Xetanor 20 mg

Ile kosztuje lek Xetanor 20 mg? Cena, refundacja

Xetanor to lek refundowany. Xetanor 20 mg cena 100% za opakowanie 30 tabletek wynosi 16,36 zł. Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Xetanor 20 mg – jak działa, na co i dla kogo

Lek Xetanor zawiera paroksetynę, która jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Mechanizm działania Xetanor oraz innych leków z tej grupy nie został całkowicie wyjaśniony, jednakże przypuszcza się, że mogą one wpływać na zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu. Odpowiednia terapia depresji oraz zaburzeń lękowych jest istotna dla poprawy samopoczucia pacjenta.

Wskazaniem do stosowania leku Xetanor jest depresja oraz różne formy zaburzeń lękowych u osób dorosłych, takie jak: zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (charakteryzujące się powracającymi, natrętnymi myślami oraz niekontrolowanymi czynnościami), zaburzenia lękowe z napadami lęku, w tym napady paniki oraz związane z agorafobią (lękiem przed otwartymi przestrzeniami), fobia społeczna (manifestująca się strachem lub unikaniem sytuacji społecznych), zaburzenia stresowe pourazowe (jako odpowiedź na traumatyczne wydarzenia) oraz zaburzenia lękowe uogólnione (charakteryzujące się ogólnym poczuciem niepokoju lub zdenerwowania).

Xetanor 20 mg – skład leku

Substancją czynną leku Xetanor jest chlorowodorek paroksetyny. Każda tabletka zawiera 20 mg substancji oraz dodatkowe składniki, które stanowią rdzeń i otoczkę tabletki: stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A), mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, Eudragit E100, Opadry ABM White: częściowo hydrolizowany alkohol poliwinylowy, dwutlenek tytanu (E171), talk, lecytyna sojowa (E322), guma ksantan.

Xetanor 20 mg – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Zwykle zalecane dawki leku przedstawiono poniżej:

Xetanor – leczenie depresji

Dawka początkowa: 20 mg

Zalecana dawka dobowa: 20 mg

Maksymalna dawka dobowa: 50 mg

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Dawka początkowa: 20 mg

Zalecana dawka dobowa: 40 mg

Maksymalna dawka dobowa: 60 mg

Zaburzenia lękowe z napadami lęku 

Dawka początkowa: 10 mg

Zalecana dawka dobowa: 40 mg

Maksymalna dawka dobowa: 60 mg

Fobia społeczna

Dawka początkowa: 20 mg

Zalecana dawka dobowa: 20 mg

Maksymalna dawka dobowa: 50 mg

Zaburzenie stresowe pourazowe

Dawka początkowa: 20 mg

Zalecana dawka dobowa: 20 mg

Maksymalna dawka dobowa: 50 mg

Zaburzenie lękowe uogólnione

Dawka początkowa: 20 mg

Zalecana dawka dobowa: 20 mg

Maksymalna dawka dobowa: 50 mg

Lekarz prowadzący zaleci początkową dawkę leku Xetanor. 

Większość pacjentów zauważa poprawę samopoczucia po kilku tygodniach. Jeśli po tym czasie nie wystąpi poprawa, należy skonsultować się ponownie z lekarzem. Może być konieczne stopniowe zwiększanie dawki o 10 mg dziennie, aż do osiągnięcia maksymalnej dawki dobowej.

Tabletki należy przyjmować rano, w trakcie posiłku, popijając wodą. Tabletek nie należy rozgryzać.

Lekarz prowadzący powinien omówić z pacjentem zalecenia dotyczące długości stosowania leku. Terapia może trwać przez kilka miesięcy lub dłużej.

U pacjentów powyżej 65. roku życia, maksymalna dawka dobowa leku Xetanor wynosi 40 mg.

W przypadku pacjentów z chorobą wątroby lub nerek, lekarz może zalecić niższą dawkę Xetanor niż standardowo stosowana. U pacjentów z ciężką chorobą wątroby lub nerek, maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Nigdy nie należy przekraczać zalecanej dawki leku Xetanor. W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR). Ważne jest, aby pokazać opakowanie z tabletkami. Przedawkowanie leku Xetanor może prowadzić do wystąpienia objawów opisanych w ulotce dołączonej do opakowania leku Xetanor, w tym gorączki i mimowolnych skurczy mięśni.

Lek Xetanor powinien być przyjmowany o regularnej porze każdego dnia. Jeśli dawka zostanie pominięta, a pacjent przypomni sobie o tym przed pójściem spać, powinien ją natychmiast przyjąć. Następnego dnia należy kontynuować regularny harmonogram przyjmowania leku.

