Benodil

Ile kosztuje lek Benodil? Cena, refundacja

Benodil znajduje się na liście leków refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (dotyczy to tylko opakowań o zawartości 20 ampułek). Koszt zakupu preparatu zależy od odpłatności NFZ, rodzaju opakowania i dawki leku w przeliczeniu na 1 ml:

• Benodil 0,125 mg/ml w 2 ml (20 ampułek) – cena: ok. 65 zł (pełna płatność), ok. 3,30 zł (odpłatność ryczałtowa we wskazaniach: astma, POChP, eozynofilowe zapalenie oskrzeli) lub bezpłatnie dla kobiet w ciąży i osób po 75. roku życia,
• Benodil 0,25 mg/ml w 2 ml (10 ampułek) – cena: ok. 29,40 zł (pełna płatność),
• Benodil 0,25 mg/ml w 2 ml (20 ampułek) – cena: ok. 57,50 zł (pełna płatność), ok. 3,90 zł (odpłatność ryczałtowa we wskazaniach takich jak wyżej) lub bezpłatnie dla kobiet w ciąży i osób po 75. roku życia,
• Benodil 0,5 mg/ml w 2 ml (10 ampułek) – cena: ok. 35 zł (pełna płatność),
• Benodil 0,5 mg/ml w 2 ml (20 ampułek) – cena: ok. 80 zł (pełna płatność), ok. 24 zł (opłatność 30%), 3,30 zł (odpłatność ryczałtowa we wskazaniach takich jak wyżej) lub bezpłatnie dla kobiet w ciąży i osób po 75. roku życia.

Podane ceny, podobnie jak zasady refundacji, mogą ulec zmianie w przyszłości.

Benodil – działanie, opis i właściwości

Lek Benodil w swoim miejscowym i bezpośrednim działaniu na drogi oddechowe wykorzystuje właściwości budezonidu, który jest silnym syntetycznym kortykosteroidem. Stosowany wziewnie trafia do płuc. Hamuje ekspresję enzymów (takich jak fosfolipaza A2) wpływających na proces zapalny (zapobiega syntezie mediatorów reakcji zapalnej).

Preparat przyjmowany wziewnie wygasza aktywne zapalenie w oskrzelach i przeciwdziała jego powstawaniu, a także zmniejsza obrzęk, naciek komórkowy oraz podrażnienie dróg oddechowych. Osłabia wrażliwość oskrzeli na bodźce egzogenne, przy czym ogranicza produkcję wydzieliny. Dodatkowo uszczelnia warstwę nabłonkową i śródbłonkową, jak również zwiększa skuteczność beta-2-sympatykomimetyków stosowanych w leczeniu astmy oskrzelowej, POChP oraz innych chorób związanych z obturacją w drogach oddechowych. U osób chorych na astmę częściowo cofa zmiany anatomiczne w ścianach oskrzeli.

Benodil – zamienniki

Inne leki zawierające tę samą substancję czynną co Benodil to: BDS N, Budixon Neb, Pulmicort i Nebbud. Mogą być jego bezpośrednimi zamiennikami pod warunkiem zachowania jednakowej dawki.

Benodil – skład leku

Benodil poza substancją czynną – budezonidem – zawiera substancje pomocnicze: edetynian disodu, chlorek sodu, polisorbat 80, bezwodny kwas cytrynowy, cytrynian sodu oraz wodę do wstrzykiwań.

Benodil – na co pomaga i dla kogo jest przeznaczony?

Preparat jest odpowiedni zarówno dla dzieci (w tym niemowląt), jak i dla osób dorosłych. Wskazania do stosowania leku Benodil to:

• astma oskrzelowa (kiedy niewłaściwe jest stosowanie inhalatora ciśnieniowego lub proszkowego),
• zespół krupu (podgłośniowe zapalenie krtani) z zaburzeniami oddychania,
• zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Benodil – dawkowanie

Dawkowanie leku należy dostosować do konkretnego problemu zdrowotnego, wieku pacjenta oraz innych czynników warunkujących przebieg leczenia. Schemat przyjmowania preparatu powinien zostać przedstawiony przez lekarza prowadzącego, a następnie ściśle przestrzegany przez pacjenta. Informacje zawarte w ulotce informacyjnej można traktować jedynie jako wskazówkę. Producent zaleca zachowanie następujących dawek leku:

Leczenie astmy

Leczenie należy podzielić na dwie fazy – początkową i podtrzymującą. Zalecana dawka początkowa Budezonidu jest większa od podtrzymującej. Obydwie zależą od tego, w jakiej grupie wiekowej znajduje się pacjent:

• niemowlęta (6–23 miesiące) i dzieci (2–11 lat) – dawka początkowa: 0,5–1 mg dwa razy na dobę, dawka podtrzymująca: 0,25–0,5 mg dwa razy na dobę, maksymalna dawka dobowa: 2 mg,
• młodzież (12–17 lat) i dorośli – dawka początkowa: 1–2 mg dwa razy na dobę, dawka podtrzymująca: 0,5–1 mg dwa razy na dobę, maksymalna dawka dobowa: 4 mg.

