Encorton

Ile kosztuje lek Encorton? Cena, refundacja

Lek Encorton jest dostępny w różnych dawkach (1 mg, 5 mg, 10 mg, 20 mg) oraz w różnych wielkościach opakowania (zazwyczaj to 10 lub 20 tabletek, a są też opakowania po 100 tabletek).

• Encorton 1 mg cena to ok. 8-10 zł (za 20 tabletek).
• Encorton 5 mg cena waha się od ok. 12 zł (za 20 tabletek) do 30 zł (za 100 tabletek).
• Encorton 10 mg cena to ok. 20 zł za opakowanie 20 tabletek.
• Encorton 20 mg cena to ok. 25-30 zł za opakowanie 20 tabletek.

Lek jest objęty częściową lub całkowitą refundacją.

Encorton – jak działa, na co i dla kogo

Encorton – działanie

Encorton – co to za lek? Preparat jest zaliczany do grupy syntetycznych glikokortykosteroidów o silnym działaniu przeciwzapalnym. Prednizon zawarty w leku hamuje rozwój stanu zapalnego, jednak nie wpływając na jego przyczynę. Dodatkowo zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, co hamuje tworzenie obrzęków. 

Prednizon jest substancją czynną o szerokim działaniu: 

• ma działanie immunosupresyjne, 
• działa na równowagę wodno-elektrolitową, 
• nasila rozpad białek,
• stymuluje enzymy biorące udział w przemianie cukrów w wątrobie, 
• pobudza metabolizm białek i zmniejsza zużycie glukozy w tkankach obwodowych,
• nasila uwalnianie kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej, 
• zmniejsza stężenie wapnia w osoczu, 
• nasila działanie endo- i egzogennych amin katecholowych, 
• hamuje wydzielanie hormonu adrenokortykotropowego (ACTH) przez przysadkę.

Encorton – na co? Wskazania

Lek z prednizonem ma szerokie spektrum zastosowania, wskazania do jego przyjmowania to:

Zaburzenia układu endokrynnego (hormonalnego):

• niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna;
• hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową;
• wrodzona hiperplazja nadnerczy;
• zapalenie tarczycy (nieropne).

Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia:

• atopowe zapalenie skóry;
• kontaktowe zapalenie skóry;
• choroba posurowicza;
• reakcje nadwrażliwości na leki;
• całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa (katar).

Kolagenozy (glikokortykosteroidy zalecane są w okresach zaostrzenia choroby lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące):

• ostre reumatyczne zapalenie serca;
• zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru);
• toczeń rumieniowaty układowy.

Choroby skóry i błon śluzowych:

• złuszczające zapalenie skóry;
• opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry;
• ciężkie łojotokowe zapalenie skóry;
• ziarniniak grzybiasty;
• pęcherzyca;
• ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevens-Johnsona);
• ciężka łuszczyca.

Choroby przewodu pokarmowego (jedynie w okresach zaostrzenia; niewskazane jest długotrwałe leczenie):

• wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
• choroba Leśniowskiego-Crohna.

Choroby układu krwiotwórczego:

• niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna);
• niedokrwistość aplastyczna wrodzona;
• niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego;
• małopłytkowość wtórna u dorosłych;
• idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych.

Choroby nowotworowe (jako leczenie paliatywne, łącznie z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym):

• białaczki i chłoniaki u dorosłych;
• ostra białaczka u dzieci.

Zespół nerczycowy – glikokortykosteroidy zaleca się do uzyskania remisji w zespole nerczycowycm idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u pacjentów z toczniem rumieniowatym. W idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne aby zapobiec częstym nawrotom.

Choroby neurologiczne:

• stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.

Choroby oka (ciężkie, ostre i przewlekłe procesy alergiczne i zapalne):

• zapalenie tęczówki;
• zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego;
• zapalenie przedniego odcinka oka;
• alergiczne zapalenie spojówek;
• zapalenie naczyniówki i siatkówki;
• rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka;
• zapalenie nerwu wzrokowego;
• współczulne zapalenie naczyniówki;
• zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym);
• alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki.

Choroby układu oddechowego:

• astma oskrzelowa;
• beryloza;
• zespół Löfflera;
• zachłystowe zapalenie płuc;
• objawowa sarkoidoza;
• piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym).

Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia):

• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa;
• łuszczycowe zapalenie stawów;
• reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia).

Inne, niereumatyczne stany zapalne układu kostno-stawowego:

• ostre i podostre zapalenie kaletki;
• ostre dnawe zapalenie stawów;
• ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna;
• pourazowe zapalenie kości i stawów;
• zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów;
• zapalenie nadkłykcia.

Inne:

• gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym);
• włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.

Encorton – zamienniki

Tabletki Encorton – zamiennik zawierający tę samą substancję czynną to Rectodelt.

Encorton – skład leku

Prednizon jest substancją czynną leku. Każda jedna tabletka zawiera odpowiednio 1 mg, 5 mg, 10 mg lub 20 mg prednizonu.

Pozostałe substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian, żelatyna.

Encorton – dawkowanie

Ze względu na bardzo szerokie wskazania do stosowania leku, dawki Encorton są ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie jego dolegliwości, objawów i historii choroby. Lekarz sprawdza reakcję pacjenta na leczenie i na tej podstawie decyduje o zwiększeniu lub zmniejszeniu dawki. W momencie, gdy zostanie osiągnięty zamierzony efekt terapeutyczny, dawki leku można stopniowo zmniejszać aż do najmniejszej dawki skutecznej w konkretnym przypadku. 

Lek stosuje się w terapiach krótko- i długoterminowych. Zalecane dawki Encorton i długość leczenia lekarz indywidualnie dopasowuje do każdego pacjenta. 

Lek zazwyczaj stosuje się raz na dobę, w godzinach porannych.

Encorton – dawkowanie u dzieci

Nie przy każdej dolegliwości wymienionej we wskazaniach lek może być stosowany u dzieci i młodzieży. Tam, gdzie jest to możliwe, leki sterydowe stosuje się zazwyczaj w przeliczeniu dawki na kg masy ciała lub m2 powierzchni ciała.

Encorton – odstawienie leku

Aby zakończyć terapię, lek należy odstawiać przez stopniowe zmniejszanie dawki. Przy długotrwałym leczeniu lekarz zaleci schemat odstawienia oraz okresy, w których należy zmniejszać dawki. Prednizon stosowany w niższej dawce przez okres krótszy niż 7 dni można odstawić bez ryzyka pojawienia się skutków ubocznych. 

Encorton – skutki uboczne po odstawieniu mogą pojawić się w przypadku długotrwałego stosowania leku. Mogą pojawić się takie objawy jak: złe samopoczucie, gorączka, ból mięśni i stawów. 

Encorton – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy przyjmować leku, jeżeli pacjent ma uczulenie na prednizon lub inny składnik leku lub jeśli pacjent choruje na układowe zakażenie grzybicze.

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić także z lekarzem poniższe sytuacje. To ważne, aby terapia była bezpieczna dla pacjenta i przyniosła założone efekty.

• Gdy pacjent choruje na twardzinę skóry.
• Gdy pacjent zmaga się z układowym zakażeniem grzybiczym.
• Jeśli chory leczony jest kortykosteroidami, to w sytuacji zwiększonego stresu może być konieczne zwiększenie dawki leku. Prednizon może dodatkowo obniżać odporność na zakażenie i zdolność do jego lokalizacji.
• Długotrwale stosowany prednizon może powodować zaćmę lub jaskrę oraz zwiększać ryzyko wtórnych zakażeń wirusowych i grzybiczych. 
• Prednizon może powodować wzrost ciśnienia tętniczego krwi, zatrzymanie sodu i wody oraz zwiększone wydalanie potasu.
• Prednizon a szczepienia. Pacjenci stosujący prednizon nie powinni stosować żywych szczepionek wirusowych.
• U chorych z marskością wątroby lub niedoczynnością tarczycy lek może silniej działać.
• Należy zachować szczególną ostrożność jeśli pacjent choruje na nieswoiste wrzodziejące zapalenie okrężnicy, gruźlicy oraz podczas leczenia kwasem acetylosalicylowym.

Interakcja z innymi lekami

Składniki leków mogą wzajemnie na siebie oddziaływać, co wpływa na ich skuteczność i bezpieczeństwo stosowania. Dlatego należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach. To ważne, bo niektóre leki mogą nasilać działanie leku Encorton.