Jeśli pacjent przypomni sobie o pominięciu dawki w nocy lub następnego dnia, nie powinien przyjmować podwójnej dawki. W takim przypadku mogą wystąpić objawy odstawienia, jednak zwykle ustępują one po przyjęciu kolejnej dawki o ustalonej porze.

Należy unikać stosowania podwójnej dawki w celu zrekompensowania pominiętej dawki Xetanor.

Lek nie działa natychmiast w łagodzeniu objawów choroby – wszystkie leki przeciwdepresyjne wymagają pewnego czasu na osiągnięcie efektów. U niektórych pacjentów poprawa może zacząć się po kilku tygodniach, u innych może to zająć jeszcze więcej czasu. Część pacjentów może nawet poczuć się gorzej przed poprawą stanu psychicznego.

Jeśli po kilku tygodniach leczenia pacjent nie zauważy poprawy, powinien skontaktować się z lekarzem w celu konsultacji. Lekarz może zalecić wizytę kontrolną po pewnym czasie od rozpoczęcia leczenia. Ważne jest, aby informować lekarza prowadzącego, jeśli pacjent nie zauważył poprawy stanu zdrowia.

Nie należy przerywać przyjmowania leku Xetanor bez konsultacji z lekarzem. W przypadku decyzji o zaprzestaniu stosowania Xetanor, lekarz prowadzący pomoże pacjentowi stopniowo zmniejszyć dawkę przez kilka tygodni lub miesięcy, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia. Jedną z metod jest stopniowe zmniejszanie dawki o 10 mg na tydzień.

Większość pacjentów doświadcza łagodnych objawów odstawienia, które zanikają samoistnie w ciągu dwóch tygodni. U niektórych mogą one być bardziej intensywne lub utrzymywać się dłużej. Jeśli po zaprzestaniu przyjmowania Xetanor pacjent odczuje objawy odstawienia, powinien skontaktować się z lekarzem, który może zadecydować o ponownym wprowadzeniu leku i stopniowym zmniejszaniu dawki. Nawet jeśli wystąpią objawy odstawienia, możliwe jest bezpieczne zaprzestanie stosowania Xetanor.

Badania wykazują, że u 3 na 10 pacjentów, którzy przerywają stosowanie leku Xetanor, występuje jeden lub więcej objawów odstawienia. Niektóre z tych objawów są bardziej powszechne niż inne, a wśród nich mogą znajdować się: zawroty głowy, chwiejność lub trudności w utrzymaniu równowagi, uczucie mrowienia, pieczenia, a rzadziej uczucie porażenia prądem, zwłaszcza w głowie, szum uszny, czyli brzęczenie, syczenie, gwizdy, dzwonienie lub inne dźwięki w uszach, występujące u niektórych pacjentów podczas stosowania paroksetyny, zaburzenia snu, takie jak intensywne sny, koszmary senne lub bezsenność, uczucie lęku, bóle głowy. Lista rzadziej występujących objawów odstawienia znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania leku Xetanor.

Jeżeli pacjent jest zaniepokojony objawami odstawienia po odstawieniu leku Xetanor, powinien skonsultować się z lekarzem.

Xetanor 20 mg – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Xetanor:

• nadwrażliwość na paroksetynę chlorowodorek, orzeszki ziemne, soję lub jakikolwiek inny składnik leku, 
• stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (MAO), w tym moklobemidu i chlorku metylotioniny (błękitu metylenowego), lub ich przyjmowanie w ciągu ostatnich 14 dni,
• przyjmowanie leków przeciwpsychotycznych, takich jak tiorydazyna lub pimozyd.

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Xetanor należy skonsultować się lekarzem w przypadku, jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji lub schorzeń dotyczy pacjenta.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Xetanor konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• przyjmowanie jakichkolwiek innych leków,
• stosowanie tamoksyfenu w leczeniu raka piersi lub problemów z płodnością – ryzyko zmniejszenia skuteczności tamoksyfenu, w związku z czym lekarz może zadecydować o zaordynowaniu innego leku przeciwdepresyjnego,
• problemy z nerkami, wątrobą lub sercem,
• choroba padaczkowa lub występowanie napadów drgawek w przeszłości,
• epizody manii (nadmierna aktywność lub gonitwa myśli) w historii pacjenta,
• leczenie elektrowstrząsowe,
• przeszłe krwawienia lub stosowanie innych leków mogących zwiększyć ryzyko krwawienia (w tym leki do rozrzedzania krwi, leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwzapalne niesteroidowe NLPZ),
• cukrzyca,
• dieta o obniżonej zawartości sodu,
• jaskra (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej),
• ciąża lub planowanie zajścia w ciążę,
• wiek poniżej 18 lat,
• ostry lub przewlekły ból lub inne stany leczone buprenorfiną, które mogą prowadzić do zespołu serotoninowego (choroby mogącej zagrażać życiu).

