Duloksetyna
- Duloksetyna to substancja czynna zawarta w lekach przeciwdepresyjnych na receptę. Wskazania do stosowania duloksetyny to: leczenie depresji, zaburzeń lękowych uogólnionych i bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej.
- Pierwsze efekty stosowania duloksetyny widoczne są po ok. 2-4 tygodniach od momentu rozpoczęcia leczenia.
Leki przeciwdepresyjne na receptę zawierające duloksetynę to m.in.: AuroDulox, Depratal, Dulofor, Duloxetine Mylan.
Leki zawierające duloksetyna:
Duloksetyna – co to jest, jak działa?
Duloksetyna jest lekiem przeciwdepresyjnym. Należy do grupy preparatów określanych jako inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (tzw. SNRI). Duloksetyna wiąże się z białkami odpowiadającymi za transport serotoniny i noradrenaliny. W związku z tym powoduje wzrost ich poziomu podczas leczenia.
Duloksetyna wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwdepresyjne, przeciwlękowe.
Duloksetyna – na co, wskazania
Leki, których substancją czynną preparatu jest duloksetyna, są stosowane w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych i bólu w neuropatii cukrzycowej. Ból ten opisywany jest zwykle jako palący, przeszywający, porównywany do porażenia prądem. Niekiedy w określonej części ciała może wystąpić utrata czucia lub pojawić się uczucie ciepła, nacisku, chłodu, które po dotknięciu może powodować silny ból. Duloksetyna normalizuje próg bólowy u osób z neuropatią cukrzycową i działa przeciwdepresyjnie i przeciwlękowo.
Lek stosuje się u osób dorosłych. Nie zaleca się przyjmowania duloksetyny u pacjentów poniżej 18. roku życia.
Pierwsze efekty po zastosowaniu duloksetyny w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych widoczne są po ok. 2-4 tygodniach od momentu rozpoczęcia kuracji.
U pacjentów z bólem neuropatii cukrzycowej widoczna poprawa jest po kilku tygodniach stosowania leku. Jeśli nie widać efektów po upływie 2 miesięcy należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.
Duloksetyna – jak stosować, dawkowanie
Leki przeciwdepresyjne z duloksetyną po podaniu doustnym dobrze się wchłaniają. Wystepują w postaci kapsułek i tabletek dojelitowych. Stosowanie duloksetyny powinno być zgodne z zaleceniami lekarza prowadzącego. Czas trwania leczenia i dawkowanie produktów leczniczych zależy od indywidualnych cech pacjenta.
Leczenie depresji i bólu w neuropatii cukrzycowej:
Zalecana dawka leku wynosi 60 mg przyjmowana raz na dobę.
Leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych:
Dawka początkowa leku to 30 mg raz na dobę. Z czasem dawka zwiększana jest do 60 mg raz na dobę. Maksymalnie może zostać zwiększona do 120 mg raz na dobę.
Duloksetyna – przeciwwskazania, środki ostrożności
Nie należy stosować duloksetyny, jeśli:
- pacjent jest na nią uczulony,
- u pacjenta zaobserwowano ostre uszkodzenie wątroby,
- u pacjenta występuje ciężka choroba nerek,
- pacjent w ciągu ostatnich 2 tygodni przyjmował lek będący inhibitorem monoaminooksydazy (IMAO),
- pacjent przyjmuje leki w leczeniu depresji (np. fluwoksaminę),
- pacjent przyjmuje leki w leczeniu niektórych zakażeń (np. cyprofloksacyna lub enoksacyna),
- pacjent przyjmuje inne leki zawierające duloksetynę.
Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować:
- jeśli pacjent przyjmuje inne leki przeciwdepresyjne,
- jeśli pacjent stosuje ziele dziurawca zwyczajnego,
- jeśli pacjent ma chorobę nerek,
- jeśli występują napady padaczkowe,
- u pacjentów z napadami manii,
- jeśli występuje choroba afektywna dwubiegunowa,
- jeśli zaobserwowano zaburzenia widzenia, w tym choroby oczu (np. jaskra, podwyższone ciśnienie w oku),
- jeśli występują zaburzenia krzepnięcia krwi,
- u pacjentów przyjmujących leki moczopędne (zwłaszcza w podeszłym wieku),
- u pacjentów przyjmujących inne leki mogące powodować zaburzenia wątroby,
- jeśli pacjent stosuje inne leki mające w składzie duloksetynę,
- w momencie pojawienia się uczucia niepokoju,
- jeśli wystąpiły objawy zaburzeń czynności seksualnych,
- jeśli są myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze.
Duloksetyna – interakcje z innymi lekami
Jednoczesne przyjmowanie leku z różnymi produktami leczniczymi może powodować interakcje między nimi, co wpływa na bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania. Dlatego przed zastosowaniem leku z duloksetyną należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i ostatnio przyjmowanych produktach leczniczych, nawet tych bez recepty.
Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą w przypadku jednoczesnego stosowania:
- innych leków zawierających duloksetynę,
- leków przeciwdepresyjnych (np. inhibitory monoaminooksydazy IMAO),
- leków powodujących senność (np. benzodiazepiny, silne leki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital i leki przeciwhistaminowe),
- leków zwiększających stężenie serotoniny (np. tryptany, tryptofan, paroksetyna i fluoksetyna),
- leków przeciwzakrzepowych,
- leków przeciwpłytkowych,
- cyprofloksacyna i fluwoksamina (mogą zwiększać stężenie duloksetyny).
Duloksetyna – skutki uboczne
Leki z duloksetyną mogą powodować skutki uboczne, należy jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta one wystepują.
Bardzo częste działania niepożądane duloksetyny (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób) to:
- senność,
- ból głowy,
- nudności,
- suchość w jamie ustnej.
Częste działania niepożądane (mogą pojawić się nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów) to:
- zmniejszone łaknienie,
- zaburzenia snu,
- zmniejszenie popędu seksualnego,
- uczucie lęku,
- zawroty głowy,
- uczucie drętwienia, mrowienia skóry,
- zaburzenia widzenia,
- szumy w uszach,
- kołatanie serca,
- większe ciśnienie tętnicze krwi,
- zaburzenia układu pokarmowego,
- nadmierne pocenie się,
- ból mięśni,
- częste oddawanie moczu,
- utrudnione oddawanie moczu,
- problemy z erekcją,
- zmęczenie,
- zmniejszenie masy ciała.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 osób) to:
- zapalenie krtani,
- zapalenie gardła,
- myśli samobójcze,
- trudności z zasypianiem,
- zgrzytanie zębami,
- uczucie niepokoju,
- rozszerzenie źrenic, zaburzenia wzroku,
- zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika,
- szybkie bicie serca,
- omdlenia,
- wymioty z krwią, czarny, smolisty kał,
- zapalenie żołądka i jelit,
- zapalenie wątroby,
- nocne pocenie się,
- pokrzywka,
- trudności w oddawaniu moczu,
- niewłaściwe krwawienie z pochwy,
- zaburzenia miesiączkowania,
- ból w klatce piersiowej,
- uczucie zimna,
- zwiększenie masy ciała,
- skurcze mięśni,
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
- zwiększenie stężenia potasu we krwi,
- zwiększenie aktywności kinazy fosfokreatynowej,
- zwiększenie stężenia glukozy czy cholesterolu we krwi.
Nie. Leki zawierające w składzie duloksetynę dostępne są tylko i wyłącznie na receptę.
Na polskim rynku dostępnych jest kilkanaście leków z duloksetyną. Niektóre z nich objęte są refundacją. Należą do nich m.in.:
- AuroDulox – cena waha się od ok. 4,30 – 14,35 zł,
- Depratal – koszt to ok. 10,09 – 39,25 zł w zależności od opakowania,
- Dulofor – cena wynosi ok. 4,54 – 14,88 zł,
- Duloxetine Mylan – cena to ok. 4,88 – 38,40 zł.
Leki mogą być stosowane wymiennie, zachowując tę samą dawkę. O wyborze leku, dawkowaniu i czasie trwania leczenia decyduje lekarz prowadzący.
Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.
Nie zaleca się picia alkoholu podczas przyjmowania leku z duloksetyną. Alkohol może negatywnie wpływać na działanie substancji czynnej, a tym samym zmniejszyć jej skuteczność.
Jednym z niezbyt częstych skutków ubocznych stosowania duloksetyny (może wystąpić u 1 na 100 pacjentów) jest zwiększenie masy ciała. Zatem długotrwałe przyjmowanie leku z duloksetyną może powodować tycie.
Duloksetyna dobrze się wchłania, a maksymalne stężenie we krwi osiąga po ok. 6 godzinach od momentu jej przyjęcia.
Nie należy samodzielnie przerywać leczenia duloksetyną lub zmieniać dawkowania bez konsultacji ze specjalistą, gdyż mogą wystąpić objawy odstawienia, szczególnie jeśli terapia została przerwana nagle. Do objawów odstawienia należą m.in.: zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia snu, zmęczenie, wymioty, biegunka.
Lek z duloksetyną można przyjmować niezależnie od posiłków. Na wpływa to na działanie produktu leczniczego.
Zarówno jedna, jak i druga substancja czynna wykazuje działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. O wyborze leku decyduje lekarz prowadzący na podstawie objawów choroby i cech indywidualnych pacjenta.
