Ismigen
Ismigen to szczepionka podjęzykowa stosowana w celu zapobiegania nawracającym zakażeniom dróg oddechowych (ZDO). Na czym polega działanie leku, jakie mogą być jego skutki uboczne i jak długo należy stosować Ismigen? Informacje związane ze stosowaniem preparatu Ismigen znajdziesz w opisie poniżej i w ulotce dołączonej do leku. Możesz skonsultować się z lekarzem odnośnie tego leku.
| dostępność | na receptę |
| przypadłość | Lek immunostymulujący |
| postać | tabletki podjęzykowe |
| dawka | 7 mg |
| substancja czynna | Szczepy bakterii |
| podmiot odpowiedzialny | LALLEMAND Pharma Europe Bredstrupvej 33 8500 Grenaa, Dania |
Informacje o leku - do pobrania:
Ismigen – informacje o leku:
W składzie szczepionki doustnej znajdują się różne szczepy bakterii. Preparat sprzedawany jest wyłącznie na receptę i nie podlega refundacji.
- dawki: 7 mg lizatu bakterii
- postać: tabletki podjęzykowe
- substancja czynna: szczepy bakterii
- kategoria: Lek immunostymulujący
Ismigen – ulotka dla pacjenta
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca:
Podmiot odpowiedzialny:
LALLEMAND Pharma Europe
Bredstrupvej 33
8500 Grenaa, Dania
Wytwórca:
Bruschettini S.r.l.
Via Isonzo 6
16147 Genua, Włochy
Ile kosztuje lek Ismigen? Cena, refundacja
Cena leku waha się od 90 do 130 zł w zależności od apteki. Lek nie jest objęty refundacją.
Dostępne opakowania: 3 blistry po 10 tabletek podjęzykowych, w tekturowym pudełku.
Cena leku może ulec zmianie w przyszłości.
Ismigen – opis i właściwości, jak działa
Ismigen to lek z grupy leków immunostymulujących, których celem jest uodpornienie organizmu. Ismigen jest immunostymulatorem, który wpływa m.in. na pobudzenie limfocytów T i B oraz wytwarzanie przeciwciał IgA. Szczepionka doustna zawiera bakterie, które często odpowiadają za wywołanie zakażeń górnych oraz dolnych dróg oddechowych.
Skuteczność działania polega na zwiększeniu odporności organizmu, zmniejszeniu liczby nawrotów chorób, a także ich łagodniejszym przebiegu, często znacznie krótszym. W związku z tym możliwe jest ograniczenie stosowania antybiotyków w przyszłości.
Zamienniki
To m.in: Luivac, Broncho-Vaxom, Uro-Vaxom.
Ismigen – skład leku
Substancje czynne leku to szczepy bakterii. 1 tabletka Ismigen zawiera 7 mg lizatu bakterii, po 6 miliardów każda: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Streptococcus (viridans) oralis, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella ozaenae, Haemophilus influenzae, Neisseria catarrhalis, Streptococcus pneumoniae.
W tym typ TY1 – 1 miliard, typ TY2 – 1 miliard, typ TY3 – 1 miliard, typ TY5 – 1 miliard, typ TY8 – 1 miliard, typ TY47 – 1 miliard. Każda tabletka zawiera dodatkowo 43 mg glicyny.
Substancje pomocnicze leku: celuloza mikrokrystaliczna, wapnia wodorofosforan dwuwodny, krzemionka koloidalna uwodniona, magnezu stearynian, amonowy glicyryzynian, wyciąg ze sproszkowanej mięty.
Inne leki to Augmentin, Sunamed.
Stosowanie leku – na co i dla kogo?
Szczepionka Ismigen jest zalecana w celu profilaktyki nawracających lub przewlekłych zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych. Może być stosowana u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 3 roku życia.
Ismigen – dawkowanie
Ismigen – jak stosować szczepionkę w formie tabletek podjęzykowych? Zalecana dawka to:
Dorośli
Jedna tabletka dziennie przed jedzeniem, rozpuścić pod językiem. Stosować przez dziesięć kolejnych dni w miesiącu, przez okres 3 miesięcy.
Dzieci i młodzieży (w wieku od 3 lat i powyżej)
Jedna tabletka dziennie przed jedzeniem, rozpuścić pod językiem. Stosować przez dziesięć kolejnych dni w miesiącu, przez okres 3 miesięcy.
Sposób podawania
Podjęzykowo – tabletkę należy rozpuścić pod językiem. Linia podziału na tabletce ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia. Stosując lek należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.
Ismigen – przeciwwskazania, środki ostrożności
Szczepionki na zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych nie należy stosować, jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek składnik preparatu (którąkolwiek z substancji pomocniczych). Przed stosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Badanie nie potwierdzają skuteczności leku w celu zapobiegania zapalenu płuc.
Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Interakcja z innymi lekami
W przeprowadzonych badaniach klinicznych nie nie wykazano niepożądanych działań związanych z jednoczesnym stosowaniem innych leków. Należy jednak poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Ismigen w ciąży
Dotychczas nie przeprowadzono wystarczających badań, które świadczyłyby o bezpieczeństwie stosowania leku u kobiet ciężarnych. Z tego powodu preparat nie powinien być stosowany w ciąży – przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.
Ismigen a karmienie piersią
Nie wiadomo, czy lek przenika do mleka kobiecego, dlatego też nie należy podawać leku kobietom w okresie laktacji.
Ismigen – skutki uboczne
Każdy lek może wywoływać skutki uboczne. Ismigen stosowany w nawracających zakażeniach również może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.
Działania niepożądane o nieznanej częstości (zgłoszone po wprowadzeniu szczepionki do obrotu):
- ból gardła,
- reakcje nadwrażliwości typu alergicznego obejmujące pokrzywkę, wysypkę, świąd i obrzęk,
- gorączka i ból głowy,
- wymioty i ból brzucha.
Przechowywanie leku
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku.
Inne popularne leki na xx:
Lek zażywa się przed posiłkiem, a tabletka powinna ulec całkowitemu rozpuszczeniu.
Nie ma wystarczających informacji, na podstawie których można wnioskować o bezpieczeństwie spożywania alkoholu w czasie przyjmowania leku Ismigen. Należy jednak skonsultować się z lekarzem przed przyjęciem alkoholu.
Do uzyskania pełnej skuteczności leku, zaleca się jego przyjmowanie raz dziennie przez 10 kolejnych dni w miesiącu, przez kolejne 3 miesiące. Jeżeli doszło do przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy jak najszybciej zasięgnąć opinii lekarza, który zadecyduje o sposobie dalszego postępowania.
