Prestarium 5 mg

Ile kosztuje lek Prestarium 5 mg? Cena, refundacja

Lek obecnie objęty jest całkowitą lub częściową refundacją.

• Prestarium 5 mg – cena za 30 tabl. przy pełnej odpłatności wynosi 21,74 zł, opłata ryczałtowa wynosi 19,66 zł oraz 0 zł dla seniora

Koszt zakupu leku w przyszłości może ulec zmianie.

Prestarium 5 mg – jak działa, na co i dla kogo

Tabletki Prestarium 5 mg należą do grupy leków określanych jako inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Preparat działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co poprawia pracę serca i ułatwia przepompowywanie krwi.

Wskazania do stosowania leku Prestarium 5 mg to:

• leczenie nadciśnienia tętniczego krwi (wysokiego ciśnienia tętniczego);
• leczenie niewydolności serca;
• zmniejszenie ryzyka pojawienia się incydentów sercowych, takich jak: zawał serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, którzy są po zawale serca i/lub po operacji poprawiającej zaopatrzenie serca w krew poprzez rozszerzenie naczyń dostarczających krew.

Prestarium 5 mg – zamienniki

Inne leki na receptę na polskim rynku zawierające peryndopryl to m.in.: Perindopril Teva, Prenessa, Prestarium 10 mg, Vidotin.

Prestarium 5 mg – skład leku

Substancją czynną jest peryndopryl z argininą. Jedna tabletka powlekana zawiera 3,395 mg peryndoprylu (co odpowiada 5 mg peryndoprylu z argininą).

Pozostałe składniki:

• rdzenia tabletki to: laktoza jednowodna, magnezu stearynian, maltodekstryna, krzemionka koloidalna hydrofobowa, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A);
• składniki otoczki: glicerol, hypromeloza, kompleks miedziowy chlorofiliny, makrogol 6000, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek (E171).

Prestarium 5 mg – dawkowanie

Dawki i długość stosowania leku ustala lekarz indywidualnie dopasowując je do stanu i historii choroby każdego pacjenta.

Jak stosować lek Prestarium? Zaleca się, aby tabletki przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano przed posiłkiem.

Zazwyczaj zalecane dawki to:

Prestarium 5 mg – leczenie nadciśnienia tętniczego

Zazwyczaj dawka początkowa i podtrzymująca wynoszą 5 mg, którą należy stosować raz na dobę. W razie potrzeby, lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg stosowanych raz na dobę. To maksymalna dawka zalecana w leczeniu zbyt wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. 

Leczenie niewydolności serca

Zazwyczaj zaleca się dawkę początkową o wartości 2,5 mg raz na dobę. Po dwóch tygodniach leczenia specjalista może zalecić zwiększenie dawki do poziomu 5 mg stosowanych raz na dobę. To maksymalna dawka zalecana w leczeniu niewydolności serca.

Prestarium na stabilną chorobę wieńcową

Początkowa dawka, stosowana raz na dobę, to zazwyczaj 5 mg. Po dwóch tygodniach stosowania leku lekarz może zalecić zwiększenie dawki do poziomu 10 mg raz na dobę. To maksymalna dawka wskazana w terapii choroby wieńcowej. 

Prestarium 5 mg – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy stosować leku jeżeli:

• pacjent ma uczulenie na peryndopryl, na którykolwiek składnik leku lub na jakikolwiek inhibitor konwertazy angiotensyny;
• jeżeli podczas wcześniejszego leczenia jakimkolwiek inhibitorem ACE pojawiły się takie objawy jak: świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, ciężka wysypka skórna, swędzenie lub jeżeli pacjent lub członek jego rodziny miał objawy obrzęku naczynioruchowego;
• jeżeli pacjent choruje na cukrzycę lub ma zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem na obniżenie ciśnienia krwi z aliskirenem;
• jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą;
• pacjent ma zaburzenia nerek, które zmniejszają dostarczenie krwi do nerek;
• jeśli pacjent przyjmował w przeszłości lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan, stosowany w leczeniu niewydolności serca.

