Opryszczka to bardzo częste zakażenie wirusowe u ludzi. Zmiany na skórze wywoływane są przez dwa wirusy: HSV-1 i HSV-2 - niemalże 90% dorosłych jest zakażona wirusem HSV-1, a u pozostałych 10% występuje zakażenie HSV-2. Nie każdy nosiciel będzie zmagał się z aktywną formą wirusa.
Najbardziej charakterystycznym objawem opryszczki wargowej są pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. Występują głównie w okolicy wargowej, zdarzają się także na innych częściach twarzy, w jamie ustnej lub na języku. Pęcherzykom towarzyszą najpierw swędzenie i mrowienie, często przeradzające się w dolegliwości bólowe. Wraz z upływem czasu pękają, tworząc bolesne owrzodzenia, a następnie strupy. Gojenie się opryszczki to długotrwały proces – może potrwać nawet około miesiąca od momentu wystąpienia pierwszych objawów, w zależności od rozległości i umiejscowienia zmian.
Jeżeli zauważyłeś u siebie pierwsze symptomy opryszczki, szybkość działania jest niezwykle istotna w łagodzeniu jej przykrych objawów. Skorzystaj z e-konsultacji na Receptomat.pl. Lekarz w razie potrzeby może wystawić e-receptę na skuteczne leki przeciw opryszczce, np. Heviran.
Po pierwszym zakażeniu, stajemy się nosicielami choroby. Nie zawsze daje ona pełen zestaw objawów. Są jednak czynniki powodujące, że opryszczka uaktywnia się podczas konkretnych okoliczności. Najczęstsze z nich to:
osłabienie organizmu,
przewlekły stres i przemęczenie,
wyziębienie,
ekspozycja na światło słoneczne i promieniowanie UV,
miesiączka,
choroba przebiegająca z gorączką,
podróż, zmiana klimatu.
Niestety, bardzo! Najbardziej zaraźliwy jest płyn z pęcherzyków. Zmian nie wolno dotykać ani tym bardziej ich przebijać! Grozi to rozsianiem zakażenia po całym organizmie. Należy także pamiętać, że wykwity opryszczki są zaraźliwe na każdym etapie aż do czasu ich całkowitego zaniku.
Chory na opryszczkę nie zaraża nią przez całe życie, jedynie w konkretnych jego momentach. Należy unikać kontaktu z osobami z wyraźnymi wykwitami na twarzy aż do momentu całkowitego wygojenia i odpadnięcia strupa. Ryzyko nie jest jednakowo wysokie cały czas - po wytworzeniu strupa zakaźność nie jest już tak wysoka (jednak nadal jest). W niektórych przypadkach trwa to nawet do trzech tygodni. Tu warto nadmienić, że zarażać może także nosiciel bezobjawowy.
Opryszczka bardzo łatwo przenosi się drogą kropelkową. Absolutnie nie wolno używać tych samych naczyń, pomadek, ręczników - wszystkich przedmiotów, które miały kontakt ze śliną osoby zakażonej. Najlepszym rozwiązaniem byłoby unikanie spotkań z chorą osobą w celu zminimalizowania ryzyka. Bezwzględne przestrzeganie zasad higieny to podstawa w zapobieganiu zarażenia się oraz leczenia. Należy często myć ręce, unikać dotykania zaatakowanego chorobą miejsca, a także okolicy oczy i twarzy. Opryszczka sama w sobie nie jest niebezpieczna, lecz powikłania z nią związane są bardzo groźne.
Niestety, cechą charakterystyczną tego wirusa jest to, że nie można go wyleczyć. Jak dotąd nie opatentowano też skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem. Objawy opryszczki oczywiście ustępują po jakimś czasie, jednak wirus zostaje w organizmie na stałe, uśpiony w zwojach nerwowych. W momencie osłabienia układu odpornościowego, uaktywnia się. Nawroty zakażenia występują średnio 2 razy w roku. U części chorych - co kilka miesięcy, a nawet co kilka tygodni. Im dłuższa remisja, tym rzadsze i łagodniej przechodzone nawroty choroby.
e-Konsultacja z Receptą Online