Loratadyna

Loratadyna jest substancją przeciwhistaminową, przeznaczoną do leczenia objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz przewlekłej pokrzywki idiopatycznej.

Loratadyna blokuje łączenie się histaminy z receptorami, czyli działa przeciwalergicznie hamując odczyny skórne, np. wysypkę, pokrzywkę oraz zmniejsza przepuszczalność naczyń błon śluzowych, w tym błony śluzowej nosa.

Loratadyna jest składnikiem leków przeciwalergicznych drugiej generacji. Leki drugiej generacji rzadziej wywołują działania niepożądane, typu senność, nadmierne uspokojenie, zaburzenie funkcji motorycznych.

Loratadyna wskazana jest w leczeniu:

• przewlekłej pokrzywki idiopatycznej,
• alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa,
• atopowego zapalenia skóry,
• alergii pokarmowej,
• reakcji anafilaktycznej z towarzyszącą pokrzywką lub obrzękiem naczynioruchowym Quinckego u pacjentów powyżej 2. roku życia.

Leki przeciwhistaminowe z loratadyną stosuje się doustnie, w postaci tabletek, syropu, tabletek o przedłużonym uwalnianiu, kapsułek i zawiesiny.

Dawka leku z loratadyną zależna jest od wieku, masy ciała i chorób towarzyszących (np. zaburzona czynność wątroby i nerek).

Dawkowanie u dzieci w wieku od 2 do 12 lat:

Zalecana dawka dobowa wynosi 5-10 mg. Nie jest wskazane stosowanie tabletek u dzieci w wieku od 2 do 6 lat. U tych pacjentów zaleca się stosowanie loratadyny w postaci syropu.

Dawkowanie u osób dorosłych:

Zalecana dawka u osób dorosłych wynosi 10 mg.

Pacjent nie powinien stosować leku z loratadyną, jeśli wykazuje nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku.

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku:

• zaburzenia czynności nerek,
• niewydolności wątroby,
• wykonywania skórnych testów alergicznych,
• astmy (substancja czynna wykazuje działanie cholinolityczne i może powodować zagęszczenie wydzieliny oskrzelowej w drogach oddechowych).

Podczas stosowania loratadyny u niektórych osób może wystąpić uczucie senności, co może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów.

Jednoczesne zażywanie różnych leków może powodować interakcje między nimi, co wpływa na skuteczność i bezpieczeństwo ich stosowania. Dlatego przed zastosowaniem tego leku przeciwhistaminowego na receptę należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych bez recepty. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku stosowania inhibitorów cytochromu P-450. Substancja ta może spowodować zwiększenie stężenia loratadyny we krwi.

Leki z loratadyną mogą powodować działania niepożądane, należy jednak pamiętać, że nie u każdego pacjenta one wystąpią.

Do częstych działań niepożądanych loratadyny (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 osób) zalicza się:

• senność,
• ból głowy,
• nerwowość,
• zmęczenie.

Niezbyt częste działania niepożądane produktu leczniczego z loratadyną (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób) to:

• ból głowy,
• zwiększenie apetytu,
• zaburzenia snu.

Do bardzo rzadkich działań niepożądanych (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 10000 osób) zalicza się:

• ciężką reakcję alergiczną (trudności w oddychaniu, świszczący oddech, świąd, pokrzywka, obrzęk),
• zawroty glowy,
• drgawki,
• przyspieszenie czynności serca,
• kołatanie serca,
• nudności,
• suchość w jamie ustnej,
• zapalenie błony śluzowej żołądka,
• nieprawidłowa czynność wątroby,
• wysypka,
• łysienie,
• zmęczenie.

Do objawów niepożądanych o nieznanej częstości występowania należy zwiększenie masy ciała.

Odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące loratadyny.