Milgamma 100

Milgamma 100 – informacje o leku

Milgamma 100 to preparat przeznaczony do przyjmowania doustnego w przypadku stwierdzonego niedoboru witamin B1 i B6. Ma dwie substancje czynne, które znajdują zastosowanie w leczeniu chorób układu nerwowego. Obie witaminy wchodzące w skład leku mają postać, która łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego.

• dawki: Milgamma 100, 100 mg + 100 mg
• postać: drażetki
• substancja czynna: benfotiamina (Benfothiaminum) + chlorowodorek pirydoksyny (Pyridoxini hydrochloridum)
• kategoria: Niedobory witamin z grupy B (B1, B2, B12)
• podmiot odpowiedzialny: Wörwag Pharma GmbH & Co. KG, Flugfeld-Allee, 24 71034 Böblingen, Niemcy
• wytwórca: Mauermann Arzneimittel KG, Heinrich-Knote-Str. 2, 82343 Pöcking, Niemcy

Milgamma 100 – ulotka dla pacjenta

• pobierz ulotkę leku Milgamma 100

Milgamma 100 – charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)

• pobierz charakterystykę leku Milgamma 100

Ile kosztuje lek Milgamma 100? Cena, refundacja

Milgamma 100 nie należy do grupy leków refundowanych. Występuje w opakowaniach zawierających: 15, 30, 60 i 100 drażetek. W aptekach dostępne są dwie najmniejsze pojemności:

• Milgamma 100 mg – 15 drażetek – cena: ok. 27 zł,
• Milgamma 100 mg – 30 drażetek – cena: ok. 51,5 zł.

Dostępność leku i podane ceny mogą ulec zmianie w przyszłości.

Milgamma 100 – opis i właściwości. Jak działa lek?

Działanie leku Milgamma 100 polega na uzupełnianiu niedoborów dwóch związków kluczowych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu: witaminy B1 (tiaminy) i witaminy B6 (pirydoksyny). Tiamina jest niezbędna w metabolizmie węglowodanów. Pirydoksyna bierze udział m.in. w metabolizmie aminokwasów. 

Niewłaściwa podaż lub nieprawidłowe wchłanianie tych witamin może wywołać zaburzenia układu nerwowego. Zapotrzebowanie dobowe, które należy pokrywać, by uniknąć niedoborów różni się w zależności od płci (u kobiet jest to 1,1–1,3 mg wit. B1 i 2 mg wit. B6, a u mężczyzn 1,3–1,5 wit. B1 i 2,3 mg wit. B6), przy czym wzrasta w czasie ciąży i laktacji. Stosowana dawka leku powinna być dobrana indywidualnie.

Lek Milgamma 100 zawiera wit. B1 i wit. B6 w postaci rozpuszczalnej w tłuszczach benfotiaminy oraz łatwo przyswajalnego chlorowodorku pirydoksyny.

Milgamma 100 – zamienniki

Preparat Milgamma 100 nie ma bezpośredniego zamiennika dostępnego na polskim rynku.

Milgamma 100 – skład leku

Poza dwoma substancjami czynnymi, benfotiaminą i chlorowodorkiem pirydoksyny, lek Milgamma 100 zawiera takie substancje pomocnicze jak: dwutlenek krzemu, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloceluloza sodowa, powidon K 30, talk, guma arabska, glicerydy usieciowane, skrobia kukurydziana, dwutlenek tytanu, makrogol 6000, glicerol 85%, polisorbat 80, wosk Montana, szelak, sacharoza i węglan wapnia.

Milgamma 100 – zastosowanie. Na co i dla kogo jest przeznaczony?

Drażetki Milgamma 100 są przeznaczone do stosowania tylko dla osób, u których zdiagnozowano niedobór witamin B1 i B6, a także związane z nim choroby układu nerwowego. Do takich ogólnoustrojowych chorób neurologicznych mogą należeć, np. stany zapalne nerwów obwodowych (polineuropatie) objawiające się bólami i zaburzeniami czucia (przede wszystkim w obrębie stóp) oraz drętwieniem i osłabieniem kończyn.

Milgamma 100 – jak stosować? Dawkowanie

Decyzję co do dawkowania leku Milgamma zawsze powinien podejmować lekarz. Standardowa, sugerowana przez producenta dawka to 1 drażetka 1–3 razy dziennie. Pastylkę należy popić szklanką wody. Po 4 tygodniach leczenia zalecana jest ponowna konsultacja ze specjalistą, który powinien zadecydować, czy zachodzi konieczność dalszego przyjmowania preparatu.

W razie pominięcia dawki nie należy stosować dawki podwójnej. Zaleca się kontynuowanie leczenia według stałego schematu (o takich samych porach jak dotychczas). W przypadku zażycia większej ilości leku wskazany jest niezwłoczny kontakt z lekarzem (objawy przedawkowania nie zostały rozpoznane).

Milgamma 100 – przeciwwskazania, środki ostrożności

Jedyne bezwzględne przeciwwskazanie do stosowanie produktu leczniczego Milgamma 100 to nadwrażliwość na którąś z substancji czynnych lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. 

Lek zawiera sacharozę, dlatego zachowanie szczególnej ostrożności jest zalecane u pacjentów, u których w przeszłości ujawniła się nietolerancja niektórych cukrów (np. zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy). Preparat nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

W przypadku wystąpienia objawów takich jak reakcje nadwrażliwości (pokrzywka bądź inne wykwity skórne) czy reakcje anafilaktyczne należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku.

Interakcje z innymi lekami

Przed zastosowaniem preparatu Milgamma 100 trzeba powiedzieć lekarzowi o wszystkich stale oraz ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Potencjalne ryzyko interakcji dotyczy w szczególności: izoniazydu, D-penicylaminy, cykloseryny, L-dopy oraz 5-fluorouracylu.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Lek Milgamma 100 powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za konieczne, mając uwadze zarówno ewentualne korzyści wynikające z leczenia, jak i związane z nim ryzyko. Zalecana dawka dla ciężarnych w przypadku wit. B1 wynosi 1,4–1,6 mg, zaś w przypadku wit. B6 – 2,4–2,6 mg, ale przy stwierdzonym niedoborze może zostać zwiększona.

Przed zastosowaniem leku ostrożne powinny być również matki karmiące piersią. Zarówno witamina B1, jak i B6 przenikają do mleka kobiecego. Duże dawki tej drugiej mogą hamować wytwarzanie mleka. Włączenie kuracji leży w kompetencjach lekarza prowadzącego, którego obowiązkiem jest podjęcie decyzji po dokładnej analizie korzyści i zagrożeń.

Milgamma 100 – skutki uboczne

Działania niepożądane Milgamma 100 zdarzają się rzadko lub bardzo rzadko. Zwiększone ryzyko wystąpienia skutków ubocznych zachodzi po dłuższym przyjmowaniu witaminy B (ponad 2 miesiące) w dużych dawkach (powyżej 500 mg). Dane dotyczące działań niepożądanych zgłaszanych przez pacjentów mówią o:

• zaburzeniach układu immunologicznego (jak np. reakcje anafilaktyczne czy reakcje nadwrażliwości w postaci pokrzywki lub wykwitów skórnych),
• zaburzeniach układu nerwowego (jak np. drętwienie dłoni i stóp),
• zaburzeniach żołądkowo-jelitowych (jak np. nudności).

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w suchym i nienasłonecznionym miejscu, w temperaturze poniżej 25 st. C. Powinien znajdować się poza zasięgiem dzieci.