Letrox 75

Letrox 75

Najważniejsze informacje:

• Letrox 75 zawiera syntetyczny hormon tarczycy lewotyroksynę. Stosowanie leku ma na celu uzupełnienie niedoboru hormonów tarczycy i/lub złagodzenie objawów zaburzeń pracy tarczycy. To preparat stosowany m.in. jako leki na niedoczynność tarczycy.
• Lek może być stosowany w każdej kategorii wiekowej, jest dostępny wyłącznie na receptę.

Z opisu poniżej i z ulotki producenta dowiesz się, na co stosuje się, jak działa i jakie może mieć skutki uboczne lek na tarczycę Letrox 75. Jeśli masz pytania, umów się na teleporadę do specjalisty na Receptomat.pl, tam też w razie potrzeby możesz uzyskać e-receptę na Letrox 75.

Informacje o leku - do pobrania:

• Letrox 75 - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Letrox 75  - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek jest objęty refundacją.

Letrox 75 - cena za opakowanie 50 tabletek przy odpłatności 100% wynosi 6,84 zł, cena zryczałtowana na receptę po refundacji wynosi 4,46 zł, zaś dla seniorów i kobiet w ciąży lek kosztuje 0 zł (po okazaniu recepty).

Substancją czynną leku jest lewotyroksyna, czyli syntetyczny hormon tarczycy, który ma takie samo działanie jak hormon wytwarzany naturalnie w organizmie człowieka.

Stosowanie Letrox ma na celu uzupełnienie niedoborów hormonu tarczycy i/lub złagodzenie zaburzeń czynności tarczycy.

Wskazania do stosowania leku Letrox 75 to:

• uzupełnienie niedoboru hormonów tarczycy w niedoczynności tarczycy,
• zapobieganie wznowie wola tarczycy po leczeniu operacyjnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy,
• leczenie wola o charakterze łagodnym u pacjentów z prawidłową czynnością tarczycy,
• pomocniczo w leczeniu nadczynności tarczycy w skojarzeniu z tyreostatykami,
• leczenie nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacyjnym usunięciu tarczycy, w celu zahamowania wzrostu guza oraz uzupełnienia niedoboru hormonów tarczycy,
• badania oceniające czynność tarczycy (np. test supresyjny w diagnostyce chorób tarczycy).

Letrox 75 może być stosowany w każdej kategorii wiekowej. O zastosowaniu leku Letrox 75 decyduje lekarz.

Sprawdź opinie pacjentów o Letrox 75.

Inne leki na niedoczynność tarczycy na receptę zawierające lewotyroksynę to: Althyxin, Eferox, Eltroxin, Euthyrox, Letrox (50, 100, 125, 150).

Inny lek na niedoczynność tarczycy to m.in. Novothyral.

Substancją czynną leku jest lewotyroksyna sodowa. Każda tabletka zawiera 79,8 – 85,2 mikrogramów lewotyroksyny sodowej x H2O (co odpowiada 75 mikrogramom lewotyroksyny sodowej).

Pozostałe składniki to: cysteiny chlorowodorek jednowodny (częściowo obecny w tabletce jako cystyna), celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, tlenek magnezu, lekki, talk.

Lekarz określa dawkę oraz długość leczenia na podstawie oceny klinicznej stanu pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych.

W zależności od wskazania, lekarz zadecyduje jak stosować Letrox. Lek jest dostępny w różnych dawkach, specjalista zdecyduje, która będzie najlepsza dla pacjenta.

Letrox - leczenie niedoczynności tarczycy:

• początkowa dawka dla dorosłych to 25-50 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę
• w odstępach 2-4 tygodniowych lekarz może zalecić zwiększenie dawki o 25-50 mikrogramów
• maksymalna dawka dobowa to 100-200 mikrogramów lewotyroksyny sodowej.

Zapobieganie wznowie wola tarczycy:

• po usunięciu wola oraz podczas leczenia wola o charakterze łagodnym dobowa dawka wynosi od 75 do 200 mikrogramów lewotyroksyny sodowej.

Leczenie nadczynności tarczycy:

• pomocniczo w skojarzeniu z tyreostatykami stosuje się 50-100 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na dobę.

Nowotwory złośliwe tarczycy:

• po operacyjnym usunięciu tarczycy dawka dobowa wynosi od 150 do 300 mikrogramów lewotyroksyny sodowej.

Badania oceniające czynność tarczycy:

• w badaniach dotyczących testu supresyjnego tarczycy należy przyjmować dobową dawkę 200 mikrogramów lewotyroksyny sodowej codziennie przez 14 dni do czasu wykonania scyntygrafii (badanie radiologiczne).

Dawkowanie Letrox u dzieci i młodzieży:

Leczenie długotrwałej niedoczynności tarczycy opiera się na stosowaniu dawek podtrzymujących o wartości od 100 do 150 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na metr kwadratowy powierzchni ciała na dobę.

U noworodków i wcześniaków zalecana dawka początkowa to 10-15 mikrogramów lewotyroksyny sodowej na kilogram masy ciała na dobę przez pierwsze trzy miesiące. Następnie lekarz ustala dawkę na podstawie wyników badań.

W niektórych przypadkach nie należy stosować leku:

• gdy pacjent ma uczulenie na lewotyroksynę lub inny składnik leku;
• gdy u pacjenta występują następujące choroby lub stany: nieleczona nadczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy przy braku odpowiedniego leczenia zastępczego, nieleczona niedoczynność gruczołu przysadki (prowadząca do niewydolności kory nadnerczy wymagającej leczenia), ostry zawał mięśnia sercowego, ostre zapalenie mięśnia sercowego, ostre zapalenie wszystkich warstw ściany serca (zapalenie serca).

Należy także omówić z lekarzem przebieg leczenia, gdy pacjent zmaga się z niedoczynnością nadnerczy.

Przed rozpoczęciem leczenia należy wyleczyć lub wykluczyć:

• dusznicę bolesną,
• chorobę wieńcową,
• nadciśnienie tętnicze,
• niedoczynność gruczoły przysadki i/lub nadnerczy,
• guzki autonomiczne. 

Powyższe stany należy wyleczyć lub wykluczyć także przed wykonaniem testu supresyjnego tarczycy.

W ulotce wymieniono także szczególne sytuacje i stany pacjentów, które wymagają zachowania szczególnej ostrożności przed rozpoczęciem leczenia lub równolegle ze stosowaniem leku.

Składniki jednocześnie przyjmowanych leków mogą oddziaływać ze sobą i w pływać na ich skuteczność i bezpieczeństwo stosowania, dlatego należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich ostatnio i obecnie stosowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.

Letrox wpływa na działanie leków przeciwcukrzycowych (np. metformina, glimepiryd, insulina, glibenklamid) oraz leków przeciwzakrzepowych (pochodnych kumaryny). 

Leki mogące mieć wpływ na działanie leku Letrox 75:

• żywice jednowymienne stosowane w celu zmniejszenia stężenia tłuszczów we krwi lub zmniejszenia dużych stężeń potasu we krwi;
• inhibitory pompy protonowej (IPP);
• sewelamer i węglan lantanu stosowane w celu obniżenia zwiększonego stężenia fosforanów w surowice pacjentów dializowanych;
• substancje wiążące kwasy żółciowe (np. kolesewelam);
• leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające glin, leki zawierające żelazo, leki zawierające wapń;
• propylotiouracyl, glikokortykosteroidy, beta-adrenolityki (szczególnie propranolol);
• amiodaron i środki kontrastujące zawierające jod;
• salicylany, szczególnie dawki powyżej 2 g na dobę (leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe);
• dikumarol (lek przeciwzakrzepowy);
• furosemid (lek moczopędny) w dużych dawkach (250 mg);
• klofibrat (lek zmniejszający zwiększone stężenie tłuszczów w krwi);
• środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny („pigułki antykoncepcyjne”) oraz leki stosowane w hormonalnej terapii zastępczej (HTZ):
• sertralina (lek stosowany w leczeniu depresji), chlorochina / proguanil (leki stosowane w leczeniu malarii i reumatoidalnego zapalenia stawów);
• ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina, barbiturany, leki zawierające ziele dziurawca;
• inhibitory proteazy (leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV i wirusem przewlekłego zapalenia wątroby typu C);
• inhibitory kinazy tyrozynowej (leki stosowane w leczeniu raka).

Stosowanie lewotyroksyny w ciąży przy zaburzeniach pracy tarczycy jest ważne dla zdrowia matki i prawidłowego rozwoju płodu. Jednak pacjentka powinna w okresie przed ciążą, w ciąży i po porodzie pozostawać pod ścisłym nadzorem lekarza. Specjalista oceni, czy należy kontynuować leczenie Letrox 75 w ciąży i w okresie karmienia piersią. Mimo szerokiego stosowania lewotyroksyny w ciąży i po porodzie nie jest poznany jej wpływ na przebieg ciąży oraz na rozwój niemowlęcia.

Tak jak każdy inny lek, także ten może powodować pojawienie się objawów niepożądanych. Warto jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta stosującego lek one wystąpią.

Bardzo częste działania niepożądane Letrox 75 (mogą pojawić się u więcej niż 1 na 10 pacjentów): bezsenność, ból głowy, kołatanie serca.

Częste skutki uboczne leku (mogące wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów): tachykardia (szybka czynność serca), nerwowość. 

Rzadkie działania niepożądane leku (mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów) to zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (zwłaszcza u dzieci).

Skutki uboczne Letrox o nieznanej częstości: 

• zaburzenia rytmu serca,
• nadwrażliwość,
• ból z uczuciem ucisku w klatce piersiowej (dusznica bolesna),
• skórne reakcje alergiczne (np. obrzęk naczynioruchowy objawiające się trudnościami w oddychaniu lub obrzękiem twarzy, warg, gardła lub języka, wysypka, pokrzywka),
• niepokój,
• osłabienie mięśni, kurcze mięśni,
• osteoporoza podczas stosowania wysokich dawek lewotyroksyny, w szczególności u kobiet po menopauzie, głównie przyjmujących lek długotrwale,
• uczucie gorąca, nietolerancja wysokiej temperatury, zapaść naczyniowa u niemowląt urodzonych przedwcześnie z małą masą urodzeniową;
• zaburzenia miesiączkowania,
• biegunka,
• wymioty,
• nudności,
• zmniejszenie masy ciała,
• drżenia,
• nadmierna potliwość,
• gorączka.

Lek Letrox 75 mikrogramów należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w temperaturze poniżej 30°C, w oryginalnym zewnętrznym opakowaniu w celu ochrony przed światłem i wilgocią.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Letrox 75.