Metocard
Rozpocznij e-konsultację lekarską
z opcją Recepty Online
bez wychodzenia z domu.
- Metocard to lek w postaci roztworu do wstrzykiwań lub tabletek, stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, dławicy piersiowej czy zaburzeń rytmu serca.
- W tym leku zawarta jest substancja czynna — metoprolol.
- Lek Metocard przeznaczony jest do stosowania dla osób dorosłych.
- Ten lek jest dostępny wyłącznie na receptę.
dostępność | na receptę |
przypadłość | nadciśnienie tętnicze, dławica piersiowa, zaburzenia rytmu serca |
postać | roztwór do wstrzykiwań, tabletki |
dawka | 1 mg/ml (roztwór), 50 mg, 100 mg (tabletki) |
substancja czynna | metoprolol (metoprololi tartras) |
podmiot odpowiedzialny | POLPHARMA S.A. |
Informacje o leku - do pobrania:
Ile kosztuje lek Metocard? Cena, refundacja
Lek Metocard w postaci roztworu do wstrzykiwań nie jest obecnie refundowany — jego cena 100% zależy od apteki i wynosi od ok. 55 zł do ok. 68,30 zł.
Metocard w postaci tabletek to lek refundowany. Jego cena 100% zależy od zawartości substancji czynnej w jednej tabletce i wynosi od 7,48 zł (50 mg, 30 tabl.) do 10,61 zł (100 mg, 30 tabl.). Metocard tabletki może być bezpłatny lub częściowo refundowany dla pacjentów, którzy mają do tego wskazania.
Cena tego leku zarówno w postaci roztworu do wstrzykiwań, jak i tabletek w przyszłości może ulec zmianie.
Metocard – jak działa, na co i dla kogo?
Metocard jest lekiem zaliczanym do grupy beta-adrenolityków, których działanie polega na blokowaniu specyficznych receptorów adrenergicznych w sercu. Dzięki temu mechanizmowi, lek ten znajduje zastosowanie w terapii różnych stanów kardiologicznych.
Wskazania do stosowania Metocardu obejmują nadciśnienie tętnicze, które jest stanem podwyższonego ciśnienia krwi w tętnicach. Lek jest również wykorzystywany w leczeniu dławicy piersiowej, czyli bólu w klatce piersiowej wynikającego z niedostatecznego dopływu tlenu do mięśnia sercowego. Kolejnym zastosowaniem jest kontrola zaburzeń rytmu serca (arytmii), gdzie Metocard pomaga w stabilizacji rytmu serca. Dodatkowo, lek może być stosowany pomocniczo w przypadku nadczynności tarczycy, gdzie pomaga w łagodzeniu objawów związanych z nadmierną aktywnością tego gruczołu.
W kontekście ostrych zdarzeń kardiologicznych, wczesne podanie Metocardu po ostrym zawale mięśnia sercowego może przyczynić się do ograniczenia obszaru martwicy oraz zmniejszenia ryzyka wystąpienia migotania komór, co jest poważnym zaburzeniem rytmu serca. Ponadto, stosowanie tego leku może pozwolić na zredukowanie dawek leków przeciwbólowych potrzebnych pacjentowi.
Metocard – skład leku
Metocard w formie roztworu do wstrzykiwań zawiera jako substancję czynną metoprololu winian. Koncentracja substancji czynnej wynosi 1 mg/ml. Każda ampułka leku dostarcza 5 mg metoprololu winianu. W przypadku tabletek, substancją czynną jest również metoprololu winian, przy czym każda tabletka zawiera albo 50 mg, albo 100 mg tej substancji.
W składzie roztworu do wstrzykiwań jako składniki pomocnicze znajdują się: sodu chlorek oraz woda do wstrzykiwań. W przypadku tabletek, do składników pomocniczych należą: skrobia ryżowa, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, powidon, talk oraz magnezu stearynian.
Metocard – dawkowanie
Roztwór do wstrzykiwań Metocard jest przeznaczony do podania dożylnego przez wykwalifikowany personel medyczny. Dawkowanie jest ustalane indywidualnie przez lekarza, w zależności od diagnozy. Stosowanie tego leku u dzieci jest przeciwwskazane. W przypadku podania dawki większej niż zalecana, konieczne jest natychmiastowe powiadomienie lekarza.
