Fluoksetyna EGIS

Fluoksetyna EGIS

Najważniejsze infomacje:

• Fluoksetyna EGIS należy do leków przeciwdepresyjnych z grupy SSRI, czyli selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Lek stosowany jest w leczeniu epizodów depresyjnych, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i bulimii.
• Substancją czynną leku jest fluoksetyna, która działa na przewodnictwo nerwowe, usprawniając przepływ impulsów.
• Lek przeznaczony jest dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Dostępny jest wyłącznie na receptę.

Fluoksetyna EGIS to lek na depresję dla dorosłych, młodzieży i dzieci od 8. roku życia. Dowiedz się więcej o produkcie z opisu poniżej i z ulotki producenta. W razie pytań, na telekonsultację do lekarza umówisz się na Receptomat.pl. Tam też zamówisz e-receptę na lek Fluoksetyna EGIS.

Informacje o leku - do pobrania:

• Fluoksetyna EGIS - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Fluoksetyna EGIS - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek Fluoksetyna EGIS występuje pod postacią kapsułek twardych, w dawce 10 mg, 20 mg i w opakowaniach po 28 sztuk. Lek w dawce 20 mg podlega refundacji.

• Fluoksetyna EGIS 10 mg - cena za 28 tabletek waha się od ok. 9,49 - 11 zł.
• Fluoksetyna EGIS 20 mg - cena za 28 tabletek to koszt ok. 6,83 - 15,34 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Fluoksetyna EGIS to lek przeciwdepresyjny, należący do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI).

Sprawdź opinie pacjentów o Fluoksetyna EGIS.

To substancja czynna, które zaliczana jest do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (zwanych też SSRI od angielskiej nazwy). W fizjologicznych warunkach mózg wytwarza serotoninę, czyli neuroprzekaźnik, który bierze udział w przekazywaniu impulsu z jednej komórki nerwowej do drugiej. W depresji, zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych i w bulimii w mózgu stwierdza się obniżony poziom serotoniny, co wpływa negatywnie na prawidłowe przekazywanie impulsów. Fluoksetyna stosowana regularnie podnosi poziom serotoniny, co łagodzi objawy depresji i poprawia samopoczucie.

To lek przeznaczony do długotrwałego stosowania w chorobach związanych z zaburzeniem prawidłowego funkcjonowania układu serotoninergicznego w mózgu. Wskazania do stosowania leku Fluoksetyna EGIS:

• leczenie depresji u dorosłych (epizodów dużej depresji)
• terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, objawiających się natrętnymi myślami i zachowaniami obsesyjnymi
• leczenie bulimii (żarłoczności psychicznej) w połączeniu z psychoterapią
• leczenie depresji u dzieci od 8 lat i u młodzieży, terapia depresji o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, lek wprowadza się, gdy po 4-6 sesjach psychoterapii objawy nie ustępują

Inne leki przeciwdepresyjne z fluoksetyną na receptę to m.in.: Andepin, Fluoxetin Polpharma, Fluoxetine Aurovitas, Seronil.

Lek zawiera substancję czynną - fluoksetynę. Każda kapsułka zawiera 10 mg lub 20 mg substancji czynnej.

Pozostałe składniki leku to: magnezu stearynian, skrobia żelowana, laktoza jednowodna.

• skład osłonki kapsułki: indygotyna (tylko w dawce 20 mg), żelaza tlenek żółty (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna.

Lekarz dla każdego pacjenta indywidualnie ustala terapię, dawkowanie i schemat leczenia. To ważne, aby trzymać się wytycznych lekarza, który dobiera najlepiej dopasowane leczenie do stanu i kondycji pacjenta (np. jeśli u pacjenta występują choroby wątroby, specjalista powinien dostosować odpowiednią dawkę leku).

Kapsułki należy brać w całości, nie rozgryzać, nie żuć, popijać wodą.