Lekarz powinien zoptymalizować stosowanie leku w zależności od efektów leczenia. Zastosowanie maksymalnej dawki dobowej należy ograniczać do przypadków ciężkiej astmy i utrzymywać jak najkrócej.

Leczenie zespołu krupu u niemowląt i dzieci

W przypadku zespołu krupu występującego u niemowląt i starszych dzieci dawka dobowa wynosi 2 mg. Można zastosować ją w całości lub podzielić na dwie dawki (po 1 mg) i podać w odstępie 30 minut. Taki sposób dawkowania Benodilu na kaszel u dziecka z zespołem krupu należy powtarzać co 12 godzin (nie więcej niż trzykrotnie) – do uzyskania poprawy stanu klinicznego.

Leczenie POChP

Przy zdiagnozowanej POChP zalecaną dawkę dobową należy podzielić na pół i drugą dozę przyjąć w odstępie 12 godzin od pierwszej (dawka dobowa wynosi 1–2 mg).

Benodil – czy można na noc zażyć dawkę leku?

Substancja czynna preparatu Benodil nie prowokuje odruchu kaszlu, jednak efekt nasilenia kaszlu może zostać wywołany przez sam zabieg nebulizacji i utrzymywać się nawet do 2 godzin po przyjęciu dawki. Dlatego najlepiej nie stosować leku bezpośrednio przed zaśnięciem.

Benodil – przeciwwskazania, środki ostrożności

Stosowanie leku Benodil jest przeciwwskazane w przypadku uczulenia na budezonid bądź którąkolwiek substancję pomocniczą. Preparatu nie należy wykorzystywać w celu łagodzenia ostrego napadu astmy, któremu towarzyszy nagły skurcz oskrzeli i bezdech. Zachowanie szczególnej ostrożności podczas leczenia Benodil zaleca się u pacjentów z czynną lub nieaktywną gruźlicą płuc oraz zakażeniami dróg oddechowych (grzybiczymi, wirusowymi).

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych na stałe lub czasowo, zwłaszcza jeśli są to:

• leki z grupy kortykosteroidów,
• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, np. ketokonazol, itrakonazol,
• inhibitory proteazy HIV, np. rytonawir, nelfinawir.

Preparaty te mogą nasilać działanie Benodilu.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Nie wykazano, by budezonid przyjmowany wziewnie w czasie ciąży lub karmienia piersią stwarzał ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych u płodu bądź noworodka. Wiadomo jednak, że lek przenika do mleka kobiecego. Decyzję o rozpoczęciu leczenia powinien podjąć specjalista, biorąc pod uwagę zarówno przewidywane korzyści, jak i ewentualne zagrożenia.

Benodil – skutki uboczne

Benodil, jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, w tym objawy ogólnoustrojowe. Prawdopodobieństwo ich wystąpienia należy rozpatrywać w odniesieniu do takich czynników jak np. wiek pacjenta, czynność nerek, dawka leku, długość leczenia i ogólny stan zdrowia. Aby to prawdopodobieństwo zmniejszyć, najlepiej stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku umożliwiającą kontrolę objawów astmy.

Na skutek stosowania preparatu często pojawiają się:

• kaszel, chrypka i podrażnienie gardła,
• kandydoza jamy ustnej i gardła,
• zapalenie płuc (u pacjentów z POChP).

Do możliwych objawów ogólnoustrojowych zalicza się również niezbyt często występujące:

• drżenia i skurcze mięśni,
• niepokój i depresję,
• zaćmę i zaburzenia widzenia.

Rzadko zdarzają się działania niepożądane takie jak:

• paradoksalny skurcz oskrzeli,
• chrypka i bezgłos,
• zaburzenia snu,
• zaburzenia zachowania,
• nerwowość i agresja,
• niepokój,
• nadmierna aktywność psychoruchowa,
• zahamowanie czynności kory nadnerczy,
• spowolnienie wzrostu,
• zmniejszenie gęstości mineralnej kości,
• reakcje anafilaktyczne,
• nagłe i opóźnione reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka).

W przypadku wystąpienia skutków ubocznych, zwłaszcza skurczu oskrzeli, należy przerwać stosowanie wziewnego budezonidu.

Benodil nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów.

Przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, które chroni przed światłem, w miejscu, gdzie będzie poza zasięgiem dzieci.