Letrox 125 mikrogramów

Ile kosztuje lek Letrox 125? Cena, refundacja

Lek Letrox 125 jest refundowany. Cena leku 100% zależy od ilości tabletek w opakowaniu i wynosi ok. 10 zł. Tabletki Letrox 125 są bezpłatne, jeśli pacjent ma wskazania do ich refundacji. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Letrox 125 – jak działa, na co i dla kogo?

Lewotyroksyna, substancja czynna zawarta w leku Letrox 125, jest syntetycznym odpowiednikiem hormonu tarczycy, który jest produkowany przez organizm. Jej głównym zadaniem jest imitacja działania naturalnego hormonu tarczycy, co ma na celu regulację niedoborów tego hormonu oraz łagodzenie zaburzeń związanych z funkcjonowaniem tarczycy.

Zastosowanie leku Letrox 125 obejmuje kilka obszarów terapeutycznych. Przede wszystkim jest on wykorzystywany w terapii niedoczynności tarczycy, gdzie jego zadaniem jest uzupełnienie brakujących hormonów tarczycy. Ponadto lek ten znajduje zastosowanie w profilaktyce powrotu wola tarczycowego po interwencji chirurgicznej u pacjentów z zachowaną prawidłową funkcją tego gruczołu. Leczenie wola o charakterze łagodnym również wchodzi w zakres jego zastosowania, podobnie jak wspomaganie terapii nadczynności tarczycy w połączeniu z tyreostatykami, po przywróceniu prawidłowej funkcji tarczycy.

Letrox 125 jest również stosowany w terapii nowotworów złośliwych tarczycy, szczególnie po operacyjnym usunięciu tego gruczołu, gdzie jego rola polega na hamowaniu wzrostu guza oraz uzupełnianiu niedoboru hormonów tarczycy. Dodatkowo lek ten jest wykorzystywany w diagnostyce funkcji tarczycy, gdzie służy do przeprowadzenia testu supresyjnego tarczycy.

Grupa docelowa dla leku Letrox 125 to pacjenci z niedoczynnością tarczycy, osoby po operacyjnym leczeniu wola tarczycowego, pacjenci z łagodnym wolem przy prawidłowej funkcji tarczycy, osoby w trakcie leczenia nadczynności tarczycy, a także pacjenci po leczeniu nowotworów złośliwych tarczycy oraz osoby poddawane badaniom funkcji tarczycy.

Letrox 125 – skład leku

Letrox 125 zawiera od 133,0 do 142,0 mikrogramów lewotyroksyny sodowej x H2O, co jest równoważne z 125 mikrogramami lewotyroksyny sodowej.

W składzie leku znajdują się dodatkowe składniki, które obejmują cysteiny chlorowodorek jednowodny (częściowo występujący w postaci cystyny), celulozę mikrokrystaliczną, skrobię kukurydzianą, skrobię żelowaną, tlenek magnezu lekki oraz talk.

Letrox 125 – dawkowanie

Dawkowanie leku Letrox 125 powinno być ściśle dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego, który ustala dawkę na podstawie oceny klinicznej oraz wyników badań laboratoryjnych. Lek dostępny jest w postaci tabletek zawierających 125 mikrogramów lewotyroksyny sodowej. Większość pacjentów przyjmuje jedną tabletkę dziennie.

W przypadku leczenia niedoczynności tarczycy u dorosłych początkowa dawka wynosi zazwyczaj 25-50 mikrogramów na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania o 25-50 mikrogramów co 2-4 tygodnie, aż do osiągnięcia dawki 100-200 mikrogramów dziennie. W profilaktyce powrotu wola po jego usunięciu oraz w leczeniu wola łagodnego zalecana dawka dobowa mieści się w przedziale 75-200 mikrogramów. W terapii wspomagającej leczenie nadczynności tarczycy dawka dobowa wynosi 50-100 mikrogramów. Po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworów złośliwych dawka dobowa może wynosić 150-300 mikrogramów. W badaniach funkcji tarczycy stosuje się dawkę 200 mikrogramów na dobę przez 14 dni przed wykonaniem scyntygrafii.

Stosowanie u dzieci i młodzieży wymaga indywidualnego dostosowania dawki. W leczeniu długotrwałej niedoczynności tarczycy dawka podtrzymująca wynosi zwykle 100 do 150 mikrogramów na m² powierzchni ciała na dobę. U noworodków i niemowląt z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, zalecana dawka początkowa to 10-15 mikrogramów na kg masy ciała na dobę przez pierwsze 3 miesiące życia. U dzieci z nabytą niedoczynnością tarczycy, początkowa dawka wynosi 12,5-50 mikrogramów na dobę, z możliwością stopniowego zwiększania.