Zalecane dawki Fluoksetyna EGIS, wskazane w ulotce producenta to:

Leczenie depresji u dorosłych

Zalecana dawka to 20 mg stosowana w schemacie 2 kapsułki 10 mg lub 1 kapsułka 20 mg. Po 3-4 tygodniach leczenia lekarz prowadzący sprawdza reakcję pacjenta na leczenie i po tym czasie może dostosować ją do aktualnego stanu. Dawka leku Fluoksetyna EGIS może być stopniowo zwiększana do maksymalnego poziomu 60 mg (w schemacie 3 kapsułki 20 mg) na dobę. Specjalista będzie obserwował postępy leczenia i starał się dopasować najniższą skuteczną dawkę leku.

Leczenie bulimii (żarłoczności psychicznej)

Zazwyczaj zalecana dawka dobowa to 60 mg (3 kapsułki 20 mg). Lek powinien być stosowany jako uzupełnienie psychoterapii, w celu zmniejszenia chęci objadania się i zwracania spożytych pokarmów.

Terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Początkowa dobowa dawka leku to 20 mg (stosowana jako 2 kapsułki 10 mg lub 1 kapsułka 20 mg). W zależności od reakcji pacjenta na leczenie po okresie około 2 tygodni od rozpoczęcia stosowania leku, lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki do maksymalnego poziomu 60 mg na dobę. Po około 10 tygodniach lekarz skontroluje kondycję pacjenta i zadecyduje o dalszym postępowaniu.

Stosowanie leków antydepresyjnych u dzieci i młodzieży powinno odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Początkowa dawka to zazwyczaj 10 mg (jedna kapsułka 10 mg) na dobę. W zależności od reakcji na leczenie, po okresie 1-2 tygodni specjalista może zdecydować o zwiększeniu jej do 20 mg na dobę (zażywa się wówczas 2 kapsułki 10 mg lub 1 kapsułkę 20 mg).

W przypadku grupy pediatrycznej należy szczególnie zwracać uwagę, aby pacjent stosował możliwie najniższą skuteczną dawkę. U młodszych dzieci o mniejszej masie ciała być może potrzebne będzie zmniejszenie dawki dobowej. To dlatego tak ważne jest, aby leczenie depresji u dziecka odbywało się przy współpracy i pod ścisłym nadzorem lekarza. Zazwyczaj terapia trwa przynajmniej 6 miesięcy, specjalista decyduje o jej przedłużeniu.

U młodych osób konieczne jest równoczesne stosowanie psychoterapii behawioralnej z metodami farmakologicznymi.

Stosowanie tego leku antydepresyjnego powinno trwać przynajmniej przez 6 miesięcy. Lekarz okresowo sprawdza postępy terapii i reakcję pacjenta na lek.

Pierwsze efekty leczenia są zazwyczaj zauważalne po kilku tygodniach regularnego zażywania kapsułek. Tak działają leki należące do SSRI. Nawet jeśli pacjent nie widzi poprawy w początkowym okresie zażywania leku, nie powinien się zniechęcać i samodzielnie przerywać terapii. Należy to robić zawsze w porozumieniu z lekarzem i według jego wskazań. Podobnie w sytuacji, kiedy pacjent stwierdza poprawę – na własną rękę nie powinien przerywać leczenia, ale stosować lek zgodnie z zaleceniami.

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent:

• ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku,
• przyjmuje leki, znane jako nieselektywne, nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego),
• przyjmuje leki stosowane w leczeniu niewydolności serca (np. metoprolol).

Szczególną ostrożność podczas stosowania leku należy zachować, jeśli pacjent:

• cierpi na choroby serca,
• ma gorączkę, dezorientację, drżenie mięśni i zmianę stanu świadomości,
• cierpi na silny ból,
• ma manię,
• ma skłonność do siniaków i krwawień,
• ma zaburzenia krzepnięcia krwi,
• cierpi na padaczkę,
• jest leczony elektrowstrząsami,
• jest leczony tamoksyfenem,
• ma uczucie niepokoju i niemożności,
• cierpi na cukrzycę,
• cierpi na choroby wątroby,
• boryka się z zaburzeniami rytmu serca,
• ma jaskrę,
• jest powyżej 50. roku życia (zaobserwowano zwiększone ryzyko złamań kości).

