Digoxin Teva

Digoxin Teva to lek zawierający digoksynę, należącą do grupy glikozydów nasercowych. Stosuje się go w leczeniu niewydolności serca oraz zaburzeń rytmu serca. Digoksyna sprawia, że serce bije wolniej, ale silniej, co poprawia wydolność krążenia. Działa też na mięśnie gładkie i szkieletowe, kanaliki nerkowe oraz ośrodki nerwu błędnego, wspierając regulację rytmu serca i gospodarki wodno-elektrolitowej. Receptę na Digoxin Teva można uzyskać podczas konsultacji online na Receptomat.pl.

Digoxin Teva – co to za lek?

Digoxin Teva to lek zawierający digoksynę, należącą do glikozydów nasercowych. Stosuje się go w leczeniu niewydolności serca, czyli stanu, w którym serce nie jest w stanie pompować krwi w wystarczającej ilości, oraz migotania przedsionków, czyli zaburzenia rytmu serca objawiającego się nieregularnymi, szybkimi skurczami przedsionków.  Digoksyna zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego i stabilizuje rytm serca. Oddziałuje także na mięśnie gładkie i szkieletowe, kanaliki nerkowe oraz ośrodki nerwu błędnego, wspierając regulację rytmu serca i gospodarki wodno-elektrolitowej.

Na co stosuje się Digoxin Teva?

Wskazaniami do stosowania leku Digoxin Teva są:

• migotanie przedsionków z szybką czynnością komór,
• zaawansowana niewydolność serca. 

Jak działa Digoxin Teva?

Substancją czynną leku jest digoksyna, która blokuje pompę sodowo-potasową w komórkach serca, co zwiększa stężenie wapnia i wzmaga siłę skurczu mięśnia sercowego. Jednocześnie spowalnia rytm serca i przewodzenie w węźle przedsionkowo-komorowym. Działa też na mięśnie gładkie, szkieletowe, cewki nerkowe i ośrodki nerwu błędnego, wspierając regulację pracy serca.

Dla kogo jest przeznaczony lek Digoxin Teva?

Lek znajduje zastosowanie u dzieci, młodzieży i dorosłych ze schorzeniami wpływającymi na rytm pracy serca, takimi jak zaawansowana niewydolność serca i migotanie przedsionków z szybką czynnością komór.

Co wchodzi w skład leku Digoxin Teva?

Preparat zawiera jako substancję czynną digoksynę w ilości 100 μg lub 250 μg.

Pozostałe substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, celuloza sproszkowana, krzemionka koloidalna bezwodna, talk, stearynian magnezu. 

Digoxin Teva – zamienniki

Na rynku nie ma dostępnych zamienników leku Digoxin Teva.

Digoxin Teva – dawkowanie

Lek Digoxin Teva należy stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty, a w razie wątpliwości należy się z nimi skonsultować. 

Tabletki Digoxin Teva zwykle przyjmuje się raz na dobę o stałej porze, aby utrzymać regularne odstępy między dawkami. Lek najlepiej przyjmować przed posiłkiem. Jeśli jednak przyjmowanie go na czczo powoduje dolegliwości żołądkowe, można zażyć lek podczas posiłku. Należy wtedy unikać pokarmów bogatych w błonnik, takich jak otręby czy chleb razowy, ponieważ mogą one ograniczać wchłanianie leku.

Dawka ustalana jest indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek, masę ciała, funkcjonowanie nerek, poziom elektrolitów oraz wskazania kliniczne. W trakcie leczenia dawkowanie może być modyfikowane w zależności od reakcji pacjenta i obserwowanych efektów.

Monitorowanie stężenia digoksyny we krwi pomaga ocenić skuteczność terapii i ryzyko przedawkowania. Objawy toksyczności digoksyny występują rzadko, gdy jej stężenie we krwi jest niższe niż 0,8 ng/ml. Mogą się pojawić przy stężeniach powyżej 2 ng/ml. Przy wartościach przekraczających 3 ng/ml występują niemal zawsze.

Jeśli pacjent zauważy, że lek działa zbyt silnie lub zbyt słabo, powinien również zgłosić się do specjalisty.

DAWKOWANIE U DOROSŁYCH PACJENTÓW

Leczenie digoksyną rozpoczyna się od dawki nasycającej. 

W szybkim nasycaniu początkowa dawka wynosi od 500 do 750 µg i jest podawana w 2–3 dawkach co 6–8 godzin, tak aby w ciągu pierwszej doby uzyskać sumaryczną dawkę nasycającą od 750 do 1500 µg. Dawka nasycająca zależy od masy ciała i wynosi zwykle 10–15 µg/kg na dobę. 

