Biseptol

Ile kosztuje lek Biseptol? Cena, refundacja

Cena Biseptolu, jako leku refundowanego, jest ustalona urzędowo, ale różni się w zależności od postaci (zawiesina/tabletki), dawki substancji czynnej i tego, jaka odpłatność przysługuje pacjentowi (50/100%). 

• Biseptol 240 mg – cena za butelkę o pojemności 100 ml waha się od ok. 6,39 – 12,64 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Biseptol – jak działa, na co pomaga i dla kogo?

Biseptol jest lekiem na bazie kotrimoksazolu, czyli mieszaniny dwóch substancji czynnych: trimetoprimu i sulfametoksazolu. Substancje te mają działanie przeciwbakteryjne.

Biseptol – działanie

Substancje czynne zawarte w leku: trimetoprim i sulfametoksazol są  antybiotykami bakteriostatycznymi, co oznacza, że hamują rozwój komórkowy bakterii, ale ich nie zabijają. Mechanizm działania kotrimoksazolu polega na blokowaniu enzymu, który przekształca kwas dihydrofoliowy w tetrahydrofoliowy. Kwas tetrahydrofoliowy jest niezbędny do syntezy kwasów nukleinowych, a bez nich komórki tracą zdolność do rozmnażania się i wzrostu. 

Biseptol – wskazania. Kto może przyjmować lek?

Biseptol to antybiotyk złożony, który zwalcza bakterie wrażliwe na kotrimoksazol, np. szczepy Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp., Proteus mirabilis, Morganella morganii, Enterobacter spp., Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Shigella flexneri, Neisseria gonorrhoeae, Pneumocystis carinii. Pomaga uporać się ze stanami zapalnymi o podłożu bakteryjnym i zakażeniami, zwłaszcza powikłanymi. Na zalecenie lekarza lek można stosować w skojarzeniu z innymi antybiotykami. Istnieje również możliwość przyjmowania Biseptolu dożylnie. 

Biseptol może być stosowany zarówno przez osoby dorosłe, jak i dzieci – w tym niemowlęta w wieku powyżej 6 tygodni (choć lepiej jest unikać go do ukończenia przez dziecko 8 tygodni ze względu na skłonność młodszych niemowląt do występowania hiperbilirubinemii – podwyższonego poziom bilirubiny w surowicy krwi). Biseptol dla dzieci jest przepisywany zwykle w postaci zawiesiny doustnej. 

Przed zastosowaniem leku należy przeprowadzić badanie bakteriologiczne, które pozwala zidentyfikować rodzaj drobnoustroju odpowiedzialnego za zakażenie. Preparat ma szerokie spektrum działania. Sprawdza się w leczeniu różnych stanów chorobowych o etiologii bakteryjnej, w szczególności zaś zakażeń dróg oddechowych, przewodu pokarmowego i układu moczowego, a także zakażeń przenoszonych drogą płciową. 

Najczęstsze rodzaje kuracji z wykorzystaniem antybiotyku Biseptol to leczenie:

• zapalenia zatok,
• zapalenia oskrzeli,
• zapalenia ucha środkowego,
• anginy (ale nie paciorkowcowej),
• zapalenia pęcherza,
• zapalenia gruczołu krokowego,
• ropnia zęba,
• biegunki podróżnych,
• duru brzusznego.

Biseptol na gardło. Czy lek można stosować na gardło?

Biseptol sprawdza się w leczeniu wielu bakteryjnych infekcji gardła. O jego skuteczności decyduje głównie rodzaj bakterii, która wywołała zakażenie. Wykazuje dużą aktywność wobec gronkowców, ale małą wobec paciorkowców odpowiedzialnych za powstawanie anginy paciorkowcowej.

Biseptol – zamienniki

Innymi lekami zawierającymi kotrimoksazol (sulfametoksazol + trimetoprim) są Bactrim i Trimesolphar. Wszystkie te preparaty wykazują taki sam zakres działania przeciwbakteryjnego, różnią się jedynie nazwą handlową. Trimesolphar występuje tylko w postaci koncentratu do infuzji.