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków stosowanych w leczeniu:

• depresji (np. nieselektywne, nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
• niewydolności serca (np. metoprolol),
• raka piersi (np. tamoksyfen),
• alergii (np. mekwitazyna, cyproheptadyna),
• padaczki (np. fenytoina),
• depresji maniakalnej (np. lit),
• arytmii klasy IA i III (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
• zakażenia bakteriami (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, pentamidyna),
• malarii (np. halofantryna),
• krzepliwości krwi (np. warfaryna),
• bólu (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, ibuprofen),
• moczówki prostej (np. desmopresyna),
• padaczki (np. karbamazepina i okskarbazepina),
• chorób serca (np. flekainid, propafenon, nebiwolol lub enkaind),
• zaburzeń psychicznych (np. rysperydon).

Zażywanie jakichkolwiek preparatów (leków i innych farmaceutyków) w okresie tuż przed ciążą i w czasie jej trwania powinno być skonsultowane z lekarzem. To ważne, ponieważ składniki preparatów mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo ciąży i prawidłowy rozwój płodu. Nie zaleca się stosowania tego leku na depresję podczas ciąży, ponieważ stwierdzono zwiększone ryzyko wad wrodzonych serca u dzieci, których matki zażywały ten lek w pierwszym trymestrze ciąży. Przyjmowanie leku w kolejnych trymestrach na wpływ na płód i może powodować poważne powikłania przy porodzie, które mogą zagrażać zdrowiu dziecka. Z tego względu nie należy przyjmować leku przez cały okres ciąży.

Pojawiają się także pytania, czy lek Fluoksetyna EGIS można stosować na depresję po porodzie. Kobieta nie powinna zażywać tego leku, ponieważ fluoksetyna przenika do mleka kobiecego i może powodować wystąpienie działań niepożądanych u noworodka. 

Fluoksetyna EGIS, tak jak każdy inny lek, może powodować działania niepożądane. Warto jednak wiedzieć, że nie u każdego pacjenta wystąpią.

Częste działania niepożądane Fluoksetyna EGIS (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 10 pacjentów) to:

• utrata masy ciała,
• zmniejszenie łaknienia,
• zaburzenia koncentracji,
• uczucie napięcia,
• zmniejszenie popędu płciowego,
• zaburzenia snu,
• zawroty głowy,
• niewyraźne widzenie,
• zaburzenia rytmu serca,
• uderzenia gorąca,
• ziewanie,
• niestrawność,
• wymioty,
• suchość w jamie ustnej,
• wysypka,
• pokrzywka,
• świąd,
• częste oddawanie moczu,
• krwawienia z pochwy o nieznanej przyczynie,
• złe samopoczucie,
• dreszcze.

Do niezbyt częstych działań niepożądanych (mogą wystąpić nie więcej niż u 1 na 100 pacjentów) zalicza się:

• nietypowe myśli,
• dobry nastrój,
• problemy z osiągnięciem orgazmu,
• myśli samobójcze,
• zgrzytanie zębami,
• zaburzenia pamięci,
• powiększone źrenice,
• szum w uszach,
• niskie ciśnienie tętnicze krwi,
• duszność,
• krwawienia z nosa,
• trudności w przełykaniu,
• krwawienie w jamie brzusznej,
• łysienie,
• zwiększona podatność na siniaczenie,
• zimne poty,
• trudności w oddawaniu moczu,
• zaburzenia seksualne,
• złe samopoczucie,
• zwiększenie czynności enzymów wątrobowych widoczne w badaniach krwi.

O innych, rzadziej występujących działaniach niepożądanych można przeczytać w ulotce.

Lek powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 30°C. Produkt należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. 

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Fluoksetyna EGIS.