Zaburzenia erekcji
Zaburzenia erekcji są definiowane jako niemożność uzyskania i utrzymania wzwodu członka, pozwalającego na odbycie zadowalającego stosunku seksualnego zakończonego wytryskiem. Nie stanowi to samodzielnej choroby, lecz jest uznawane za objaw innych schorzeń tkwiących u jej podłoża. Dawniej stan ten był określany jako zaburzenia potencji, czy impotencja, lecz dziś zdecydowanie odchodzi się od tych nazw. Problem wpływa w dużej mierze na psychikę, powodując dyskomfort, poczucie wstydu, oraz trudności w relacjach z partnerem seksualnym.
Teleporada po receptę online
1 Wybierz lek i uzupełnij formularz
2 Przejdź e-konsultację i odbierz zalecenia
3 Możesz otrzymać e-receptę i kod gotowy do realizacji
Popularne leki na zaburzenia erekcji
Zaburzenia erekcji – przyczyny, leczenie farmakologiczne, ćwiczenia i dietę

Zaburzenia erekcji są najczęstszym problemem dotyczącym męskiej seksualności. Mimo iż aktywność seksualna obniża się wraz z wiekiem, to, jak pokazują liczne badania, coraz więcej młodych mężczyzn cierpi na trudności w osiągnięciu i utrzymaniu wzwodu członka. Wielu z nich nie wie, gdzie zwrócić się o pomoc lub odczuwa dyskomfort i rezygnuje z leczenia, co przekłada się na pogorszenie jakości życia seksualnego. Jak poradzić sobie z dolegliwością? U kogo szukać pomocy? Jeśli pragniesz dowiedzieć się więcej, czytaj dalej!
Czym są zaburzenia erekcji?
Zaburzenia erekcji są definiowane jako niemożność uzyskania i utrzymania wzwodu członka, pozwalającego na odbycie zadowalającego stosunku seksualnego zakończonego wytryskiem. Nie stanowi to samodzielnej choroby, lecz jest uznawane za objaw innych schorzeń tkwiących u jej podłoża. Dawniej stan ten był określany jako zaburzenia potencji, czy impotencja, lecz dziś zdecydowanie odchodzi się od tych nazw. Problem wpływa w dużej mierze na psychikę, powodując dyskomfort, poczucie wstydu, oraz trudności w relacjach z partnerem seksualnym.
Aby dobrze zrozumieć na czym polegają zaburzenia erekcji, warto dowiedzieć się, w jakim mechanizmie dochodzi do wzwodu. Pobudzenie seksualne sprawia, że krew napływa do ciał jamistych prącia, powodując ich rozszerzenie. Następuje wówczas aktywacja impulsów w ośrodkowym i obwodowym układem nerwowym, co wpływa na pobudzenie układu przywspółczulnego. Powstały wówczas tlenek azotu przenika do komórek naczyń, które doprowadzają krew tętniczą do prącia oraz ciał jamistych i powoduje ich rozszerzenie. Jednocześnie zostaje zahamowany odpływ krwi naczyniami żylnymi, co wiąże się ze stopniowym zwiększeniem rozmiaru i twardości członka. Prawidłowe działanie mechanizmu erekcji pozwala na utrzymanie wzwodu oraz odbycie satysfakcjonującego stosunku seksualnego.
Przejdź e-konsultację i zapytaj o e-receptę na Twoje leki
Dane procentowe mówią jednoznacznie, że problem ze wzwodem dotyczy wszystkich grup wiekowych, także mężczyzn młodych. Co prawda powszechność schorzenia zwiększa się wraz z upływem lat, jednak wcale nie oznacza to, iż starszy wiek jest bezwzględnie równoznaczny z występowaniem tych zaburzeń. W przedziale mężczyzn od 20 do 29 lat z zaburzeniami wzwodu zmaga się około 8% osób, natomiast po 50 roku życia problem z erekcją dotyka ponad 50% mężczyzn.
Objawy zaburzeń erekcji
Problemy z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji mogą objawiać się na wiele sposobów, między innymi:
- brak możliwości osiągnięcia pełnego wzwodu,
- brak erekcji mimo odczuwanego podniecenia,
- ciągły problem z utrzymaniem erekcji w taki sposób, aby osiągnąć satysfakcję ze stosunku seksualnego.
