Prestarium 5 mg

Prestarium 5 mg

Najważniejsze informacje:

• Prestarium 5 mg to lek na nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca i stabilną chorobę wieńcową.
• Lek należy do grupy leków nasercowych określanych jako inhibitory ACE, które działają poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepompowanie krwi.
• Lek jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów, wydawany wyłącznie na receptę.

Z opisu poniżej i z ulotki producenta dowiesz się, jak stosować lek Prestarium 5 mg, jak działa i na co. Jeśli masz pytania, umów się na telekonsultację do specjalisty na Receptomat.pl, tam też w razie potrzeby możesz zamówić e-receptę na Prestarium 5 mg.

Informacje o leku - do pobrania:

• Prestarium 5 mg - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Prestarium 5 mg - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek obecnie objęty jest całkowitą lub częściową refundacją.

• Prestarium 5 mg - cena za 30 tabl. przy pełnej odpłatności wynosi 21,74 zł, opłata ryczałtowa wynosi 19,66 zł oraz 0 zł dla seniora

Koszt zakupu leku w przyszłości może ulec zmianie.

Tabletki Prestarium 5 mg należą do grupy leków określanych jako inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitory ACE). Preparat działa poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych, co poprawia pracę serca i ułatwia przepompowywanie krwi.

Wskazania do stosowania leku Prestarium 5 mg to:

• leczenie nadciśnienia tętniczego krwi (wysokiego ciśnienia tętniczego);
• leczenie niewydolności serca;
• zmniejszenie ryzyka pojawienia się incydentów sercowych, takich jak: zawał serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, którzy są po zawale serca i/lub po operacji poprawiającej zaopatrzenie serca w krew poprzez rozszerzenie naczyń dostarczających krew.

Sprawdź opinie pacjentów o Prestarium 5 mg.

Inne leki na receptę na polskim rynku zawierające peryndopryl to m.in.: Perindopril Teva, Prenessa, Prestarium 10 mg, Vidotin.

Inne popularne leki na nadciśnienie to m.in. Bisocard, Polpril.

Substancją czynną jest peryndopryl z argininą. Jedna tabletka powlekana zawiera 3,395 mg peryndoprylu (co odpowiada 5 mg peryndoprylu z argininą).

Pozostałe składniki:

• rdzenia tabletki to: laktoza jednowodna, magnezu stearynian, maltodekstryna, krzemionka koloidalna hydrofobowa, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A);
• składniki otoczki: glicerol, hypromeloza, kompleks miedziowy chlorofiliny, makrogol 6000, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek (E171).

Dawki i długość stosowania leku ustala lekarz indywidualnie dopasowując je do stanu i historii choroby każdego pacjenta.

Jak stosować lek Prestarium? Zaleca się, aby tabletki przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej rano przed posiłkiem.

Zazwyczaj zalecane dawki to:

Zazwyczaj dawka początkowa i podtrzymująca wynoszą 5 mg, którą należy stosować raz na dobę. W razie potrzeby, lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 10 mg stosowanych raz na dobę. To maksymalna dawka zalecana w leczeniu zbyt wysokiego ciśnienia tętniczego krwi. 

Zazwyczaj zaleca się dawkę początkową o wartości 2,5 mg raz na dobę. Po dwóch tygodniach leczenia specjalista może zalecić zwiększenie dawki do poziomu 5 mg stosowanych raz na dobę. To maksymalna dawka zalecana w leczeniu niewydolności serca.

Początkowa dawka, stosowana raz na dobę, to zazwyczaj 5 mg. Po dwóch tygodniach stosowania leku lekarz może zalecić zwiększenie dawki do poziomu 10 mg raz na dobę. To maksymalna dawka wskazana w terapii choroby wieńcowej. 

Nie należy stosować leku jeżeli:

• pacjent ma uczulenie na peryndopryl, na którykolwiek składnik leku lub na jakikolwiek inhibitor konwertazy angiotensyny;
• jeżeli podczas wcześniejszego leczenia jakimkolwiek inhibitorem ACE pojawiły się takie objawy jak: świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, ciężka wysypka skórna, swędzenie lub jeżeli pacjent lub członek jego rodziny miał objawy obrzęku naczynioruchowego;
• jeżeli pacjent choruje na cukrzycę lub ma zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem na obniżenie ciśnienia krwi z aliskirenem;
• jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą;
• pacjent ma zaburzenia nerek, które zmniejszają dostarczenie krwi do nerek;
• jeśli pacjent przyjmował w przeszłości lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan, stosowany w leczeniu niewydolności serca.