Tabletki Metocard są przeznaczone do stosowania doustnego. W leczeniu nadciśnienia tętniczego zalecana dobowa dawka wynosi od 100 do 400 mg, podawana jednorazowo lub w dawkach podzielonych. Dawkowanie rozpoczyna się od 100 mg na dobę, z możliwością tygodniowego zwiększania dawki o 100 mg lub zastosowania dodatkowych leków hipotensyjnych. W przypadku dławicy piersiowej oraz zaburzeń rytmu serca, zalecane jest przyjmowanie od 50 do 100 mg metoprololu 2 lub 3 razy na dobę, z opcją zwiększenia do 300 mg w dawkach podzielonych. W leczeniu nadczynności tarczycy zaleca się 50 mg 4 razy na dobę, z możliwością zmniejszenia dawki przez lekarza. Po ostrym zawale mięśnia sercowego, terapia doustna powinna rozpocząć się w ciągu 15 minut po ostatnim podaniu dożylnym, z dawką 50 mg co 6 godzin przez pierwsze 48 godzin, a następnie dawką podtrzymującą 200 mg na dobę w dawkach podzielonych.
Dawkowanie u osób w podeszłym wieku może wymagać dostosowania w zależności od funkcji nerek i odpowiedzi na leczenie. Zaleca się stosowanie najniższej efektywnej dawki początkowej. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest niewystarczające lub zbyt silne, należy skonsultować się z lekarzem. Samodzielna zmiana dawkowania jest niewskazana.
W sytuacji pominięcia dawki, zaleca się pominąć zapomnianą dawkę i przyjąć następną w ustalonym czasie, bez stosowania dawki podwójnej. Przedawkowanie może prowadzić do poważnych skutków zdrowotnych, takich jak ciężkie niedociśnienie, zaburzenia rytmu serca, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zatrzymanie akcji serca, skurcz oskrzeli, utrata przytomności, nudności, wymioty i sinica. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, zabierając pozostałe tabletki lub opakowanie. Objawy przedawkowania mogą nasilać się przy jednoczesnym spożyciu alkoholu, leków hipotensyjnych, chinidyny lub barbituranów i pojawiają się w ciągu 20 minut do 2 godzin od przyjęcia leku.
Nagłe przerwanie stosowania leku Metocard może prowadzić do pogorszenia niewydolności serca, zwiększenia ryzyka zawału i nagłego zgonu. Zmiana dawkowania powinna być dokonywana wyłącznie po konsultacji z lekarzem.
Metocard – przeciwwskazania, środki ostrożności
Przeciwwskazania do stosowania leku Metocard:
- uczulenie na metoprololu winian lub inny składnik leku,
- uczulenie na inne β-adrenolityki (np. atenolol, propranolol),
- wstrząs kardiogenny,
- zespół chorego węzła zatokowego bez rozrusznika serca,
- blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia bez rozrusznika,
- niewyrównana niewydolność serca,
- bradykardia (<45 skurczów/min),
- bardzo niskie ciśnienie tętnicze,
- ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego,
- kwasica metaboliczna,
- nieleczony guz chromochłonny nadnerczy,
- świeży zawał mięśnia sercowego przy bradykardii, wydłużonym odstępie PQ lub niskim ciśnieniu skurczowym,
- jednoczesne stosowanie leków inotropowych pobudzających receptory β-adrenergiczne.
Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Metocard, konsultacja z lekarzem lub pielęgniarką jest wymagana. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku:
- astmy oskrzelowej, świszczącego oddechu, innych zaburzeń oddychania lub reakcji alergicznych,
- dławicy Prinzmetala,
- zaburzeń krążenia lub niewydolności serca,
- choroby wątroby,
- bloku serca I°,
- chromania przestankowego,
- cukrzycy (możliwa zmiana dawek leków przeciwcukrzycowych),
- nadczynności tarczycy (możliwe maskowanie objawów),
- guza chromochłonny nadnerczy,
- łuszczycy.
Interakcja z innymi lekami
Interakcje leku z innymi substancjami mogą wpływać na jego działanie oraz efektywność terapii. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub planowanych do stosowania lekach. Szczególną uwagę należy zwrócić na:
- klonidynę – nie przerywać jej stosowania bez konsultacji z lekarzem,
- terbinafinę – stosowaną w grzybicy,
- difenhydraminę – stosowaną w alergii,
- leki obniżające ciśnienie tętnicze, w tym pochodne dihydropirydyny i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne,
- leki blokujące nerwowe zwoje współczulne oraz sympatykomimetyki,
- β-adrenolityki – w tym krople do oczu,
- inhibitory monoaminooksydazy – stosowane w depresji,
- werapamil, diltiazem, nifedypina – stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i bólu w klatce piersiowej,
- chinidynę, amiodaron, propafenon, glikozydy naparstnicy – stosowane w leczeniu chorób serca,
- hydralazynę – stosowaną w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi,
- cymetydynę – stosowaną w chorobie wrzodowej żołądka,
- ryfampicynę – stosowaną w zakażeniach bakteryjnych,
- adrenalinę – lek stymulujący pracę serca,
- indometacynę, celekoksyb – leki przeciwbólowe, przeciwzapalne,
- leki z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny,
- fenotiazynę – stosowaną w leczeniu zaburzeń psychicznych,
- barbiturany – leki uspokajające i przeciwpadaczkowe,
- insulinę lub inne leki przeciwcukrzycowe – może być konieczna zmiana dawkowania,
- lidokainę – lek miejscowo znieczulający,
- pochodne ergotaminy – leki stosowane w leczeniu migreny.
Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią
Stosowanie leku Metocard w ciąży:
Metocard jest przeciwwskazany dla kobiet ciężarnych, o ile korzyści terapeutyczne nie przewyższają potencjalnego ryzyka dla płodu. W przypadku zajścia w ciążę podczas terapii, pacjentka powinna niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie leku Metocard podczas karmienia piersią:
Nie zaleca się stosowania Metocardu przez kobiety karmiące piersią.
Metocard – skutki uboczne
Możliwe działania niepożądane leku Metocard:
Bardzo częste (występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zmęczenie.
Częste (występujące u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
- zawroty głowy,
- ból głowy,
- zwolnienie czynności serca,
- kołatanie serca,
- zmiany ciśnienia tętniczego,
- duszność wysiłkowa,
- nudności,
- ból brzucha,
- biegunka,
- zaparcie,
- uczucie ziębnięcia kończyn.
Niezbyt częste (występujące u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
- depresja,
- bezsenność,
- koszmary senne,
- zaburzenia koncentracji,
- senność,
- parestezje,
- niewydolność serca,
- blok serca I°,
- wstrząs kardiogenny,
- skurcz oskrzeli,
- wymioty,
- wysypka,
- nadmierne pocenie,
- kurcze mięśni,
- ból zamostkowy,
- obrzęki,
- zwiększenie masy ciała.
Rzadkie (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):
- nerwowość,
- stany lękowe,
- zaburzenia widzenia,
- suchość oczu,
- zapalenie spojówek,
- zaburzenia rytmu serca,
- Zespół Raynauda,
- nieżyt nosa,
- suchość jamy ustnej,
- wypadanie włosów,
- impotencja,
- zaburzenia czynności wątroby,
- przeciwciała przeciwjądrowe.
Bardzo rzadkie (występujące u mniej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- zgorzel,
- zmniejszenie liczby płytek krwi,
- splątanie,
- omamy,
- zaburzenia pamięci,
- zaburzenia smaku,
- szumy uszne,
- chromanie przestankowe,
- zapalenie wątroby,
- nadwrażliwość na światło,
- zaostrzenie łuszczycy,
- ból stawów.
Dodatkowe informacje:
W przypadku wystąpienia zwolnienia czynności serca, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który może dostosować dawkowanie leku lub zdecydować o jego stopniowym odstawieniu.
Przechowywanie leku Metocard
Przechowywanie leku powinno odbywać się w sposób zapewniający jego bezpieczeństwo oraz utrzymanie właściwości farmaceutycznych. Miejsce przechowywania musi być niewidoczne i niedostępne dla dzieci, co zapobiega przypadkowemu spożyciu przez osoby nieuprawnione.
W odniesieniu do roztworu rozcieńczonego Metocard, istotne jest, aby był on przechowywany nie dłużej niż 12 godzin. Temperatura, w której może być on utrzymywany, nie powinna przekraczać 25°C.
Jeśli chodzi o tabletki Metocard, kluczowe jest, aby nie były one przechowywane w warunkach, gdzie temperatura przekracza 25°C. Aby zapewnić ochronę przed czynnikami zewnętrznymi takimi jak światło i wilgoć, tabletki muszą być przechowywane w oryginalnym opakowaniu.
Inne leki na nadciśnienie:
Zamiennikiem leku Metocard w postaci roztworu do wstrzykiwań jest Betaloc, natomiast zamiennikiem Metocard w postaci tabletek jest m.in. Metoprolol Medreg.
Podczas stosowania leku Metocard spożywanie alkoholu jest niewskazane.
Nie, zarówno Metocard tabletki, jak i Metocard roztwór do wstrzykiwań są dostępne wyłącznie na receptę z przepisu lekarza.
Metocard podany dożylnie działa po 5-10 minutach.
Tak, Metocard może obniżyć puls.
Metocard i Beto ZK to leki o takim samym działaniu, zawierające taką samą substancję czynną.
Metocard w postaci tabletek najlepiej przyjmować wraz z posiłkiem albo zaraz po nim.
Chociaż leki zawierają substancje czynne należące do tej samej grupy β-adrenolityków, to nie są zamiennikami.
Rozpocznij e-konsultację lekarską
z opcją Recepty Online
bez wychodzenia z domu.