Syntarpen

Lek Syntarpen zawiera kloksacylinę – antybiotyk stosowany głównie w leczeniu zakażeń gronkowcami wrażliwymi na metycylinę. Występuje w postaci tabletek powlekanych oraz proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Może być stosowany u osób dorosłych i dzieci. Czas trwania leczenia oraz dawkowanie są uzależnione od lokalizacji oraz ciężkości zakażenia. W razie pytań można skorzystać z telekonsultacji na Receptomat.pl, tam też można uzyskać e-receptę na Syntarpen.

Syntarpen – co to za lek?

Syntarpen zawiera kloksacylinę – antybiotyk beta-laktamowy, działający na różne bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Głównym zastosowaniem Syntarpenu jest leczenie zakażeń gronkowcami wrażliwymi na metycylinę (MSSA). Są to takie szczepy gronkowca złocistego, które mogą być leczone większością beta-laktamów, w przeciwieństwie do gronkowców opornych na metycylinę (MRSA) stanowiących poważny problem epidemiologiczny. Gronkowce MSSA to powszechne drobnoustroje, które mogą wywoływać zakażenia w obrębie skóry, tkanek miękkich, kości, stawów, układu nerwowego, serca czy ośrodkowego układu nerwowego. Na podłożu infekcji tym typem bakterii może także rozwinąć się posocznica będąca stanem zagrożenia życia.

Na co stosuje się Syntarpen?

Tabletki Syntarpen 500 mg są stosowane w leczeniu zakażeń skóry i tkanek miękkich, zakażeń dolnych dróg oddechowych, ropnych powikłań pooparzeniowych i pooperacyjnych, a także zakażeń kości i szpiku (na późniejszym etapie). Iniekcje Syntarpen 1 g i Syntarpen 2 g są mają dodatkowe wskazania, takie jak zapalenie wsierdzia, zakażenia ośrodkowego układu nerwowego i posocznica, a Syntarpen 2 g – również zapalenie kości i szpiku.

Jak działa Syntarpen?

Substancją czynną leku Syntarpen jest kloksacylina – półsyntetyczna penicylina o właściwościach bakteriobójczych. Mechanizm działania kloksacyliny polega na hamowaniu transpeptydazy – enzymu biorącego udział w tworzeniu ścian komórkowych bakterii. Prowadzi to do rozpadu tych komórek.

Dla kogo jest przeznaczony lek Syntarpen?

Syntarpen może być stosowany przez osoby dorosłe i dzieci, przy czym tabletki Syntarpen mogą być stosowane tylko u dzieci, których masa ciała wynosi minimum 20 kg.

Co wchodzi w skład leku Syntarpen?

Każda tabletka powlekana Syntarpen zawiera 500 mg kloksacyliny (w postaci soli sodowej). W jednej fiolce z proszkiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/infuzji Syntarpen znajduje się 1 g lub 2 g kloksacyliny (w postaci soli sodowej)

Pozostałe substancje pomocnicze to:

• zawarte w tabletkach powlekanych Syntarpen: skrobia ziemniaczana, żelatyna, talk, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu stearynian, laktoza jednowodna, celulozy octanoftalan, makrogol 6000, talk, dwutlenek tytanu,
• proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/infuzji Syntarpen nie zawiera substancji pomocniczych.

Syntarpen – zamienniki

W przypadku leku Syntarpen zamiennik nie jest dostępny.

Syntarpen – dawkowanie

Syntarpen (tabletki powlekane) – dawkowanie

Tabletki Syntarpen 500 mg należy przyjmować godzinę przed posiłkiem lub dwie godziny po posiłku.

U dorosłych i dzieci o masie ciała powyżej 20 kg zazwyczaj stosuje się 1 tabletkę co 6 godzin. U dzieci o masie ciała poniżej 20 kg i w ciężkich zakażeniach kloksacylinę podaje się parenteralnie. Decyzję odnośnie czasu terapii podejmuje lekarz, w oparciu o obraz kliniczny. Zazwyczaj lek stosuje się przez 2-4 dni po ustąpieniu objawów.

Pacjenci z niewydolnością nerek mogą wymagać modyfikacji dawkowania.

Syntarpen (proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji) – dawkowanie

Syntarpen jest lekiem podawanym domięśniowo lub dożylnie, zależnie od rodzaju i nasilenia zakażenia. Dawkowanie różni się w zależności od wieku pacjenta oraz specyfiki zakażenia. Przed podaniem należy odpowiednio przygotować roztwór, zgodnie z instrukcją dołączoną do ulotki.

