Lithium carbonicum GSK

Ile kosztuje lek Lithium carbonicum GSK? Cena, refundacja

Lek Lithium carbonicum GSK obecnie jest refundowany. Jego cena 100% wynosi ok. 15,66 zł. Lithium carbonicum GSK w postaci tabletek może być bezpłatny lub częściowo refundowany, jeśli pacjenci mają do tego wskazania. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Lithium carbonicum GSK – jak działa, na co i dla kogo?

Lithium carbonicum GSK jest lekiem zawierającym węglan litu jako substancję czynną. Lek ten wykazuje działanie stabilizujące nastrój, co oznacza, że jest stosowany w celu normalizacji stanów emocjonalnych, takich jak depresja oraz stany maniakalne.

Zakres zastosowania tego leku obejmuje leczenie epizodu maniakalnego występującego w ramach zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Ponadto, węglan litu jest wykorzystywany w celu zapobiegania nawrotom tych zaburzeń, a także w celu zmniejszenia nasilenia i częstotliwości występowania kolejnych epizodów manii, szczególnie u pacjentów, którzy doświadczyli takich stanów w przeszłości.

Dodatkowo, lek znajduje zastosowanie w zapobieganiu epizodów depresji w przypadku zaburzeń depresyjnych nawracających. Węglan litu, jako środek o działaniu normującym, jest zatem dedykowany osobom cierpiącym na zaburzenia nastroju o charakterze dwubiegunowym oraz te, które doświadczają nawracających epizodów depresyjnych.

Lithium carbonicum GSK – skład leku

Lithium carbonicum GSK zawiera jako składnik aktywny litu węglan. W każdej tabletce znajduje się 250 mg tej substancji.

W skład leku, oprócz substancji czynnej, wchodzą następujące substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K-30, talk, krzemionka koloidalna bezwodna oraz magnezu stearynian.

Lithium carbonicum GSK – dawkowanie

Dawkowanie leku Lithium carbonicum GSK jest ustalane indywidualnie przez lekarza prowadzącego, uwzględniając stężenie litu w surowicy krwi oraz obserwowaną odpowiedź kliniczną. Dawka dobowa zazwyczaj mieści się w przedziale od 0,5 do 1,25 g węglanu litu, podzielona na kilka porcji. W celu osiągnięcia optymalnego efektu, dawkę zwiększa się stopniowo.

W trakcie początkowej fazy terapii, monitorowanie stężenia litu w surowicy krwi jest niezbędne i powinno być przeprowadzane co najmniej raz w tygodniu. Zaleca się utrzymywanie stężenia litu w przedziale 0,5 – 0,8 mmol/l, aby zminimalizować ryzyko nawrotów. Po ustabilizowaniu się stężenia, kontrolę można ograniczyć do raz na miesiąc lub dwa miesiące, a w okresie remisji do co 2-3 miesiące.

W przypadku ostrych epizodów maniakalnych, stosuje się wyższe dawki, od 1,5 do 2,0 g na dobę, przy czym stężenie litu w osoczu powinno oscylować w granicach 0,6 do 1,2 mmol/l. Po ustąpieniu objawów ostrej fazy, konieczne jest natychmiastowe zmniejszenie dawki.

Podział dawki na co najmniej trzy części jest zalecany, a przyjmowanie leku nie jest uzależnione od posiłków.

Stosowanie u dzieci poniżej 12. roku życia jest przeciwwskazane.

W przypadku przedawkowania Lithium carbonicum GSK, każda sytuacja jest potencjalnie niebezpieczna i wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej. Objawy ostrego zatrucia mogą obejmować wymioty, biegunkę, niezborność ruchową, drgawki, śpiączkę oraz zaburzenia rytmu serca, które mogą stanowić zagrożenie życia.

Pominięcie dawki powinno skutkować jej jak najszybszym przyjęciem, chyba że zbliża się czas następnej dawki – wówczas należy pominąć zapomnianą porcję i kontynuować leczenie według schematu. Nie wolno stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku powinno być przeprowadzone stopniowo, przez okres co najmniej dwóch tygodni, aby uniknąć nawrotu choroby. W przypadku objawów toksyczności, takich jak zaburzenia sercowo-naczyniowe, neurologiczne, biegunka, wymioty, odwodnienie, leczenie należy natychmiast przerwać.

Lithium carbonicum GSK – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Lithium carbonicum GSK:

• uczulenie na węglan litu lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• ciężka niewydolność nerek,
• przebyty zawał mięśnia sercowego,
• organiczne uszkodzenia mózgu,
• białaczka,
• ciąża lub okres karmienia piersią.

Środki ostrożności:
Stosowanie węglanu litu wymaga szczególnej ostrożności w przypadku występowania zespołu Brugadów, ciężkiej niewydolności nerek, planowanych zabiegów elektrowstrząsowych, chorób sercowo-naczyniowych, nieleczonych zaburzeń funkcji tarczycy, niewyrównanego stężenia sodu, choroby Addisona, przyjmowania leków na cukrzycę typu 2 oraz zwiększonego stężenia wapnia we krwi. Wymienione stany mogą zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Zwiększone stężenie wapnia we krwi:
Leczenie może prowadzić do podwyższenia poziomu wapnia we krwi, dlatego zaleca się regularne kontrole stężenia tego pierwiastka.