Należy także zachować szczególną ostrożność, jeśli:

• u pacjenta zdiagnozowano stenozę aorty, kardiomiopatię przerostową lub zwężenie tętnic nerkowych;
• u pacjenta występują jakiekolwiek inne choroby serca, choroby wątroby, choroby nerek lub jeżeli pacjent jest poddawany dializie;
• pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu aldosteronu we krwi;
• u pacjenta stwierdzono kolagenozę (np. toczeń układowy czy twardzina);
• u pacjenta rozpoznano cukrzycę;
• pacjent stosuje dietę ubogosolną lub zamienniki soli zawierające potas;
• pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu;
• pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL;
• pacjent jest poddawany odczulaniu w celu zmniejszenia działania alergicznego na użądlenie pszczół i os;
• u pacjenta ostatnio pojawiła się biegunka albo wymioty lub pacjent jest odwodniony;
• u pacjenta stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów;
• pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II, aliskiren;
• u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego;
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego: racekadotryl; syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR, sakubitryl, linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do grupy leków zwanych gliptynami.

Interakcja z innymi lekami

Składniki różnych leków mogą wchodzić ze sobą w interakcje, dlatego należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich obecnie i ostatnio stosowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.

Szczególnie należy zwrócić uwagę, gdy pacjent stosuje:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagonista receptora angiotensyny II (ARB), aliskiren lub leki moczopędne;
• leki oszczędzające potas (np. triamteren, amiloryd), preparaty potasu lub zamienniki soli zawierające potas, inne leki mogące zwiększać stężenie potasu w organizmie (takie jak heparyna, trimetoprim i kotrimoksazol);
• leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę;
• lit stosowany w manii lub depresji;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) lub duże dawki kwasu acetylosalicylowego;
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina lub metformina);
• baklofen;
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia itd;
• leki immunosupresyjne stosowane w leczeniu zaburzeń autoimmunologicznych lub stosowane po przeszczepach (np. cyklosporyna, takrolimus);
• trimetoprim;
• estramustyna;
• leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR);
• lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca);
• allopurynol;
• prokainamid;
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany;
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna, noradrenalina lub adrenalina);
• sole złota, szczególnie podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Nie należy stosować leku Prestarium 5 mg w ciąży ani w okresie planowanego zajścia w ciążę. Lek może bowiem powodować poważne uszkodzenia rozwojowe u dziecka.

Nie należy także stosować leku Prestarium w okresie karmienia piersią. Należy wybrać inną metodę leczenia, jeżeli pacjentka chce karmić piersią, zwłaszcza jeśli dziecko jest noworodkiem lub zostało urodzone przedwcześnie.

Prestarium 5 mg – skutki uboczne

Tak jak każdy inny lek, tak ten może powodować pojawienie się objawów niepożądanych. Warto jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta stosującego lek one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące działania niepożądane Prestarium 5 mg:

• trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, jamy ustnej (tzw. obrzęk naczynioruchowy);
• silne zawroty głowy lub omdlenie wywołane niskim ciśnieniem krwi;
• niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca;
• osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru;
• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli); 
• zapalenie trzustki z silnym bolem w nadbrzuszu, promieniującym do pleców oraz bardzo złe samopoczucie;
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby;
• rumień wielopostaciowy.

Inne działania niepożadane leku, wymagające konsultacji z lekarzem, występujące często (mogą pojawić się maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):

• bóle i zawroty głowy,
• uczucie mrowienia,
• zaburzenia widzenia,
• szumy uszne,
• duszność,
• kaszel,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka),
• kurcze mięśni, uczucie osłabienia.

O innych, rzadziej występujących skutkach ubocznych leku, można dowiedzieć z ulotki dla pacjenta leku Prestarium 5 mg.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w szczelnie zamkniętym pojemniku w celu ochrony przed wilgocią.