W przypadku powolnego nasycania podaje się 250–750 µg na dobę, co u osób z prawidłową czynnością nerek pozwala osiągnąć stężenie stacjonarne po 6–7 dniach. Dawka podtrzymująca najczęściej wynosi 250 µg raz lub dwa razy na dobę. U pacjentów poniżej 60. roku życia z prawidłową czynnością nerek dawka podtrzymująca zwykle wynosi 375 µg na dobę, natomiast w wieku 60–80 lat – 250 µg na dobę.

DAWKOWANIE U DZIECI I MŁODZIEŻY

U dzieci dawkę digoksyny dobiera się w zależności od wieku i masy ciała. Dawka dobowa jest podzielona na 3–4 dawki w ciągu doby.

U niemowląt i dzieci do 2. roku życia dawka nasycająca wynosi od 20 do 35 µg na kilogram masy ciała. Dawka podtrzymująca stanowi 25–35% dawki nasycającej i wynosi od 5 do 9 µg na kilogram masy ciała.

U dzieci w wieku od 2 do 12 lat dawka nasycająca wynosi od 10 do 15 µg na kilogram masy ciała. Dawka podtrzymująca w tym wieku wynosi od 3 do 5 µg na kilogram masy ciała.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

U osób z niewydolnością nerek dawkowanie digoksyny należy dostosować do klirensu kreatyniny. Przy klirensie 50–59 ml/min dawka podtrzymująca wynosi 188–375 µg na dobę. Gdy klirens wynosi 20–49 ml/min, dawka podtrzymująca wynosi 125–250 µg na dobę. Natomiast przy klirensie poniżej 20 ml/min zaleca się podawanie 125 µg na dobę lub co 48 godzin.

Pominięcie zastosowania leku Digoxin Teva

Nie należy przyjmować podwójnej dawki Digoxin Teva w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Digoxin Teva, przedawkowanie

Zatrucie digoksyną może objawiać się osłabieniem, brakiem apetytu, nudnościami, wymiotami i biegunką. Mogą także wystąpić zaburzenia widzenia, takie jak widzenie na żółto lub podwójne widzenie, zawroty i bóle głowy, pobudzenie psychiczne i ruchowe, splątanie, dezorientacja, lęk oraz omamy wzrokowe. Mogą pojawić się również niedociśnienie tętnicze, zwolnienie lub przyspieszenie czynności serca oraz różne zaburzenia rytmu serca. 

W ostrym zatruciu obserwuje się wysokie stężenie wapnia, natomiast w przewlekłym – niskie stężenie potasu we krwi. Ostre zatrucia są częstsze u dzieci niż u dorosłych.

W przypadku przyjęcia dawki większej niż zalecana należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Leczenie zatrucia może obejmować płukanie żołądka z użyciem węgla aktywnego, podawanie kolestyraminy, atropiny lub bromku ipratropium, lidokainy lub fenytoiny, beta-adrenolityków, preparatów potasu, a w niektórych przypadkach czasową stymulację serca.

Przerwanie stosowania leku Digoxin Teva

Nie wolno przerywać stosowania Digoxin Teva, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia stanu serca. Przed przerwaniem leczenia należy skonsultować się z lekarzem.

Digoxin Teva – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Digoxin Teva – leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• arytmia spowodowana zatruciem glikozydami nasercowymi,
• częstoskurcz komorowy i migotanie komór,
• kardiomiopatia przerostowa,
• idiopatyczne przerostowe zwężenie podzastawkowe aorty,
• wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego (blok II i III stopnia),
• wczesna faza zawału serca,
• ostra faza zapalenia mięśnia sercowego,
• zespół chorej zatoki,
• zespół przedwczesnego pobudzenia komór (zespół Wolffa-Parkinsona-White’a).

Ostrzeżenia i środki ostrożności:

Przed rozpoczęciem stosowania Digoxin Teva należy omówić leczenie z lekarzem w przypadku:

• niedawno przebytego zawału serca, 
• niskiego stężenia potasu lub magnezu we krwi, 
• wysokiego stężenia wapnia, 
• zaburzeń sercowych spowodowanych niedoborem witaminy B1 (choroba beri-beri),
• problemów z nerkami, płucami, tarczycą lub układem trawiennym. 

W razie wątpliwości związanych z powyższymi stanami należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Lekarz podejmie decyzję o ewentualnej zmianie dawki, przerwaniu leczenia lub zastosowaniu innego leku. 

