Co-Prestarium Initio

Ile kosztuje lek Co-Prestarium Initio? Cena, refundacja

Co-Prestarium Initio to lek nierefundowany. Jego cena zależy od dawki substancji czynnej.

• Co-Prestarium Initio 3,5 mg + 2,5 mg cena za opakowanie 30 tabletek wynosi od 19,99 zł do 45,59 zł, 
• Co-Prestarium Initio 7 mg + 5 mg cena za opakowanie 30 tabletek wynosi od 27,90 zł do 68,59 zł.

Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Co-Prestarium Initio – jak działa, na co i dla kogo

Co-Prestarium Initio  zawiera kombinację peryndoprylu i amlodypiny. Peryndopryl, jako inhibitor ACE (enzymu konwertującego angiotensynę), oraz amlodypina, będąca antagonistą wapnia z grupy dihydropirydyn, współdziałają w celu normalizacji ciśnienia tętniczego. Ich synergistyczne działanie polega na rozszerzeniu oraz rozluźnianiu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do ułatwienia w nich przepływu krwi i wspomaga serce w utrzymaniu optymalnego przepływu krwi.

Co-Prestarium Initio jest przeznaczony do stosowania u dorosłych pacjentów w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego.

Co-Prestarium Initio – skład leku

Lek Co-Prestarium Initio jest preparatem złożonym, w którego skład wchodzą dwie substancje czynne: peryndopryl i amlodypina. Każda tabletka zawiera 3,5 mg lub 7 mg peryndoprylu i 2,5 mg lub 5 mg amlodypiny i substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna.

Co-Prestarium Initio – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Zalecana dawka to jedna tabletka Co-Prestarium Initio zawierająca 3,5 mg amlodypiny i 2,5 mg perindoprilu raz dziennie. 

W przypadku umiarkowanych zaburzeń w funkcjonowaniu nerek na początku terapii lekarz może zaordynować jedną tabletkę Co-Prestarium Initio 3,5 mg + 2,5 mg co drugi dzień. 

Po miesiącu leczenia, w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie i jego indywidualnych potrzeb, lekarz może rozważyć zwiększenie dawki do jednej tabletki Co-Prestarium Initio zawierającej 7 mg amlodypiny i 5 mg perindoprilu, podawanej raz dziennie. 

Maksymalna dawka dobowa w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego to jedna tabletka zawierająca 7 mg amlodypiny i 5 mg perindoprilu raz na dobę.

Tabletki Co-Prestarium Initio najlepiej przyjmować codziennie rano (przed posiłkiem) o stałej porze. 

Należy przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania i nie przekraczać przepisanej dawki.

W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego szpitala. Najczęstszymi objawami przedawkowania są niskie ciśnienie tętnicze, które może prowadzić do zawrotów głowy lub omdlenia. W takiej sytuacji pomocne może być położenie się z uniesionymi nogami. Dodatkowo, nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku mogą wystąpić duszności spowodowane nadmiarem płynu w płucach (obrzęk płuc).

Regularne przyjmowanie leku jest istotne dla skuteczności terapii. Jeśli pacjent pominie dawkę leku Co-Prestarium Initio, następną należy przyjąć według stałego schematu. Nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku.

Leczenie lekiem Co-Prestarium Initio jest zazwyczaj długoterminowe, dlatego przed odstawieniem leku zaleca się konsultację z lekarzem.

Co-Prestarium Initio – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Co-Prestarium Initio:

• uczulenie na peryndopryl lub inny inhibitor ACE, na amlodypinę lub innych antagonistów wapnia, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• ciężkie zaburzenia nerek,
• stosowanie inhibitorów ACE w przeszłości z występowaniem obrzęku naczynioruchowego, objawiającego się świszczącym oddechem, obrzękiem twarzy lub języka, intensywnym swędzeniem lub nasileniem wysypki lub występowanie takich objawów u osoby spokrewnionej w jakichkolwiek okolicznościach,
• zwężenie zastawki aortalnej serca (zwężenie aorty) lub wstrząs kardiogenny (stan, kiedy serce nie jest w stanie dostarczyć właściwej ilości krwi do organizmu),
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie),
• niewydolność serca po zawale serca,
• ciąża powyżej 3 miesiąca (lepiej także unikać stosowania leku Co-Prestarium Initio we wczesnym okresie ciąży),
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek, z leczeniem lekiem obniżającym ciśnienie krwi zawierającym aliskiren,
• dializoterapia lub filtracja krwi inną metodą – zależnie od stosowanego urządzenia,
• zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej),
• przyjmowanie aktualnie lub w przeszłości leku złożonego zawierającego sakubitryl i walsartan, stosowanego w leczeniu niewydolności serca – zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego (szybki obrzęk tkanek pod skórą w okolicy gardła).

