Comboterol

Ile kosztuje lek Comboterol? Cena, refundacja

Lek Comboterol aerozol jest obecnie refundowany. Jego cena 100% zależy od zawartości substancji czynnej i wynosi od ok. 96,94 zł do ok. 115,46 zł. Ten lek na astmę może być bezpłatny lub częściowo refundowany dla pacjentów, którzy mają do tego uprawnienia. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Comboterol – jak działa, na co i dla kogo?

Comboterol jest lekiem stosowanym w leczeniu astmy oskrzelowej. Jego działanie polega na połączeniu efektów długo działającego β2-mimetyku oraz wziewnego kortykosteroidu, co jest zalecane w określonych sytuacjach klinicznych. Lek jest przeznaczony dla pacjentów, którzy nie osiągają kontroli objawów astmy pomimo terapii kortykosteroidem wziewnym w połączeniu z krótko działającym β2-mimetykiem stosowanym w razie potrzeby. Jest również odpowiedni dla osób, które uzyskują kontrolę astmy przy użyciu kortykosteroidu wziewnego i długo działającego β2-mimetyku.

Lek ten jest zatem dedykowany osobom dorosłym oraz dzieciom, które wymagają równoczesnego stosowania obu rodzajów substancji czynnych w celu efektywnej kontroli astmy. Comboterol jest stosowany w ramach terapii podtrzymującej, a jego zastosowanie powinno być zgodne z zaleceniami lekarza specjalisty w dziedzinie pulmonologii lub alergologii.

Comboterol – skład leku

Comboterol jest dostępny w dwóch dawkach. Pierwsza zawiera 25 mikrogramów salmeterolu (w postaci xinafoinianu salmeterolu) oraz 125 mikrogramów propionianu flutykazonu. Drugi wariant dostarcza taką samą ilość salmeterolu oraz 250 mikrogramów propionianu flutykazonu. Zawartości te odnoszą się do ilości substancji czynnych uwalnianych przez zawór inhalatora, co odpowiada odpowiednio 21 mikrogramom salmeterolu i 110 mikrogramom propionianu flutykazonu, oraz 21 mikrogramom salmeterolu i 220 mikrogramom propionianu flutykazonu dostarczanym przez dozownik (dawka dostarczana).

Comboterol – dawkowanie

Comboterol jest lekiem przeznaczonym do stosowania wziewnego. W celu zapewnienia optymalnego działania, lek powinien być aplikowany codziennie, niezależnie od występowania objawów. Regularna kontrola lekarska jest niezbędna, aby dostosować dawkę do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dawkowanie powinno być minimalizowane do najniższej efektywnej ilości, a po uzyskaniu kontroli nad objawami, należy rozważyć przejście na leczenie zawierające wyłącznie kortykosteroid wziewny.

W sytuacji, gdy pacjent wymaga długotrwałego działania β2-mimetyków, Comboterol może być stosowany raz na dobę, zależnie od oceny lekarza i kontroli objawów. W przypadku występowania dolegliwości nocnych, zaleca się aplikację wieczorem, natomiast przy problemach dziennych – rano.

Dawkowanie Comboterolu jest ustalane indywidualnie, po uwzględnieniu nasilenia choroby. Warto zaznaczyć, że dawka flutykazonu propionianu jest porównywalna z dwukrotnie większą dawką innego kortykosteroidu wziewnego. W sytuacji, gdy wymagane są dawki leku przekraczające możliwości Comboterolu, pacjent powinien otrzymać odpowiednie ilości β-agonisty i/lub kortykosteroidu.

Zalecane dawkowanie dla dorosłych i młodzieży od 12 roku życia to dwie inhalacje zawierające 25 mikrogramów salmeterolu i 125 mikrogramów flutykazonu propionianu lub 250 mikrogramów flutykazonu propionianu, aplikowane dwa razy na dobę. Nie stwierdzono korzyści ze wstępnego leczenia podtrzymującego przy użyciu flutykazonu propionianu, jeśli pacjent nie spełnia określonych kryteriów. W przypadku łagodnej astmy, Comboterol nie jest zalecany jako lek pierwszego wyboru. U osób z ciężką astmą, należy najpierw ustalić odpowiednią dawkę kortykosteroidu wziewnego.

Pacjenci z trudnościami w koordynacji uwolnienia dawki aerozolu z wdechem powinni korzystać z komory inhalacyjnej. Ważne jest, aby pacjent był przeszkolony w prawidłowym użytkowaniu komory oraz aby konsekwentnie używał tego samego typu urządzenia, ponieważ zmiany mogą wpływać na dawkowanie leku dostarczanego do płuc. W przypadku wprowadzenia komory inhalacyjnej lub zmiany jej rodzaju, konieczne jest ponowne ustalenie najmniejszej skutecznej dawki leku.

Nie ma potrzeby dostosowywania dawki u osób starszych oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie dysponuje się danymi dotyczącymi stosowania Comboterolu u osób z zaburzeniami czynności wątroby.

Comboterol – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Comboterol:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub inny składnik leku.

Środki ostrożności:
Lek Comboterol nie jest przeznaczony do leczenia ostrych objawów astmy; w takich przypadkach wymagane jest użycie szybko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Pacjenci powinni mieć zawsze dostęp do inhalatora na wypadek nagłych napadów astmy. Nie zaleca się rozpoczynania terapii Comboterolem w okresie zaostrzenia astmy lub znacznego pogorszenia jej przebiegu. W przypadku pogorszenia objawów astmy podczas stosowania leku, pacjent powinien kontynuować terapię i skonsultować się z lekarzem. Zwiększone użycie doraźnych leków rozszerzających oskrzela może wskazywać na pogorszenie kontroli choroby, co wymaga rewizji planu leczenia.