Podczas terapii wskazane jest regularne wykonywanie badań czynnościowych wątroby i nerek oraz monitorowanie EKG.

Interakcja z innymi lekami

Leki mogą wchodzić ze sobą w interakcje, co może wpływać na bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania. Dlatego należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach, oraz o preparatach, które pacjent planuje przyjmować w najbliższym czasie.

Aby poznać interakcje leku Digoxin Teva z innymi lekami, należy zapoznać się z ulotką. Warto też zrobić przegląd przyjmowanych leków i omówić potencjalne interakcje wspólnie z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie Digoxin Teva w ciąży i w okresie karmienia piersią

Przed zastosowaniem Digoxin Teva kobieta w ciąży, karmiąca piersią, podejrzewająca ciążę lub planująca ciążę powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Lek można stosować w ciąży tylko wtedy, gdy korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. 

Digoksyna przenika do mleka matki w niewielkich ilościach, dlatego u kobiet karmiących piersią należy zachować ostrożność.

Digoxin Teva a prowadzenie pojazdów

Digoxin Teva nie wpływa na sprawność psychofizyczną, chyba że pojawią się działania niepożądane, takie jak zawroty głowy lub zaburzenia widzenia.

Digoxin Teva – skutki uboczne 

Stosując Digoxin Teva, warto mieć na uwadze możliwość pojawienia się działań niepożądanych o różnym nasileniu oraz pewnych niedogodności związanych z leczeniem. Podobnie jak inne leki, Digoxin Teva może wywoływać skutki uboczne, choć nie muszą one wystąpić u wszystkich osób go przyjmujących. Działania niepożądane zazwyczaj pojawiają się, gdy przyjmowana dawka leku jest zbyt wysoka. W takiej sytuacji lekarz powinien odpowiednio dostosować dawkę. 

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli wystąpią objawy takie jak kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, płytki oddech lub nadmierne pocenie się, ponieważ mogą one świadczyć o poważnych zaburzeniach rytmu serca.

Możliwe częste działania niepożądane Digoxin Teva (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• wolny lub nieregularny rytm serca,
• niestrawność, 
• nudności,
• wysypka skórna z pokrzywką,
• senność, 
• zawroty głowy,
• zaburzenia widzenia (widzenie nieostre lub w żółtym kolorze).

Możliwe niezbyt częste działania niepożądane Digoxin Teva (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 1000 pacjentów):

• depresja.

Podane przykłady nie wyczerpują listy możliwych działań niepożądanych. Aby zapoznać się z pełną listą rzadziej występujących skutków ubocznych, należy przeczytać ulotkę leku.

Jak przechowywać lek Digoxin Teva?

Po zakupie leku należy sprawdzić w ulotce, w jakich warunkach powinien być on przechowywany, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może wpływać na skuteczność jego działania.

Ile kosztuje lek Digoxin Teva? Cena, refundacja, dostępność w aptekach

Jeśli lek Digoxin Teva znajduje się na liście refundacyjnej, to jego cena będzie zależała od wskazanej tam ceny urzędowej i poziomu odpłatności oraz informacji, jakie lekarz umieści na recepcie. 

Jeśli leku Digoxin Teva nie ma w wykazie leków refundowanych, to jego cena może różnić się w zależności od apteki.

Digoxin Teva to lek zawierający digoksynę, należącą do glikozydów nasercowych, stosowany w leczeniu niewydolności serca oraz zaburzeń rytmu serca, takich jak migotanie przedsionków. Działa poprzez zwiększenie kurczliwości mięśnia sercowego oraz stabilizację rytmu serca, a także wpływa na układ nerwowy i nerki. Dawkowanie ustalane jest indywidualnie, uwzględniając wiek, masę ciała, funkcję nerek oraz stan kliniczny pacjenta. Digoxin Teva może powodować działania niepożądane, w tym zaburzenia rytmu serca, nudności, zawroty głowy czy problemy z widzeniem, szczególnie przy przedawkowaniu. Stosowanie leku wymaga regularnego monitorowania stężenia digoksyny we krwi oraz funkcji serca, nerek i wątroby. Przerwanie leczenia lub pominięcie dawki powinno odbywać się wyłącznie po konsultacji z lekarzem, aby uniknąć pogorszenia stanu zdrowia. Lek dostępny jest tylko na receptę, którą można uzyskać np. na Receptomat.pl.

Tekst nie ma charakteru porady lekarskiej ani promocji leku. Należy zapoznać się z ulotką bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed jego użyciem.