Pacjenci w podeszłym wieku, z chorobą niedokrwienną serca lub z ciężką niedoczynnością tarczycy powinni rozpoczynać leczenie z małymi dawkami, które są stopniowo zwiększane. Pacjenci o małej masie ciała oraz z dużym wolem mogą wymagać mniejszych dawek.

Sposób podawania: Lek Letrox 125 należy przyjmować rano na czczo, popijając dużą ilością wody, co najmniej pół godziny przed śniadaniem. Dzieci powinny otrzymywać dawkę co najmniej pół godziny przed pierwszym posiłkiem. Tabletki mogą być dzielone lub rozpuszczone w wodzie przed podaniem.

Czas stosowania leku Letrox 125 jest zazwyczaj dożywotni w przypadku niedoczynności tarczycy lub po operacji usunięcia tarczycy z powodu nowotworu złośliwego. W innych przypadkach czas leczenia może trwać od kilku miesięcy do lat lub do końca życia, w zależności od decyzji lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki może prowadzić do objawów nadczynności tarczycy. W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Pominięcie dawki nie powinno skutkować podwojeniem następnej dawki, a kontynuacją leczenia zgodnie z zaleceniami lekarza. Przerwanie stosowania leku Letrox 125 bez konsultacji z lekarzem jest niewskazane, gdyż może prowadzić do powrotu dolegliwości. W razie wątpliwości dotyczących stosowania leku zaleca się kontakt z lekarzem lub farmaceutą.

Letrox 125 – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Letrox 125:

• uczulenie na lewotyroksynę sodową lub inne składniki leku,
• nieleczona nadczynność tarczycy,
• niedoczynność nadnerczy bez odpowiedniego leczenia zastępczego,
• nieleczona niedoczynność przysadki mózgowej z niewydolnością kory nadnerczy,
• ostry zawał mięśnia sercowego,
• ostre zapalenie wszystkich warstw ściany serca,
• ostre zapalenie mięśnia sercowego,
• stosowanie leków przeciwtarczycowych w ciąży.

Środki ostrożności:
Przed rozpoczęciem terapii lekiem Letrox 125, konieczna jest konsultacja z lekarzem w przypadku niedoczynności nadnerczy. Lekarz powinien wykluczyć lub leczyć choroby, takie jak choroba wieńcowa serca, dusznica bolesna, niedoczynność przysadki i/lub nadnerczy, nadciśnienie tętnicze, oraz guzek autonomiczny tarczycy. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z przebytą chorobą serca, podejrzeniem niekontrolowanej produkcji hormonów tarczycowych, niedoczynnością tarczycy, u kobiet po menopauzie z ryzykiem osteoporozy, leczonych lekami przeciwzakrzepowymi, wpływającymi na tarczycę, otrzymujących sewelamer, u osób z cukrzycą, z przebytą padaczką oraz w przypadku reakcji alergicznych. Wymagane jest monitorowanie stężenia hormonów tarczycy i dostosowanie dawki leku.

Dodatkowe informacje:
Nie stosować leku Letrox 125 w celu redukcji masy ciała. Zmiana leku zawierającego lewotyroksynę wymaga ścisłego monitorowania. Osoby starsze i pacjenci z problemami sercowymi powinni być ostrożni przy zwiększaniu dawki. U niemowląt przedwcześnie urodzonych z niską masą ciała konieczne jest monitorowanie ciśnienia krwi. W przypadku badań laboratoryjnych sprawdzających stężenie hormonów tarczycy należy poinformować o przyjmowaniu biotyny, która może wpływać na wyniki.

Interakcja z innymi lekami

Lek Letrox 125 może wpływać na działanie różnych grup leków, co może wymagać dostosowania dawkowania przez lekarza. Poniżej przedstawiono wybrane interakcje:

