Faxigen XL 75 mg

Ile kosztuje lek Faxigen XL 75 mg? Cena, refundacja

Faxigen XL to lek refundowany. Jego cena 100% zależy od dawki substancji czynnej.

Faxigen XL 75 mg cena 100% za opakowanie 28 kapsułek wynosi 20,62 zł.

Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Faxigen XL 75 mg – jak działa, na co i dla kogo

Faxigen XL zawiera wenlafaksynę, która jest lekiem przeciwdepresyjnym z grupy SNRI (inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny). Leki te są stosowane w leczeniu depresji oraz różnych zaburzeń lękowych. 

Wskazaniem do stosowania Faxigen XL 75 mg są:

• depresja – leczenie i zapobieganie nawrotom epizodów dużej depresji,
• zaburzenia lękowe uogólnione (przewlekły i nadmierny lęk lub obawy),
• fobia społeczna (lęk przed sytuacjami społecznymi lub unikanie takich sytuacji),
• lęk napadowy (napady paniki).

Lek przeznaczony jest dla dorosłych, a także dzieci i młodzieży, jeśli lekarz uzna to za konieczne.

Faxigen XL 75 mg – skład leku

Substancją czynną leku Faxigen XL jest wenlafaksyna. Każda tabletka zawiera 75 mg substancji czynnej oraz substancje pomocnicze: hypromeloza, kopolimer amoniowego metakrylanu (typ B), laurylosiarczan sodu, stearynian magnezu, kopolimer metakrylanu butylu zasadowy, dwutlenek tytanu (E 171), tlenek żelaza czerwony (E 172), żelatyna. 

Faxigen XL 75 mg – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Dawkowanie w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych uogólnionych i fobii społecznej

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 75 mg na dobę. W razie potrzeby lekarz może stopniowo zwiększyć dawkę. Dawka maksymalna w leczeniu zaburzeń lękowych i fobii społecznej to 225 mg, a w depresji 375 mg na dobę.

Dawkowanie w leczeniu lęku napadowego

Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 37,5 mg na dobę. Dawka może zostać zwiększona do maksymalnie 225 mg na dobę.

Lekarz może zalecić przyjmowanie Faxigen XL przez kilka miesięcy, regularnie monitorując stan zdrowia pacjenta w trakcie leczenia. Lek powinno się przyjmować codziennie o stałej porze (rano lub wieczorem) najlepiej podczas posiłku. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Tabletek Faxigen XL nie wolno otwierać, kruszyć, żuć ani rozpuszczać.

Jeśli pacjent ma problemy z wątrobą lub nerkami, może być konieczne dostosowanie dawki leku, dlatego ważne jest, aby poinformować o tym lekarza. 

W przypadku przedawkowania, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie może stanowić poważne zagrożenie dla życia, zwłaszcza jeśli lek został zażyty w połączeniu z alkoholem lub niektórymi innymi lekami. Przedawkowanie może się objawiać przyspieszonym lub spowolnionym biciem serca, zmianami w zapisie EKG, niskim ciśnieniem krwi, zawrotami głowy, zaburzeniami świadomości (od senności aż po śpiączkę), niewyraźnym widzeniem, drgawkami oraz wymiotami.

Jeśli pacjent pominie zaplanowaną dawkę, powinien przyjąć ją jak najszybciej, chyba że zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki. W takiej sytuacji nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku. Nie wolno przekraczać dziennej dawki leku Faxigen XL zalecanej przez lekarza.

Nawet jeśli pacjent poczuje się lepiej, nie powinien przerywać ani zmniejszać dawki leku Faxigen XL bez konsultacji z lekarzem. Jeśli lekarz podejmie decyzję o zakończeniu terapii, poinformuje on pacjenta, jak stopniowo zmniejszać dawkę przed całkowitym odstawieniem leku. Proces ten może trwać kilka tygodni, miesięcy lub nawet dłużej. Nagłe odstawienie lub zbyt szybkie zmniejszanie dawki może powodować objawy niepożądane, takie jak myśli samobójcze, agresja, zmęczenie, zawroty głowy, uczucie pustki w głowie, ból głowy, bezsenność, koszmary senne, suchość w ustach, utrata apetytu, nudności, biegunka, uczucie niepokoju, nerwowość, pobudzenie, dezorientacja, dzwonienie w uszach, mrowienie, uczucie porażenia prądem, osłabienie, poty, drgawki, drżenie, objawy grypopodobne, zaburzenia widzenia i podwyższone ciśnienie krwi (co może prowadzić do bólu głowy, zawrotów głowy, dzwonienia w uszach, potów, itp.).

