Diclac 50

Ile kosztuje lek Diclac 50? Cena, refundacja

Lek Diclac 50 występuje w postaci tabletek dojelitowych i czopek. Tabletki dojelitowe z dawką 50 mg diklofenaku są dostępne w opakowaniach po 30 i 50 sztuk. Czopki występują w opakowaniach po 10 sztuk i dawce 50 mg.

• Diclac 50 tabletki, 30 szt. – cena waha się od 10 zł do 14 zł;
• Diclac 50 tabletki, 50 szt. – cena wynosi od 14 zł do około 18 zł za opakowanie;
• Diclac 50 czopki, 10 szt. – cena waha się od około 8 zł do 12 zł.

Koszt jednego opakowania może różnić się nieznacznie w zależności od apteki i może ulec zmianie w przyszłości.

Diclac 50 – jak działa, na co i dla kogo?

Łagodzenie stanów zapalnych, zmian reumatycznych i dolegliwości bólowych – tak duży zakres właściwości leku pozwala na jego szerokie zastosowanie. Należący do NLPZ lek z diklofenakiem jest wykorzystywany w leczeniu zapalnych i zwyrodnieniowych zmian w zakresie stawów, przy napadach dny, w łagodzeniu dolegliwości obrzęków i stanów zapalnych po operacjach i urazach oraz wspomagająco w bolesnych zakażeniach i stanach zapalnych gardła, uszu i migdałków.

U pacjentów ze stwierdzonymi chorobami serca (lub u osób w grupie wysokiego ryzyka) lekarz będzie okresowo sprawdzał reakcję pacjenta na leczenie i zlecał regularne badania krwi w celu skontrolowania stanu organizmu.

Diklofenak – działanie

Diclac 50 – jak działa? Substancją czynną preparatu jest diklofenak. To pochodna kwasu fenylooctowego zaliczana na grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Lek ma właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, hamuje także agregację płytek krwi.

Mechanizm działania diklofenaku opiera się na hamowaniu aktywności prostaglandyn, które biorą udział w powstawaniu stanu zapalnego. Diklofenak wykazuje działanie w stosunku do obu izoform cyklooksygenazy COX-1 i COX-2. Diklofenak wykazuje silne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe, mocniejsze niż kwas acetylosalicylowy.

Diclac 50 – wskazania

Diklofenak zawarty w leku jest szeroko wykorzystywany w dolegliwościach bólowych oraz chorobach zapalnych i reumatycznych narządu ruchu (np. w leczeniu bólu kręgosłupa).

Lek jest wskazany do stosowania w następujących dolegliwościach:

• zwyrodnieniowe lub zapalne postacie choroby reumatycznej, w tym leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby Stilla (młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów), choroby zwyrodnieniowej stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, zapalenia stawów kręgosłupa, reumatyzmu pozastawowego, zespołów bólowych związanych ze zmianami w kręgosłupie;
• bóle spowodowane pooperacyjnymi i pourazowymi stanami zapalnymi i obrzękami, np. po zabiegach ortopedycznych lub stomatologicznych;
• ostre napady dny;
• stany bólowe i zapalne w ginekologii, np. przy zapaleniu przydatków lub w przypadku pierwotnego bolesnego miesiączkowania;
• wspomagająco w bolesnych, ciężkich zakażeniach uszu, gardła, nosa (np. zapalenie ucha, zapalenie gardła).

Czy tabletki Diclac 50 można stosować u dzieci i młodzieży?

Produkt leczniczy przeznaczony jest dla osób dorosłych. Może być stosowany przez dzieci i młodzieży powyżej 14. roku życia, jednak tylko pod nadzorem lekarza i na jego wyraźne zalecenie.

Diclac 50 – zamienniki

Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Cataflam 50, Olfen 50, Dicuno. 

Inne preparaty na ból kręgosłupa zawierające diklofenak to: DicloDuo. Lek o podobnym zastosowaniu to m.in. Nimesil.

Diclac 50 (diklofenak) tabletki – skład leku

Diklofenak sodowy jest substancją czynną leku. Jedna tabletka dojelitowa zawiera 50 mg diklofenaku sodowego.

Pozostałe składniki tych tabletek to:

• rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, wapnia wodorofosforan dwuwodny, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna;
• otoczka: Eudragit L 30D, cytrynian trietylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).

Diclac 50 – dawkowanie

Wielkość dawki oraz długość leczenia jest indywidualnie dopasowywana każdorazowo do nasilenia dolegliwości i stanu pacjenta. Lekarz dobiera leczenie i okresowo sprawdza reakcję pacjenta na leczenie. W przypadku osób z grup ryzyka (np. chorób serca) zaleca także okresowe badania krwi.

Lek może być stosowany w leczeniu objawowym, ale także w leczeniu długoterminowym (np. przez kilka tygodni lub dłużej). Ważne, aby na podstawie reakcji pacjenta i postępu terapii dobrać najmniejszą skuteczną dawkę dla konkretnego pacjenta.

Początkowa zalecana dawka leku to 100-150 mg na dobę. Zazwyczaj w łagodniejszych dolegliwościach oraz podczas leczenia przewlekłego stosuje się dawkę 100 mg na dobę.

Całkowitą dobową dawkę przyjmuje się w 2 lub 3 dawkach podzielonych. Tabletki połyka się w całości, nie żując i nie rozgryzając. Najlepiej stosować je przed posiłkiem.

Diclac 50 – jak długo można stosować?

O długości leczenia i dawkowaniu leku każdorazowo decyduje lekarz, który indywidualnie dopasowuje terapię do stanu i objawów występujących u konkretnego pacjenta. Jeśli lek stosowany jest długotrwale, wówczas należy regularnie kontrolować, czy nie pojawiły się objawy niepożądane.

