Kłykciny kończyste – jak dochodzi do zakażenia wirusem HPV? Tylko podczas stosunku?

Charakterystyczne zmiany skórne, określane jako kłykciny kończyste bądź brodawki weneryczne lub brodawki płciowe, to jedna z częstszych chorób przenoszonych głównie drogą płciową. Jak dochodzi do jej wystąpienia? Jak rozpoznać kłykciny? W jaki sposób im zapobiegać? Jeśli szukasz odpowiedz na te i inne pytanie – przeczytaj poniższy artykuł!

Kłykciny kończyste – wirus HPV źródłem zakażenia

Do powstania kłykcin kończystych dochodzi na skutek zarażenia HPV – wirusem brodawczaka ludzkiego. Do tej pory odkryto ponad 100 różnych jego rodzajów. Stwierdzono, że typy 6 i 11 przyczyniają się do powstania zmian skórnych nazywanych kłykcinami kończystymi oraz brodawkami wenerycznymi lub płciowymi.

Diagnoza kłykcin kończystych. Jak wyglądają zmiany skórne?

Zmiany wywołane wirusem HPV zlokalizowane są głównie w okolicach zewnętrznych narządów płciowych – warg sromowych, napletka i żołędzi, odbytu oraz błon śluzowych jamy ustnej. W blisko połowie przypadków początkowe objawy zakażenia wirusem HPV są niezauważalne. 

Niekiedy jednak choroba daje charakterystyczne symptomy, którymi jest wystąpienie grudek i brodawek o zróżnicowanej kolorystyce, które łączą się w większe wykwity o kalafiorowatej formie. Kłykciny kończyste rozpoznaje się podczas obserwacji zmian skórnych. W razie podejrzenia zmian nowotworowych wykonuje się badanie cytologiczne, kolposkopię, anoskopię bądź pobiera wycinek do badania histopatologicznego.

Wystąpienie zmian skórnych w okolicach intymnych jest niepokojącym objawem kłykcin kończystych, które wymagają konsultacji lekarskiej.

Zakażenie brodawczakiem – kiedy do niego dochodzi?

Do zakażenia wirusem HPV, odpowiedzialnym za rozwój kłykcin kończystych, dochodzi w trakcie kontaktów seksualnych – waginalnych, analnych i oralnych. Rozwój choroby następuje w przeciągu od 1 do 6 miesięcy, przez co wykrycie źródła choroby bywa problematyczne.

Kto jest narażony na wystąpienie kłykcin kończystych?

Kłykciny kończyste występują u osób, które mają wielu partnerów lub partnerek seksualnych lub w trakcie stosunków nie używają prezerwatywy. Ryzyko zachorowania jest również zwiększone w przypadku wczesnej inicjacji seksualnej. Na zakażenie podatne są też kobiety stosujące długotrwale antykoncepcję hormonalną. Badania wykazały poza wpływ między możliwością zachorowania a paleniem tytoniu. Kłykciny kończyste często wykrywane są w przypadku obniżonej odporności organizmu.

Kłykciny kończyste – czy możliwe jest zakażenie bez stosunku?

Kłykciny kończyste są zawsze spowodowane przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Niekiedy wirus ten przechodzi z matkę na dziecko podczas porodu siłami natury. Rzadko zdarza się natomiast, aby HPV utrzymywał się na przedmiotach. Przede wszystkim jednak źródłem zakażenia są wspomniane wcześniej stosunki seksualne. Zgodnie z szacunkami, kłykciny kończyste występują u 1% osób aktywnych seksualnie.

Na czym polega leczenie kłykcin kończystych?

W leczeniu kłykcin kończystych stosuje się leki zawierające podofilotoksynę, imikwimod, interferon, kwas trichlorooctowy czy sinekatechinę. W poważnych przypadkach chory powinien poddać się chirurgicznemu usunięciu brodawek – jest to zabieg mało inwazyjny, wykonywany w znieczuleniu miejscowym. 

Zalecana może być też laseroterapia, krioterapia lub elektrokoagulacja. Metodę terapii, w zależności od stopnia choroby, dobiera lekarz. Kłykciny kończyste są chorobą zakaźną, dlatego ich leczenia mogą wymagać również partner lub partnerka chorego.

Jak uniknąć kłykcin kończystych?

Zakażeniom wirusami HPV można w dużej mierze zapobiegać. Ryzyko infekcji wirusowej zmniejszają działania profilaktyczne. Obejmują one przede wszystkim:

• podejmowanie stosunków ze stałym partnerem seksualnym,
• stosowanie prezerwatyw,
• dbanie o higienę osobistą,
• regularne badania cytologiczne,
• szczepienia ochronne przeciwko HPV.