Przyczyny zaburzeń erekcji
Przyczyny zaburzeń erekcji można klasyfikować na podstawie trzech kryteriów:
Przyczynowe:
- organiczne – na skutek choroby, przyjmowanych leków,
- psychogenne – zaburzenia psychiczne,
- mieszane – złożone z obu grup przyczyn.
Kryterium początku:
- pierwotne – trwa całe życie,
- wtórne – pojawia się w określonym czasie.
Sytuacyjne:
- zgeneralizowane – problem występuje we wszystkich okolicznościach,
- sytuacyjne – do zaburzeń dochodzi w określonych okolicznościach.
Choroby, które mają wpływ na wystąpienie zaburzeń erekcji
Schorzenia sercowo-naczyniowe – wpływają na prawidłową pracę serca, co przekłada się na upośledzenie zdolności pompowania krwi. Zaburzenia w tym obszarze powodują problemy z erekcją. Do chorób tych należą:
- nadciśnienie tętnicze
- miażdżyca,
- choroba niedokrwienna serca,
- schorzenia naczyń krwionośnych.
Choroby metaboliczne – wpływają na poziom wytwarzanych hormonów, które mogą przekładać się na trudności z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu członka. Należą do nich:
- cukrzyca – zaburzenia wzwodu dotyczą ponad połowy diabetyków i mogą być pierwszym objawem rozwijającej się cukrzycy,
- hiperlipidemia – nadmiar cholesterolu i trójglicerydów we krwi,
- hiperprolaktynemia (może być polekowa lub być wynikiem zaburzeń czynności przysadki mózgowej),
- hipogonadyzm (niedobór testosteronu),
- choroby tarczycy.
Schorzenia neurologiczne – choroby neurologiczne w znaczący sposób wpływają na zaburzenia wzwodu prącia. Zalicza się do nich między innymi:
- stwardnienie rozsiane,
- chorobę Parkinsona,
- chorobę Alzheimera,
- przebyty udar mózgu,
- padaczkę,
- neuropatię.
Problemy psychogenne – do osiągnięcia erekcji mężczyźnie niezbędne jest podekscytowanie. Jeśli napotka na swojej drodze problemy emocjonalne, wówczas istnieje duże ryzyko, że zdolność do seksualnego pobudzenia znacznie się zmniejszy lub zatraci całkowicie. Na zaburzenia erekcji mogą wpływać;
- depresja,
- nerwica,
- zaburzenia lękowe.
Zaburzenie wzwodu prącia może powodować też nadużywanie narkotyków, takich jak kokaina i amfetamina. Podobnie z alkoholem, który może wpływać na upośledzoną zdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji.
Receptomat w telefonie!
Dbaj o zdrowie tak jak Ci wygodnie!Aplikacja Receptomat to innowacyjne rozwiązanie telemedyczne, które pozwala dbać o ciągłość leczenia w prosty sposób. Usługi medyczne są dostępne dla Ciebie przez 7 dni w tygodniu! Umów się na teleporadę, prześlij dokumentację medyczną, ustaw powiadomienia o lekach. Wygodnie, szybko, niezawodnie.

Przyjmowanie leków – przyjmowanie niektórych leków wpływa na przepływ krwi, prowadząc do zaburzeń erekcji. Jednocześnie należy pamiętać, że pacjent nie może zaprzestać stosowania farmaceutyków bez zgody lekarza. Do leków mogących wywołać impotencję należą: niektóre alfa- i beta-blokery, leki stosowane w chemioterapii, leki psychiatryczne działające hamująco lub stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, diuretyki (leki moczopędne), selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) oraz analogi gonadoliberyny.
Zaburzenia erekcji – w jaki sposób zdiagnozować problem?
