Helides

Ile kosztuje lek Helides? Cena, refundacja

Lek Helides to lek refundowany. Jego cena 100% zależy od dawki substancji czynnej i wielkości opakowania.

• Helides 20 mg cena 100% za opakowanie 28 kapsułek wynosi 9,59 zł, a za opakowanie 56 kapsułek wynosi 17,30 zł,
• Helides 40 mg cena 100% za opakowanie 28 kapsułek wynosi 18,21 zł, a za opakowanie 56 kapsułek wynosi 32,65 zł.

Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek bezpłatnie lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Helides – jak działa, na co i dla kogo

Substancją czynną leku Helides jest ezomeprazol, należy do inhibitorów pompy protonowej. Lek hamuje wydzielanie kwasu solnego wytwarzanego w żołądku. 

Wskazaniami do zastosowania u dorosłych są:

• choroba refluksowa przełyku (GERD), która występuje kiedy kwas z żołądka przedostaje się do przełyku (odcinka łączącego gardło z żołądkiem), wywołując ból, stan zapalny i zgagę,
• wrzody żołądka lub dwunastnicy (górny odcinek jelita) współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori. W przypadku wystąpienia jednego z powyższych schorzeń może zostać dodatkowo zalecone stosowanie antybiotyków, aby wyleczyć zakażenie i umożliwić wyleczenie wrzodu,
• wrzody żołądka wywołane przez niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Helides może być także przyjmowany w celu hamowania procesu tworzenia się wrzodów żołądka podczas terapii lekami z grupy NLPZ,
• zbyt duża ilość kwasu w żołądku spowodowana przez gruczolaka trzustki (zespół Zollingera-Ellisona),
• przedłużenie leczenia po dożylnym podaniu ezomperazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów.

Wskazaniami do zastosowania u dzieci i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej są:

• choroba refluksowa przełyku (GERD),
• wrzody żołądka lub dwunastnicy (górny odcinek jelita) współistniejące z zakażeniem Helicobacter pylori. 

Lek przeznaczony jest dla dzieci od 12. roku życia, młodzieży i dorosłych.

Helides – skład leku

Substancją czynną leku Helides jest ezomeprazol. Każda kapsułka dojelitowa twarda zawiera 20 mg lub 40 mg substancji oraz substancje pomocnicze: sacharoza, ziarenka (sacharoza i skrobia kukurydziana), hypromeloza, dimetykon emulsja 35% (zawiera dimetykon, propylu parahydroksybenzoesan (E216), parahydroksybenzoesan metylu (E218), kwas sorbinowy, benzoesan sodu, glikol polietylenowy, monolaurynian sorbitanu, oktylofenoksy-polietoksyetanol, glikol propylenowy), polisorbat 80, mannitol, diacetylowane monoglicerydy, talk, kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30% (zawierający kopolimer kwasu metakrylowego i etylu akrylanu, sodu laurylosiarczan i polisorbat 80), cytrynian trietylu, stearyniany makrogolglicerydów, żelatyna, tlenek żelaza żółty (E172) i dwutlenek tytanu (E171), tlenek żelaza czarny (E172), szelak.

Helides – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

W przypadku długotrwałej terapii lekarz podejmie decyzję o monitorowaniu stanu zdrowia pacjenta (w szczególności gdy lek jest stosowany powyżej roku). Przy doraźnym stosowaniu leku (wtedy gdy jest to konieczne) należy skonsultować się lekarzem w przypadku zmiany objawów. 

Dawkowanie i długość terapii określi lekarz, biorąc pod uwagę wiek pacjenta i jego ogólny stan zdrowia, w tym schorzenia związane z funkcjonowaniem wątroby.

Dawkowanie u dorosłych w wieku 18 lat i powyżej w:

• leczeniu zgagi spowodowanej przez chorobę refluksową przełyku (GERD): zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, jeśli lekarz stwierdził uszkodzenia przełyku. Jeśli tym czasie nie dojdzie do wyleczenia przełyku, może zostać zalecone stosowanie tej samej dawki przez następne 4 tygodnie. Po wyleczeniu przełyku, zaleca się przyjmowanie jednej kapsułki 20 mg raz na dobę. U pacjentów z wykluczonym uszkodzeniem przełyku zaleca się dawkę 20 mg raz na dobę. Po ustabilizowaniu choroby, lekarz może zalecić przyjmowanie leku Helides doraźnie (wtedy kiedy występują objawy) w dawce 20 mg raz na dobę. Pacjenci z ciężkimi schorzeniami wątroby mogą mieć zalecone stosowanie niższej dawki,
• leczeniu choroby wrzodowej współistniejącej z zakażeniem Helicobacter pylori oraz zapobieganiu jej nawrotom: zalecana dawka to 20 mg dwa razy na dobę przez 1 tydzień. Lekarz może zalecić również antybiotykoterapię z użyciem amoksycyliny i klarytromycyny,
• leczeniu wrzodów żołądka spowodowanych stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych: zalecana dawka to 20 mg raz na dobę przez 4 do 8 tygodni,
• zapobieganiu wystąpienia choroby wrzodowej żołądka podczas stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych: zalecana dawka to 20 mg raz na dobę. 
• zbyt dużej ilości kwasu solnego w żołądku spowodowanej przez gruczolaka trzustki (zespół Zollingera-Ellisona): zalecana dawka to 40 mg dwa razy na dobę. W zależności od stanu zdrowia pacjenta lekarz podejmie decyzję o dostosowaniu dawki i czasie trwania terapii. Dawka maksymalna to 80 mg dwa razy na dobę,
• przedłużonym leczeniu po zastosowanym dożylnie ezomeprazolu w celu zapobiegania nawrotom krwawienia z wrzodów: zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie. 

Dawkowanie u młodzieży w wieku 12 lat i powyżej w:

• leczeniu zgagi spowodowanej przez chorobę refluksową przełyku (GERD): zalecana dawka to 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, jeśli lekarz stwierdził uszkodzenia przełyku. Jeśli tym czasie nie dojdzie do wyleczenia przełyku, może zostać zalecone stosowanie tej samej dawki przez następne 4 tygodnie. Po wyleczeniu przełyku, zaleca się przyjmowanie jednej kapsułki 20 mg raz na dobę. U pacjentów z wykluczonym uszkodzeniem przełyku zaleca się dawkę 20 mg raz na dobę. Po ustabilizowaniu choroby, lekarz może zalecić przyjmowanie leku Helides doraźnie (wtedy kiedy występują objawy) w dawce 20 mg raz na dobę. Pacjenci z ciężkimi schorzeniami wątroby mogą mieć zalecone stosowanie niższej dawki,
• leczeniu choroby wrzodowej współistniejącej z zakażeniem Helicobacter pylori oraz zapobieganiu jej nawrotom: zalecana dawka to 20 mg dwa razy na dobę przez 1 tydzień. Lekarz może zalecić również antybiotykoterapię z użyciem amoksycyliny i klarytromycyny.

Helides może być przyjmowany o każdej porze dnia, z posiłkiem lub na czczo. Kapsułki trzeba połykać w całości, popijając szklanką wody. Nie można żuć ani kruszyć kapsułek lub ich zawartości, dlatego że kapsułki zawierają granulki leku chronione specjalną otoczką, która chroni je przed uszkodzeniem w wyniku działania soku żołądkowego. Istotne jest, aby zawartość kapsułek nie uległa uszkodzeniu. 

Dokładnie postępowanie w przypadku trudności z połykaniem kapsułek zostało opisane w ulotce dołączonej do opakowania leku Helides. 

Ta forma leku jest przeciwwskazana u dzieci w wieku poniżej 12 lat. W przypadku dzieci w wieku od 1 do 11 lat należy zastosować inną postać farmaceutyczną dostępną na rynku. Aby uzyskać dokładniejsze informacje należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. 

W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Jeśli pacjent pominie zaplanowaną dawkę, powinien przyjąć ją jak najszybciej, chyba że zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki. W takiej sytuacji nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku. 