Lekarz wskaże, jak stopniowo odstawiać lek Faxigen XL, co może trwać kilka tygodni lub miesięcy. W niektórych przypadkach proces odstawiania może wymagać bardzo powolnego zmniejszania dawki przez wiele miesięcy lub dłużej. Jeśli wystąpią jakiekolwiek niepokojące objawy, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Faxigen XL 75 mg – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Faxigen XL 75 mg:

• uczulenie na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• jednoczesne stosowanie albo przyjmowanie w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowanych w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona. Jednoczesne stosowanie ich z Faxigen XL może wywołać ciężkie lub zagrażające życiu działania niepożądane. Zaleca się minimalną przerwę 7 dni od zakończenia terapii Faxigen XL, jeśli pacjent ma przyjąć leki z grupy IMAO.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Faxigen XL konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• stosowanie innych leków, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Faxigen XL mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, 
• choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej) lub jeśli okulista poinformował pacjenta, że występuje u niego zwiększone ryzyko jaskry, 
• wysokie ciśnienie krwi w przeszłości lub zawał serca w niedalekiej przeszłości, 
• choroby serca u pacjenta lub jego krewnych, 
• zaburzenia rytmu serca w przeszłości, napady drgawek (padaczka) w przeszłości,
• zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia) w przeszłości, a także, jeśli pacjent jest w podeszłym wieku i przyjmuje leki moczopędne (tabletki powodujące zwiększoną produkcję moczu) lub jest odwodniony (np. z powodu ciężkiej biegunki lub wymiotów), 
• skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości), lub jeśli przyjmuje inne leki rozrzedzające krew, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień, 
• ciąża, 
• mania lub zaburzenia afektywne dwubiegunowe u pacjenta lub jego krewnych (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii),
• zachowania agresywne w przeszłości. Pacjent może odczuwać agresję zwłaszcza w początkowych etapach leczenia, podczas zmiany dawki lub po odstawieniu leku Faxigen XL,
• cukrzyca (lek ten może wpływać na poziom cukru we krwi),
• stosowanie leków odchudzających.

Podczas leczenia lekiem Faxigen XL 75 mg może dojść do wzrostu ciśnienia krwi lub zwiększenia stężenia cholesterolu. W związku z tym lekarz może zalecić regularne monitorowanie tych parametrów. 

Jeśli pacjent odczuwa niepokój lub ma trudności ze spokojnym siedzeniem lub staniem, co może wystąpić na początku terapii, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Faxigen XL 75 mg może również wpływać na wyniki niektórych badań przesiewowych moczu, dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza lub personel medyczny o jego stosowaniu. 

Kapsułki leku zawierają granulki, których nierozpuszczalna część może być wydalana z organizmu i widoczna w kale.

Podczas leczenia lekiem Faxigen XL pacjent powinien unikać spożywania alkoholu, ponieważ może to prowadzić do skrajnego zmęczenia i utraty przytomności. Połączenie alkoholu z tym lekiem lub niektórymi innymi substancjami może nasilić objawy depresji oraz innych zaburzeń, takich jak zaburzenia lękowe.

Myśli samobójcze

U osób z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi czasami mogą występować myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Myśli te mogą nasilać się po rozpoczęciu leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, ponieważ leki te zazwyczaj zaczynają działać dopiero po około dwóch tygodniach, a czasem później. Myśli te mogą również pojawić się podczas zmniejszania dawki lub przerwania terapii lekiem Faxigen XL.

Ryzyko wystąpienia takich myśli jest wyższe, jeśli pacjent miał w przeszłości myśli samobójcze lub samookaleczenia, a także u młodych dorosłych ( w szczególności poniżej 25. roku życia).