Jeżeli pacjent spełnia którykolwiek z powyższych warunków i jeszcze nie skontaktował się z lekarzem, zaleca się natychmiastowe skonsultowanie się z lekarzem prowadzącym.

Stosowanie u dzieci i młodzieży

Xetanor nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze oraz występowanie agresji, zachowań buntowniczych i objawów gniewu. Jeśli lekarz przepisał Xetanor pacjentowi (lub dziecku pacjenta) i pojawiły się wątpliwości, należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym. W przypadku nasilenia się wymienionych objawów podczas stosowania Xetanor, konieczne jest powiadomienie lekarza. Dotychczas brak jest danych dotyczących bezpieczeństwa długotrwałego stosowania Xetanor oraz jego wpływu na wzrost, dojrzewanie, rozwój poznawczy oraz zachowanie u tej grupy wiekowej.

W badaniach dotyczących paroksetyny u pacjentów poniżej 18 roku życia, objawy niepożądane występujące z częstotliwością mniejszą niż u jednego pacjenta na 10 obejmowały:

• zwiększoną częstość myśli samobójczych i prób samobójczych, 
• umyślne samouszkodzenia, 
• wrogość, 
• zachowania agresywne lub nieprzyjazne, 
• utratę apetytu, 
• drżenia, 
• nadmierne pocenie się,
• nadmierną aktywność (wzmożoną energię), 
• pobudzenie, 
• chwiejność emocjonalną (w tym płaczliwość i zmiany nastroju),
• niezwykłe siniaczenia lub krwawienia, takie jak krwawienie z nosa. 

Badania wykazały również, że te same objawy występowały, chociaż rzadziej, u dzieci i młodzieży przyjmujących placebo zamiast paroksetyny.

W niektórych badaniach pacjentów poniżej 18. roku życia zaobserwowano objawy związane z odstawieniem leku Xetanor, które były bardzo podobne do tych obserwowanych u dorosłych po zaprzestaniu stosowania Xetanor. Dodatkowo, u pacjentów poniżej 18 lat (z częstotliwością mniejszą niż u jednego pacjenta na 10) występowały: bóle brzucha, uczucie zdenerwowania oraz chwiejność emocjonalna, obejmująca płaczliwość, zmiany nastroju, próby samouszkodzenia, myśli samobójcze oraz próby samobójcze.

Myśli samobójcze i pogorszenie objawów depresji lub zaburzenia lękowego

U pacjentów cierpiących na depresję i/lub zaburzenia lękowe mogą czasami wystąpić myśli o samookaleczeniu lub samobójcze, które mogą się nasilać na początku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi. Leki te zazwyczaj potrzebują pewnego czasu, zwykle około 2 tygodni lub dłużej, aby zacząć działać.

Ryzyko wystąpienia takich myśli jest większe u pacjentów, którzy wcześniej mieli myśli samobójcze lub o samookaleczeniu, oraz u młodych dorosłych. Badania kliniczne wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u dorosłych poniżej 25. roku życia z zaburzeniami psychicznymi leczonymi lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta pojawią się myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Pomocne może okazać się poinformowanie bliskiej osoby o swojej depresji lub zaburzeniu lękowym i poprosi ją o przeczytanie ulotki leku Xetanor. Pacjent może również poprosić o powiadomienie go, gdy bliscy zaobserwują, że jego objawy nasilają się lub zauważą niepokojące zmiany w jego zachowaniu.

Istotne działania niepożądane

Niektórzy pacjenci stosujący Xetanor mogą doświadczać objawów zwanych akatyzją, które objawiają się uczuciem niepokoju i niemożnością nieruchomego siedzenia lub stania. 

Inni pacjenci mogą natomiast doświadczać tzw. zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego, które mogą objawiać się uczuciem silnego pobudzenia lub rozdrażnienia, dezorientacją, niepokojem, gorącem, poceniem się, drżeniem, dreszczami, halucynacjami, sztywnością mięśni, nagłymi skurczami mięśni lub szybkim biciem serca. Objawy te mogą się nasilać, prowadząc nawet do utraty przytomności. 

W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z tych objawów, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Leki takie jak Xetanor, mogą również powodować zaburzenia funkcji seksualnych, które w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu leczenia.

Podczas stosowania leku Xetanor należy powstrzymać się od spożycia alkoholu, ponieważ może on nasilać objawy choroby oraz zwiększać ryzyko działań niepożądanych. 

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia mdłości, lek Xetanor należy przyjmować rano, w trakcie posiłku.

Jeśli pacjent podczas terapii Xetanor doświadcza objawów takich jak: zawroty głowy, dezorientacja, uczucie senności i zaburzenia widzenia, powinien powstrzymać się od obsługiwania maszyn i prowadzenia pojazdów.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Xetanor istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Lek Xetanor może wchodzić w interakcje z:

• inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), takimi jak moklobemid i chlorek metylotioniny (błękit metylenowy), 
• tiorydazyną lub pimozydem, które należą do leków przeciwpsychotycznych, 
• kwasem acetylosalicylowym, ibuprofenem oraz innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), takimi jak celekoksyb, etodolak, diklofenak i meloksykam, stosowanymi w leczeniu bólu i stanów zapalnych,
• tramadolem, petydyną, buprenorfiną – opioidowymi lekami przeciwbólowymi, które mogą powodować objawy takie jak: mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni, pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierne pocenie się, drżenie, wzmożenie odruchów, zwiększone napięcie mięśniowe oraz wzrost temperatury ciała powyżej 38°C, jeśli wystąpią powyższe objawy należy skonsultować się z lekarzem,
• tryptanami, takimi jak sumatryptan, stosowanymi w leczeniu migreny,
• innymi lekami przeciwdepresyjnymi, w tym innymi SSRI, tryptofanem oraz trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, jak klomipramina, nortryptylina i dezypramina,
• suplementami diety zawierającymi tryptofan,
• miwakurium i suksametonium, stosowanymi do znieczulenia ogólnego,
• litem, rysperydonem, perfenazyną, klozapiną oraz innymi lekami przeciwpsychotycznymi, stosowanymi w leczeniu niektórych zaburzeń psychicznych,
• fentanylem, stosowanym w czasie znieczulenia oraz w leczeniu przewlekłego bólu,
• połączeniem fozamprenawiru i rytonawiru, stosowanym w leczeniu zakażeń HIV,
• zielem dziurawca, stosowanym w depresji,
• fenobarbitalem, fenytoiną, walproinianem sodu oraz karbamazepiną, stosowanymi w leczeniu napadów drgawek lub padaczki,
• atomoksetyną, stosowaną w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD),
• procyklidyną, stosowaną w leczeniu drżenia, szczególnie w chorobie Parkinsona,
• warfaryną oraz innymi lekami przeciwzakrzepowymi, stosowanymi do rozrzedzenia krwi,
• propafenonem, flekainidem oraz lekami stosowanymi w leczeniu nieregularnego bicia serca,
• metoprololem, beta-adrenolitykiem stosowanym w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi oraz problemów z sercem,
• prawastatyną, stosowaną w leczeniu wysokiego stężenia cholesterolu,
• ryfampicyną, stosowaną w leczeniu gruźlicy oraz trądu,
• linezolidem, antybiotykiem,
• tamoksyfenem, stosowanym w leczeniu raka piersi oraz problemów z płodnością.

Jeśli pacjent obecnie stosuje lub stosował niedawno którykolwiek z wymienionych powyżej leków i nie omówił tego jeszcze z lekarzem, powinien ponownie skontaktować się z lekarzem, aby uzyskać zalecenia dotyczące dalszego postępowania. Może być konieczne dostosowanie dawki leku lub przejście na inne leki.

Stosowanie Xetanor w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.

W przypadku ciąży istnieją doniesienia sugerujące, że dzieci, których matki stosowały leki zawierające paroksetynę w pierwszych miesiącach ciąży, mogą mieć zwiększone ryzyko wrodzonych wad rozwojowych, w szczególności wad serca. W populacji ogólnej około jedno na sto dzieci rodzi się z wadą serca, podczas gdy liczba ta wzrasta do dwóch na sto dzieci, jeśli matka przyjmuje leki zawierające paroksetynę. Decyzja dotycząca dalszego stosowania leku Xetanor w czasie ciąży powinna być podejmowana wspólnie przez lekarza i pacjentkę. W niektórych przypadkach może być wskazane zastąpienie leku innym preparatem lub stopniowe odstawienie Xetanor. Istnieją jednak sytuacje, w których lekarz może zalecić kontynuowanie stosowania Xetanor, uważając to za korzystniejsze dla pacjentki.