Diclac 50 – po jakim czasie działa?

Po podaniu doustnym diklofenak działa szybko i jest całkowicie wchłaniany. Maksymalne stężenie we krwi występuje po około 0,5 do 3 godzin po podaniu.

Diclac 50 – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy stosować tego leku w przypadku:

• uczulenia na diklofenak lub inny składnik leku;
• gdy kiedykolwiek w przeszłości pojawiła się reakcja alergiczna po zastosowaniu leków przeciwbólowych lub przeciwzapalnych (zawierających np. diklofenak, kwas acetylosalicylowy, ibuprofen);
• jeśli pacjent w przeszłości lub obecnie zmaga się z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, występują u niego krwawienia lub perforacja;
• występowania u pacjenta niewydolności serca lub wątroby;
• choroby serca i (lub) choroby naczyń mózgowych;
• przy zaburzeniach krążenia,
• jeśli występuje nadciśnienie tętnicze.

Przed rozpoczęciem leczenia pacjent powinien omówić z lekarzem poniższe kwestie:

• u pacjenta rozpoznano chorobę układu sercowo-naczyniowego lub jest w grupie wysokiego ryzyka;
• gdy pacjent jest osobą palącą;
• gdy pacjent przebył owrzodzenie przewodu pokarmowego;
• gdy pacjent jest w podeszłym wieku;
• gdyby pojawiły się jakiekolwiek niepokojące objawy po zastosowaniu leku, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem;
• gdy pacjent ma wrzodziejące zapalenie okrężnicy lub chorobę Leśniowskieg-Crohna;
• gdy pacjent choruje na astmę, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc lub przewlekłe zakażenie dróg oddechowych;
• u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby;
• pacjent choruje na porfirię wątrobową (piorunujące zapalenie wątroby).

Interakcja z innymi lekami

Ważne, aby przed rozpoczęciem terapii pacjent poinformował lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie i w przeszłości lekach, a w szczególności:

• digoksyna stosowana w leczeniu chorób serca;
• lit lub leki przeciwdepresyjne (np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny);
• leki moczopędne;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, selektywne inhibitory cyklooksygenazy-2) oraz kortykosteroidy;
• inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), leki beta-adrenolityczne -grupa leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca;
• leki przeciwzakrzepowe i leki hamujące działanie płytek krwi;
• leki przeciwcukrzycowe z wyjątkiem insuliny;
• metotreksat – lek stosowany w leczeniu niektórych nowotworów lub zapalenia stawów;
• cyklosporyna i takrolimus – leki stosowane u osób z przeszczepami narządowymi;
• trimetoprim – lek stosowany w zapobieganiu i leczeniu zakażeń dróg moczowych;
• chinolony przeciwbakteryjne – leki wykorzystywane w leczeniu zakażeń;
• kolestypol i kolestyramina – leki pozwalające obniżać stężenie cholesterolu we krwi;
• worykonazol – lek wykorzystywany w leczeniu zakażeń grzybiczych;
• fenytoina – lek stosowany w terapii napadów padaczkowych.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Nie należy stosować tego leku o działaniu przeciwzapalnym w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. W pierwszym i drugim trymetrze w wyjątkowych sytuacjach jest dopuszczalne stosowanie preparatu, ale tylko na wyłączne polecenie lekarza, kiedy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko zdrowotne dla kobiety i płodu.

Stosowanie preparatu w trzecim trymetrze ciąży może zaszkodzić dziecku lub spowodować komplikacje podczas porodu.

Diclac 50 – skutki uboczne

Jak każdy lek, także ten może spowodować pojawienie się działań niepożądanych. Należy jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta one pojawią się. Na podstawie badań określono częstość występowania konkretnych skutków ubocznych leku.

Częste działania niepożądane Diclac 50 (które mogą wystąpić rzadziej niż u 1 osoby na 10 pacjentów stosujących ten lek):

• ból i zawroty głowy;
• wysypka;
• wymioty, nudności, biegunka, wzdęcia, niestrawność, zmniejszony apetyt, ból brzucha;
• zwiększenie aktywności aminotransferaz.

Do niezbyt często występujących działań niepożądanych (które mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób stosujących lek) zalicza się zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej.

Wśród rzadkich skutków ubocznych stosowania tego leku (mogą pojawić się rzadziej niż u 1 osoby na 1000 pacjentów stosujących lek) wymienia się:

• zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, krwawe biegunki, smoliste stolce;
• choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (z krwawieniem lub bez i perforacją);
• zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby;
• nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne (w tym nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego i wstrząs);
• senność;
• astma (w tym duszność);
• pokrzywka;
• obrzęk,
• zaburzenia psychotyczne.

O innych, rzadziej występujących działaniach niepożądanych leku możesz dowiedzieć się z ulotki producenta.

Pacjent powinien sobie zdawać sprawę, że niektóre działania niepożądane leku mogą być poważne i zagrażać zdrowiu i życiu pacjenta. Poniżej wymienione skutki uboczne mogą wystąpić u 1-10 pacjentów na 1000, zwłaszcza jeśli stosowane są przez długi czas duże dobowe dawki leku (np. 150 mg):

• duszność, trudności w oddychaniu podczas leżenia, obrzęki stop lub nóg (objawy niewydolności serca);
• nagły, uciskowy ból w klatce piersiowej (objawy zawału mięśnia sercowego lub ataku serca),
• obrzęk naczynioruchowy.

Przechowywanie leku

Leku nie należy przechowywać leku w temperaturze wyższej niż 25°C. Ważne, aby trzymać go w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.