezobjawowym). Patogen przenosi się drogą kropelkową oraz przez zakażone przedmioty, które wcześniej dotykał lub używał chory.

Gronkowiec złocisty w uchu może być spowodowany przedostaniem się bakterii z gardła przez trąbkę słuchową. Jest to kanał, który łączy górną część gardła z jamą bębenkową. Dotyczy to w szczególności dzieci. U najmłodszych trąbka słuchowa jest szersza i otwarta, co sprzyja przedostawaniu się patogenów do ucha środkowego.

Gronkowiec w uchu – objawy

Nie u wszystkich osób objawy gronkowca w uchu wyglądają tak samo. Najczęściej obecność bakterii powoduje miejscowy stan zapalny. Wówczas mogą pojawić się następujące dolegliwości:

• zaczerwienienie skóry przewodu słuchowego zewnętrznego,
• obrzęk,
• podwyższona temperatura ciała,
• tkliwość ucha,
• silny ból ucha,
• ropna wydzielina z ucha.

Ponadto przy gronkowcu w uchu pacjenci często zgłaszają jednostronne pogorszenie słuchu, silny świąd, uczucie nadmiernego ściągnięcia skóry. Częste jest nasilanie się dolegliwości bólowych podczas poruszania małżowiny usznej.

Szczególnej uwagi wymaga gronkowiec w uchu u dziecka. Maluchy przed ukończeniem 3–4. roku życia zwykle nie potrafią zakomunikować, że boli je ucho. Rodziców powinno zaniepokoić:

• dotykanie lub ciągnięcie chorego ucha,
• rozdrażnienie i płaczliwość,
• niepokój,
• brak apetytu,
• niechęć do ssania,
• wybudzanie się z płaczem (ból ucha może nasilać się w pozycji leżącej),
• nudności i wymioty.

Dolegliwości ze strony ucha mogą być poprzedzone objawami typowymi dla infekcji górnych dróg oddechowych.

Czy gronkowiec w uchu jest groźny?

Nieleczony gronkowiec w uchu u dziecka lub osoby dorosłej może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Bakteria wytwarza enzymy i toksyny, które ułatwiają jej rozprzestrzenianie się w organizmie człowieka. Bytowanie i namnażanie się patogenu w tkankach prowadzi do ich uszkodzenia.

Możliwe powikłania gronkowca w uchu to:

• infekcje górnych dróg oddechowych,
• zapalenie płuc,
• zapalenie mięśnia sercowego,
• zapalenie wsierdzia,
• sepsa.

Gronkowiec w uchu u dziecka i dorosłego – diagnostyka

Nigdy nie należy bagatelizować objawów wskazujących na gronkowca złocistego w uchu. Konieczna jest wizyta u laryngologa. Lekarz zbiera szczegółowy wywiad, wykonuje badanie otoskopowe i kieruje pacjenta na testy laboratoryjne – w tym ocenę mikrobiologiczną wymazu pobranego z ucha. Badanie to jest jedynym sposobem na potwierdzenie infekcji i wskazanie konkretnego patogenu.

Często wraz z posiewem z ucha wykonuje się antybiogram. Jest to ocena wrażliwości danej bakterii na działanie antybiotyków. Badanie ma dużą wartość, jeżeli chodzi o skuteczną terapię. Gronkowiec złocisty ma zdolność do wytwarzania oporności na antybiotyki, przez co leki są nieskuteczne.

Gronkowiec w uchu – jak leczyć?

Gronkowiec w uchu wymaga leczenia antybiotykami. Rodzaj leku lekarz dopasowuje indywidualnie do każdego pacjenta – najczęściej na podstawie antybiogramu.  Antybiotykoterapia prowadzona jest doustnie. Leczenie trwa 5–10 dni.

W celu złagodzenia objawów bólowych, gorączki i stanu zapalnego można sięgnąć po leki przeciwbólowe bez recepty z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Należą do nich m.in. preparaty zawierające ibuprofen. Przed ich użyciem konieczne jest zapoznanie się z treścią ulotki dołączonej do opakowania oraz przestrzeganie zaleceń dotyczących dawki i czasu stosowania.

Naturalne leczenie gronkowca w uchu może wesprzeć terapię zaleconą przez lekarza i złagodzić nieprzyjemne dolegliwości. Przy bólu zalecane są ciepłe okłady lub smarowanie skóry olejkiem kamforowym, który rozgrzewa i koi. Ważne jest unikanie spania na boku po stronie chorego ucha. Pomocna może okazać się pozycja z nieco uniesioną głową. Osoba chora powinna odpoczywać, prowadzić oszczędny tryb życia i pozostać w domu do czasu wyleczenia infekcji.

FAQ

Odpowiedzi na najczęstsze pytania dotyczące gronkowca w uchu.