Paroxinor

Ile kosztuje lek Paroxinor? Cena, refundacja

Lek jest obecnie objęty refundacją.

Paroxinor 20 mg – cena za 30 tabl. wynosi 13,03 zł przy pełnej odpłatności, zaś 3,91 zł to cena po refundacji.

Cena w przyszłości może ulec zmianie.

Paroxinor – jak działa, na co i dla kogo?

Paroxinor to lek przeciwdepresyjny zaliczany do selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (tzw. SSRI). Substancją czynną leku jest paroksetyna. Działanie Paroxinor opiera się na podwyższeniu stężenia serotoniny w układzie nerwowym, co prowadzi do poprawy samopoczucia i złagodzenia objawów depresji.

Na co stosuje się tabletki Paroxinor?

• leczenie depresji (w tym także epizodów ciężkiej depresji),
• leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (nerwicy natręctw),
• leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez,
• leczenie fobii społecznej,
• leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych,
• leczenie zaburzenia stresowego pourazowego.

Lek przeznaczony jest dla dorosłych pacjentów.

Paroxinor – zamienniki

Inne leki przeciwdepresyjne na receptę zawierające paroksetynę to m.in.: ParoGen, Rexetin, Arketins, Xetanor.

Inny lek na depresję to m.in. Pramolan.

Paroxinor – skład leku

Paroksetyna jest substancją czynną leku. Każda tabletka powlekana leku zawiera 20 mg paroksetyny (w postaci paroksetyny chlorowodorku półwodnego).

Pozostałe składniki:

• rdzeń tabletki: wapnia wodorofosforan dwuwodny (Calipharm), wapnia wodorofosforan dwuwodny (Ditab), wapnia wodorofosforan bezwodny, laktoza jednowodna, karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A) i magnezu stearynian.
• otoczka tabletki: tytanu dwutlenek (E 171), hypromeloza 3 cP, hypromeloza 6 cP, makrogol 400 i polisorbat 80.

Paroxinor – dawkowanie

Lek przeznaczony jest wyłącznie dla dorosłych pacjentów, zwykle stosuje się go długotrwale. Zazwyczaj dawki leku są dobierane indywidualnie do stanu i historii choroby konkretnego pacjenta.

Jak stosować Paroxinor? Poniżej przedstawiono zalecane dawki leku w różnych wskazaniach.

Leczenie depresji

Zazwyczaj zalecana dawka dla dorosłych pacjentów to 20 mg na dobę, można ją stopniowo zwiększać w zależności od reakcji pacjenta na leczenie paroksetyną.

Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (nerwicy natręctw)

Początkowa zalecana dawka wynosi około 20 mg na dobę. Można ją stopniowo zwiększać w porozumieniu ze specjalistą do 40 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa przy tym wskazaniu wynosi 60 mg.

Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku

Zazwyczaj zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę. W zależności od reakcji pacjenta na lek, można ją stopniowo zwiększać do 40 mg na dobę. Maksymalna dobowa dawka w tym przypadku wynosi 60 mg.

Leczenie fobii społecznej, zaburzeń lękowych uogólnionych i zaburzeń stresowych pourazowych

Zalecana dawka wynosi 20 mg na dobę. Można ją stopniowo zwiększać do poziomu maksymalnej dobowej dawki 50 mg w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Paroxinor – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy przyjmować leku:

• jeśli pacjent ma uczulenie na paroksetynę lub inny składnik leku,
• jeżeli pacjent obecnie stosuje (lub stosował w ciągu ostatnich 14 dni) leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (tzw. inhibitory MAO); dotyczy to też sytuacji, kiedy pacjent zamierza zacząć terapię tymi lekami,
• jeżeli pacjent jest leczony tiorydazyną lub pimozydem.

Ważne, aby przedyskutować z lekarzem następujące przypadki (występujące obecnie lub w przeszłości):

• występują objawy takie jak: pobudzenie psychoruchowe nie pozwalające na spokojne siedzenie lub stanie, wewnętrzne poczucie niepokoju, 
• rozwijają się objawy zespołu serotoninowego, takie jak: wysoka gorączka, splątanie, lęk, skurcze mięśni,
• występujące w przeszłości epizody manii,
• jeżeli pacjent ma chore serce, wątrobę lub nerki lub cierpi na cukrzycę lub padaczkę.

Interakcja z innymi lekami

Składniki równolegle stosowanych leków mogą oddziaływać na siebie, dlatego przed rozpoczęciem terapii należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich obecnie i ostatnio stosowanych lekach, także tych dostępnych bez recepty.

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania następujących leków:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
• leki SSRI zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny,
• leki z L-tryptofanem,
• inhibitory MAO,
• lit,
• buprenorfina,
• ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum),
• tryptany,
• tramadol,
• linezolid,
• metylotioniniowy chlorek (błękit metylenowy),
• petydyna,
• fentanyl.

O innych grupach lekach, mogących wpływać na wzmocnienie lub osłabienie działania leku, można dowiedzieć się z ulotki producenta.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Jeśli kobieta stosuje lek Paroxinor, powinna stosować skuteczne metody antykoncepcji. Nie zaleca się stosowania tabletek na depresję Paroxinor w ciąży. Wiąże się to bowiem z ryzykiem pojawienia się wad wrodzonych u dziecka, a także może powodować problemy przy porodzie oraz poważne powikłania u noworodka zagrażające jego zdrowiu i życiu.

Jeśli kobieta chciałaby zajść w ciążę, a stosuje lek, powinna skonsultować z lekarzem zmianę lub odstawienie leku.

Lek w niewielkiej ilości przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania tabletek Paroxinor w okresie karmienia piersią.

Paroxinor – skutki uboczne

Tak jak każdy inny lek, także ten może powodować objawy niepożądane. Warto jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta zażywającego ten lek one wystąpią.

Jeśli u pacjenta pojawią się objawy świadczące o pojawieniu się:

• obrzęku naczynioruchowego (takie jak: obrzęk twarzy, język, gardła, pokrzywka, trudności z oddychaniem), 
• zespołu serotoninowego (takie jak: wysoka gorączka, splątanie, lęk, skurcze mięśni),

wówczas pacjent powinien niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Jeśli w ciągu pierwszych 2-4 tygodni stosowania leku wystąpią u pacjenta myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Bardzo często występujące działania niepożądane Paroxinor (mogą pojawić się u więcej niż 1 na 10 osób) to nudności (mdłości) oraz zaburzenia czynności seksualnych.

Częste skutki uboczne (mogące wystąpić u 1 na 10 osób):

• bóle i zawroty głowy,
• zaburzenia koncentracji,
• drżenie ciała,
• spadek apetytu,
• zwiększenie stężenia cholesterolu,
• senność, bezsenność, pobudzenie, nietypowe sny (także koszmary senne), ziewanie,
• niewyraźne widzenie,
• zaparcia, biegunki, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• pocenie się,
• osłabienie (astenia), 
• zwiększenie masy ciała.

O innych, rzadziej występujących działaniach niepożądanych leku, można dowiedzieć z ulotki producenta dołączonej do leku.

Przechowywanie leku

Brak jest specjalnych wymagań dotyczących przechowywania tego leku. Ważne, aby trzymać go w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.