Inne leki stosowane w podobnych dolegliwościach chorobowych to m.in. Erdomed, Duomox.

Biseptol – skład leku

Oprócz trimetoprimu i sulfametoksazolu Biseptol (w postaci zawiesiny doustnej) ma w składzie substancje pomocnicze takie jak: makrogologlicerolu hydroksystearynian, metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan, maltitol, glikol propylenowy i sód. Zawartość sodu w Biseptolu wynosi 38 mg w każdych 5 ml syropu. Przy długotrwałym przyjmowaniu dużych dobowych dawek leku (50 ml i więcej) pacjenci kontrolujący podaż sodu w diecie powinni skonsultować się z lekarzem.

Biseptol – dawkowanie

Lekarz indywidualnie ustala dawkowanie leku Biseptol na podstawie rodzaju dolegliwości, nasilenia objawów i wyników badań laboratoryjnych.  

Preparat zażywa się wraz z posiłkiem bądź bezpośrednio po nim. W czasie stosowania leku pacjent powinien pić dużo płynów.

Jeśli lek ma postać zawiesiny, przed jego zastosowaniem zaleca się dokładne wstrząśnięcie butelką. Do zestawu z syropem dołączona jest łyżeczka ułatwiająca dawkowanie.

Antybiotyk Biseptol – dawkowanie u dorosłych i młodzieży powyżej 12 lat

Dawka minimalna Biseptolu wynosi 10 ml co 12 godzin, zaś sugerowana przez producenta – 20 ml. Przy szczególnie ciężkich postaciach zakażenia – i na wyraźne zalecenie lekarza – można przyjmować jednorazowo do 30 ml antybiotyku.

Biseptol – dawki dla dzieci

U dzieci dawkę dostosowuje się do wieku. Według wskazań zawartych w ulotce Biseptolu standardowe dawkowanie leku w przypadku najmłodszych pacjentów powinno mieścić się w przedziale od 2,5 ml u niemowląt do 20 ml u dzieci powyżej 12. roku życia.

W tym przedziale wiekowym zaleca się stosowanie leku wyłącznie w formie zawiesiny.

Biseptol – przeciwwskazania, środki ostrożności

Antybiotyk Biseptol nie powinien być stosowany przez pacjentów uczulonych na którykolwiek ze składników leku. Jest przeciwwskazany jeśli:

• występuje niewydolność nerek lub wątroby,
• zmianach w obrazie morfologicznym krwi,
• niedoborze dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej,
• porfirii (stwierdzonej lub podejrzewanej).

Ostrożność podczas zażywania Biseptolu zaleca się pacjentom z lżejszą postacią niewydolności wątroby lub nerek, astmą, ciężkimi objawami alergii, a także z niedoborem kwasu foliowego, który występuje w szczególności u osób w podeszłym wieku, nałogowo spożywających alkohol, przyjmujących leki przeciwdrgawkowe oraz zmagających się z zespołem złego wchłaniania.

U osób po przeszczepieniu nerki i leczonych kotrimoksazolem i cyklosporyną zaobserwowano przemijające zaburzenia czynności przeszczepionej nerki, tj. zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy.

Stosowanie dużych dawek leku Biseptol przez więcej niż 14 dni jest wskazaniem do wykonania badań kontrolnych z krwi. W przypadku stwierdzenia zmian konieczne może okazać się wprowadzenie suplementacji kwasu foliowego. W kontekście przyjmowania antybiotyku Biseptol istotna jest również kontrola stężenia potasu i sodu we krwi, zwłaszcza u pacjentów obarczonych ryzykiem wzrostu stężenia potasu i spadku stężenia sodu.

Interakcja z innymi lekami

Biseptol może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami:

• moczopędnymi (np. hydrochlorotiazydem), 
• przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną), 
• przeciwarytmicznymi (np. prokainamidem), 
• nasercowymi (np. digoksyną), 
• przeciwwirusowymi (np. amantadyną, zydowudyną, lamiwudyną), 
• przeciwcukrzycowymi (np. glibenklamidem, tolbutamidem), 
• przeciwpadaczkowymi (np. fenytoiną), 
• przeciwmalarycznymi (np. pirymetaminą), 
• przeciwbakteryjnymi (np. ryfampicyną), 
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. indometacyną), 
• trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Biseptol w ciąży może być stosowany, kiedy oczekiwane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Lek działa antagonistycznie dla kwasu foliowego. W doświadczeniach przeprowadzanych na zwierzętach bardzo duże dawki kotrimoksazolu powodowały powstawanie wad rozwojowych u płodu. Producent zastrzega, że nie należy przyjmować Biseptolu w końcowym okresie ciąży. 

Biseptol a karmienie piersią: Ponieważ substancje czynne leku przenikają do mleka kobiecego, antybiotyk ten nie nadaje się do leczenia kobiet karmiących piersią.

Biseptol – skutki uboczne 

Biseptol może powodować odczyny alergiczne, w tym reakcje typu późnego, oraz działania niepożądane. Zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych dotyczy osób powyżej 65. roku życia. 

Najczęściej występującym działaniem niepożądanym Biseptol (występuje u więcej niż 1 na 10 pacjentów) jest hiperkaliemia (wzrost stężenia potasu we krwi). Nieco rzadziej zdarzają się zakażenia drożdżakami (kandydoza), bóle głowy, nudności i wymioty, biegunka oraz wysypka. Rzadko dochodzi do hiponatremii (spadku stężenia sodu we krwi), zapalenia błony śluzowej języka i jamy ustnej, bólu mięśni i stawów, jadłowstrętu, a także depresji i omamów.

Bardzo rzadko (u 1 na 10 tys. pacjentów) pojawiają się działania niepożądane:

• hipoglikemia (spadek stężenia cukru we krwi),
• wstrząs anafilaktyczny,
• zapalenie jamy ustnej,
• nadwrażliwość oddechowa,
• reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, wysypka polekowa, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka),
• toczeń rumieniowaty układowy,
• zapalenie trzustki,
• alergiczne zapalenie mięśnia sercowego lub naczyń,
• choroba Schoenleina-Henocha,
• obrzęk naczynioruchowy,
• zespół choroby posurowiczej,
• guzkowe zapalenie tętnic, 
• aseptyczne zapalenie opon mózgowych,
• zapalenie nerwów obwodowych,
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit,
• niewydolność nerek (w tym śródmiąższowe zapalenie nerek),
• drgawki, szumy uszne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy i niezborność ruchowa,
• żółtaczka, wzrost stężenia bilirubiny lub martwica wątroby,
• zaburzenia krwi i układu chłonnego (leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość megaloblastyczna, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, methemoglobinemia, eozynofilia, plamica, hemoliza).

Warto wiedzieć (mimo, że jest to rzadkością), że przyjmowanie leku w skrajnych przypadkach kończy się ostrą martwicą wątroby.

Uczulenie na Biseptol – objawy. Jak rozpoznać reakcję alergiczną?

Głównym symptomem świadczącym o uczuleniu na Biseptol jest wysypka w postaci czerwonych punktów i okrągłych plam na skórze. Wskutek alergii mogą pojawić się również inne objawy skórne: pęcherze, owrzodzenia (również w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych), a także obrzęk i zaczerwienienie oczu. Najpoważniejsze reakcje alergiczne przebiegają z objawami grypowymi. Każdy rodzaj uczulenia powinien skłonić pacjenta do natychmiastowego odstawienia leku i pilnej konsultacji z lekarzem.

Przechowywanie leku

Lek Biseptol należy przechowywać w temperaturze powyżej 25 st. C, poza zasięgiem dzieci i światła słonecznego. Antybiotyku nie można stosować po upływie terminu ważności, który widnieje na pudełku i butelce.