Należy zachować szczególną ostrożność stosując jednocześnie ze sterydem następujące leki:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne,
• paracetamol,
• steroidy anaboliczne, androgeny,
• leki cholinolityczne,
• leki przeciwzakrzepowe,
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
• doustne leki przeciwcukrzycowe,
• leki na na nadczynność tarczycy,
• asparaginaza,
• doustne leki antykoncepcyjne z estrogenami,
• glikozydy naparstnicy,
• leki immunosupresyjne,
• kwas foliowy,
• izoniazyd,
• meksyletyna,
• mitotan,
• sód, potas,
• salicylany,
• szczepionki zawierające wirusy i inne szczepionki.

O innych grupach leków mogących wchodzić w interakcje ze składnikami Encortonu można dowiedzieć się z ulotki leku dołączonej do opakowania.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem tego leku. Jeśli kobieta w najbliższym czasie planuje mieć dziecko, także powinna zasięgnąć porady lekarskiej przed rozpoczęciem leczenia. 

Nie do końca poznany jest wpływ kortykosteroidów na rozwijający się płód, dlatego nie zaleca się stosowania tego sterydu w ciąży. Podobnie w przypadku karmienia piersią.

Encorton – skutki uboczne

Prednizon przyjmowany krótkotrwale tylko wyjątkowo wywołuje działania niepożądane. Wymienione poniżej skutki uboczne leku występują zazwyczaj u pacjentów leczonych długotrwale. Należy także pamiętać, że skutki uboczne nie pojawiają się u każdego pacjenta stosującego lek.

Do działań niepożądanych Encorton o nieznanej częstości występowania (co znaczy że dostępne dane nie dają informacji o tym, jak często występują u pacjentów) to:

• twardzinowy przełom nerkowy u pacjentów z twardziną skóry (zaburzenie autoimmunologiczne);
• zaburzenia cyklu miesiączkowego;
• zahamowanie wzrostu u dzieci; 
• zespół Cushinga;
• wtórna niedoczynność kory nadnerczy i przysadki, szczególnie w sytuacjach stresowych;
• ujawnienie cukrzycy i zwiększone zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki przeciwcukrzycowe u pacjentów z jawną cukrzycą; 
• hirsutyzm (wystąpienie nadmiernego owłosienia typu męskiego u kobiet);
• ujemny bilans azotowy, zwiększenie stężenia glukozy we krwi i w moczu;
• zwiększenie masy ciała, zwiększone łaknienie;
• zaburzenia psychiczne – mogą wystąpić objawy schizofrenii, manii lub majaczenie; 
• drgawki; wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego; 
• zawroty głowy i bóle głowy;
• zaćma; wzrost ciśnienia śródgałkowego; jaskra (zwykle po leczeniu trwającym co najmniej 1 rok); 
• wytrzeszcz, nieostre widzenie;
• zespoły zakrzepowo-zatorowe;
• wrzód trawienny i jego następstwa: perforacje, krwawienia; perforacje jelita grubego lub cienkiego;
• zapalenie trzustki; 
• wzdęcia; 
• wrzodziejące zapalenie przełyku;
• zaburzenia trawienia;
• rozstępy skórne, trądzik;
• upośledzone gojenie ran; 
• wybroczyny i wylewy;
• rumień; 
• nasilone pocenie;
• inne reakcje skórne: alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy;
• osłabienie mięśni, miopatia steroidowa, utrata masy mięśniowej;
• osteoporoza, kompresyjne złamanie kręgosłupa, patologiczne złamania kości długich, aseptyczna martwica głowy kości udowej i ramiennej;
• spowolnienie tętna.

Wśród innych działań niepożądanych wymienia się: 

• reakcje nadwrażliwości; 
• nudności; 
• złe samopoczucie; 
• zaburzenia snu;
• zatrzymywanie sodu i płynów;
• zastoinowa niewydolność krążenia;
• utrata potasu;
• zasadowica hipokaliemiczna (wzrost pH krwi spowodowany niedoborem potasu);
• nadciśnienie tętnicze.

Przechowywanie leku

Lek powinien być przechowywany w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu, chroniony przed światłem i wilgocią. Należy zadbać, aby przechowywać lek z miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.