Ogólne zalecane dawkowanie dla osób dorosłych jest następujące:

• zapalenie płuc wywołane przez S.aureus: 1-2 g dożylnie lub domięśniowo co 6 godzin przez 10-14 dni,
• szpitalne zapalenie płuc: 1-2 g dożylnie co 6 godzin przez 7 dni (z gentamycyną),
• ropne zapalenie mięśni: 2 g dożylnie lub domięśniowo co 6 godzin przez 5-10 dni,
• septyczne zapalenie stawów: 2 g dożylnie lub domięśniowo co 6 godzin przez 2-3 tygodnie,
• zapalenie szpiku: 2 g dożylnie lub domięśniowo co 6 godzin przez 4-6 tygodni,
• infekcyjne zapalenie wsierdzia: 12 g na dobę dożylnie w 4-6 dawkach podzielonych przez 4-6 tygodni (zastawka natywna) lub 6 tygodni lub dłużej (zastawka sztuczna),
• posocznica (leczenie empiryczne): 2 g dożylnie co 4-6 godzin (ewentualnie w skojarzeniu z gentamycyną).

U dzieci w większości wskazań stosuje się dawkę 25-50 mg/kg masy ciała (maksymalnie 2 g).

Szczegółowy schemat dawkowania jest zawarty w ulotce.

Pacjenci z niewydolnością nerek mogą wymagać modyfikacji dawkowania.

W razie jakichkolwiek wątpliwości jak stosować Syntarpen, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Syntarpen

Pominiętą dawkę należy przyjąć jak najszybciej i kontynuować leczenie zgodnie ze schematem. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Syntarpen, przedawkowanie

W przypadku przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku.

Jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał zbyt dużą dawkę leku podawanego dożylnie lub domięśniowo, gdyż lek aplikowany jest przez lekarza lub pielęgniarkę. W przypadku podejrzenia, że doszło do podania zbyt wysokiej dawki, należy pilnie powiadomić lekarza.

Przerwanie stosowania leku Syntarpen

Leczenie należy kontynuować tak długo, jak zalecił to lekarz, nawet jeśli nastąpi poprawa. Przedwczesne zakończenie terapii może spowodować nawrót zakażenia z powodu niecałkowitego wyeliminowania bakterii. W przypadku złego samopoczucia podczas leczenia lub po jego zakończeniu zaleca się kontakt z lekarzem.

Syntarpen – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Syntarpen – leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na kloksacylinę, inne antybiotyki beta-laktamowe (np. penicyliny, cefalosporyny) lub inne składniki leku.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Syntarpen, konieczna jest konsultacja z lekarzem, szczególnie w przypadku wcześniejszych reakcji uczuleniowych na antybiotyki lub innych reakcji uczuleniowych. Osoby uczulone na cefalosporyny mogą być również uczulone kloksacylinę (alergia krzyżowa).  W przypadku wystąpienia objawów uczulenia (np. pokrzywki, świąd skóry) należy przerwać stosowanie leku i pilnie skontaktować się z lekarzem.

Długotrwałe leczenie wymaga regularnych kontroli czynności nerek, wątroby oraz morfologii krwi. Stosowanie antybiotyków przez długi czas może prowadzić do rozwoju opornych szczepów bakterii lub grzybów. W przypadku wystąpienia objawów nowego zakażenia, należy odstawić lek i skonsultować się z lekarzem. 

Ciężka, uporczywa biegunka podczas leczenia lub po jego zakończeniu może wskazywać na rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Taki stan wymaga przerwania leczenia i ewentualnego zastosowania specyficznego leczenia. Należy poinformować lekarza o takiej sytuacji. Nie należy przyjmować leków hamujących perystaltykę lub działających zapierająco.

Pacjenci z zaburzeniami nerek i dróg moczowych, szczególnie przyjmujący wysokie dawki leku lub z istniejącymi już zaburzeniami, powinni być pod stałą kontrolą lekarską. W przypadku niewydolności nerek i zaburzeń czynności wątroby, konieczne jest monitorowanie stężenia kloksacyliny w surowicy krwi.

Osoby chorujące na mukowiscydozę mogą wymagać dostosowania dawki leku.

Interakcja z innymi lekami

Leki mogą wchodzić ze sobą w interakcje, co może wpływać na bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania. Należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach, oraz o preparatach, które pacjent planuje przyjmować w najbliższym czasie.