Helides – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Helides:

• uczulenie na ezomeprazol lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• uczulenie na inne leki z grupy inhibitorów pompy protonowej (np. pantoprazol, lanzoprazol, rabeprazol, omeprazol),
• stosowanie leku zawierającego nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV). 

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Helides należy skonsultować się lekarzem lub farmaceutą w przypadku występowania lub wątpliwości czy którakolwiek z powyższych sytuacji lub schorzeń dotyczy pacjenta.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Helides konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• ciężkie choroby wątroby, 
• ciężkie choroby nerek, 
• reakcja skórna w wyniku stosowania leku podobnego do leku Helides, który zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego na jakimkolwiek etapie życia, 
• planowane specyficzne badanie krwi (stężenie chromograniny A).

Podczas terapii Helides objawy innych chorób mogą być maskowane, w związku z czym należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli przed zastosowaniem lub podczas stosowania leku występuje którykolwiek z podanych poniżej objawów:

• znaczna, niezamierzona utrata masy ciała i zaburzenia przełykania,
• bóle brzucha lub objawy niestrawności,
• wymioty lub wymioty z domieszką krwi,
• czarne, smoliste stolce (ze śladami krwi). 

W przypadku doraźnej terapii lekiem Helides, należy skonsultować się z lekarzem w sytuacji gdy objawy utrzymują się lub się zmieniły. 

Przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej, takich jak lek Helides, szczególnie długotrwale (więcej niż rok) może nieznacznie zwiększyć ryzyko wystąpienia złamań kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa. W przypadku rozpoznanej osteoporozy lub przyjmowania leków z grupy kortykosteroidów (mogą one zwiększać ryzyko wystąpienia osteoporozy) należy poinformować o tym lekarza. 

W przypadku wystąpienia wysypki skórnej, szczególnie w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż może być konieczne przerwanie terapii. Trzeba również poinformować lekarza o jakichkolwiek innych działaniach niepożądanych, takich jak np. ból stawów. 

Pacjenci leczeni ezomeprazolem doświadczali poważnych wysypek skórnych. Wysypka może obejmować owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i zapalenie spojówek (zaczerwienione i opuchnięte oczy). Często występują one po pojawieniu się objawów grypopodobnych, takich jak gorączka, ból głowy, ból ciała. Wysypka może zajmować duże części ciała z pęcherzami i łuszczeniem się skóry. W przypadku wystąpienia na jakimkolwiek etapie leczenia (nawet po kilku tygodniach) jakichkolwiek z powyższych objawów skórnych, należy zaprzestać stosowania leku i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. 

Jeśli pacjent podczas terapii Helides doświadcza zawrotów głowy i zaburzeń widzenia, powinien powstrzymać się od obsługiwania maszyn i prowadzenia pojazdów.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Helides istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Stosowanie leku zawierającego nelfinawir (stosowany w leczeniu zakażenia HIV) jest przeciwwskazane.

Lek Helides może wchodzić w interakcje z:

• atazanawirem (stosowany w leczeniu zakażenia HIV),
• klopidogrelem (stosowany w zapobieganiu powstawania zakrzepów krwi),
• ketokonazolem, itrakonazolem lub worykonazolem (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych),
• erlotynibem (stosowany w leczeniu raka),
• cytalopramem, imipraminą lub klomipraminą (leki stosowane w leczeniu depresji),
• diazepamem (lek stosowany w leczeniu niepokoju, padaczki lub w celu rozluźnienia mięśni),
• fenytoiną (lek stosowany w leczeniu padaczki) – lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu terapii lekiem Helides,
• lekami rozrzedzającymi krew, takimi jak warfaryna – lekarz może zalecić dodatkowe badanie na początku i po zakończeniu terapii lekiem Helides,
• cylostazolem (stosowany w leczeniu chromania przestankowego – stanu, w którym zbyt mały dopływ krwi powoduje ból nóg podczas chodzenia),
• cyzaprydem (lek stosowany w leczeniu niestrawności lub zgagi),
• digoksyną (stosowana w leczeniu zaburzeń serca),
• metotreksatem (chemioterapeutyk stosowany w wysokich dawkach w leczeniu raka) – lekarz może na pewien okres przerwać terapię lekiem Helides w przypadku stosowania metotreksatu w wysokich dawkach,
• takrolimusem (stosowany w przypadku przeszczepiania narządów),
• ryfampicyną (stosowana w leczeniu gruźlicy),
• zielem dziurawca (Hypericum perforatum) –  stosowany w leczeniu depresji.

