Lorinden A

Lorinden A

Najważniejsze informacje:

• Lorinden A jest dostępną na receptę maścią na liszaja, łuszczycę i inne schorzenia dermatologiczne. Lek – aplikowany zewnętrznie (na skórę) – działa w miejscu występowania stanu zapalnego. 
• Lorinden A jako maść przeciwświądowa i przeciwzapalna sprawdza się szczególnie w leczeniu zmian o podłożu alergicznym. Substancja czynna leku – piwalan flumetazonu – należy do grupy syntetycznych kortykosteroidów.
• Lek Lorinden A może być stosowany przez osoby dorosłe, a w razie konieczności również przez dzieci w wieku powyżej 2 lat. 

W serwisie Receptomat.pl dowiesz się, kiedy i jak używać tego preparatu, poznasz jego cenę, pobierzesz ulotkę w wersji elektronicznej oraz umówisz się na konsultację z lekarzem, który w razie potrzeby może wystawić e-receptę na Lorinden A. 

Informacje o leku - do pobrania:

• Lorinden A - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Lorinden A - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Maść Lorinden A nie jest refundowana. W sprzedaży aptecznej można dostać ją tylko za okazaniem recepty lekarskiej. Jeśli chodzi o koszt zakupu preparatu Lorinden A (maść), cena waha się w przedziale od 15,50 zł do 38,32 zł. Zakres ten może jednak zmienić się w przyszłości.

Właściwości lecznicze Lorindenu A są efektem skojarzonego działania dwóch substancji: piwalanu flumetazonu  i kwasu salicylowego. Kwas salicylowy, zastosowany w odpowiednim stężeniu, ułatwia piwalanowi flumetazonu przenikanie przez zrogowaciałą warstwę naskórkową, przy czym delikatnie złuszcza jej powierzchnię. Z kolei piwalan flumetazonu – jako syntetyczny kortykosteroid – łagodzi stan zapalny oraz świąd, a także obkurcza naczynia krwionośne. Producent zalicza Lorinden A do grupy preparatów umiarkowanie silnych.

Miejscowe aplikowanie maści Lorinden A jest wskazane w leczeniu stanów zapalnych skóry (bez nadkażeń bakteryjnych), w szczególności związanych z reakcją nadwrażliwości i alergią skórną, w przebiegu których występują takie objawy jak uporczywy świąd i nadmierne zrogowacenie naskórka. Preparat ten ma zastosowanie w stanach chorobowych wymagających użycia kortykosteroidów, czyli np.:

• atopowym zapaleniu skóry,
• łojotokowym zapaleniu skóry,
• alergicznym wyprysku kontaktowym,
• rumieniu wielopostaciowym,
• toczniu rumieniowatym,
• łuszczycy zadawnionej,
• liszaju pokrzywkowym lub płaskim.

Lek jest przeznaczony zarówno dla osób dorosłych, jak i dla młodszych pacjentów. W razie konieczności może być stosowany nawet u dzieci powyżej 2. roku życia.

Sprawdź opinie pacjentów o Lorinden A.

W przypadku leku Lorinden A zamienniki nie są dostępne. 

Inne leki stosowane na choroby skóry to m.in. Dermovate, Novate. 

W składzie leku Lorinden A, oprócz dwóch wymienionych wcześniej substancji czynnych (w proporcjach 0,2 mg do 30 mg), znajdują się trzy substancje pomocnicze: glikol propylenowy, wazelina biała oraz lanolina bezwodna. 

Sposób stosowania leku Lorinden A zawsze trzeba uzgodnić z lekarzem. Jeśli specjalista nie zaleci inaczej, należy rozprowadzać maść na skórze cienkimi warstwami, nie częściej niż 1–2 razy dziennie i nie dłużej niż przez 2 tygodnie (w przypadku skóry twarzy maksymalnie 7 dni). Zalecana ilość leku zużyta w ciągu tygodnia nie powinna przekroczyć 15 g, czyli jednego opakowania. 

U dzieci powyżej 2. roku życia zaleca się zachowanie szczególnej rozwagi podczas stosowania maści Lorinden A. Należy aplikować ją tylko raz na dobę, na jak najmniejszym obszarze skóry (z wyłączeniem twarzy, ponieważ leczenie skóry twarzy u dzieci przy użyciu tej maści jest przeciwwskazane). 

Zarówno kortykosteroidy (w tym piwalan flumetazonu), jak i kwas salicylowy ulegają wchłanianiu przez skórę, w związku z tym należy unikać ich stosowania na duże powierzchnie, w obszarach pokrytych ranami i innymi uszkodzeniami, a także w dużych dawkach i w długotrwałymi, nieprzerwanych kuracjach. 

Ze względu na zwiększony stopień wchłaniania substancji czynnych z maści przez skórę twarzy, pach i pachwin aplikowanie leku Lorinden A w taki wrażliwych okolicach zaleca się tylko w razie absolutnej konieczności. Do wyjątkowych sytuacji należy ograniczać również stosowanie tego produktu pod opatrunkiem okluzyjnym. Konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności w celu uniknięcia kontaktu leku z oczami i błonami śluzowymi. 

Przeciwwskazaniami do stosowania maści Lorinden A są:

• nadwrażliwość na piwalan flumetazonu (lub inne kortykosteroidy), kwas salicylowy i inne składniki leku,
• zakażenia skóry o podłożu bakteryjnym, wirusowym bądź grzybiczym,
• pieluszkowe zapalenie skóry,
• okołoustne zapalenie skóry,
• trądzik pospolity lub różowaty,
• świąd odbytu i jego okolic,
• owrzodzenie lub zapalenie żylakowate,
• nowotwory skóry,
• rozległe zmiany skórne, np. po oparzeniach,
• wiek poniżej 2 lat.

Interakcje leku Lorinden A z innymi preparatami leczniczymi nie są znane. Przypuszcza się jednak, że stosowanie maści może mieć wpływ na działanie leków immunosupresyjnych i immunostymulujących (regulujących funkcjonowanie układu odpornościowego). W związku z tym w czasie kuracji nie należy przyjmować szczepionek, zwłaszcza przeciwko ospie. Przy długotrwałym leczeniu prawdopodobne jest też nasilenie działania metotreksatu i niektórych leków przeciwcukrzycowych (pochodnych sulfonylomocznika).

Lorinden A w ciąży

Lorinden A może być krótkotrwale stosowany przez kobiety w ciąży (w drugim i trzecim trymestrze) tylko kiedy w ocenie lekarza przewidywane korzyści dla matki są większe niż ryzyko dla płodu. 

Lorinden A a karmienie piersią

Nie wiadomo, w jakim stopniu piwalan flumetazonu przenika do mleka matki, dlatego w przypadku kobiet karmiących piersią decyzja o rozpoczęciu leczenia może wiązać się z koniecznością przejścia na inny sposób karmienia (nieodzowna jest konsultacja z lekarzem).

Po zastosowaniu maści Lorinden A możliwe jest pojawienie się skutków ubocznych, do których należą:

• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej, np. suchość lub odbarwienie skóry, pokrzywka, zmiany trądzikopodobne, teleangiektazje (tzw. pajączki), zanik naskórka, 
• zaburzenia widzenia i choroby oczu (w przypadku zastosowania leku na powieki lub w ich okolicach), np. jaskra, zaćma,
• zaburzenia ogólnoustrojowe, np. zahamowanie wzrostu u dzieci, osłabienie odporności, nadciśnienie, zespół Cushinga, zahamowanie czynności osi podwzgórze–przysadka–nadnercza, hiperglikemia, nadciśnienie.

W trakcie leczenia Lorindenem A działania niepożądane należy od razu zgłosić lekarzowi, który może zalecić odstawienie lub zmianę leku. Prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych jest największe przy długotrwałym stosowaniu dużych dawek.

Lek Lorinden A należy przechowywać w temperaturze poniżej 25 st. Celsjusza, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. 

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Lorinden A.