Pramolan

Ile kosztuje lek Pramolan? Cena, refundacja

Lek nie jest objęty refundacją i występuje pod postacią tabletek powlekanych, w dawce 50 mg i w opakowaniach po 20, 56 i 84 sztuk. 

• Pramolan 50 mg – cena za opakowanie 20 sztuk tabletek waha się od ok. 14 – 16 zł, za opakowanie 56 sztuk należy zapłacić ok. 37 – 40 zł, a za 84 tabletki cena wynosi ok. 56 – 59 zł. 

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości. 

Pramolan – jak działa, na co i dla kogo

Substancją czynną leku jest dichlorowodorek opipramolu, który należy do grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Działa uspokajająco, łagodzi lęki, poprawia nastrój i łagodzi stany depresyjne. Przeznaczony dla dorosłych, a w uzasadnionych przypadkach może być stosowany także u dzieci powyżej 6. roku życia. Pramolan w dawce 50 mg wydawany jest wyłącznie na receptę.

Tabletki Pramolan – na co się stosuje? Wskazania

Pramolan na depresję – zawarty w leku dichlorowodorek opipramolu należy do grupy leków przeciwdepresyjnych. Jego działanie opiera się na łagodzeniu zaburzeń lękowych uogólnionych oraz zaburzeń pojawiających się pod postacią somatyczną. Objawia się ona fizycznym dyskomfortem, który jest niezwiązany lub niedostatecznie związany z zaburzeniami narządowymi.

Pramolan działa przeciwlękowo i uspokajająco, poprawia nastrój i łagodzi stany depresyjne. Lek jest pomocny też w leczeniu bezsenności, bowiem ułatwia zasypianie. Dodatkowo znosi stany złego samopoczucia i przygnębienia, oddziałuje na układ nerwowy dając wyciszenie.

Pramolan – dla kogo?

Lek przeznaczony jest dla osób dorosłych i dzieci od 6. roku życia. 

Pramolan – zamienniki

Leki na uspokojenie – do zamienników leku z tą samą substancją czynną należą m.in.: Sympramol.

Pramolan – skład leku

Substancją czynną leku jest opipramolu dichlorowodorek. Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg substancji czynnej. 

Pozostałe składniki leku to:

• rdzeń tabletki – celuloza mikrokrystaliczna, powidon K 30, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian,
• otoczka – hypromeloza, tytanu dwutlenek E171, laktoza jednowodna, makrogol, triacetyna, żółcień chinolinowa, lak E104, indygotyna, lak E132, żółcień pomarańczowa, lak E110. 

Pramolan – dawkowanie

Pramolan – dawkowanie u dorosłych

Zazwyczaj zalecana dawka leku u dorosłych to 1 tabletka (50 mg) przyjmowana rano oraz w południe oraz 2 tabletki (100 mg) przyjmowane wieczorem.

W zależności od reakcji pacjenta na leczenie depresji, lekarz może:

• zmniejszyć dawkę do 1 tabletki (50 mg) lub 2 tabletek (100 mg) stosowanych raz na dobę, zwykle w porze wieczornej
• zwiększyć dawkę do 2 tabletek (100 mg) stosowanych do trzech razy na dobę.

Czy lek Pramolan u dzieci można stosować? Pramolan – dawkowanie u dzieci

Zazwyczaj nie zaleca się stosowania tego leku u dzieci, jeśli jednak jest niezbędne, wówczas musi odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Dla dzieci powyżej 6. roku życia dawkowanie wynosi 3 mg opipramolu na każdy kilogram masy ciała. Maksymalna dobowa dawka to 100 mg (2 tabletki po 50 mg).

Pramolan na depresję – jak stosować? Kiedy przyjmować tabletki?

Długość trwania terapii oraz wielkość przyjmowanych dawek są każdorazowo ustalane dla każdego pacjenta. Lekarz na podstawie objawów depresji, historii choroby oraz stanu pacjenta określi indywidualny przebieg terapii.

Należy pamiętać, by tabletki przyjmować podczas posiłku lub bezpośrednio po nim, obficie popijając tabletki wodą.

W razie przedawkowania leku lub zatrucia preparatem należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala. Szczególnie dotyczy to dzieci, które są bardziej wrażliwe na działanie substancji czynnej zawartej w leku. 

Mogą wystąpić objawy przedawkowania, takie jak:

• senność, bezsenność, pobudzenie, osłupienie, wzrastający niepokój, zawroty głowy, śpiączka,
• drgawki lub bezład ruchowy,
• zaburzenia oddawania moczu,
• zaburzenia czynności pracy serca,
• zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi,
• wstrząs i trudności z oddychaniem. 

Pramolan – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy przyjmować leku, jeśli pacjent:

• ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek inny składnik leku,
• uległ zatruciu alkoholem, lekami nasennymi, lekami psychotropowymi lub przeciwbólowymi,
• ma ostre zatrzymanie moczu,
• jest zdezorientowany, pobudzony, ma omamy i zaburzenia fizyczne,
• ma jaskrę z wąskim kątem,
• ma rozrost gruczołu krokowego z zaleganiem moczu,
• ma porażenną niedrożność jelita,
• ma wcześniej istniejący blok przedsionkowo komorowy wyższego stopnia lub nadkomorowe i komorowe zaburzenia przwodzenia (może nastąpić nasilenie istniejącej niewydolności serca),
• stosuje inhibitory MAO.

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować, jeśli pacjent:

• ma rozrost gruczołu krokowego bez zalegania moczu,
• ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub przewlekłe uszkodzenie wątroby,
• ma zaburzenia czynności nerek,
• ma zwiększona predyspozycję do występowania drgawek (alkoholizm, padaczka),
• ma niewydolność naczyń mózgowych i uszkodzone serce,
• ma zaburzenia wytwarzania krwinek,
• podczas przyjmowania leku zaobserwuje gorączkę, infekcje grypopodobne, ból gardła,
• jeśli wystąpią skórne reakcje alergiczne, wysypka,
• w momencie długotrwałego leczenia dużymi dawkami. 

Interakcja z innymi lekami

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty. Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków:

• neuroleptyki (haloperydol, rysperydon),
• leki nasenne (np. barbiturany),
• leków uspokajających (np. benzodiazepiny),
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
• leki stosowane w chorobie Parkinsona,
• leki przeciwdrgawkowe,
• fenotiazyny,
• inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (np. sertralina),
• fluoksetyny i fluwoksaminy,
• beta-adrenolityków (np. propranolol),
• leki wpływające na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych,
• inhibitory monoaminooksydazy (MAO)
• leki stosowane w znieczuleniu ogólnym. 

Tego typu połączeń należy unikać, chyba, że specjalista zaleci inaczej.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Lek można stosować w ciąży tylko i wyłącznie wtedy, jeśli lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. 

Czy Pramolan można stosować na stany depresyjne podczas karmienia piersią?

Niektóre kobiety po urodzeniu dziecka odczuwają gorsze samopoczucie i tzw. depresję poporodową. Warto zwrócić się wtedy po pomoc do specjalisty, by poradzić sobie ze złym samopoczuciem, stanami lękowymi i problemami z zasypianiem. Specjalista będzie w stanie doradzić, jak leczyć depresję po porodzie – tak, aby terapia miała pozytywny wpływ na nastrój kobiety oraz nie wpływała negatywnie na zdrowie i rozwój dziecka.

Badania dowodzą, że opipramol, czyli substancja czynna leku Pramolan, przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego. W związku z tym nie należy przyjmować leku, jeśli kobieta karmi piersią. Jeśli przyjmowanie tabletek Pramolan jest bezwzględnie wskazane, wówczas kobieta powinna przerwać karmienie piersią, aby uniknąć ryzyka negatywnego wpływu na zdrowie dziecka.

Pramolan – skutki uboczne

Skutki uboczne mogą wystąpić przy przyjmowaniu każdego leku, jednak nie oznacza to, że u każdego pacjenta one pojawią się. Potencjalne ryzyko pojawienia się działań niepożądanych ma związek z częstości ich występowania u leczonych osób. Na podstawie przeprowadzonych już terapii, można stwierdzić, że często występujące objawy (średnio u mniej niż 1 na 10 pacjentów) to:

• osłabienie i zmęczenie
• uczucie suchości w ustach
• uczucie zatkanego nosa (szczególnie pojawiające się w początkowym okresie leczenia)
• niedociśnienie i spadki ciśnienia krwi związane ze zmianą pozycji ciała (obserwowane częściej na początku leczenia).

W ulotce Pramolan opisano szczegółowo wszystkie rzadziej pojawiające się działania niepożądane. Warto zapoznać się z tymi informacji przed zastosowaniem leku.

Przechowywanie leku

Lek powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 25°C. Produkt należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.