Efectin ER 150

Ile kosztuje lek Efectin ER 150? Cena, refundacja

Efectin ER 150 obecnie podlega refundacji. Występuje pod postacią kapsułek o przedłużonym uwalnianiu twardych, w dawce 150 mg i opakowaniu po 28 sztuk.

• Efectin ER 150 – cena za 28 kapsułek waha się od ok. 12,96 – 43,20 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Efectin ER 150 – jak działa, na co i dla kogo

Efectin ER 150 jest lekiem przeciwdepresyjnym. Preparat należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenalin (SNRI).

Tabletki na depresję Efectin ER 150 mg – działanie

Mechanizm rozwoju depresji jest związany prawdopodobnie ze spadkiem stężenia neuroprzekaźników w komórkach nerwowych. Jeśli ten stan utrzymuje się dłużej, wówczas chory odczuwa spadek nastroju, smutek, trudność z podejmowaniem czynności i niemożność cieszenia się z nich, osłabienie, apatię.

Substancją czynną leku jest wenlafaksyna, która wpływa na zwiększenie stężenia neuroprzekaźników w mózgu poprzez zahamowanie ich wychwytu zwrotnego w zakończeniach komórek nerwowych. W ten sposób stymuluje przesyłanie impulsów, co łagodzi objawy depresji.

Farmakoterapia jest jednym ze sposobów walki z depresją. Leki stosuje się wyłącznie po szczegółowym wywiadzie lekarskim i na wyraźne polecenie lekarza. Często antydepresanty stosuje się równolegle do prowadzonej terapii u psychiatry lub psychologa.

Na co stosuje się lek Efectin ER 150? Wskazania

Lek stosuje się w długotrwałej (trwającej przynajmniej kilka miesięcy) terapii depresji i zaburzeń lękowych u dorosłych osób. Preparat jest zalecany do stosowania w przypadku:

• terapii uogólnionych zaburzeń lękowych.
• leczenia fobii społecznej (lęku lub unikania sytuacji społecznych),
• leczenia napadów paniki (lęku napadowego).

Ważne, aby leczenie depresji i zaburzeń lękowych odbywało się w porozumieniu z lekarzem. Tylko prawidłowo dobrane leki w odpowiednim dawkowaniu mogą przynieść określone efekty. Jeśli pacjent nie podejmie diagnostyki i leczenia przy zauważonych pierwszych objawach, dolegliwości będą się pogłębiać, co dodatkowo utrudni w przyszłości wychodzenie z choroby.

Antydepresant Efectin ER 150 – zamienniki

Inne zamienniki leku dostępne na receptę to m.in.: Alventa, Efevelon SR, Faxolet ER, Lafactin, Oriven.

Efectin ER 150 – skład leku

Lek zawiera substancję czynną – wenlafaksynę. Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 169,7 mg wenlafaksyny chlorowodorku, co odpowiada 150 mg wenlafaksyny, w postaci wolnej zasady.

Pozostałe składniki leku to:

• zawartość kapsułki: celuloza mikrokrystaliczna, etyloceluloza 50 cps, hypromeloza 3 cps, hypromeloza 6 cps, talk.
• otoczka kapsułki: żelatyna, żelaza tlenek czerwony i żółty (E 172 ), tytanu dwutlenek (E 171).
• tusz do oznakowania kapsułek: szelak, glikol propylenowy, sodu wodorotlenek, powidon, tytanu dwutlenek (E 171).

Efectin ER 150 – dawkowanie. Jak stosować tabletki na depresję Efectin ER 150 mg?

Lek stosuje się według zaleceń lekarza. Specjalista na podstawie historii choroby, nasilenia objawów i samopoczucia pacjenta dobiera dawki leku Efectin ER 150 mg, schemat oraz długość czasu leczenia depresji i (lub) zaburzeń lękowych. Jest konieczne indywidualne dostosowanie dawkowania. W zależności od wskazania różne są zalecenia co do stosowanej dawki. Każdorazowo należy skonsultować ze specjalistą obecnie stosowaną dawkę bądź potrzebę jej zwiększenia lub zmniejszenia. Dawkę należy zwiększać stopniowo.

Nie należy samodzielnie podejmować decyzji o odstawieniu leku. Przerwanie leczenia często prowadzi do wystąpienia objawów odstawienia.

Jak brać Efectin ER 150 mg – leczenie depresji, fobii społecznej, uogólnionych zaburzeń lękowych

W większości przypadków dawka zalecana to 75 mg leku na dobę (lek Efectin ER jest dostępny też w dawkach 37,5 mg i 75 mg). Po pewnym czasie lekarz sprawdza reakcję pacjenta na leczenie i może zwiększyć dawkę (jeśli to konieczne) do poziomu 375 mg w przypadku terapii depresji. Podczas leczenia uogólnionych zaburzeń lękowych i fobii społecznej maksymalna dobowa dawka to 225 mg leku na dobę.

Efectin ER 150 – leczenie lęku napadowego

Terapię rozpoczyna się zazwyczaj od 37,5 mg leku na dobę. Specjalista obserwuje postępy leczenia i na tej podstawie może zalecić przyjmowanie większej dawki leku. Dawkowanie należy zwiększać stopniowo, aby przyzwyczaić organizm do większego stężenia wenlafaksyny. Maksymalna dobowa dawka leku Efectin ER w przypadku leczenia lęku napadowego (ataków paniki) to 225 mg na dobę. Zwiększanie dawki należy przeprowadzać tylko po ocenie klinicznej.

Kiedy widoczne są pierwsze efekty stosowania Efectin ER 150 mg?

Leki antydepresyjne wpływające na przekaźnictwo nerwowe w mózgu są przeznaczone do długotrwałego stosowania, zazwyczaj przez okres przynajmniej kilku miesięcy. Tabletki należy stosować regularnie, zgodnie z zaleceniami lekarza.