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Co-Prestarium Initio konieczna jest konsultacja z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• występowanie kardiomiopatii przerostowej (choroby mięśnia sercowego),
• niewydolność serca, 
• znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (przełom nadciśnieniowy), 
• jakiekolwiek inne zaburzenia serca,
• choroby wątroby,
• choroby nerek (w tym stan po przeszczepieniu nerki),
• nieprawidłowo zwiększone stężenie aldosteronu we krwi (pierwotny hiperaldosteronizm),
• kolagenoza (choroba tkanki łącznej), taka jak toczeń rumieniowaty układowy lub twardzina skóry,
• cukrzyca,
• stosowanie diety o małej zawartości soli lub zamienników soli kuchennej zawierających potas (istotne jest odpowiednie stężenie potasu we krwi), 
• podeszły wiek, w przypadku konieczności zwiększenia dawki,
• przyjmowanie któregokolwiek z następujących leków, stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi: antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA), np. walsartanu, telmisartanu, irbesartanu, zwłaszcza jeśli pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą oraz aliskirenu. Lekarz może zalecić regularną kontrolę czynności nerek, stężenia elektrolitów i ciśnienia krwi.
• pacjent jest rasy czarnej – istnieje większe ryzyko obrzęku naczynioruchowego, a lek może być mniej skuteczny, niż u pacjentów innych ras,
• przyjmowanie któregokolwiek z następujących leków ze względu na zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego: racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki), syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych narządów oraz w leczeniu raka), sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan), stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca, linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do grupy leków zwanych gliptynami (stosowanymi w leczeniu cukrzycy).

Obrzęk naczynioruchowy

U pacjentów leczonych inhibitorami ACE, w tym peryndoprylem, zgłaszano przypadki obrzęku naczynioruchowego (ciężka reakcja alergiczna objawiająca się obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła oraz trudnościami w połykaniu lub oddychaniu). Reakcja ta może wystąpić w dowolnym momencie podczas leczenia. W przypadku wystąpienia takich objawów, pacjent powinien natychmiast przerwać przyjmowanie leku Co-Prestarium Initio i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Należy poinformować lekarza o ciąży, jej podejrzeniu lub planowaniu.

Należy poinformować lekarza lub personel medyczny o przyjmowaniu leku Co-Prestarium Initio w poniższych sytuacjach:

• planowane znieczulenie i (lub) zabieg chirurgiczny, 
• występowanie biegunki lub wymiotów,
• planowany zabieg aferezy LDL (usunięcie cholesterolu z krwi za pomocą specjalnego urządzenia),
• planowane leczenie odczulające w celu zmniejszenia reakcji uczuleniowych na użądlenia pszczół lub os.

Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży.

Osoby stosujące lek Co-Prestarium Initio powinny unikać spożywania grejpfrutów oraz picia soku grejpfrutowego, ponieważ mogą one zwiększyć stężenie substancji czynnej – amlodypiny. To z kolei może prowadzić do nieprzewidzianego nasilenia działania obniżającego ciśnienie krwi przez lek Co-Prestarium Initio.

Jeśli pacjent podczas terapii Co-Prestarium Initio doświadcza nudności, zawrotów głowy, osłabienia, zmęczenia lub bólu głowy, powinien powstrzymać się od obsługiwania maszyn i prowadzenia pojazdów i skontaktować się z lekarzem.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Co-Prestarium Initio istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Leku Co-Prestarium Initio nie powinno się stosować z:

• litem (stosowanym w leczeniu manii lub depresji),
• estramustyną (stosowaną w leczeniu raka),
• lekami oszczędzającymi potas (np. triamteren, amiloryd), 
• suplementami potasu lub zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas, 
• innymi lekami mogącymi zwiększać stężenie potasu w organizmie, takimi jak heparyna (lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec tworzeniu się zakrzepów), trimetoprim i kotrimoksazol (znany także jako lek złożony zawierający trimetoprim i sulfametoksazol, stosowany w leczeniu zakażeń) oraz cyklosporyna (lek immunosupresyjny stosowany w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu)
• aliskirenem (stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego), 
• antagonistami receptora angiotensyny II (stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego), np. walsartan, telmisartan, irbesartan,
• dantrolenem (we wlewie), stosowanym w leczeniu sztywności mięśni występującej w takich chorobach, jak stwardnienie rozsiane lub w leczeniu hipertermii złośliwej mogącej wystąpić podczas znieczulenia (objawy to bardzo wysoka gorączka i sztywność mięśni),
• lekiem złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan (stosowanym w leczeniu przewlekłej niewydolności serca). 

Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu któregokolwiek z poniższych leków, gdyż może to wymagać szczególnej ostrożności:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym leki moczopędne (leki zwiększające objętość moczu wytwarzanego przez nerki),
• leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionego narządu (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy tak zwanych inhibitorów mTOR),
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen) stosowane w celu złagodzenia bólu lub duże dawki kwasu acetylosalicylowego,
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina, gliptyny), 
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk, schizofrenia (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwdepresyjne podobne do imipraminy, neuroleptyki),
• leki immunosupresyjne (które osłabiają mechanizmy obronne organizmu), stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna, takrolimus), 
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej),
• prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca),
• leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany,
• efedryna, noradrenalina lub adrenalina (leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy),
• baklofen, stosowany w leczeniu sztywności mięśni występującej w takich chorobach, jak stwardnienie rozsiane,
• niektóre antybiotyki, takie jak ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna (stosowane w zakażeniach powodowanych przez bakterie),
• leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina, fenobarbital, fenytoina, fosfenytoina, prymidon; itrakonazol, ketokonazol (leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych),
• leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne, stosowane w leczeniu rozrostu gruczołu krokowego (prostaty), takie jak prazosyna, alfuzosyna, doksazosyna, tamsulosyna, terazosyna,
• amifostyna (stosowana w celu uniknięcia wystąpienia lub osłabienia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem innych leków lub radioterapii w leczeniu raka),
• kortykosteroidy (stosowane w leczeniu różnych chorób, w tym ciężkiej astmy i reumatoidalnego zapalenia stawów),
• sole złota, zwłaszcza podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów),
• rytonawir, indynawir, nelfinawir (tak zwane inhibitory proteazy stosowane w leczeniu HIV),
• leki oszczędzające potas, stosowane w leczeniu niewydolności serca: eplerenon i spironolakton w dawkach od 12,5 mg do 50 mg na dobę,
• Hypericum perforatum (ziele dziurawca zwyczajnego, stosowane w leczeniu depresji).

Stosowanie Co-Prestarium Initio w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka. 

Zazwyczaj lekarz zaleci przerwanie przyjmowania leku Co-Prestarium Initio przed planowaną ciążą lub gdy tylko pacjentka dowie się, że jest w ciąży, oraz przepisze inny lek zamiast Co-Prestarium Initio. Nie zaleca się stosowania leku Co-Prestarium Initio we wczesnej ciąży i nie wolno go przyjmować po trzecim miesiącu ciąży, ponieważ może to spowodować poważne uszkodzenie u dziecka.

Co-Prestarium Initio a karmienie piersią

Wykazano, że niewielkie ilości amlodypiny przechodzą do mleka ludzkiego. Pacjentka powinna poinformować lekarza o karmieniu piersią lub planach rozpoczęcia karmienia. Lekarz może zalecić inną metodę leczenia niż Co-Prestarium Initio dla matek karmiących piersią, szczególnie gdy dziecko jest noworodkiem lub wcześniakiem.

Co-Prestarium Initio – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli pacjent doświadczy któregokolwiek z następujących potencjalnie ciężkich działań niepożądanych:

• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności w oddychaniu (skurcz oskrzeli) (rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów),
• obrzęk powiek, twarzy lub warg (rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów),
• obrzęk języka i gardła, mogący powodować znaczne trudności w oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy) (rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów),
• ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego ciała, nasilone swędzenie (rumień wielopostaciowy) (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów), powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry (złuszczające zapalenie skóry) (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów), zapalenie błon śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona) (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów), toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (częstość nieznana) lub inne reakcje alergiczne (rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów),
• nasilone zawroty głowy lub omdlenie z powodu niskiego ciśnienia tętniczego (często – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów),
• osłabienie rąk lub nóg, lub trudności w mówieniu, co może być objawem udaru (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów),
• zawał serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów), nienaturalnie szybka lub nieprawidłowa czynność serca (często – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów),
• zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców oraz bardzo złe samopoczucie (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów),
• żółtaczka skóry lub oczu, co może wskazywać na zapalenie wątroby (bardzo rzadko – może wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów).

Po zastosowaniu leku Co-Prestarium Initio działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. Jeśli któreś z tych działań jest uciążliwe dla pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem.

Często (mniej niż 1 na 10 pacjentów): 

• uczucie „pustki” w głowie, 
• kaszel, 
• obrzęk (zatrzymanie płynów).

Niezbyt często (mniej niż 1 na 100 pacjentów): 

• wysokie stężenie potasu we krwi, co może prowadzić do zaburzeń rytmu serca (hiperkaliemia), 
• wzrost stężenia cukru we krwi (hiperglikemia), 
• zmęczenie.

Przy stosowaniu peryndoprylu lub amlodypiny zgłaszano następujące działania niepożądane, które albo nie występowały po podaniu leku Co-Prestarium Initio, albo występowały one z mniejszą częstością. Jeśli któreś z tych działań jest uciążliwe dla pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem.

Te działania mogą również wystąpić po zastosowaniu leku Co-Prestarium Initio:

Bardzo często (co najmniej 1 na 10 pacjentów):

• obrzęk (zatrzymanie płynów).

Często (mniej niż 1 na 10 pacjentów): 

• ból głowy, 
• senność (zwłaszcza na początku leczenia), 
• zaburzenie smaku, 
• uczucie drętwienia lub mrowienia w kończynach, 
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, 
• zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), 
• szum uszny (wrażenie słyszenia dźwięków), 
• kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), 
• nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi, 
• duszność, 
• ból brzucha, 
• nudności, 
• wymioty, 
• niestrawność lub zaburzenia trawienia, 
• zmiana rytmu wypróżnień, 
• zaparcie, 
• biegunka, 
• swędzenie, 
• wysypki, 
• zaczerwienienie skóry, 
• świąd, 
• obrzęk okolicy kostek, 
• kurcze mięśni, 
• zmęczenie, 
• osłabienie.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Co-Prestarium Initio znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Co-Prestarium Initio należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.