• leki przeciwcukrzycowe (np. metformina, glimepiryd, glibenklamid, insulina): konieczna jest regularna kontrola stężenia cukru we krwi, możliwa jest korekta dawki,
• pochodne kumaryny (np. dikumarol): wymagane są regularne kontrole parametrów krzepnięcia krwi, możliwa jest korekta dawki leku przeciwzakrzepowego,
• sewelamer, węglan lantanu: wymaganie są częstsze kontrole czynności tarczycy,
• żywice jonowymienne: przyjmowanie 4-5 godzin po leku Letrox 125, aby nie hamować wchłaniania lewotyroksyny,
• inhibitory pompy protonowej: monitorowanie czynności tarczycy, możliwa jest korekta dawki Letrox 125,
• substancje wiążące kwasy żółciowe: przyjmowanie Letrox 125 4 godziny przed kolesewelamem,
• leki zobojętniające sok żołądkowy, zawierające glin, żelazo, wapń: stosowanie Letrox 125 co najmniej 2 godziny przed tymi lekami,
• amiodaron, środki kontrastujące zawierające jod: ryzyko zaburzeń czynności tarczycy, konieczność monitorowania,
• salicylany, dikumarol, furosemid, klofibrat: mogą wpływać na działanie Letrox 125,
• ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina, barbiturany, ziele dziurawca: osłabienie działania lewotyroksyny,
• środki antykoncepcyjne, hormonalna terapia zastępcza: mogą zwiększać zapotrzebowanie na lewotyroksynę,
• sertralina, chlorochina/proguanil: zmniejszenie skuteczności lewotyroksyny,
• orlistat: może zmniejszać wchłanianie lewotyroksyny,
• propylotiouracyl, glikokortykosteroidy, beta-adrenolityki: możliwe zmniejszenie skuteczności Letrox 125,
• inhibitory proteazy: konieczność dokładnego monitorowania czynności tarczycy,
• inhibitory kinazy tyrozynowej: możliwe osłabienie skuteczności lewotyroksyny, konieczność dostosowania dawki,
• biotyna: może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych hormonów tarczycy.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Letrox 125 w ciąży: 

W okresie ciąży i laktacji należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu leków. Konsultacja z lekarzem lub farmaceutą jest niezbędna przed rozpoczęciem terapii lewotyroksyną. Leczenie hormonami tarczycy powinno być kontynuowane pod ścisłą kontrolą specjalisty, ze względu na jego znaczenie dla zdrowia matki i dziecka. Do tej pory nie stwierdzono negatywnego wpływu lewotyroksyny na ciążę, płód czy noworodka.

Podczas ciąży zabronione jest łączenie lewotyroksyny z lekami przeciwtarczycowymi. Ponadto, testy supresyjne nie powinny być przeprowadzane u kobiet ciężarnych i karmiących piersią. Monitorowanie funkcji tarczycy jest zalecane zarówno w trakcie ciąży, jak i po jej zakończeniu, aby dostosować dawkowanie leku.

Stosowanie leku Letrox 125 podczas karmienia piersią: 

W przypadku karmienia piersią lek może być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza, gdyż przenikanie hormonu tarczycy do mleka matki jest minimalne. 

Letrox 125 – skutki uboczne 

Przykładowe działania niepożądane leku Letrox 125:

• reakcje alergiczne: wysypka, swędzenie, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka,
• objawy nadczynności tarczycy: kołatanie serca, bezsenność, ból głowy, tachykardia, nerwowość,
• zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe: szczególnie u dzieci,
• zaburzenia rytmu serca: w tym ból z uczuciem ucisku w klatce piersiowej (dusznica bolesna),
• skórne reakcje alergiczne: np. obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka,
• osłabienie mięśni, kurcze mięśni,
• osteoporoza: przy stosowaniu wysokich dawek, zwłaszcza u kobiet po menopauzie,
• zaburzenia miesiączkowania, biegunka, wymioty, nudności,
• zmniejszenie masy ciała, drżenia, nadmierna potliwość, gorączka.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem, który może zdecydować o zmniejszeniu dawki lub przerwie w przyjmowaniu leku. Po ustąpieniu objawów leczenie może być wznowione z ostrożnie dobraną dawką.

Aby zapoznać się z pełną listą możliwych działań niepożądanych, zaleca się zapoznanie z ulotką dołączoną do opakowania leku Letrox 125.

Przechowywanie leku Letrox 125

Przechowywanie leku Letrox 125 wymaga zachowania szczególnych warunków, aby zapewnić jego właściwą kondycję. Produkt należy umieścić w miejscu, które jest niewidoczne i niedostępne dla dzieci, co zapobiega przypadkowemu dostępowi i potencjalnemu zagrożeniu. Temperatura przechowywania nie powinna przekraczać 30°C. Aby zabezpieczyć lek przed działaniem czynników zewnętrznych, takich jak światło, konieczne jest utrzymanie go w oryginalnym blistrze.