Należy upewnić się, że położna lub lekarz zostali poinformowani o stosowaniu leku Xetanor przez pacjentkę. Przyjmowanie Xetanor pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy, który może wystąpić krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli pacjentka ma wywiad zaburzeń krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka stosuje Xetanor, powinna poinformować o tym swojego lekarza lub położną, aby mogli udzielić odpowiednich wskazówek. 

Leki takie jak Xetanor stosowane w ciąży, zwłaszcza w jej późnym okresie, mogą zwiększać ryzyko powikłań u noworodka, takich jak zespół przetrwałego nadciśnienia płucnego (PPHN), gdzie ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych pomiędzy sercem a płucami dziecka jest zbyt wysokie.

W sytuacji gdy pacjentka przyjmuje lek Xetanor w trakcie ostatnich 3 miesięcy ciąży, noworodek może również przejawiać inne zaburzenia, które zazwyczaj pojawiają się w pierwszych 24 godzinach po urodzeniu. Objawy te mogą obejmować:

• trudności z oddychaniem, 
• zasinienie skóry lub niestałość temperatury ciała, 
• zasinienie ust, 
• wymioty lub trudności z prawidłowym przyjmowaniem pokarmu, 
• zmęczenie, 
• trudności z zasypianiem lub zwiększoną płaczliwość, 
• sztywne lub wiotkie mięśnie, 
• drżenia, 
• drżączkę ze zdenerwowania,
• drgawki,
• nasilenie odruchów. 

Jeśli dziecko wykazuje po urodzeniu którykolwiek z powyższych objawów lub istnieją obawy dotyczące jego zdrowia, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub położną.

Xetanor a karmienie piersią

Paroksetyna może przenikać do mleka kobiecego w bardzo małych ilościach. Przed rozpoczęciem karmienia piersią, pacjentka przyjmująca lek Xetanor powinna skonsultować się z lekarzem i wspólnie z nim podjąć decyzję o karmieniu piersią lub jego zaprzestaniu.

Xetanor 20 mg – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy. 

Po zastosowaniu leku Xetanor działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Jeśli podczas leczenia wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub szpitalnym oddziałem ratunkowym (SOR), bądź udać się bezpośrednio do szpitala.

Niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów): 

• nietypowe siniaki lub krwawienia, w tym krwawe wymioty lub krew w kale,
• trudności w oddawaniu moczu.

Rzadko (u mniej niż 1 na 1 000 pacjentów): 

• napady padaczkowe (drgawki), 
• niepokój lub trudności z siedzeniem lub staniem w bezruchu (możliwe objawy akatyzji) – zwiększenie dawki leku Xetanor może je nasilić, 
• zmęczenie, osłabienie, dezorientacja, ból, sztywność lub brak koordynacji mięśni – ryzyko zmniejszonego stężenie sodu we krwi. 

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów): 

• reakcje uczuleniowe na lek Xetanor o ciężkim nasileniu, objawiające się: czerwoną, grudkowatą wysypką na skórze, obrzękiem powiek, twarzy, warg, jamy ustnej lub języka, swędzeniem lub trudnościami w oddychaniu (duszność), lub przełykaniu oraz osłabieniem lub zawrotami głowy prowadzącymi do upadku lub omdlenia,
• zespół serotoninowy, objawiający się m.in. uczuciem dezorientacji, niepokoju, poceniem się, drżeniem, dreszczami, omamami (dziwne obrazy lub dźwięki), nagłymi skurczami mięśni lub szybkim biciem serca,
• ostra jaskra – bolesność oczu i zaburzenie ostrości widzenia.

Inne możliwe działania niepożądane

W razie ich wystąpienia należy skontaktować się z lekarzem. 

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 pacjentów): 

• mdłości (nudności),
• zmiana popędu seksualnego lub czynności seksualnych, np. brak orgazmu, a u mężczyzn zaburzenia wzwodu i wytrysku. 

Często (u mniej niż 1 na 10 pacjentów): 

• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi,
• brak apetytu,
• zaburzenia snu (bezsenność) lub uczucie senności,
• nieprawidłowe marzenia senne, w tym koszmary senne,
• zawroty głowy lub drżenia (dreszcze),
• ból głowy,
• trudności z koncentracją,
• uczucie pobudzenia,
• uczucie nadmiernego osłabienia,
• zaburzenia ostrości widzenia,
• ziewanie,
• suchość jamy ustnej,
• biegunka lub zaparcie,
• wymioty,
• zwiększenie masy ciała,
• pocenie się.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Xetanor znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Xetanor należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu.