Witamina D dla dzieci – kiedy stosować?

Witamina D ma kluczowe znaczenie przy kształtowaniu się organizmu dziecka. Jej codzienne podawanie już od pierwszych dni życia powinno stać się rutyną. Niedobory witaminy D mogą skutkować nie tylko wystąpieniem krzywicy, ale też zaburzyć prawidłowy rozwój układu odpornościowego malucha. Co zrobić, aby zapobiec schorzeniom wynikającym z braku witaminy D?

Witamina D u dzieci

Dzieci to szczególna grupa pacjentów. Ich małe organizmy są bardzo delikatne i przez to dużo bardziej podatne na wszelkie niedobory. Najlepszym i najprostszym sposobem uzupełnienia witaminy D3 u dzieci jest zażycie krótkiej kąpieli słonecznej. Wystarczy już dwudziestominutowe działanie promieni, aby zaspokoić 90% zapotrzebowania na tę witaminę. Trzeba jednak pamiętać, że bezpośrednia ekspozycja nie służy najmłodszym. Nie powinny one przebywać na zewnątrz podczas słonecznej pogody niezabezpieczone kremem z filtrem. Ten z kolei blokuje dostęp promieniowania UV do skóry i naturalna synteza witaminy D staje się niemożliwa. 

Witamina D dla dzieci – kiedy ją stosować?

Witamina D chroni organizm przed występowaniem różnych chorób. W wielu wypadkach dostarczenie jej odpowiedniej ilości w naturalnych warunkach może okazać się niemożliwe lub bardzo trudne. Dotyczy to przede wszystkim noworodków i niemowląt, które nie powinny być narażone na bezpośrednie promieniowanie słoneczne. Poza tym, dzieci urodzone w miesiącach jesiennych i zimowych i tak mają utrudniony dostęp do naturalnego światła. 

Witamina D3 powinna być także suplementowana, jeżeli zauważymy jakiekolwiek objawy jej niedoboru, takie jak:

• niepokój, nerwowość,
• potliwość,
• słabe mięśnie,
• wzmożone napięcie mięśniowe,
• opóźnienie wzrostu,
• niezrastanie ciemiączka.

Do czego prowadzi niedobór witaminy D u dzieci?

Niedobór witaminy D3 doprowadzić może u dzieci do zmniejszenia wchłaniania wapnia w jelitach. Przy niskim poziomie we krwi zostaje on uwolniony z kości. Jeśli taki stan utrzymuje się długotrwale, prowadzi to do zniszczenia tkanki kostnej i wystąpienia, w skrajnym niedoborze, krzywicy. Jest to bardzo poważna choroba – im dziecko młodsze, tym bardziej niebezpieczna. Objawia się:

• powiększeniem ciemiączek oraz opóźnionym ich zarastaniem,
• rozmiękaniem kości czaszki,
• opóźnionym ząbkowaniem,
• koślawością lub szpotawością kolan, 
• ogólnymi zaburzeniami rozwoju. 

Należy również pamiętać o tym, że witamina D bierze udział w budowaniu naturalnej odporności u dzieci – zarówno tej wrodzonej, jak i nabytej. Udowodniono, że dzieci z jej niedoborem mogą częściej zapadać na infekcje, głównie dróg oddechowych. 

Dawkowanie witaminy D u dzieci

Dzieci, szczególnie do 1. roku życia, mają dużo większe zapotrzebowanie na witaminę D niż dorośli. Należy pamiętać, że przedstawione poniżej zestawienie jest tylko wskazówką. Ustalenie właściwego dawkowania witaminy D3 zawsze powinno być poprzedzone konsultacją z pediatrą. 

Sugerowana ilość witaminy D dla dzieci:

• u noworodków i niemowląt do 6. miesiąca życia zalecana dawka wit. D wynosi 400 IU na dobę. W tym przypadku bardzo istotne jest uwzględnienie sposobu żywienia dziecka. Niemowlę karmione mieszankami mlecznymi przyjmuje częściową dawkę witaminy D razem  z pokarmem.
• u niemowląt starszych, w wieku 6-12 miesięcy, witaminę D podaje się w dawce 400-600 IU na dobę. Podobnie jak w przypadku dzieci młodszych należy uwzględnić witaminę przyjętą z pokarmem
• dzieci w przedziale wiekowym 1-10 lat powinny przyjmować 600-1000 IU na dobę, w okresie od października do kwietnia.
• u nastolatków zalecana dawka witaminy D to 800-2000 IU na dobę.

Podczas ustalania dawki witaminy D należy wziąć pod uwagę nie tylko wiek dziecka, ale także jego wagę. Dzieci otyłe oraz te z dużą nadwagą muszą suplementować odpowiednio większe dawki niż ich rówieśnicy.