Często powtarzające się lub stałe zaburzenia erekcji muszą zostać skonsultowane z lekarzem. Celem wizyty jest poznanie przyczyny problemu i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Mężczyźni borykający się z problemem powinni udać się do internisty, lekarza seksuologa lub urologa. Niezbędne może być również zgłoszenie się do kardiologa, gdyż zaburzenia erekcji w wielu przypadkach wyprzedzają objawy choroby wieńcowej i będący jej częstym następstwem zawał serca. Rozpoznanie problemu w pierwszej kolejności opiera się na szczegółowym wywiadzie dotyczącym czasu, kiedy pojawiły się zaburzenia wzwodu, przewlekłych chorób i zażywanych leków. Pomocny może okazać się również wywiad z partnerem lub partnerką. Następnie lekarz zleca badania parametrów biochemicznych i hormonalnych krwi, w skład których wchodzą:
- morfologia krwi,
- lipidogram – stężenie cholesterolu LDL, HDL oraz trójglicerydów,
- oznaczenie poziomu glukozy na czczo,
- próby wątrobowe,
- mocznik i kreatynina,
- trójka tarczycowa – TSH, FT3, FT4,
- stężenie testosteronu całkowitego i wolnego,
- oznaczenie antygenu swoistego dla prostaty (PSA),
Badania lekarskie obejmują także:
- pomiar ciśnienia krwi,
- badanie per rectum (przez odbyt),
- badanie dotykowe członka i jąder,
- USG naczyń członka, jąder, miednicy,
- badanie odruchów nerwowych,
- metody aparaturowe (USG naczyń członka, aparatów do pomiaru nocnych wzwodów).
Wywiad, badanie przedmiotowe oraz wyniki badań pomocniczych dają podstawę do różnicowania pomiędzy zaburzeniami o podłożu psychogennym i organicznym, co jest równoznaczne z wyborem metody leczenia oraz dalszego postępowania. Za impotencją psychogenną przemawiają:
- młody wiek pacjenta,
- brak chorób przewlekłych wymagających stosowania leków,
- brak przebytych urazów w przeszłości,
- niestosowanie leków i używek,
- występowanie wzwodów porannych,
- zachowanie pełnego wzwodu podczas masturbacji.
Leczenie zaburzeń erekcji
Podstawą leczenia osób zmagających się z problemami zaburzeń erekcji (ZE) jest leczenie choroby odpowiadającej za powstanie tego schorzenia. U pacjentów z cukrzycą niezbędna jest normalizacja glikemii, wyrównanie ciśnienia tętniczego, poprawa parametrów lipidowych w przypadku chorych zmagających się z hiperlipidemią czy redukcja masy ciała u osób z nadwagą lub otyłością. W większości przypadków ZE leczy się objawowo. Wybór odpowiedniej metody uzależniony jest od wielu czynników. W leczeniu farmakologicznym stosuje się substancje należące do grupy selektywnych inhibitorów fosfodiesterazy 5 – sildenafil, wardenafil oraz tadalafil. Ich mechanizm działania polega na zahamowaniu rozkładu podtlenku azotu, odpowiedzialnego za rozszerzenie naczyń ciał jamistych prącia przez enzym fofodiesteraze 5. W efekcie erekcja zostaje podtrzymana. Aby leki te mogły zadziałać, niezbędne jest pobudzenie seksualne. Sildenafil występuje pod nazwą handlową m.in. Sildenafil Actavis czy też Sildenafil Sandoz, wardenafil – Levitra, a tadalafil – Cialis. Na rynku preparaty te są dostępne bez recepty w postaci tabletek, które należy przyjąć na godzinę przed stosunkiem. Do częstych działań niepożądanych tych leków należy ból i zawroty głowy, a także zaburzenia widzenia kolorów.
Co robić, aby uniknąć wystąpienia zaburzeń erekcji?
Zapobieganie zaburzeniom erekcji w głównej mierze opiera się na prewencji chorób, które bezpośrednio przekładają się na wystąpieniu problemów ze wzwodem. Należy wyeliminować czynniki ryzyka związane ze stylem życia. Mamy na to największy wpływ i od nas zależy, w jaki sposób będziemy podchodzić do profilaktyki. Zdrowa, zbilansowana dieta zawierająca odpowiednie składniki odżywcze to podstawa w zachowaniu zdrowia oraz dobrego samopoczucia. Dieta na potencję powinna być bogata w produkty, które sprzyjają produkcji testosteronu. Taką rolę spełnia między innymi cynk – istotny w procesie funkcjonowania prostaty oraz niezbędny podczas powstawania plemników. Źródłem cynku są:
- orzechy,
- otręby,
- pieczywo pełnoziarniste,
- owoce morza.
