Mirtor

Ile kosztuje lek Mirtor? Cena, refundacja

Lek Mirtor nie podlega refundacji. Występuje w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej, w dawce 15 mg, 30 mg, 45 mg i w opakowaniach po 30 sztuk.

• Mirtor 15 mg – cena za 30 tabletek waha się od ok. 27 – 32,39 zł.
• Mirtor 30 mg – cena za 30 tabletek waha się od ok. 40 – 43,69 zł.
• Mirtor 45 mg – cena za 30 tabletek to koszt ok. 48,09 – 66 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Mirtor – jak działa, na co i dla kogo

Mirtor to lek antydepresyjny z mitrazapiną.

Mirtor – działanie

Zawarta w leku mirtazapina blokuje niektóre receptory serotoninergiczne i adrenergiczne w komórkach nerwowych. W ten sposób dochodzi do wzmocnienia przekazywania impulsów w systemie neuroprzekaźnictwa noradrenergicznego i serotoninergicznego. Co ważne, substancja ta nie wpływa jednocześnie na zwrotny wychwyt serotoniny i noradrenaliny. Lek stosowany w odpowiednich dawkach łagodzi objawy zaburzeń depresyjnych oraz takie objawy depresji jak zbyt krótki sen i wybudzanie się w nocy. Warto wiedzieć, że mirtazapina stosowana w dawkach terapeutycznych nie ma (lub ma jedynie w niewielkim stopniu) wpływ na układ sercowo-naczyniowy.

Lek przeciwdepresyjny Mirtor – wskazania

Lek jest przeznaczony do leczenia epizodów dużej depresji u osób dorosłych. Regularne i długotrwałe przyjmowanie tabletek Mirtor pozwala złagodzić objawy depresji, smutek i osłabienie, niechęć do podejmowania czynności, problemy ze snem. Lek wydawany jest na wyraźne polecenie lekarza po dokładnym przeanalizowaniu stanu pacjenta.

Czy te tabletki na depresję Mirtor u dzieci i młodzieży można stosować?

Nie zaleca się podawania tego preparatu dzieciom i młodzieży poniżej 18. roku życia. Wynika to z faktu, że nie znane jest bezpieczeństwo stosowania leku w tej grupie wiekowej. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że stosowanie leków na depresję u dzieci i młodzieży wiąże się z wysokim ryzykiem występowania działań niepożądanych, takich jak myśli i próby samobójcze, chęć samookaleczenia się, zachowania buntownicze, jawny gniew, agresja i napady złości.

Decyzję o sposobie leczenia depresji u dzieci powinien podjąć specjalista i wybrać lek, który będzie bezpieczny dla młodej osoby.

Mirtor – zamienniki

Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Mirtagen, Remirta Oro.

Mirtor – skład leku

Lek zawiera substancję czynną – mirtazapina. Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 15 mg, 30 mg lub 45 mg mirtazapiny. Leczenie nie powinno przerywać się az do całkowitego ustąpienia objawów.

Pozostałe składniki leku to: krospowidon, mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, aspartam, aromat truskawkowo-guaranowy, aromat miętowy, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Mirtor – dawkowanie

Lek Mirtor należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Dawkowanie Mirtor – jak brać tabletki na depresję?

Leczenie depresji jest oparte na ocenie obecnego stanu pacjenta, zapoznaniu się z jego historią choroby i dokładnej analizie medycznej. Lekarz dobiera indywidualnie schemat leczenia i dawkowanie. Należy trzymać się wytycznych specjalisty.

Zalecane dawkowanie Mirtor to rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej równej 15 mg lub 30 mg na dobę. Po kilku dniach stosowania tabletek lekarz ocenia reakcję pacjenta na leczenie i może zalecić zwiększenie dawki leku Mirtor do poziomu najlepszego dla konkretnego pacjenta – zazwyczaj to dobowa dawka z przedziału od 15 do 45 mg leku. Specjalista okresowo sprawdza postępy terapii i decyduje o jej przedłużeniu, zmianie dawkowania lub zakończeniu stosowania leku.

Jak i kiedy zażywać tabletki Mirtor? O jakiej porze dnia?

Pacjent powinien ustalić sobie konkretną porę przyjmowania leku, np. codziennie wieczorem o wyznaczonej godzinie, przed położeniem się spać. Zazwyczaj lek stosuje się w jednej dawce w ciągu doby, ale specjalista może zalecić, aby lek brać w dawce podzielonej, np. dwa razy dziennie. Zaleca się, aby większą dawkę leku stosować wieczorem przed udaniem się na spoczynek.

Leczenie depresji Mirtor – kiedy zaczyna działać?

Leki przeciwdepresyjne, które wpływają na przekaźnictwo nerwowe, dają pierwsze efekty terapii po około 1-2 tygodniach od rozpoczęcia regularnego przyjmowania preparatu. Zwykle po upływie 2-4 tygodni pacjent zauważa poprawę samopoczucia i złagodzenie objawów depresji. Jeśli po około miesiącu stosowania chory nie widzi efektów leczenia, powinien poinformować o tym swojego lekarza.

