Milurit

Ile kosztuje lek Milurit? Cena, refundacja

Lek objęty jest częściową refundacją i występuje w różnych wariantach dawkowania oraz w różnych wielkościach opakowań (po 30 tabletek lub po 50 tabletek):

• Milurit 100 mg – cena waha się w przedziale od 5 do 10 zł za 50 tabletek.
• Milurit 300 mg – cena to około 13-18 zł za 30 tabletek.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Milurit – jak działa, na co i dla kogo?

Milurit wpływa na zmniejszenie stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu. 

Milurit – działanie. Allopurynol – jak działa?

Substancją czynną preparatu jest allopurynol. To analog hipoksantyny, która powstaje po przemianach puryn (związków azotowych) w organizmie i w dużych ilościach jest wydalana z moczem. 

Allopurynol działa poprzez zachowanie działania enzymu, który uczestniczy w produkcji kwasu moczowego, co prowadzi do obniżenia jego stężenia we krwi i w moczu. To z kolei zapobiega powstawaniu kryształów kwasu moczowego w tkankach lub/i stymuluje ich rozpad.

Milurit – wskazania

Wskazania do stosowania leku to:

• zapobieganie dnie moczanowej
• inne stany związane z nadmiarem kwasu moczowego w organizmie, takie jak: kamienie nerkowe i inne choroby nerek, np. w leczeniu nawracającej kamicy nerkowej,
• gdy pacjent otrzymuje leczenie z powodu nowotworu lub ma zaburzenia czynności niektórych enzymów (u pacjentów, u których występuje zwiększone stężenie moczanów zaleca się, aby przed rozpoczęciem terapii cytotoksycznej wyrównać poziom kwasu moczowego we krwi).

Lek może być stosowany u dorosłych i w wyjątkowych sytuacjach u dzieci, ale wyłącznie pod kontrolą lekarza. Dawkowanie jest ustalane indywidualnie.

Milurit – zamienniki

Milurit – zamienniki zawierające tę samą substancję czynną to m.in.: Allupol, Argadopin.

Inne leki w naszej bazie to m.in. Colchicum Dispert, Biofenac.

Milurit – skład leku

Substancją czynną leku jest allopurynol.

• Milurit 100 mg – każda tabletka zawiera 100 mg allopurynolu.
• Milurit 300 mg – każda tabletka zawiera 300 mg allopurynolu

Pozostałe składniki to:

Tabletki 100 mg: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K-25, talk, magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).

Tabletki 300 mg: mikrokrystaliczna celuloza, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), żelatyna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Milurit – dawkowanie

Lek zazwyczaj stosuje się w terapiach długoterminowych. Dawkowanie leku jest ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie jego stanu i reakcji na leczenie.

Tabletki Milurit przyjmuje się raz na dobę po posiłku. W okresie zażywania tego leku pacjent powinien dbać o picie dużej ilości płynów, nawet 2-3 litry na dobę. W razie wystąpienia lub nasilenia się działań niepożądanych związanych z przewodem pokarmowym (nudności, wymioty), lekarz może zalecić stosowanie leku w dawkach podzielonych (np. 2-3 razy na dobę).

Tabletki Milurit – dawki dla dorosłych

Terapię rozpoczyna się zazwyczaj od małej dawki leku (np. 100 mg/dobę). Ma to na celu zmniejszenie ryzyka pojawienia się działań niepożądanych. W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, specjalista może zalecić zwiększenie dawki.

Zalecane dawki w leczeniu podtrzymującym wynoszą:

• w łagodnych stanach: 100 do 200 mg na dobę,
• w stanach o umiarkowanym nasileniu: 300 do 600 mg, 
• w stanach ciężkich: 700 do 900 mg.

Przelicznik leku Milurit na masę ciała to dawka 2 do 20 mg/kg masy ciała/dobę.

W razie potrzeby lekarz będzie zwiększał dawkę stopniowo, aż do uzyskania pożądanego stężenia kwasu moczowego we krwi.

Lek Milurit – dawki dla dzieci i młodzieży poniżej 15 lat

Rzadko zdarzają się przypadki stosowania tego leku u dzieci, z wyjątkiem niektórych chorób nowotworowych (m.in. białaczki) lub zaburzeń enzymatycznych (np. w zespole Lescha-Nyhama).

W tej grupie wiekowej stosuje się dawki 10 do 20 mg/kg masy ciała na dobę. Maksymalna dobowa dawka w tym przypadku to 400 mg podawana w 3 podzielonych dawkach. 

Milurit – przeciwwskazania, środki ostrożności

Pacjent nie powinien stosować leku jeśli ma uczulenie na allopurynol lub inny składnik leku.

Są sytuacje, w których należy zachować szczególną ostrożność przed rozpoczęciem leczenia:

• Gdy pacjent jest pochodzenia tajskiego lub koreańskiego lub należy do chińskiej grupy etnicznej Han.
• Gdy pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek lub wątroby,
• Jeżeli pacjent zmaga się z wysokim ciśnieniem tętniczym lub ma chorobę serca, a jednocześnie przyjmuje leki obniżające ciśnienie krwi (z grupy inhibitorów ACE) i (lub) leki moczopędne.
• Gdy pacjent aktualnie ma napad dny.
• Gdy chory lub jego bliski krewny mają hemochromatozę.
• Jeżeli pacjent ma chorą tarczycę.
• Gdy pacjent obecnie jest leczony azatiopryną lub merkaptopuryną.

Warto sobie zdawać sprawę, że w początkowym okresie leczenia lekiem Milurit może wystąpić ostry atak dnawego zapalenia stawów. Dlatego lekarz może profilaktycznie zalecić przyjmowanie przez co najmniej miesiąc leków przeciwzapalnych lub kolchicyny.

Milurit a cukrzyca

Pacjenci stosujący leki na cukrzycę (np. chlorpropamid) powinni uprzedzić o tym lekarza przed rozpoczęciem leczenia tabletkami Milurit. To ważne, ponieważ może być konieczne zmniejszenie dawki chlorpropamidu, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Interakcja z innymi lekami

Składniki leków mogą wzajemnie na siebie oddziaływać, a to może wpływać na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatów. Dlatego przed rozpoczęciem terapii warto powiedzieć lekarzowi o wszystkich stosowanych obecnie i w przeszłości lekach. Szczególnie ważne jest to w przypadku, gdy pacjent stosuje:

• salicylany (np. kwas acetylosalicylowy);
• teofilinę;
• leki zażywane w leczeniu padaczki (drgawek), np. fenytoina;
• ampicylina lub amoksycylina (stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych);
• didanozyna stosowana w leczeniu HIV;
• widarabina stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych;
• preparaty stosowane w chorobie nowotworowej;
• wodorotlenek glinu;
• leki immunosupresyjne;
• merkaptopuryna stosowana w leczeniu białaczki;
• leki na cukrzycę (np. chlorpropamid);
• leki stosowane w leczeniu chorób serca lub wysokiego ciśnienia tętniczego;
• leki przeciwzakrzepowe, m.in. warfaryna, fenprokumon i acenokumarol;
• inne leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (probenecyd).

Milurit a leki na nadciśnienie

Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli pacjent zażywa leki na choroby serca lub zmaga się z wysokim ciśnieniem tętniczym, szczególnie gdy stosuje leki zaliczane do grupy inhibitorów ACE (np. ramipryl, kaptopryl). Przed rozpoczęciem terapii warto omówić z lekarzem potencjalne interakcje i zastanowić się nad zmianą dawkowania.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Należy z dużą ostrożnością podchodzić do stosowania jakichkolwiek leków i innych preparatów leczniczych podczas ciąży i w okresie karmienia piersią, bowiem mogą one mieć wpływ na bezpieczeństwo i zdrowie matki i dziecka.

Nie zaleca się stosowania tabletek Milurit w ciąży, bowiem nie jest dostatecznie udokumentowane bezpieczeństwo i wpływ substancji czynnej preparatu na rozwijający się płód i zdrowie kobiety w ciąży. 

Składniki leku przenikają do mleka kobiecego, dlatego kobiety karmiące piersią nie powinny stosować tego leku.

Milurit – skutki uboczne

Tak jak w przypadku stosowania jakichkolwiek innych leków, tak i podczas przyjmowania tego preparatu mogą pojawić się działania niepożądane. Ważne jednak, że nie u każdego pacjenta one wystąpią. Skutki uboczne podczas zażywania tabletek Milurit są rzadkie i w większości przypadków mają niewielkie nasilenie.

Jest grupa objawów, które wymagają przerwania stosowania leku i natychmiastowej konsultacji z lekarzem. Należą do nich:

• występujące niezbyt często (statystycznie mogą pojawić się do 1 na 100 osób stosujących ten lek) reakcje alergiczne objawiające się zmianami skórnymi, owrzodzeniem warg i jamy ustnej, obrzękiem twarzy, ust, języka, gardła lub rąk, trudnościami w oddychaniu i/lub połykaniu, kołataniem serca, zapaścią lub uciskiem w klatce piersiowej;
• występujące rzadko (mogą pojawić się do 1 na 1000 osób): gorączka, dreszcze, bóle mięśni, bóle głowy, złe samopoczucie, zmiany skórne, mogą wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości z gorączką, bólami stawów i nieprawidłowymi wynikami badań krwi, zapalenie wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych);
• bardzo rzadko występująca ciężka reakcja alergiczna (twarzy lub gardła) lub ciężkie reakcje nadwrażliwości zagrażające życiu;
• z częstością nieznaną może pojawić się jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

Wśród innych działań niepożądanych Milurit wymienia się:

• występujące często (mogą pojawić się do 1 na 10 osób): zwiększone stężenie TSH, wysypka;
• występujące niezbyt często: biegunka, nudności, wymioty, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby;
• rzadko (mogą pojawić się do 1 na 1000 osób): żółtaczka, bóle stawów lub bolesne obrzmienie w okolicy pachwin, szyi lub pach, zaburzenia pracy wątroby, choroby nerek, powstanie kamieni w drogach żółciowych.

O innych, rzadziej występujących skutkach ubocznych stosowania leku Milurit można dowiedzieć się z ulotki producenta.

Przechowywanie leku

Nie ma specjalnych wymagań co do przechowywania leku. Należy trzymać go w oryginalnym opakowaniu, w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.