Tiamina

Co to jest tiamina (łac. thiamine)? Witamina B1, znana również jako tiamina, zaliczana jest do grupy witamin rozpuszczalnych w wodzie. Odpowiada za regenerację i prawidłową pracę układu nerwowego i mięśni i reguluje gospodarkę wapniową. Wspomaga również działanie układu immunologicznego. 

Preparaty z witaminą B1 (w postaci chlorowodorku tiaminy) można kupić w aptece na receptę lub w mniejszych dawkach bez recepty. Leki te mają postać tabletek, kapsułek lub tabletek musujących. 

Tiaminę stosuje się w niedoborach (choroba beri-beri) i zapobieganiu jej niedoborowi (w dietach eliminacyjnych), zaburzeniach czynności układu nerwowego, mięśnia sercowego i mięśni szkieletowych, a wspomagająco również w alkoholizmie oraz przy zaburzeniach sercowo-naczyniowych spowodowanych niedoborem witaminy B1.

Na niedobór tiaminy narażone są następujące grupy:

• osoby o wysoce wybiórczej diecie - wegetarianie i weganie,
• osoby chore na cukrzycę,
• alkoholicy,
• osoby leczone przewlekle niektórymi grupami leków, jak leki moczopędne,
• osoby dializowane.

Do objawów niedoboru tiaminy należą:

• bóle i skurcze mięśniowe,
• problemy z pamięcią i koncentracją,
• uczucie ciągłego zmęczenia,
• depresja,
• opuchlizna kończyn górnych i dolnych,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe - wymioty, biegunka,
• utrata apetytu,
• powiększenie mięśnia sercowego,
• przyśpieszona praca mięśnia sercowego.

Zalecana dzienna dawka tiaminy wynosi zwykle 5-30 mg (jednorazowo lub w podzielonych porcjach). Dawka tiaminy przy ciężkim niedoborze może wynosić do 300 mg. Z uwagi na rozpuszczalność witaminy w wodzie, najlepiej przyjmować ją niezależnie od posiłków.

Stosowanie większych dawek tiaminy może być konieczne w przypadku nadużywania alkoholu i zaburzeń pracy wątroby, kiedy to przyswajalność witaminy B1 znacznie maleje. 

Do czynników obniżających wchłanianie tiaminy należy również picie kawy, przyjmowanie niektórych antybiotyków, doustna antykoncepcja hormonalna, stosowanie leków moczopędnych oraz schorzenia układu pokarmowego. 

Tiaminy nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na tę substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Przed zastosowaniem większej dawki tiaminy zalecane jest wykonanie próby uczuleniowej.

Nie należy podawać witaminy dożylnie, ponieważ może to wywołać tzw. wstrząs tiaminowy.

Tiamina w ciąży

Kobiety w ciąży powinny przed zastosowaniem tiaminy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Tiamina a karmienie piersią

Przed zastosowaniem tiaminy w trakcie laktacji zalecana jest wcześniejsza konsultacja lekarska. 

Tiamina może wchodzić w interakcje z lekami zobojętniającymi sok żołądkowy (stosowanymi w chorobie wrzodowej) - zmniejszają one wchłanianie witaminy B1.

U niektórych pacjentów podczas stosowania leku z tiaminą mogą wystąpić działania niepożądane, są one jednak rzadkie.

Do skutków ubocznych ubocznych stosowania tiaminy, wywołanych długotrwałym i nadmiernym przyjmowaniem witaminy B1 należą:

• drżenia mięśni, 
• arytmia serca, 
• zawroty głowy,
• reakcje alergiczne - typowe dla dożylnego podania tiaminy.

Odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące tiaminy (witaminy B1).