Pierwsze tygodnie stosowania tabletek Mirtor – co warto wiedzieć?

W ciągu pierwszych tygodni stosowania leku, kiedy jeszcze nie będzie widoczna poprawa samopoczucia, może dojść do nasilenia lub pojawienia się myśli samobójczych lub prób samookaleczenia. Przypadki takie mogą się nasilić szczególnie u osób, u których już wcześniej występowały incydenty samobójcze lub próby samookaleczenia. Zwiększone ryzyko pojawia się też u młodych pacjentów do 25. roku życia, którzy cierpią na zaburzenia psychiczne i byli w przeszłości leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Ważne, aby przez pierwsze tygodnie stosowania leku Mirtor pacjent miał wsparcie opiekunów i bliskich osób, którzy w sytuacji pojawienia się opisanych przypadków mogą zareagować i poinformować o takich zachowaniach lekarza.

Mirtor – odstawienie. Czy można przerwać leczenie?

Nie zaleca się, aby pacjent samodzielnie decydował o przerwaniu stosowania leku Mirtor. Zmniejszenie dawki leku Mirtor powinno wdrażać się jeśli lekarz zadecyduje o końcu terapii.

Mirtor – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy stosować leku Mirtor, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku,
• pacjent stosuje lub stosował w ostatnich 2 tygodniach leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować, jeśli:

• u pacjentki kiedykolwiek wystąpiła wysypka lub złuszczanie się skóry,
• pacjentem są dzieci poniżej 18. roku życia,
• u pacjenta występują myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze,
• pacjent cierpi na napady padaczkowe,
• pacjent cierpi na zaburzenia czynności wątroby,
• pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek,
• u pacjenta występują choroby serca lub niskie ciśnienie krwi,
• pacjent cierpi na schizofrenię,
• pacjent boryka się z depresją maniakalną,
  pacjent ma cukrzycę,
• występują choroby oczu,
• zaobserwowano trudności w oddawaniu moczu,
• zaobserwowano pewnego rodzaju zaburzenia serca,
• pojawi się gorączka lub objawy infekcyjne,
• pacjentem jest osoba w podeszłym wieku,
• pacjent cierpi na ciężkie reakcje skórne.

Interakcja z innymi lekami

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków:

• inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO),
• lekami stosowanymi w leczeniu migreny (np. L-tryptofan lub tryptany),
• inne leki przeciwdepresyjne (np. SSRI, wenlafaksyna),
• stosowane w leczeniu lęku i bezsenności (np. benzodiazepiny),
• stosowane w leczeniu schizofrenii (np. olanzapina),
• stosowane w leczeniu alergii (np. cetyryzyna),
• stosowane w leczeniu silnego bólu (np. morfina),
• stosowane w leczeniu niektórych zaburzeń psychiatrycznych (np. sole litu),
• stosowane w leczeniu zakażeń (np. erytromycyna),
• leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina i fenytoina),
• stosowane w leczeniu gruźlicy (np. ryfampicyna – leki te mogą zmniejszać stężenie leku Mirtor),
• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna),
• leki wpływające na rytm serca (np. antybiotyki, leki przeciwpsychotyczne).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku w ciąży nie wykazuje zwiększone ryzyka dla płodu. Należy jednak zachować ostrożność podczas przyjmowania produktu. W okresie karmienia piersią – należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym zanim pacjentka zacznie stosować lek.

Mirtor – skutki uboczne

Mirtor, tak jak każdy inny lek może powodować działania niepożądane. Nie u każdego pacjenta jednak występują.

Do bardzo częstych działań niepożądanych Mirtor (mogą występować u więcej niż 1 na 10 pacjentów) zalicza się:

• zwiększone łaknienie,
• zwiększenie masy ciała,
• senność,
• uspokojenie,
• ból głowy,
• suchość w jamie ustnej.

Częste działania niepożądane (mogą występować u nie więcej niż u 1 na 10 osób) to:

• letarg,
• zawroty głowy,
• drgawki,
• drżenie,
• nudności,
• biegunka,
• zaparcia,
• wymioty,
• wysypka,
• świąd,
• wykwity skórne,
• bóle pleców, stawów, mięśni,
• zawroty głowy,
• opuchlizna,
• zmęczenie,
• dezorientacja,
• zaburzenia snu,
• zaburzenia pamięci.

Do niezbyt częstych objawów niepożądanych (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) zalicza się:

• nieprawidłowe odczucia skórne (mrowienie, pieczenie),
• zespół niespokojnych nóg,
• omdlenia,
• uczucie drętwienia jamy ustnej,
• obniżone ciśnienie krwi,
• koszmary senne,
• pobudzenie,
• omamy,
• nagła potrzeba ruchu.

O rzadziej występujących skutkach ubocznych można przeczytać w ulotce.

Przechowywanie leku

Lek powinien być przechowywany w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.