Emanera

Ile kosztuje lek Emanera? Cena, refundacja

Lek objęty jest częściową refundacją. Dostępny jest w dwóch wariantach dawkowania – po 20 mg i 40 mg w jednej kapsułce dojelitowej, w opakowaniach po 28 szt. i 56 szt.

• Emanera 20 mg – cena za 28 szt. to około 8-10 zł, zaś za opakowanie 56 szt. koszt to około 15-18 zł.
• Emanera 40 mg – cena za 28 szt. to około 15-18 zł, zaś za opakowanie 56 szt. koszt wynosi około 30-34 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Tabletki na żołądek Emanera – jak działa, na co i dla kogo?

Lek należy do grupy inhibitorów pompy protonowej (określanych także jako IPP). Substancją czynną jest ezomeprazol, który jest izomerem optycznym omeprazolu. 

Emanera – działanie leku

Esomeprazol blokuje działanie enzymów zlokalizowanych w komórkach błony śluzowej żołądka, które działają jako pompy protonowe. Hamuje to wydzielanie kwasu solnego do żołądka, co obniża kwasowość soku żołądkowego.

Inne właściwości struktury przestrzennej ezomeprazolu sprawiają, że silniej hamuje wydzielanie kwasu solnego w żołądku niż omeprazol. 

Na co stosować lek Emanera u dorosłych?

• Choroba refluksowa przełyku (GERD) z towarzyszącą zgagą, bólem brzucha i stanem zapalnym. Stosuje się do usunięcia nieprzyjemnych objawów refluksu, wyleczenia choroby i w zapobieganiu jej nawrotom. Między innymi związane z przyjmowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
• Choroba wrzodowa żołądka i górnej części jelita z towarzyszącym zakażeniem Helicobacter pylori.
• Choroba wrzodowa żołądka spowodowana przez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) – lek jest stosowany w celu wyleczenia wrzodów żołądka oraz zapobieganie nawrotom. 
• Przy przedłużonym leczeniu po zapobieganiu ponownemu krwawieniu z wrzodów za pomocą dożylnie podawanego ezomeprazolu.
• Przy nadmiarze kwasu w żołądku wywołanym przez guz zlokalizowany w trzustce (w zespole Zollingera-Ellisona).

Stosowanie leku Emanera u dzieci powyżej 12 lat – na co?

• w chorobie refluksowej przełyku (GERD),
• przy wrzodach żołądka i górnej części jelita z towarzyszącym zakażeniem Helicobacter pylori.

Emanera – zamienniki

Emanera – zamiennik zawierające tę samą substancję czynną to m.in.: Mesopral, Helides, Stomezul. 

Inny lek to m.in. IPP 20.

Emanera (kapsułki dojelitowe) – skład leku

Substancją czynną leku jest ezomeprazol. Każda kapsułka dojelitowa zawiera 20 mg lub 40 mg ezomeprazolu, w postaci dwuwodnej soli magnezowej.

Pozostałe składniki to: sacharoza, skrobia kukurydziana, powidon K30, sodu laurylosiarczan, alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 3000, makrogol 6000, talk, magnezu węglan ciężki, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% oraz polysorbat 80 w peletkach w rdzeniu kapsułki oraz żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171) i żelaza tlenek czerwony (E 172) w otoczce kapsułki.

Emanera – dawkowanie

Różne jest dawkowanie leku w zależności od rodzaju i nasilenia dolegliwości. Lekarz indywidualnie ustala dawki, długość i schemat leczenia. Kapsułkę należy przyjmować po otwarciu w przeciągu 30 minut. Zawsze należy zamieszać mieszaninę bezpośrednio przed wypiciem.

Tabletki osłonowe – dawkowanie Emanera u dorosłych

Leczenie choroby refluksowej przełyku – przy niewielkich uszkodzeniach przełyku, zazwyczaj zaleca się dawkę 40 mg leku raz na dobę przez 4 tygodnie. Terapia może być wydłużona o kolejne 4 tygodnie. Przy braku uszkodzeń przełyku oraz po jego wyleczeniu stosuje się dawkę 20 mg na dobę.

Leczenie wrzodów żołądka związanych z zakażeniem Helicobacter pylori – zazwyczaj stosowana dawka to 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień.

Leczenie wrzodów żołądka związanych z leczeniem niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi – zwykle zalecana dawka to 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni. W zapobieganiu uszkodzeniom podczas stosowania NLPZ stosuje się dawkę 20 mg raz na dobę.

Przedłużone leczenie po dożylnie stosowanym esomeprazolu – zwykle zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie.

