Mirtor

Mirtor

Najważniejsze informacje:

• Mirtor to lek przeciwdepresyjny na receptę z mitrazapiną.
• Mirtazapina - substancja czynna leku działa poprzez blokowanie receptorów adrenergicznych i serotoninergicznych w komórkach nerwowych. W ten sposób modulują przekaźnictwo nerwowe, co ma wpływ na łagodzenie objawów depresji.
• Lek stosowany jest wyłącznie u dorosłych osób na podstawie oceny stanu pacjenta i jego historii choroby. Lek Mirtor wydawany jest wyłącznie na receptę z przepisu lekarza.

Tabletki Mirtor należą do grupy leków przeciwdepresyjnych stosowanych u dorosłych osób. Dowiedz się więcej o dawkowaniu, działaniu i skutkach ubocznych leku Mirtor z opisu poniżej i z ulotki producenta. Jeśli masz pytania, umów się na telekonsultację do specjalisty na Receptomat.pl, tam też zamówisz e-receptę na Mirtor.

Informacje o leku - do pobrania:

• Mirtor - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Mirtor - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek Mirtor nie podlega refundacji. Występuje w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej, w dawce 15 mg, 30 mg, 45 mg i w opakowaniach po 30 sztuk.

• Mirtor 15 mg - cena za 30 tabletek waha się od ok. 27 - 32,39 zł.
• Mirtor 30 mg - cena za 30 tabletek waha się od ok. 40 - 43,69 zł.
• Mirtor 45 mg - cena za 30 tabletek to koszt ok. 48,09 - 66 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Mirtor to lek antydepresyjny z mitrazapiną.

Sprawdź opinie pacjentów o Mirtor.

Zawarta w leku mirtazapina blokuje niektóre receptory serotoninergiczne i adrenergiczne w komórkach nerwowych. W ten sposób dochodzi do wzmocnienia przekazywania impulsów w systemie neuroprzekaźnictwa noradrenergicznego i serotoninergicznego. Co ważne, substancja ta nie wpływa jednocześnie na zwrotny wychwyt serotoniny i noradrenaliny. Lek stosowany w odpowiednich dawkach łagodzi objawy zaburzeń depresyjnych oraz takie objawy depresji jak zbyt krótki sen i wybudzanie się w nocy. Warto wiedzieć, że mirtazapina stosowana w dawkach terapeutycznych nie ma (lub ma jedynie w niewielkim stopniu) wpływ na układ sercowo-naczyniowy.

Lek jest przeznaczony do leczenia epizodów dużej depresji u osób dorosłych. Regularne i długotrwałe przyjmowanie tabletek Mirtor pozwala złagodzić objawy depresji, smutek i osłabienie, niechęć do podejmowania czynności, problemy ze snem. Lek wydawany jest na wyraźne polecenie lekarza po dokładnym przeanalizowaniu stanu pacjenta.

Nie zaleca się podawania tego preparatu dzieciom i młodzieży poniżej 18. roku życia. Wynika to z faktu, że nie znana jest skuteczność stosowania leku w tej grupie wiekowej. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że stosowanie leków na depresję u dzieci i młodzieży wiąże się z wysokim ryzykiem występowania działań niepożądanych, takich jak myśli i próby samobójcze, chęć samookaleczenia się, zachowania buntownicze, jawny gniew, agresja i napady złości.

Decyzję o sposobie leczenia depresji u dzieci powinien podjąć specjalista i wybrać lek, który będzie bezpieczny dla młodej osoby i skuteczny w zakresie wychodzenia z choroby.

Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Mirtagen, Remirta Oro.

Inny lek stosowany na depresję to m.in. Ketrel.

Lek zawiera substancję czynną - mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg, 30 mg lub 45 mg mirtazapiny. Leczenie nie powinno przerywać się az do całkowitego ustąpienia objawów.

Pozostałe składniki leku to: krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Lek Mirtor należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Leczenie depresji jest oparte na ocenie obecnego stanu pacjenta, zapoznaniu się z jego historią choroby i dokładnej analizie medycznej. Lekarz dobiera indywidualnie schemat leczenia i dawkowanie. Należy trzymać się wytycznych specjalisty.

Zalecane dawkowanie Mirtor to rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej równej 15 mg lub 30 mg na dobę. Po kilku dniach stosowania tabletek lekarz ocenia reakcję pacjenta na leczenie i może zalecić zwiększenie dawki leku Mirtor do poziomu najlepszego dla konkretnego pacjenta – zazwyczaj to dobowa dawka z przedziału od 15 do 45 mg leku. Specjalista okresowo sprawdza postępy terapii i decyduje o jej przedłużeniu, zmianie dawkowania lub zakończeniu stosowania leku.

Pacjent powinien ustalić sobie konkretną porę przyjmowania leku, np. codziennie wieczorem o wyznaczonej godzinie, przed położeniem się spać. Zazwyczaj lek stosuje się w jednej dawce w ciągu doby, ale specjalista może zalecić, aby lek brać w dawce podzielonej, np. dwa razy dziennie. Zaleca się, aby większą dawkę leku stosować wieczorem przed udaniem się na spoczynek.

Leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przekaźnictwo nerwowe, dają pierwsze efekty terapii po około 1-2 tygodniach od rozpoczęcia regularnego przyjmowania preparatu. Zwykle po upływie 2-4 tygodni pacjent zauważa poprawę samopoczucia i złagodzenie objawów depresji. Jeśli po około miesiącu stosowania chory nie widzi efektów leczenia, powinien poinformować o tym swojego lekarza.

W ciągu pierwszych tygodni stosowania leku, kiedy jeszcze nie będzie widoczna poprawa samopoczucia, może dojść do nasilenia lub pojawienia się myśli samobójczych lub prób samookaleczenia. Przypadki takie mogą się nasilić szczególnie u osób, u których już wcześniej występowały incydenty samobójcze lub próby samookaleczenia. Zwiększone ryzyko pojawia się też u młodych pacjentów do 25. roku życia, którzy cierpią na zaburzenia psychiczne i byli w przeszłości leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Ważne, aby przez pierwsze tygodnie stosowania leku Mirtor pacjent miał wsparcie opiekunów i bliskich osób, którzy w sytuacji pojawienia się opisanych przypadków mogą zareagować i poinformować o takich zachowaniach lekarza.

Nie zaleca się, aby pacjent samodzielnie decydował o przerwaniu stosowania leku Mirtor. Zmniejszenie dawki leku Mirtor powinno wdrażać się jeśli lekarz zadecyduje o końcu terapii.

Nie należy stosować leku Mirtor, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku,
• pacjent stosuje lub stosował w ostatnich 2 tygodniach leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować, jeśli:

• u pacjentki kiedykolwiek wystąpiła wysypka lub złuszczanie się skóry,
• pacjentem są dzieci poniżej 18. roku życia,
• u pacjenta występują myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze,
• pacjent cierpi na napady padaczkowe,
• pacjent cierpi na zaburzenia czynności wątroby,
• pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek,
• u pacjenta występują choroby serca lub niskie ciśnienie krwi,
• pacjent cierpi na schizofrenię,
• pacjent boryka się z depresją maniakalną,
  pacjent ma cukrzycę,
• występują choroby oczu,
• zaobserwowano trudności w oddawaniu moczu,
• zaobserwowano pewnego rodzaju zaburzenia serca,
• pojawi się gorączka lub objawy infekcyjne,
• pacjentem jest osoba w podeszłym wieku,
• pacjent cierpi na ciężkie reakcje skórne.

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków:

• inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO),
• lekami stosowanymi w leczeniu migreny (np. L-tryptofan lub tryptany),
• inne leki przeciwdepresyjne (np. SSRI, wenlafaksyna),
• stosowane w leczeniu lęku i bezsenności (np. benzodiazepiny),
• stosowane w leczeniu schizofrenii (np. olanzapina),
• stosowane w leczeniu alergii (np. cetyryzyna),
• stosowane w leczeniu silnego bólu (np. morfina),
• stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń psychiatrycznych (np. sole litu),
• stosowane w leczeniu zakażeń (np. erytromycyna),
• leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina i fenytoina),
• stosowane w leczeniu gruźlicy (np. ryfampicyna - leki te mogą zmniejszać stężenie leku Mirtor),
• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna),
• leki wpływające na rytm serca (np. antybiotyki, leki przeciwpsychotyczne).

Stosowanie leku w ciąży nie wykazuje zwiększone ryzyka dla płodu. Należy jednak zachować ostrożność podczas przyjmowania produktu. W okresie karmienia piersią - należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym zanim pacjentka zacznie stosować lek.

Mirtor, tak jak każdy inny lek może powodować działania niepożądane. Nie u każdego pacjenta jednak występują.

Do bardzo częstych działań niepożądanych Mirtor (mogą występować u więcej niż 1 na 10 pacjentów) zalicza się:

• zwiększone łaknienie,
• zwiększenie masy ciała,
• senność,
• uspokojenie,
• ból głowy,
• suchość w jamie ustnej.

Częste działania niepożądane (mogą występować u nie więcej niż u 1 na 10 osób) to:

• letarg,
• zawroty głowy,
• drgawki,
• drżenie,
• nudności,
• biegunka,
• zaparcia,
• wymioty,
• wysypka,
• świąd,
• wykwity skórne,
• bóle pleców, stawów, mięśni,
• zawroty głowy,
• opuchlizna,
• zmęczenie,
• dezorientacja,
• zaburzenia snu,
• zaburzenia pamięci.

Do niezbyt częstych objawów niepożądanych (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) zalicza się:

• nieprawidłowe odczucia skórne (mrowienie, pieczenie),
• zespół niespokojnych nóg,
• omdlenia,
• uczucie drętwienia jamy ustnej,
• obniżone ciśnienie krwi,
• koszmary senne,
• pobudzenie,
• omamy,
• nagła potrzeba ruchu.

O rzadziej występujących skutkach ubocznych można przeczytać w ulotce.

Lek powinien być przechowywany w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Mirtor.