Równie ważnym składnikiem w diecie jest selen, który występuje w płynie nasiennym. Produktami zawierającymi dużą ilość selenu są między innymi; pestki dyni, ryby, chude mięso, brązowy ryż lub kasza gryczana. Odpowiednia ilość ruchu i uprawianie sportu to również ważna kwestia w zapobieganiu chorobom mającym wpływ na zaburzenia erekcji. Zalecana jest codzienna aktywność na świeżym powietrzu. Niezbędnym elementem jest także unikanie picia nadmiernych ilości alkoholu, palenia papierosów oraz przyjmowania zbędnych środków farmakologicznych. Substancje zawarte w używkach w patologiczny sposób wpływają na proces prawidłowej erekcji i są przyczyną wielu chorób. Mężczyźni chcący uniknąć lekarstw wydawanych na receptę mogą sięgnąć po naturalne środki leczenia. Na rynku jest dostępna szeroka gama preparatów pochodzenia roślinnego, które zawierają w swoim składzie wyciągi, między innymi z owocu cytryńca chińskiego, nasion guarany, palmy Sabal, cynku, selenu oraz witaminy E. Jednak przed użyciem jakichkolwiek naturalnych składników trzeba skonsultować się z lekarzem. Dbałość o zdrowie psychiczne to kolejny krok w walce o lepsze zdrowie i samopoczucie oraz satysfakcję z życia seksualnego. Ważne jest wypracowanie umiejętności skuteczniejszego rozwiązywania problemów dnia codziennego, umiejętności relaksacji i walki ze stresem, dbanie o racjonalne planowanie czasu z uwzględnieniem odpowiedniej ilości czasu na odpoczynek i sen.
Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące: Zaburzenia erekcji – przyczyny, leczenie farmakologiczne, ćwiczenia i dietę (30)
-
Jakie są główne przyczyny zaburzeń erekcji?
Do najczęstszych przyczyn zaburzeń erekcji należą czynniki organiczne (naczyniowe, hormonalne, neurologiczne) i psychogenne (stres i lęk), a także przyjmowane leki (np. antydepresanty) oraz niezdrowy styl życia (w tym picie alkoholu i otyłość).
-
Czy zaburzenia erekcji to to samo co impotencja?
Tak, oba terminy oznaczają ten sam problem, choć „impotencja” jest dziś rzadziej używana i uznawana za mniej precyzyjną.
-
Jak często występują zaburzenia erekcji u mężczyzn?
Zaburzenia erekcji występują u coraz większej liczby mężczyzn wraz z wiekiem – rzadziej u młodszych, częściej u starszych, szczególnie po 60. roku życia.
-
Jakie są najczęstsze typy zaburzeń erekcji (naczyniowe, neurogenne, psychogenne)?
Najczęściej występują zaburzenia naczyniowe (wywołane chorobami), psychogenne (wynikające ze stresu i lęku) oraz rzadziej neurogenne (rozwijające się na skutek uszkodzenia układu nerwowego).
-
Jakie choroby przewlekłe wpływają na potencję?
Na sprawność seksualną negatywnie wpływają m.in. cukrzyca, nadciśnienie, choroby serca, zaburzenia lipidowe, otyłość oraz schorzenia neurologiczne.
-
Czy zaburzenia erekcji mogą mieć podłoże psychiczne?
Tak – zaburzenia erekcji mogą być spowodowane stresem, lękiem, trudnościami w relacjach, niską samooceną i zaburzeniami depresyjnymi.
-
Jakie znaczenie ma stres i zmęczenie w powstawaniu zaburzeń erekcji?
Zarówno stres, jak i przemęczenie mogą prowadzić do zaburzeń erekcji lub je nasilać, zwłaszcza gdy mają podłoże psychiczne.
-
Czy choroby przewlekłe najczęściej powodują zaburzenia erekcji?
Tak – u starszych mężczyzn najczęstszą przyczyną zaburzeń erekcji są choroby przewlekłe, zwłaszcza naczyniowe i metaboliczne.
-
Czy zaburzenia erekcji mogą być efektem ubocznym przyjmowanych leków?
Tak – zaburzenia erekcji mogą być skutkiem ubocznym leków, m.in. przeciwdepresyjnych, psychotropowych i stosowanych przy nadciśnieniu.
-
Jakie badania diagnostyczne warto wykonać przy problemach z erekcją?
Przy problemach z erekcją warto wykonać badania krwi (glukoza, cholesterol, testosteron), pomiar ciśnienia, ocenę neurologiczną oraz USG doppler prącia.