Leczenie nadmiaru kwasu w żołądku, związanego z guzem w trzustce – zazwyczaj zalecana dawka leku to 40 mg dwa razy na dobę.

Dawki leku Emanera dla dzieci i młodzieży powyżej 12 lat

Leczenie w przebiegu refluksowego zapalenia przełyku – przy niewielkim uszkodzeniu przełyku zazwyczaj stosuje się dawkę 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. Terapia może być przedłużona o kolejne 4 tygodnie. Dawka po wyleczeniu przełyku lub w przebiegu choroby bez uszkodzeń to 20 mg raz na dobę.

Leczenie choroby wrzodowej wywołanej zakażeniem Helicobacter pylori – zwykle zalecana dawka to 20 mg dwa razy na dobę przez tydzień. 

Emanera – jak długo stosować?

Długość leczenia jest zależna od rodzaju dolegliwości i nasilenia objawów. Lekarz decyduje, czy lek powinien być stosowany doraźnie czy w długotrwałej terapii.

Emanera – przeciwwskazania, środki ostrożności

Są przypadki, w których nie należy stosować leku Emanera:

• gdy pacjent ma uczulenie na esomeprazol lub inny składnik leku;
• gdy pacjent ma uczulenie na inne leku z grupy inhibitorów pompy protonowej;
• gdy jednocześnie przyjmuje lek z nelfinawir.

Ważne, aby przed rozpoczęciem stosowania leku poinformować lekarza o następujących przypadkach:

• u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek,
• przy niedoborze witaminy B12,
• gdy kiedykolwiek u pacjenta pojawiła się reakcja skórna wywołana przez stosowanie podobnego leku zmniejszającego wydzielanie kwasu żołądkowego,
• gdy pacjent planuje specjalistyczne badania krwi (stężenie chromograniny A).

Należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli podczas stosowania leku Emanera wystąpiła wysypka skórna, szczególnie w obszarach ciała wyeksponowanych na działanie promieni słonecznych.

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza nie wpływa na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Interakcja z innymi lekami

Składniki różnych jednocześnie stosowanych leków mogą wchodzić w interakcje, co może wpływać na ich skuteczność i bezpieczeństwo stosowania. 

Pacjent nie powinien stosować leku Emanera razem z lekami zawierającymi nelfinawir, stosowanymi w leczeniu zakażeń HIV.

W przypadku stosowania poniższych leków, należy ustalić z lekarzem ryzyko interakcji i możliwą zmianę dawkowania:

• atazanawir,
• ketokonazol, itrakonazol lub worykonazol,
• digoksyna,
• erlotynib,
• cytalopram, imipramina lub klomipramina (leki stosowane w leczeniu depresji),
• diazepam,
• fenytoina,
• warfaryna,
• cylostazol,
• cyzapryd,
• metotreksat,
• klopidogrel,
• takrolimus,
• ryfampicyna,
• ziele dziurawca (Hypericum perforatum).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Jeśli kobieta jest w ciąży lub w najbliższym czasie planuje mieć dziecko powinna ustalić z lekarzem, czy może stosować lek Emanera na zgagę i wrzody żołądka. 

Nie są dostępne dane na temat przenikania leku Emanera do mleka kobiecego i ich wpływu na rozwój dziecka, dlatego nie należy przyjmować leku Emanera w okresie karmienia piersią.

Emanera – skutki uboczne

W przypadku pojawienia się ciężkiej reakcji alergicznej, objawiającej się obrzękiem ust, języka i gardła, wysypką, omdleniem, trudnością z przełykaniem oraz świszczącym oddechem, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Podobnie jeśli pojawi się zaczerwienienie skóry z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry, ciemne zabarwienie oczu, żółta skóra oraz zmęczenie.

Częste działania niepożądane Emanera (które mogą pojawić się średnio u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów) to:

• nudności lub wymioty,
• ból głowy,
• zaburzenia pracy układu pokarmowego: biegunka, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia i gazy,
• łagodne polipy żołądka.

Niezbyt częste skutki uboczne stosowania leku (które mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów stosujących lek):

• problemy ze snem, bezsenność,
• obrzęki stóp i kostek,
• zawroty głowy, uczucie wirowania,
• uczucie mrowienia, senność,
• suchość w jamie ustnej,
• zmiany w wynikach badań laboratoryjnych parametrów pracy wątroby,
• pokrzywka, swędzenie skóry, wysypka skórna,
• złamania kości biodrowej, kręgosłupa lub nadgarstka przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek leku.

O innych, rzadziej pojawiających się działaniach niepożądanych leku, można dowiedzieć się z ulotki dołączonej do opakowania leku.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 30°C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Lek powinien znajdować się w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.