Emanera

Emanera to preparat zawierający ezomeprazol (inhibitor pompy protonowej). Znajduje zastosowanie w leczeniu choroby refluksowej przełyku, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz innych chorób przebiegających z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.  Zapoznaj się z ulotką preparatu i informacjami poniżej. W razie pytań można umówić się na teleporadę na Receptomat.pl, tam też można uzyskać e-receptę na Emanera.

Emanera – co to za lek?

Emanera to lek przeznaczony dla pacjentów z dolegliwościami wynikającymi z nadmiernego wydzielania kwasu solnego w żołądku lub cofania się kwaśnej treści do przełyku. Tego typu problemy najczęściej występują w przebiegu choroby refluksowej przełyku, która objawia się zgagą, pieczeniem za mostkiem, kwaśnym odbijaniem czy bólem w nadbrzuszu. Refluks żołądkowo-przełykowy może dotyczyć nawet 20% populacji, a jego konsekwencją może być refluksowe zapalenie przełyku oraz przełyk Barretta predysponujący do raka gruczołowego przełyku. Emanera znajduje również zastosowanie w leczeniu i profilaktyce choroby wrzodowej żołądka oraz dwunastnicy. Przyczynami tego schorzenia mogą być m.in. zakażenie Helicobacter pylori lub długotrwałe stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Dzięki hamowaniu wydzielania kwasu solnego, Emanera może wspierać gojenie się owrzodzeń, łagodzić objawy refluksu oraz chronić przed nawrotami chorób związanych z nadprodukcją kwasu solnego.

Na co stosuje się Emanera?

U osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia lek Emanera stosuje się w leczeniu choroby refluksowej przełyku oraz choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy z zakażeniem Helicobacter pylori. Dodatkowe wskazania u osób dorosłych obejmują: chorobę wrzodową żołądka wywołaną niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, przedłużone leczenie po podaży ezomeprazolu w formie dożylnej (jako profilaktyka krwawień z wrzodów), zespół Zollingera-Ellisona. 

Jak działa Emanera?

W przypadku leku Emanera, substancja czynna to ezomeprazol, który jest izomerem optycznym omeprazolu i należy do inhibitorów pompy protonowej (IPP). Hamuje aktywność enzymu H⁺/K⁺-ATP-azy (tzw. pompy protonowej) zlokalizowanego w komórkach okładzinowych żołądka. Prowadzi to do zmniejszenia produkcji kwasu solnego w żołądku.

Dla kogo jest przeznaczony lek Emanera?

Lek Emanera może być stosowany przez osoby dorosłe i młodzież powyżej 12. roku życia. Wskazania rejestracyjne różnią się w poszczególnych grupach wiekowych.

Co wchodzi w skład leku Emanera?

Każda kapsułka dojelitowa Emanera 20 mg i Emanera 40 mg zawiera substancję czynną ezomeprazol (w postaci dwuwodnej soli magnezowej) w ilości odpowiednio 20 mg lub 40 mg.

Pozostałe substancje pomocnicze to:

• zawarte w rdzeniu kapsułki: sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%, polysorbat 80 w peletkach,
• zawarte w otoczce kapsułki: żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony (E 172).

Emanera – zamienniki

W przypadku leku Emanera zamiennik to m.in. Helides, Mesopral, Stomezul, Texibax.

Emanera – dawkowanie

Lek Emanera można stosować o dowolnej porze dnia, z jedzeniem lub na czczo. Kapsułki należy połykać w całości, bez kruszenia i żucia, aby nie uszkodzić peletek pokrytych powłoką zabezpieczającą przed działaniem kwasu żołądkowego. W razie problemów z połykaniem kapsułek, można otworzyć kapsułkę, wymieszać peletki w połowie szklanki wody i tak przygotowaną mieszaninę wypić w ciągu 30 minut. Dawka i czas leczenia są ustalane indywidualnie przez lekarza. Standardowe dawkowanie zależy od wskazania i u osób dorosłych jest następujące:

• leczenie zgagi związanej z chorobą refluksową przełyku:
  • w przypadku uszkodzenia przełyku: 40 mg (tj. 1 kapsułka Emanera 40 mg lub 2 kapsułki Emanera 20 mg) raz na dobę przez 4 tygodnie (ewentualnie przez kolejne 4 tygodnie, zgodnie z zaleceniami lekarza), a po wyleczeniu 20 mg raz na dobę,
  • w przypadku braku uszkodzenia przełyku: 20 mg (tj. 1 kapsułka Emanera 20 mg) raz na dobę, a po wyrównaniu stanu zdrowia doraźnie do 20 mg na dobę (według zaleceń lekarza),
• leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem H.pylori i zapobieganie jej nawrotom: 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień, łącznie z antybiotykami zaleconymi przez lekarza,
• leczenie wrzodów żołądka związanych ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych: 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni,
• zapobieganie wrzodom żołądka podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych: 20 mg raz na dobę,
• kontynuacja leczenia ezomeprazolem po leczeniu dożylnym w zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów: 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie,
• zespół Zollingera-Ellisona: 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

U młodzieży w wieku powyżej 12. roku życia stosuje się następujące dawki:

• leczenie zgagi związanej z chorobą refluksową przełyku: 
  • w przypadku uszkodzenia przełyku: 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie (ewentualnie przez kolejne 4 tygodnie, zgodnie z zaleceniami lekarza), a po wyleczeniu 20 mg raz na dobę,
  • w przypadku braku uszkodzenia przełyku: 20 mg raz na dobę,
• leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem H.pylori i zapobieganie jej nawrotom: 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień, łącznie z antybiotykami zaleconymi przez lekarza.

U pacjentów z poważnymi problemami z wątrobą lekarz może zalecić stosowanie niższych dawek.

W razie jakichkolwiek wątpliwości, jak stosować Emanera (kapsułki dojelitowe), należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Emanera

Pominiętą dawkę należy przyjąć tak szybko, jak to możliwe, chyba że zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki. W takiej sytuacji należy przyjąć pojedynczą dawkę o zwykłej porze i kontynuować leczenie zgodnie ze schematem. Nie wolno przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Emanera, przedawkowanie

Jeśli dojdzie do przyjęcia większej dawki niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Emanera – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Emanera – leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na ezomeprazol lub jakikolwiek składnik leku,
• uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej,
• stosowanie leku zawierającego nelfinawir.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Emanera należy omówić z lekarzem lub farmaceutą następujące problemy zdrowotne:

• ciężka choroba wątroby,
• ciężka choroba nerek,
• niedobór witaminy B12,
• przebyta ciężka reakcja skórna po przyjęciu leku podobnego do Emanera,
• planowane oznaczenie stężenia chromograniny A.

Jeśli podczas stosowania leku Emanera u pacjenta wystąpi wysypka skórna (szczególnie w miejscach eksponowanych na promieniowanie słoneczne), należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Może być konieczne przerwanie leczenia. Należy powiedzieć lekarzowi także o innych obecnych u pacjenta działaniach niepożądanych, np. bólu stawów.

U osób stosujących ezomeprazol obserwowano poważne wysypki skórne, w tym owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów rodnych i zapalenie spojówek, często z towarzyszeniem objawów grypopodobnych. Wysypka może zająć duże części ciała i przebiegać z tworzeniem pęcherzy i łuszczeniem się skóry. Jeśli w jakimkolwiek momencie terapii (również po kilku tygodniach) u pacjenta wystąpi którykolwiek z takich objawów, należy odstawić lek i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 

Ponieważ lek Emanera może maskować objawy innych chorób, należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli przed leczeniem lub w jego trakcie wystąpią:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała,
• problemy z przełykaniem,
• wymioty pokarmem lub krwią, 
• czarne stolce.

Jeśli lekarz zalecił doraźne stosowanie leku Emanera, a pacjent nie zauważa efektów terapii lub zauważa zmianę charakteru objawów, powinien zgłosić się do lekarza.

Stosowanie inhibitorów pompy protonowej, szczególnie przez okres dłuższy niż rok, może nieznacznie zwiększać ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka i kręgosłupa. Należy poinformować lekarza o diagnozie osteoporozy lub stosowaniu kortykosteroidów.

Interakcja z innymi lekami

Leki mogą wchodzić ze sobą w interakcje, co może wpływać na bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania. Należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach, oraz o preparatach, które pacjent planuje przyjmować w najbliższym czasie.

Aby poznać interakcje leku Emanera z innymi lekami, należy zapoznać się z ulotką. Warto też zrobić przegląd przyjmowanych leków i omówić potencjalne interakcje wspólnie z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie Emanera w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży, jej podejrzenia lub planowania oraz w przypadku karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie wiadomo, czy Emanera przenika do mleka kobiet karmiących piersią, dlatego podczas laktacji nie należy stosować tego leku.

Emanera a prowadzenie pojazdów 

Prawdopodobieństwo wywierania wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn przez lek Emanera jest niskie. W przypadku wystąpienia niezbyt częstych lub rzadkich działań niepożądanych takich jak zawroty głowy i niewyraźne widzenie, nie należy wykonywać tych czynności. 

Emanera – skutki uboczne 

Stosując lek Emanera należy wziąć po uwagę, że podobnie jak każdy inny lek, może on powodować skutki uboczne o różnym nasileniu, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Emanera może powodować poważne rzadkie lub bardzo rzadkie działania niepożądane, które wymagają odstawienia leku i niezwłocznego kontaktu z lekarzem. Należą do nich:

• objawy chorób wątroby: żółta skóra, ciemny kolor moczu, zmęczenie,
• objawy ciężkiej reakcji alergicznej: świszczący oddech, obrzęk ust, języka, gardła lub ciała, wysypka, omdlenia, problemy z połykaniem,
• ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi): ciężka wysypka lub zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub łuszczeniem, z możliwym krwawieniem z  warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów rodnych.

Lek Emanera może wywoływać także inne skutki uboczne. Występują one z różną częstością.

Częste działania niepożądane Emanera (mogą pojawić się u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów) to:

• nudności lub wymioty,
• ból głowy,
• zaburzenia pracy układu pokarmowego: biegunka, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia i gazy,
• łagodne polipy żołądka.

Niezbyt często (tj. u nie więcej niż 1 na 100 osób) obserwuje się następujące skutki uboczne leku Emanera:

• problemy ze snem, bezsenność,
• obrzęki stóp i kostek,
• zawroty głowy, uczucie wirowania,
• uczucie mrowienia, senność,
• suchość w jamie ustnej,
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych parametrów pracy wątroby,
• pokrzywka, swędzenie skóry, wysypka skórna,
• złamania kości biodrowej, kręgosłupa lub nadgarstka przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek leku.

Podane przykłady nie wyczerpują listy możliwych działań niepożądanych, które może wywoływać Emanera. Ulotka zawiera pełną listę skutków ubocznych.

Jak przechowywać lek Emanera?

Po zakupie leku należy sprawdzić w ulotce, w jakich warunkach powinien być on przechowywany, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może wpływać na skuteczność jego działania. 

Ile kosztuje lek Emanera? Cena, refundacja, dostępność w aptekach

Jeśli lek Emanera znajduje się na liście refundacyjnej, to jego cena będzie zależała od wskazanej tam ceny urzędowej i poziomu odpłatności oraz informacji umieszczonych na recepcie.

Jeśli w wykazie leków refundowanych nie ma leku Emanera 20 i Emanera 40, cena może różnić się w zależności od apteki.

Emanera to lek z grupy inhibitorów pompy protonowej, zawierający ezomeprazol – substancję czynną zmniejszającą wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Stosuje się go przede wszystkim w leczeniu choroby refluksowej przełyku i choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, w tym tej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori i stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Emanera może być stosowana u osób dorosłych i (w wybranych wskazaniach) u młodzieży powyżej 12. roku życia. Czas terapii i dawkowanie zależy od rodzaju i nasilenia schorzenia oraz decyzji lekarza prowadzącego. E-receptę na kapsułki Emanera można uzyskać podczas e-konsultacji na Receptomat.pl.

Tekst nie ma charakteru porady lekarskiej ani promocji leku. Należy zapoznać się z ulotką bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed jego użyciem.