-
Jak odróżnić zaburzenia erekcji o podłożu psychicznym od tych o podłożu fizycznym?
Psychiczne zaburzenia erekcji pojawiają się nagle, są sytuacyjne i nie wykluczają porannych wzwodów, z kolei fizyczne rozwijają się stopniowo i obejmują wszystkie sytuacje, zwykle bez spontanicznych erekcji.
-
Jakie są różnice między zaburzeniami erekcji u młodych i starszych mężczyzn?
U młodych mężczyzn dominują przyczyny psychiczne, u starszych – organiczne, często związane z chorobami przewlekłymi.
-
Co stosuje się na zaburzenia erekcji?
Najczęściej stosuje się leki z grupy inhibitorów PDE‑5 (np. sildenafil, tadalafil), a wspomagająco terapię psychologiczną. Zalecane są również zmiany stylu życia.
-
Czy palenie i alkohol zwiększają ryzyko zaburzeń erekcji?
Tak – zarówno palenie, jak i nadmierne spożycie alkoholu zwiększają ryzyko zaburzeń erekcji.
-
Czy zmiana stylu życia może poprawić potencję?
Tak – aktywność fizyczna, zdrowe odżywianie, rzucenie palenia i redukcja stresu mogą wyraźnie poprawić erekcję.
-
Jak leczyć zaburzenia erekcji?
Leczenie zaburzeń erekcji obejmuje farmakoterapię (np. sildenafil), psychoterapię oraz zmianę stylu życia.
-
Jak długo trwa leczenie zaburzeń erekcji?
Czas leczenia zaburzeń erekcji zależy od przyczyny i może trwać od kilku tygodni do wielu miesięcy.
-
Jakie są możliwe skutki uboczne leków na zaburzenia erekcji?
Najczęstsze skutki uboczne leków na zaburzenia erekcji to bóle głowy, zaczerwienienie twarzy i niestrawność, rzadsze są zaburzenia widzenia.
-
Czy psychoterapia może pomóc w leczeniu zaburzeń erekcji?
Tak – psychoterapia jest szczególnie pomocna przy zaburzeniach erekcji związanych z emocjami i problemami w relacjach.
-
Czy leki na zaburzenia erekcji można stosować bez konsultacji lekarskiej?
Nie – leki na zaburzenia erekcji należy stosować wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
-
Co powinienem zrobić, jeśli leki na potencję powodują u mnie skutki uboczne?
Należy przerwać stosowanie leku i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
-
Czy masturbacja może mieć wpływ na zaburzenia erekcji?
Nie – sama masturbacja nie wywołuje zaburzeń erekcji, choć jej nadmierna ilość może wpływać na reakcje seksualne.
-
Kto może przepisać leki na zaburzenia erekcji?
Leki na zaburzenia erekcji przepisuje lekarz, np. urolog, seksuolog lub internista.
-
Jakie leki stosuje się na zaburzenia erekcji?
Najczęściej stosuje się inhibitory PDE-5: sildenafil, tadalafil, wardenafil i awanafil.
-
Czy zaburzenia erekcji można wyleczyć?
W wielu przypadkach zaburzenia erekcji można wyleczyć – skuteczność terapii zależy od przyczyny i często przynosi trwałą poprawę.
-
Czy normalne są zaburzenia erekcji u 30-latka?
Tak – choć rzadziej niż u starszych mężczyzn, zaburzenia erekcji mogą występować także u 30-latków, zwykle z przyczyn psychicznych.
-
Jaki lekarz na zaburzenia erekcji?
Najczęściej pierwszym specjalistą jest urolog, ale pomocni mogą być także seksuolog kub endokrynolog.
-
Jak zwiększyć potencję? Jak podnieść libido?
Zwiększeniu potencji i libido sprzyjają regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta, odpowiednia ilość snu, redukcja stresu oraz w razie potrzeby konsultacja z lekarzem.
-
Czy normalne są zaburzenia erekcji w młodym wieku?
Tak – choć u młodszych mężczyzn zaburzenia erekcji występują rzadziej, mogą się pojawić, zwłaszcza w sytuacjach stresowych i przy lękach.
-
Jakie stosuje się leki na zaburzenia erekcji?
Stosuje się głównie inhibitory PDE‑5 (sildenafil, tadalafil), a w razie potrzeby także alprostadyl w formie kremów lub zastrzyków.