Istotne jest aby powiedzieć lekarzowi o innych stosowanych lekach, jeśli jednocześnie z lekiem Helides przepisanym w celu leczenia wrzodów spowodowanych zakażeniem Helicobacter pylori, lekarz zalecił również stosowanie antybiotyków (amoksycyliny i klarytromycyny).

Stosowanie Helides w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.

Helides a karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania leku Helides podczas karmienia piersią, gdyż nie ma danych odnośnie przenikania ezomeprazolu do mleka kobiet karmiących piersią. 

Helides – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych rzadkich (do 1 na 10 000 osób) ciężkich działań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku Helides i niezwłocznie skonsultować się z lekarzem:

• żółta skóra, ciemny mocz i ogólne zmęczenie: mogą to być objawy choroby wątroby,
• ciężka reakcja alergiczna objawiająca się nagłym wystąpieniem świszczącego oddechu, opuchnięciem warg, języka i gardła lub ciała, wysypką, omdleniem lub trudnościami z przełykaniem, 
• nagłe wystąpienie ciężkiej wysypki lub zaczerwienienia skóry z pęcherzami lub łuszczeniem się skóry, może się pojawić nawet po kilku tygodniach leczenia. Mogą wystąpić pęcherze i krwawienie w obrębie ust, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów płciowych. Wysypka skórna może ulec przekształceniu w poważne rozległe uszkodzenie skóry (złuszczanie naskórka i powierzchownych błon śluzowych) prowadząc do zagrożenia życia. Może to być „rumień wielopostaciowy”, „zespół Stevensa-Johnsona” lub „martwica toksyczno-rozpływna naskórka” lub „reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi.

Po zastosowaniu leku Helides działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Często (nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• ból głowy,
• biegunka, 
• bóle brzucha, 
• zaparcia, 
• wzdęcia (z oddawaniem wiatrów),
• nudności lub wymioty,
• łagodne polipy żołądka.

Niezbyt często (nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• obrzęki stóp i wokół kostek,
• zaburzenia snu (bezsenność),
• zawroty głowy, 
• uczucie kłucia, mrowienia i drętwienia (parestezje), 
• senność,
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,
• suchość w jamie ustnej,
• zmiany w badaniach krwi oceniających czynność wątroby,
• wysypka skórna, 
• wysypka grudkowata (pokrzywka),
• świąd,
• złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa (w przypadku stosowania w dużych dawkach i długotrwale).

Rzadko (nie częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• zaburzenia krwi, takie jak zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi – mogą one powodować osłabienie, zasinienie lub zwiększać podatność na zakażenia,
• małe stężenie sodu we krwi – może się to objawiać osłabieniem, wymiotami i skurczami, uczucie pobudzenia, dezorientacja lub depresja,
• zmiany odczuwania smaku,
• zaburzenia wzroku, takie jak niewyraźne widzenie,
• nagle występująca duszność, trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli),
• stan zapalny w jamie ustnej,
• zakażenie spowodowane przez grzyby zwane pleśniawką, które może obejmować jelita,
• schorzenia wątroby, w tym żółtaczka, która może powodować żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu, ciemny kolor moczu i uczucie zmęczenia,
• łysienie,
• wysypka skórna po przebywaniu na słońcu,
• bóle stawów lub mięśni,
• ogólne złe samopoczucie, 
• brak energii,
• zwiększona potliwość.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Helides znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Helides należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chroniąc go przed temperaturą powyżej 25°C.