Należy także zachować szczególną ostrożność, jeśli:

• u pacjenta zdiagnozowano stenozę aorty, kardiomiopatię przerostową lub zwężenie tętnic nerkowych;
• u pacjenta występują jakiekolwiek inne choroby serca, choroby wątroby, choroby nerek lub jeżeli pacjent jest poddawany dializie;
• pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu aldosteronu we krwi;
• u pacjenta stwierdzono kolagenozę (np. toczeń układowy czy twardzina);
• u pacjenta rozpoznano cukrzycę;
• pacjent stosuje dietę ubogosolną lub zamienniki soli zawierające potas;
• pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu;
• pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL;
• pacjent jest poddawany odczulaniu w celu zmniejszenia działania alergicznego na użądlenie pszczół i os;
• u pacjenta ostatnio pojawiła się biegunka albo wymioty lub pacjent jest odwodniony;
• u pacjenta stwierdzono nietolerancję pewnych cukrów;
• pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistę receptora angiotensyny II, aliskiren;
• u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego;
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku naczynioruchowego: racekadotryl; syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR, sakubitryl, linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do grupy leków zwanych gliptynami.

Składniki różnych leków mogą wchodzić ze sobą w interakcje, dlatego należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich obecnie i ostatnio stosowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.

Szczególnie należy zwrócić uwagę, gdy pacjent stosuje:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym antagonista receptora angiotensyny II (ARB), aliskiren lub leki moczopędne;
• leki oszczędzające potas (np. triamteren, amiloryd), preparaty potasu lub zamienniki soli zawierające potas, inne leki mogące zwiększać stężenie potasu w organizmie (takie jak heparyna, trimetoprim i kotrimoksazol);
• leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę;
• lit stosowany w manii lub depresji;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) lub duże dawki kwasu acetylosalicylowego;
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina lub metformina);
• baklofen;
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia itd;
• leki immunosupresyjne stosowane w leczeniu zaburzeń autoimmunologicznych lub stosowane po przeszczepach (np. cyklosporyna, takrolimus);
• trimetoprim;
• estramustyna;
• leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR);
• lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca);
• allopurynol;
• prokainamid;
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany;
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna, noradrenalina lub adrenalina);
• sole złota, szczególnie podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów).

Nie należy stosować leku Prestarium 5 mg w ciąży ani w okresie planowanego zajścia w ciążę. Lek może bowiem powodować poważne uszkodzenia rozwojowe u dziecka.

Nie należy także stosować leku Prestarium w okresie karmienia piersią. Należy wybrać inną metodę leczenia, jeżeli pacjentka chce karmić piersią, zwłaszcza jeśli dziecko jest noworodkiem lub zostało urodzone przedwcześnie.

Tak jak każdy inny lek, tak ten może powodować pojawienie się objawów niepożądanych. Warto jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta stosującego lek one wystąpią.

Należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią następujące działania niepożądane Prestarium 5 mg:

• trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, jamy ustnej (tzw. obrzęk naczynioruchowy);
• silne zawroty głowy lub omdlenie wywołane niskim ciśnieniem krwi;
• niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca;
• osłabienie siły mięśni rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru;
• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli); 
• zapalenie trzustki z silnym bolem w nadbrzuszu, promieniującym do pleców oraz bardzo złe samopoczucie;
• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby;
• rumień wielopostaciowy.

Inne działania niepożadane leku, wymagające konsultacji z lekarzem, występujące często (mogą pojawić się maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):

• bóle i zawroty głowy,
• uczucie mrowienia,
• zaburzenia widzenia,
• szumy uszne,
• duszność,
• kaszel,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
• reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka),
• kurcze mięśni, uczucie osłabienia.

O innych, rzadziej występujących skutkach ubocznych leku, można dowiedzieć z ulotki dla pacjenta leku Prestarium 5 mg.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci, w szczelnie zamkniętym pojemniku w celu ochrony przed wilgocią.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Prestarium 5 mg.