Aby poznać interakcje leku Syntarpen z innymi lekami, należy zapoznać się z ulotką. Warto też zrobić przegląd przyjmowanych leków i omówić potencjalne interakcje wspólnie z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie Syntarpen w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży, jej podejrzenia lub planowania oraz w przypadku karmienia piersią przed przyjęciem leku należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie zaleca się stosowania leku Syntarpen w ciąży, chyba że lekarz uzna, że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Ponieważ lek przenika do mleka matki, pacjentka karmiąca powinna zachować ostrożność. Lek może wywołać skutki uboczne u dziecka, takie jak uczulenie, biegunka, zakażenie drożdżakami.

Syntarpen a prowadzenie pojazdów 

Brakuje danych dotyczących tego, czy lek Syntarpen wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. W przypadku wystąpienia objawów zaburzających koncentrację (np. bólu głowy, senności), należy odstąpić od wykonywania tych czynności.

Syntarpen – skutki uboczne 

Stosując lek Syntarpen należy wziąć po uwagę, że podobnie jak każdy inny lek, może on powodować skutki uboczne o różnym nasileniu, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Poniższe działania niepożądane Syntarpen natychmiastowego kontaktu z lekarzem lub zgłoszenia się do szpitala:

• natychmiastowe reakcje alergiczne (nagła duszność, ucisk w klatce piersiowej, obrzęk powiek, twarzy lub ust, ciężkie wysypki skórne z możliwym powstawaniem pęcherzy obejmujących oczy, jamę ustną, gardło i narządy płciowe, omdlenie),
• opóźnione (tj. rozwijające się w czasie od 48 godzin do 2-4 tygodni od rozpoczęcia leczenia) reakcje alergiczne (gorączka, złe samopoczucie, pokrzywka, bóle mięśniowe, bóle stawowe, bóle brzucha, wysypka na skórze, objawy choroby posurowiczej, alergiczne zapalenie naczyń),
• biegunka o znacznym nasileniu, utrzymująca się przez dłuższy czas lub zawierająca krew, przebiegająca z bólem brzucha lub gorączką.

Podczas stosowania tabletek Syntarpen 500 mg zgłaszano poniższe działania niepożądane:

• wzrost lub spadek liczby białych krwinek, czerwonych krwinek lub płytek krwi, nieprawidłowy rozpad czerwonych krwinek, zahamowanie czynności szpiku kostnego,
• przemijająca nadmierna ruchliwość, pobudzenie, niepokój, senność, dezorientacja, zawroty głowy (głównie u osób z niewydolnością nerek otrzymujących duże dawki),
• nudności, wymioty, zapalenie śluzówek jamy ustnej, czarny włochaty język,
• wzrost aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, żółty kolor skóry i białkówek oczu,
• zaburzenia funkcji nerek, zahamowanie oddawania moczu, białko lub krew w moczu (głównie u osób z niewydolnością nerek otrzymujących duże dawki),
• gorączka, ból, zawroty głowy.

U osób stosujących proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji Syntarpen często (tj. rzadziej niż u 1 na 10 osób) występuje biegunka.

Podane przykłady nie wyczerpują listy możliwych działań niepożądanych. Aby zapoznać się z pełną listą rzadziej występujących skutków ubocznych, należy przeczytać ulotkę leku.

Jak przechowywać lek Syntarpen?

Po zakupie leku należy sprawdzić w ulotce, w jakich warunkach powinien być on przechowywany, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może wpływać na skuteczność jego działania. 

Ile kosztuje lek Syntarpen? Cena, refundacja, dostępność w aptekach

Jeśli lek Syntarpen znajduje się na liście refundacyjnej, to jego cena będzie zależała od wskazanej tam ceny urzędowej i poziomu odpłatności oraz informacji, jakie lekarz umieści na recepcie. 

Jeśli leku Syntarpen nie ma w wykazie leków refundowanych, to jego cena może różnić się w zależności od apteki.

Antybiotyk Syntarpen jest dostępny w postaci tabletek powlekanych oraz proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań/do infuzji. Zawiera kloksacylinę – substancję czynną z grupy beta-laktamów, skuteczną wobec gronkowca złocistego wrażliwego na metycylinę. Lek jest wskazany do stosowania w zakażeniach o różnej lokalizacji, m.in. zapaleniu płuc, zakażeniach kości, stawów i szpiku, zapaleniu wsierdzia czy zapaleniu ośrodkowego układu oddechowego. Czas trwania terapii oraz schemat dawkowania są ustalane indywidualnie przez lekarza. E-receptę na Syntarpen można uzyskać podczas e-konsultacji na Receptomat.pl.

Tekst nie ma charakteru porady lekarskiej ani promocji leku. Należy zapoznać się z ulotką bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed jego użyciem.