W przypadku pojawienia się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Pomocne może być także poinformowanie bliskich o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie ulotki leku Faxigen XL. Pacjent może również prosić krewnych lub przyjaciół o monitorowanie jego stanu i informowanie go, jeśli zauważą nasilenie depresji, lęku lub inne niepokojące zmiany w zachowaniu.

Około 10% pacjentów stosujących wenlafaksynę zgłasza uczucie suchości w ustach, co może zwiększać ryzyko rozwoju próchnicy. Bardzo ważne jest dbanie o higienę jamy ustnej.

Stosowanie Faxigen XL 75 mg może wpłynąć na poziom glukozy we krwi, co może wymagać dostosowania dawek leków przeciwcukrzycowych.

Leki takie jak Faxigen XL 75 mg (należące do grupy SSRI/SNRI) mogą prowadzić do zaburzeń seksualnych, które mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu terapii.

Faxigen XL 75 mg nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, gdyż w tej grupie wiekowej istnieje wyższe ryzyko działań niepożądanych, takich jak myśli i próby samobójcze oraz agresja (w tym zachowania buntownicze i złość) przy stosowaniu tego typu leków. Lekarz może zdecydować się na zastosowanie leku Faxigen XL, jeśli uzna to za korzystne dla pacjenta. W przypadku przepisania leku osobie poniżej 18. roku życia, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią lub nasilają się jakiekolwiek wymienione objawy. Brak danych określających długotrwałe bezpieczeństwo stosowania tego leku u młodszych pacjentów w kontekście wpływu na wzrost, dojrzewanie oraz rozwój intelektualny i behawioralny.

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, dopóki nie ustali się, jak lek wpływa na organizm, ponieważ może on wpływać na zdolność oceniania, procesy myślenia oraz umiejętność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Faxigen XL 75 mg istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Wenlafaksyny nie należy stosować równocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), które są używane w leczeniu depresji i choroby Parkinsona. Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli przyjmował te leki w ciągu ostatnich 14 dni.

Podczas stosowania wenlafaksyny może dojść do poważnych, zagrażających życiu reakcji, takich jak zespół serotoninowy i złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN), w szczególności przy jednoczesnym stosowaniu z:

• tryptanami (stosowane w leczeniu migreny, np. sumatryptan, zolmitryptan),
• innymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji, np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki zawierające lit,
• lekami zawierającymi pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), narkolepsji i otyłości), 
• lekami zawierającymi antybiotyk linezolid (stosowane w leczeniu zakażeń),
• lekami zawierającymi moklobemid, inhibitor MAO (stosowane w leczeniu depresji), 
• lekami zawierającymi sibutraminę (stosowane w odchudzaniu),
• lekami zawierającymi tramadol, fentanyl, tapentadol, petydynę lub pentazocynę (stosowane w leczeniu silnego bólu),
• lekami zawierającymi dekstrometorfan (stosowane w leczeniu kaszlu),
• lekami zawierającymi metadon (stosowane w leczeniu uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu),
• lekami zawierającymi błękit metylenowy (stosowane w leczeniu wysokiego poziomu methemoglobiny we krwi),
• lekami zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum, środek pochodzenia ziołowego stosowany w leczeniu łagodnej depresji),
• lekami zawierającymi tryptofan (stosowane w leczeniu problemów ze snem i w depresji), 
• lekami przeciwpsychotycznymi (stosowane w leczeniu chorób objawiających się słyszeniem, widzeniem lub odczuwaniem rzeczy, które nie istnieją, błędnymi przekonaniami, nadmierną podejrzliwością, niejasnym rozumowaniem i zamknięciem się w sobie).

Objawy zespołu serotoninowego mogą obejmować niepokój, omamy, problemy z koordynacją, przyspieszone tętno, gorączkę, wahania ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunkę, nudności, wymioty oraz w skrajnych przypadkach, śpiączkę.

W ciężkich przypadkach zespół serotoninowy może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), który charakteryzuje się gorączką, szybkim biciem serca, poceniem się, ciężką sztywnością mięśni, splątaniem, zmiennością nastrojów oraz podwyższonymi poziomami enzymów mięśniowych we krwi.

W przypadku wystąpienia objawów zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się na oddział ratunkowy najbliższego szpitala.

Pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli stosuje leki mogące wpływać na rytm serca, takie jak:

• leki przeciwarytmiczne, np. chinidyna, amiodaron, sotalol czy dofetylid, używane w leczeniu zaburzeń rytmu serca,
• leki przeciwpsychotyczne, np. tiorydazyna (zobacz także sekcję o zespole serotoninowym),
• antybiotyki, np. erytromycyna czy moksyfloksacyna, stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych,
• leki przeciwhistaminowe, używane w leczeniu alergii.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leków, które mogą wchodzić w interakcje z Faxigen XL. Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje:

• leki hamujące enzym CYP3A4, takie jak: atazanawir, indynawir, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir (leki przeciw HIV), ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, pozakonazol (leki przeciwgrzybicze), klarytromycyna i telitromycyna (antybiotyki);
• haloperidol lub risperydon (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• metoprolol (beta-adrenolityk stosowany w nadciśnieniu i chorobach serca).

Stosowanie Faxigen XL 75 mg w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka. Należy poinformować personel medyczny o przyjmowaniu Faxigen XL. 

Istnieje ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka, objawiającego się przyspieszonym oddychaniem i sinicą skóry, zwykle występującymi w pierwszej dobie po porodzie. Mogą się też pojawić problemy z oddychaniem i nieprawidłowe pobieranie pokarmu. Należy natychmiast skontaktować się z położną lub lekarzem w przypadku wystąpienia powyższych objawów u dziecka.

Przyjmowanie Faxigen XL pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy po porodzie, szczególnie u pacjentek z zaburzeniami krzepnięcia

Faxigen XL 75 mg a karmienie piersią

Przyjmowanie leku w okresie karmienia piersią wymaga konsultacji z lekarzem, gdyż lek przenika do mleka.

Faxigen XL 75 mg – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Po zastosowaniu leku Faxigen XL działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów): 

• zawroty głowy,
• ból głowy,
• nudności,
• suchość w jamie ustnej,
• senność,
• nadmierna potliwość (w tym poty nocne),
• zaburzenia snu (bezsenność),
• zaparcia.

W przypadku wystąpienia poniższych działań niepożądanych należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się na najbliższy szpitalany oddział ratunkowy.

Niezbyt często (nie więcej niż 1 na 100 pacjentów): 

• obrzęk twarzy, ust, języka, gardła, rąk lub stóp i (lub) wypukła, swędząca wysypka (pokrzywka), trudności w przełykaniu lub oddychaniu. 

Rzadko (nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów): 

• ucisk w klatce piersiowej, 
• świszczący oddech, 
• trudności w przełykaniu lub oddychaniu,
• ciężka skórna wysypka, świąd lub pokrzywka (obrzęk o czerwonym lub bladym zabarwieniu, któremu często towarzyszy świąd),
• ciężka wysypka, która może prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry,
• objawy przedmiotowe i podmiotowe zespołu serotoninowego, które mogą obejmować niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji, przyspieszone bicie serca, podwyższoną temperaturę ciała, szybko zachodzące zmiany ciśnienia tętniczego, wzmożenie odruchów, biegunkę, śpiączkę, nudności, wymioty. W najcięższej postaci zespół serotoninowy może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS). Objawy NMS mogą obejmować gorączkę, szybkie tętno, intensywne pocenie się, ciężką sztywność mięśni, dezorientację psychiczną oraz podwyższony poziom enzymów mięśniowych we krwi,
• objawy zakażenia, takie jak wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne. Może być to rezultat choroby krwi, która prowadzi do zwiększenia ryzyka zakażenia,
• niewyjaśniony ból, tkliwość uciskowa lub osłabienie mięśni (możliwa rabdomioliza).

U dzieci i młodzieży zaobserwowano dodatkowe działania niepożądane, takie jak wrogość, samookaleczanie, bóle brzucha, niestrawność, zgagę oraz bóle mięśni.

Nie należy się martwić, jeśli po przyjęciu leku Faxigen XL w stolcu pojawią się małe białe granulki, ponieważ są to nierozpuszczalne otoczki kapsułek, a dawka wenlafaksyny została już wchłonięta.

Lista pozostałych skutków ubocznych Faxigen XL znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Faxigen XL należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.