Nagłe nasilenie objawów astmy wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej i może być konieczne zwiększenie dawki kortykosteroidów. Regularna ocena stanu pacjenta jest kluczowa, zwłaszcza po zmniejszeniu dawki Comboterolu. Nie należy nagle przerywać leczenia, a zmniejszanie dawki powinno odbywać się stopniowo pod nadzorem lekarza.

Comboterol wymaga ostrożności u pacjentów z aktywną lub przebytą gruźlicą płuc, zakażeniami dróg oddechowych oraz u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności układu krążenia, zaburzeniami rytmu serca, cukrzycą, nadczynnością tarczycy, hipokaliemią lub skłonnością do hipokaliemii. W przypadku wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli, należy natychmiast przerwać podawanie leku i zastosować odpowiednie leczenie.

Pozostałe informacje:
Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów wziewnych w dużych dawkach może prowadzić do ogólnoustrojowych działań niepożądanych, takich jak zespół Cushinga, zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma, jaskra oraz rzadziej zaburzenia psychiczne. W przypadku konieczności stosowania kortykosteroidów doustnych w okresach stresu lub przed zabiegami chirurgicznymi, należy rozważyć ich dodatkowe podanie.

Wchłanianie salmeterolu i flutykazonu propionianu odbywa się głównie przez płuca, a stosowanie aerozolu wziewnego z komorą inhalacyjną może zwiększyć ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Rytonawir i inne silne inhibitory CYP3A mogą znacznie zwiększać stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, co wymaga unikania jednoczesnego stosowania tych substancji, chyba że korzyści przewyższają ryzyko.

Interakcja z innymi lekami

Salmeterol może wykazywać interakcje z β-adrenolitykami, które mogą osłabiać jego działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić przy jednoczesnym stosowaniu pochodnych ksantyny, steroidów i leków moczopędnych, gdyż mogą one nasilać ryzyko hipokaliemii, zwłaszcza w ciężkich przypadkach astmy. Dodatkowo, silne inhibitory CYP3A4, takie jak ketokonazol, itrakonazol, telitromycyna i rytonawir, mogą znacząco zwiększać stężenie salmeterolu w surowicy, co może prowadzić do nasilenia objawów ogólnoustrojowych, takich jak wydłużenie odstępu QTc i kołatania serca. Umiarkowane inhibitory CYP3A4, jak erytromycyna, wykazują mniejsze, nieistotne statystycznie zwiększenie ekspozycji na salmeterol.

Flutykazonu propionian charakteryzuje się niskim ryzykiem klinicznie znaczących interakcji ze względu na niskie stężenia w osoczu po podaniu wziewnym i intensywny metabolizm. Jednakże, silne inhibitory CYP3A4, takie jak rytonawir i ketokonazol, mogą znacząco zwiększać stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, co może prowadzić do zahamowania czynności kory nadnerczy i zespołu Cushinga. Podobne efekty mogą wystąpić przy stosowaniu z innymi silnymi lub umiarkowanymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol i erytromycyna.

Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu wymienionych leków z salmeterolem i flutykazonem propionianem. W przypadku konieczności takiego połączenia, korzyści terapeutyczne powinny być starannie rozważone w kontekście potencjalnego ryzyka.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Comboterol w ciąży:

Zaleca się stosowanie leku Comboterol w ciąży jedynie w sytuacjach, gdy przewidywane korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Należy również stosować minimalną efektywną dawkę propionianu flutykazonu, aby utrzymać kontrolę nad objawami astmy.

Stosowanie leku Comboterol podczas karmienia piersią:

Decyzję o kontynuowaniu karmienia piersią lub leczenia lekiem Comboterol należy podjąć po rozważeniu korzyści z karmienia dla dziecka oraz korzyści z leczenia dla matki.

Comboterol – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Comboterol:

Bardzo częste (występujące u ≥1/10 pacjentów):

• bóle głowy, 
• zapalenie części nosowej gardła. 

Częste (występujące u ≥1/100 do <1/10 pacjentów):

• kandydoza jamy ustnej i gardła,
• zapalenie płuc (u pacjentów z POChP),
• zapalenie oskrzeli, 
• hipokaliemia, 
• podrażnienie gardła,
• chrypka, 
• bezgłos,
• zapalenie zatok,
• tendencja do siniaków, 
• kurcze mięśni,
• złamania pourazowe,
• bóle stawów,
• bóle mięśni.

Niezbyt częste (występujące u ≥1/1000 do <1/100 pacjentów):

• skórne reakcje nadwrażliwości, 
• duszność, 
• hiperglikemia, 
• lęki, 
• bezsenność, 
• drżenia, 
• zaćma, 
• kołatanie serca, 
• tachykardia, 
• migotanie przedsionków, 
• choroba niedokrwienna serca. 

Rzadkie (występujące u <1/10 000 pacjentów):

• kandydoza przełyku, 
• obrzęk naczynioruchowy, 
• skurcz oskrzeli, 
• wstrząs anafilaktyczny, 
• Zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, 
• zmiany zachowania, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i drażliwość (głównie u dzieci), 
• jaskra, 
• zaburzenia rytmu serca. 

Częstość nieznana: 

• depresja, 
• agresja. 

Przechowywanie leku Comboterol

Przechowywanie leku Comboterol powinno odbywać się w warunkach, gdzie temperatura nie przekracza 25ºC. Lek nie powinien być narażony na działanie temperatury powyżej 50°C. Zaleca się, aby nie przechowywać go w miejscach o niskiej temperaturze, co jest istotne dla zachowania prawidłowej funkcjonalności inhalatora.

Nie wolno dziurawić ani palić pojemnika, nawet po zużyciu całej zawartości, ze względu na ryzyko eksplozji.