Dodatkowe środki ostrożności:
Ostrożność zaleca się również osobom z chorobą Parkinsona, zaburzeniami pracy serca, padaczką, łuszczycą, myasthenia gravis, cukrzycą oraz schizofrenią. Przed rozpoczęciem terapii konieczne są badania czynności tarczycy, nerek, serca oraz poziomu sodu i glukozy we krwi.

Wpływ na nerki:
Lit może nasilać wydalanie sodu i wody, dlatego ważne jest utrzymanie odpowiedniego nawodnienia i bilansu elektrolitowego. W przypadku ograniczenia spożycia soli, biegunki, obfitego pocenia, należy skonsultować się z lekarzem, który może dostosować dawkowanie.

Długotrwałe stosowanie:
Długotrwałe przyjmowanie leku może prowadzić do zaburzeń czynności nerek, a w skrajnych przypadkach do raka nerki. Konieczne jest informowanie lekarza o zwiększonej diurezie.

Pacjenci w podeszłym wieku:
U osób powyżej 65. roku życia lekarz może dostosować dawkowanie leku.

Ryzyko pogorszenia stanu klinicznego:
U pacjentów z depresją lub zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi może dojść do pogorszenia stanu, w tym myśli i zachowań samobójczych. W takich przypadkach należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Interakcja z innymi lekami

Leki zwiększające stężenie litu:

• metronidazol,
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym selektywne inhibitory COX-2 (np. celekoksyb)
• leki przeciwnadciśnieniowe: inhibitory ACE (np. ramipryl), antagoniści receptora angiotensyny II (np. losartan, walsartan),
• diuretyki, zwłaszcza tiazydowe i amiloryd.

Leki obniżające stężenie litu:

• mocznik,
• ksantyny (np. kofeina, aminofilina, teofilina),
• związki alkalizujące (np. wodorowęglan sodu),
• inhibitory SGLT2 (np. empagliflozyna, dapagliflozyna),
• inhibitory anhydrazy węglanowej.

Leki toksyczne dla układu nerwowego przy jednoczesnym stosowaniu z litem:

• neuroleptyki,
• karbamazepina,
• metyldopa,
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny,
• antagoniści kanału wapniowego,
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Inne interakcje:

• leki zwiotczające mięśnie: Lithium carbonicum GSK może nasilać i wydłużać ich działanie,
• duże dawki jodu: nasilenie działania litu,
• pochodne amfetaminy: hamowanie ich działania przez lit,
• Lithium carbonicum GSK może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych krwi, zwiększając stężenie glukozy, hormonu przytarczyc i wapnia,
• w rzadkich przypadkach może wyzwalać napady wrodzonej nużliwości mięśni.

Zalecenia:
W przypadku wystąpienia objawów toksyczności, takich jak niezborność ruchowa, drżenia mięśniowe, hipertonia, mimowolne skurcze mięśniowe, hiperrefleksja, zaburzenia mowy, splątanie, senność i oczopląs, należy natychmiast przerwać leczenie. W sytuacji planowanego zabiegu chirurgicznego w znieczuleniu ogólnym, pacjent powinien poinformować lekarza o przyjmowaniu litu.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Lithium carbonicum GSK w ciąży:

Stosowanie leku Lithium carbonicum GSK w ciąży jest przeciwwskazane, szczególnie w pierwszym trymestrze, ze względu na ryzyko negatywnego wpływu na rozwijający się płód. 

Stosowanie leku Lithium carbonicum GSK podczas karmienia piersią: 

Podczas laktacji nie zaleca się przyjmowania tego leku, gdyż aktywna substancja przechodzi do mleka matki, co może prowadzić do zatrucia niemowlęcia.

Lithium carbonicum GSK – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Lithium carbonicum GSK:

• drżenia,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, ślinotok, suchość błon śluzowych,
• wielomocz: zwiększone wydalanie moczu,
• wzmożone pragnienie,
• osłabienie siły mięśniowej,
• uczucie znużenia.

Zaburzenia o nieznanej częstości:

• zaburzenia krwi: leukocytoza,
• zaburzenia endokrynologiczne: wole, zaburzenia czynności tarczycy,
• zaburzenia metabolizmu: hiperglikemia, hiperkalcemia, zmiana masy ciała, anoreksja,
• zaburzenia psychiczne: omamy, senność, zaburzenia pamięci,
• zaburzenia układu nerwowego: drgawki, ataksja, ruchy choreoatetotyczne, napady drgawkowe, zawroty głowy,
• zaburzenia oka: zaburzenia widzenia,
• zaburzenia serca: arytmia, bradykardia, obrzęki obwodowe,
• zaburzenia naczyniowe: niewydolność krążenia, niedociśnienie, objaw Raynauda,
• zaburzenia skóry: łysienie, trądzik, świąd, wysypka,
• zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: bóle stawów, bóle mięśniowe,
• zaburzenia nerek: uszkodzenie nerek, objawy cukrzycy nerkowej,
• zaburzenia układu rozrodczego: impotencja, zaburzenia seksualne,
• zaburzenia ogólne: obrzęki.

Dodatkowe informacje:
W przypadku wystąpienia krwi w moczu, guzków lub bólu w okolicy boku brzucha, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zmian w nerkach, w tym raka nerki.

Przechowywanie leku Lithium carbonicum GSK

Lek Lithium carbonicum GSK należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Temperatura przechowywania nie powinna przekraczać 25°C. Aby utrzymać stabilność leku, konieczne jest zachowanie go w oryginalnym opakowaniu. Dodatkowo lek wymaga ochrony przed wilgocią.