Pierwsze efekty leczenia Efectin ER są widoczne zazwyczaj po około 1-2 tygodniach od rozpoczęcia zażywania leku. Widoczna poprawa samopoczucia jest odczuwalna zwykle po 3-4 tygodniach stosowania preparatu.

Należy zdawać sobie sprawę, że w pierwszych tygodniach leczenia lekiem Efectin ER 150 u pacjenta może pojawić się uczucie niepokoju i/lub niezdolność do ustania lub usiedzenia w jednym miejscu. Ta nadpobudliwość wynika ze stosowania leku i jeśli wystąpi, należy poinformować o tym swojego lekarza.

W początkowym okresie zażywania leku Efectin ER 150 mogą także nasilać się myśli i próby samookaleczenia się i odebrania sobie życia. Szczególnie narażone na to są osoby, u których już wcześniej występowały podobne epizody. Zwiększone ryzyko tego rodzaju zachowania pojawia się także u młodych osób z zaburzeniami psychicznymi (do 25. roku życia), które w przeszłości leczone były lekami przeciwdepresyjnymi.

Efectin ER 150 – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy stosować leku, jeśli pacjent:

• ma uczulenie na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą,
• przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), stosowanych do leczenia depresji lub choroby Parkinsona.

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować, jeśli pacjent:

• choruje na podwyższone ciśnienie w gałce ocznej,
• ma podwyższone ciśnienie tętnicze krwi,
• ma zaburzenia rytmu serca i choroby serca,
• cierpi na padaczkę,
• boryka się z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek,
• ma zmniejszenie stężenia sodu we krwi,
• wykazuje skłonność do siniaków lub krwawień,
• cierpi na manię (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii),
• wykazuje zachowania agresywne.

Interakcja z innymi lekami

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania wenlafaksyny z innymi lekami. Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych produktów stosowanych w leczeniu:

• depresji (np. inhibitory monoaminooksydazy zwiększają ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne),
• migreny (np. tryptany),
• zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (np. pochodne amfetaminy),
• zakażeń (np. linezolid),
• nadwagi (np. sybutramina),
• silnego bólu (np. p. buprenorfina, tramadol, fentanyl, tapentadol),
• kaszlu (np. dekstrometorfan),
• uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu (np. metadon),
• u wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi (np. błękit metylenowy),
• łagodnej depresji (np. ziele dziurawca zwyczajnego),
• bezsenności (np. tryptofan),
• choroby z objawami, takimi jak słyszenie, widzenie i odczuwanie rzeczy, które nie istnieją, urojenia, nienaturalna podejrzliwość, niejasne rozumowanie, zamknięcie się w sobie (np. leki przeciwpsychotyczne),
• zaburzeń rytmu serca (np. chinidyna, amiodaron, sotalol lub dofetylid),
• zakażeń bakteryjnych (np. erytromycyna lub moksyfloksacyna),
• alergii (np. leki przeciwhistaminowe),
• zakażeń grzybiczych (np. ketokonazol),
• zaburzeń psychicznych (np. haloperydol lub rysperydon),
• nadciśnienia tętniczego i chorób serca (np. metoprolol).

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią. Czy Efectin ER 150 można stosować na depresję po porodzie?

Nie zaleca się stosowania tego leku po porodzie jeśli kobieta karmi piersią. Składniki leku Efectin ER 150 przenikają do mleka kobiecego i istnieje ryzyko, że mają wpływ na prawidłowy rozwój i zdrowie dziecka. Zaleca się, aby w okresie stosowania leku kobieta zaprzestała karmienia piersią.

W przypadku pojawienia się depresji po porodzie, kobieta razem z lekarzem powinna podjąć wspólnie decyzję o sposobie i schemacie leczenia. W sytuacji, kiedy chce karmić piersią, powinna wybrać sposób terapii bezpieczny dla siebie i dziecka.

Efectin ER 150 – skutki uboczne

Efectin ER 150 tak jak każdy inny lek może powodować działania niepożądane. Warto jednak wiedzieć, że nie u każdego pacjenta wystąpią.

Do bardzo częstych działań niepożądanych Efectin ER 150 (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 osób) zalicza się:

• ból głowy, zawroty głowy,
• zaburzenia snu,
• nudności,
• suchość w jamie ustnej,
• nadmierne pocenie się.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 osób) to:

• zmniejszenie łaknienia,
• brak orgazmu,
• dezorientacja,
• drżenie,
• uczucie niepokoju,
• zaburzenia czucia,
• zaburzenia smaku,
• zaburzenia widzenia,
• rozszerzenie źrenic,
• dzwonienie w uszach,
• przyspieszone bicie serca,
• kołatanie serca,
• zwiększone ciśnienie tętnicze krwi,
• duszność,
• ziewanie,
• wymioty,
• biegunka,
• wysypka,
• swędzenie,
• zwiększona częstość oddawania moczu,
• zatrzymanie moczu,
• nieregularne miesiączkowanie,
• zaburzenia erekcji,
• zwiększenie masy ciała,
• zmniejszenie masy ciała,
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 osób) to:

• nadmierne pobudzenie,
• zmniejszona potrzeba snu,
• omamy,
• apatia,
• zaburzenia orgazmu,
• zgrzytanie zębami,
• zawroty głowy,
• wymiotowanie krwią,
• czarne stolce,
• nadwrażliwość na światło,
• nietrzymanie moczu,
• niekontrolowane ruchy mięśni,
• niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

O rzadziej występujących działaniach niepożądanych można przeczytać w ulotce.

Przechowywanie leku

Lek powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 30°C. Produkt należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci