Chlamydia (chlamydioza) u kobiet – objawy, leczenie, profilaktyka

Chlamydia (chlamydioza) u kobiet – objawy, leczenie, profilaktyka

• Chlamydioza u kobiet jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą płciową, wywoływaną przez grupę bakterii o nazwie Chlamydia.
• Chlamydia u kobiet może powodować m.in. zapalenie szyjki macicy i zapalenie cewki moczowej.
• Chlamydioza u kobiet objawia się głównie ropno-śluzowymi upławami, świądem okolic intymnych, bólem w podbrzuszu i uczuciem pieczenia w trakcie mikcji.
• Podstawą leczenia chlamydii u kobiet jest odpowiednio dobrana antybiotykoterapia.

Infekcje przenoszone drogą płciową stanowią jeden z najpoważniejszych problemów zdrowotnych u kobiet. Wśród nich wymienia się m.in. chlamydiozę, która wywoływana jest przez bakterie z rzędu Chlamydiales. Jej najpopularniejszą odmianą jest Chlamydia trachomatis, czyli patogen wywołujący chorobę, która często przebiega bezobjawowo, jednak może powodować różne powikłania. Dowiedz się, jakie są objawy chlamydii u kobiet i na czym polega jej leczenie.

Chlamydioza u kobiet – co to za choroba?

Chlamydioza to grupa chorób zakaźnych wywołanych przez bakterie Chlamydiales, zwykle przenoszonych drogą płciową. Te, z którymi spotykamy się najczęściej, to:

• Chlamydia trachomatis – bakteria powodująca zapalenia spojówek, zapalenia układu moczowo-płciowego, a w przypadku noworodków również zapalenie płuc. Patogen jest przenoszony zwykle drogą płciową;
• Chlamydia pneumoniae – bakteria wywołująca zapalenia górnych i dolnych dróg oddechowych (m.in. zapalenie płuc), przenoszona drogą kropelkową;
• Chlamydia psittaci – patogen odzwierzęcy wywołujący ornitozę, która objawia się zazwyczaj jako zapalenie płuc. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z zakażonym ptakiem, np. podczas wdychania pyłu lub cząsteczek zawierających drobiny wysuszonego kału.

W Polsce najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem chlamydii jest bakteria Chlamydia trachomatis, która, zgodnie z danymi publikowanymi przez WHO, wywołuje nawet 90 milionów przypadków zachorowań na świecie. Patogen ten obejmuje dwa biotypy: trachoma oraz LGV, które mogą wywoływać różne schorzenia, jak np. jaglica, zapalenie spojówek, zapalenie kanału szyjki macicy, zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenia płuc, zapalenie gardła czy też ziarnica weneryczna pachwin. W przypadku mężczyzn bakteria ta może wywołać m.in. zapalenie najądrza.

Chlamydia u kobiet – jak i kiedy zaraża?

Chlamydia atakuje błony śluzowe mające styczność z zakaźnymi wydzielinami. Do najbardziej narażonych na infekcję obszarów należą cewka moczowa, szyjka macicy, odbyt, gardło oraz spojówki oczu. Infekcję wywołuje bakteria przenoszona przez osobę zakażoną. Do zakażenia dochodzi przede wszystkim w wyniku bezpośredniego kontaktu seksualnego, w tym stosunków waginalnych, analnych oraz oralnych. Istnieje również niewielkie ryzyko zakażenia pośredniego (tzw. chlamydioza bez stosunku), np. przez współużytkowanie przedmiotów.

Okres wylęgania choroby trwa od 7 do 21 dni, przy czym najczęściej objawy pojawiają się po około 10 do 12 dniach od zakażenia. Warto zaznaczyć, że ryzyko przeniesienia chlamydii podczas stosunku seksualnego jest bardzo wysokie i może wynosić aż do 75%.

Wśród czynników ryzyka zachorowania na chlamydiozę u kobiet zalicza się:

• młody wiek (15-29 lat);
• zwiększoną aktywność seksualną z różnymi partnerami;
• mieszkanie w dużych skupiskach miejskich (np. akademiki studenckie);
• niski status społeczno-ekonomiczny;
• nieużywanie jednorazowych środków antykoncepcyjnych;
• obecność innych infekcji przenoszonych drogą płciową.

Chlamydioza u kobiet – objawy zakażenia

Chlamydioza u kobiet jest uważana za „cichą” infekcję, która w większości przypadków przebiega bezobjawowo, a podczas badania fizykalnego lekarz nie stwierdza niepokojących nieprawidłowości. Objawy zakażenia Chlamydia trachomatis często pojawiają się nawet po kilku tygodniach od zarażenia.

Zapalenie szyjki macicy

U kobiet bakterie Chlamydia trachomatis powodują początkowo zapalenie kanału szyjki macicy, które stanowi najczęstszą postać chlamydiozy u kobiet. Chociaż w ponad 90% infekcje szyjki macicy mają przebieg bezobjawowy, to część pacjentek obserwuje u siebie takie objawy jak: upławy śluzowo-ropne, plamienia lub krwawienia międzymiesiączkowe oraz symptomy zakażenia cewki moczowej.

Zapalenie cewki moczowej

Zapalenie cewki moczowej to druga, oprócz zapalenia szyjki macicy u kobiet, infekcja, która może rozwinąć się przez zakażenie bakterią Chlamydia trachomatis. Może się objawiać częstym oddawaniem moczu, bólem i pieczeniem przy oddawaniu moczu, jak również śluzowo-ropną wydzieliną z cewki moczowej.

Zapalenie odbytnicy

Zapalenie odbytu to schorzenie, które dotyka głównie kobiety aktywne seksualnie z mężczyznami. Intensywność objawów może się znacznie różnić – niektórzy pacjenci nie odczuwają żadnych dolegliwości, podczas gdy inni zmagają się z poważnym stanem zapalnym. Wśród symptomów zapalenia odbytu można wyróżnić: śluzowo-ropną wydzielinę z pochwy (czasami z domieszką krwi), uczucie pieczenia w okolicy odbytu i krwawienie w trakcie wypróżniania.

Zapalenie płuc

Bakteria Chlamydia trachomatis jest jedn z przyczyn zapalenia płuc, jednak zwykle dotyczy to niemowląt pomiędzy 4. a 11. miesiącem życia. Objawy zapalenia płuc u najmłodszych to zwykle kaszel, trudności w oddychaniu i przyspieszony oddech.

Zapalenie spojówek

Oprócz zapalenia płuc noworodki są narażone również na zapalenie spojówek, które również wynika z zakażenia Chlamydia trachomatis. W większości przypadków objawy zapalenia spojówek są mało nasilone lub infekcja przebiega bezobjawowo. Najczęstsze z nich to: podrażnienie spojówek, zaczerwienienie i obrzęk powiek z ropną wydzieliną.

Chlamydioza pochwy – diagnostyka i leczenie

W procesie rozpoznania zakażenia Chlamydia trachomatis kluczowe są informacje uzyskane od pacjenta dotyczące jego dolegliwości oraz obserwacje kliniczne. Lekarz bierze pod uwagę zarówno opisane symptomy, jak i wyniki badań. Istotnym etapem jest również wyeliminowanie innych infekcji, które mogą powodować podobne objawy, takich jak nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej czy rzęsistkowica. W tym celu stosuje się mikroskopowe badanie wydzieliny, które pozwala na identyfikację konkretnego patogenu.

Dalsze kroki diagnostyczne obejmują przeprowadzenie specjalistycznych testów NAAT, mających na celu wykrycie obecności chlamydii. Materiał do badań pobiera się zwykle z moczu, wydzieliny z kanału szyjki macicy lub pochwy.

Ze względu na fakt, że chlamydioza jest infekcją o podłożu bakteryjnym, skuteczne leczenie polega na zastosowaniu antybiotykoterapii. Najczęściej stosowane leki to:

• azytromycyna, która podawana jest przeważnie jako jednorazowa dawka;
• doksycyklina, która przepisywana jest jako 7-dniowy cykl.

Co ważne, chlamydiozaa jest infekcją przenoszoną drogą płciową, dlatego też leczeniem powinni być objęci wszyscy partnerzy seksualni osoby zarażonej. Pacjenci w trakcie leczenia powinni również unikać kontaktów seksualnych w trakcie leczenia i przez tydzień po jego zakończeniu.

Chlamydia trachomatis u kobiet – profilaktyka

W celu zapobiegania chlamydiozie u kobiet kluczowe jest ograniczenie ilości partnerów seksualnych oraz stosowanie zabezpieczeń, takich jak prezerwatywy, podczas stosunków. Ważne jest również, aby unikać przypadkowych relacji seksualnych. W przypadku jakichkolwiek podejrzeń dotyczących zakażenia należy powstrzymać się od aktywności seksualnej i niezwłocznie skonsultować się z ginekologiem.

Regularne badania przesiewowe są zalecane szczególnie dla kobiet, które utrzymują kontakty seksualne z różnymi partnerami. W przypadku kobiet odradza się także stosowanie irygacji pochwy jako metody profilaktycznej, ponieważ może to zakłócić naturalną równowagę mikroflory bakteryjnej i zwiększyć ryzyko wystąpienia infekcji.

Zakażenie chlamydia trachomatis – powikłania u kobiet

Nielecona chlamydia może prowadzić do takich chorób jak:

• zapalenie narządów miednicy mniejszej – infekcja objawia się m.in. krwawieniem międzymiesiączkowym, wydłużonymi lub obfitymi menstruacjami, bólem lub tkliwością podbrzusza. Ponadto, zakażenie Chlamydia trachomatis może rozszerzyć się też na przydatki, powodując takie konsekwencje zapalenia narządów miednicy mniejszej jak niepłodność i ciąża pozamaciczna;
• zapalenie gruczołów przedsionkowych większych i zapalenie gruczołów Skenego – rzadko spotykane powikłanie zapalenia szyjki macicy;
• zespół Reitera – rzadko występujący u kobiet, objawiający się jako reaktywne zapalenie stawów, zapalenie spojówek i zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy;
• zespół Fitz-Hugha i Curtisa – zapalenie tkanki okołowątrobowej połączone z zapaleniem przydatków u kobiet. Zakażenie Chlamydia trachomatis objawia się tak samo jak zapalenie narządów miednicy mniejszej, a do tego pojawia się ból w prawej, górnej części brzucha.

FAQ

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące chlamydii u kobiet.