Venlectine

Venlectine

Najważniejsze informacje:

• Venlectine to lek przeciwdepresyjny, należący do grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (tzw. SNRI od angielskiej nazwy Selective Norepinephrine Reuptake Inhibitors).
• Lek Venlectine pomaga podwyższyć stężenie neuroprzekaźników w mózgu (takich jak serotonina i noradrenalina), co stymuluje przesyłanie impulsów i łagodzi objawy depresji i zaburzeń lękowych.
• Lek Venlectine jest dostępny w trzech dawkach: 37,5 mg, 75 mg i 150 mg – we wszystkich wariantach ten lek na depresję jest dostępny wyłącznie na receptę.

Venlectine to lek na depresję dla dorosłych, pomocny także w terapii zaburzeń lękowych. Dowiedz się więcej o produkcie z opisu poniżej i z ulotki producenta. W razie wątpliwości umów się na telekonsultację do specjalisty na Receptomat.pl, tam też zamówisz e-receptę na Venlectine. 

Informacje o leku - do pobrania:

• Venlectine - ulotka (pdf) dla pacjenta - pobierz

• Venlectine - ChPL (Charakterystyka Produktu Leczniczego) - pobierz

Lek podlega refundacji. Występuje pod postacią kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, w dawce 37,5 mg, 75 mg i 150 mg i w opakowaniach po 28 sztuk.

• Venlectine 37,5 mg - cena za 28 kapsułek waha się od ok. 4,30 - 12,06 zł.
• Venlectine 75 mg - cena za 28 sztuk kapsułek to koszt ok. 7,45 - 22,96 zł.
• Venlectine 150 mg - cena za 28 sztuk tabletek waha się od ok. 13,20 - 43,99 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Venlectine to lek przeciwdepresyjny stosowany u osób dorosłych.

Sprawdź opinie pacjentów o Venlectine.

Leki przeciwdepresyjne z grupy SNRI (inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny) wpływają na przekaźnictwo nerwowe w mózgu. U osób zmagających się z depresją i/lub lękiem mechanizm przesyłania impulsów nerwowych związany ze stężeniem neuroprzekaźników jest zaburzony. U tych pacjentów stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu jest obniżone. Lek, poprzez zahamowanie zwrotnego wychwytu tych substancji między komórkami nerwowymi, stymuluje przesyłanie impulsów, co ma działanie terapeutyczne. Regularne długotrwałe przyjmowanie leku łagodzi objawy depresji i/lub zaburzeń lękowych.

Ten lek przeciwdepresyjny stosuje się u osób dorosłych w:

• leczeniu depresji
• leczeniu zaburzeń lękowych, w tym:
  • uogólnionych zaburzeń lękowych,
  • fobii (lęku) społecznego (w tym obawy przed sytuacji związanymi z życiem społecznym oraz z unikaniem stresujących przypadków w kontaktach z innymi osobami)
  • leczenie napadów paniki (lęku napadowego).

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia. Wiąże się to z bezpieczeństwem i zwiększonym ryzykiem pojawienia się działań niepożądanych w grupie pediatrycznej. Leki na depresję u dzieci z grupy SNRI mogą powodować nasilenie się myśli i prób samobójczych, wrogości, agresji i zachowań buntowniczych.

Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Alventa, Efevelon SR, Faxolet ER, Oriven, Prefaxine.

Lek zawiera substancję czynną - wenlafaksynę. Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda, zawiera 37,5 mg, 75 mg, 150 mg substancji czynnej.

Pozostałe składniki leku to: hypromeloza, eudragit RS 100, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian, eudragit E 100, tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony, żelatyna 19, tytanu dwutlenek (E 171), erytrozyna, indygokarmin, żelatyna.

Stosowanie leków na depresję powinno zawsze odbywać się na zlecenie i pod kontrolą lekarza. Specjalista na podstawie objawów, stanu pacjenta i historii choroby określa najlepiej dopasowane dawkowanie leku i schemat terapii. Jest konieczne indywidualne dostosowanie dawkowania do pacjenta.

Leczenie depresji jest procesem długotrwałym i wymaga regularnego przyjmowania leków przez przynajmniej kilka miesięcy. Lekarz zaleci długość leczenia depresji i zaburzeń lękowych, należy trzymać się tych wytycznych, nawet jeśli pacjent odczuwa poprawę samopoczucia.

Specjalista dopasowuje dawki i schemat leczenia do każdego pacjenta indywidualnie. Należy przede wszystkim kierować się zaleceniami lekarza.

W terapii depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych i fobii społecznej początkowa dawka leku wynosi 75 mg na dobę. W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, specjalista może zalecić stopniowe zwiększanie dawki nawet do maksymalnej wartości 375 mg na dobę (dotyczy tylko pacjentów z depresją).

U większości pacjentów dawka zalecana w zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji jest taka sama, jak w przypadku leczenia zaburzeń związanych z depresją.

W terapii lęku napadowego (ataków paniki) rozpoczyna się od najmniejszej dobowej dawki o wartości 37,5 mg, którą potem stopniowo można zwiększać.

Maksymalna dobowa dawka w terapii uogólnionych zaburzeń lękowych, lęku społecznego i lęku napadowego wynosi 225 mg.

Ważne, aby lek przyjmować codziennie o mniej więcej tej samej porze. Najlepiej robić to codziennie rano lub wieczorem podczas posiłku. Kapsułkę należy połykać w całości, nie żuć, nie ssać i nie rozgryzać. Specjalna konstrukcja kapsułki sprawia, że uwalnianie leku jest przedłużone. Wcześniejsze jej otwarcie może spowodować przyjęcie zbyt dużej dawki leku i mogą pojawić się objawy niepożądane.

Nie zaleca się nagle przerywać stosowania produktu ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu odstawiennego. Wystąpić mogą wówczas: zawroty głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, lęk, nudności, wymioty, nadmierne pocenie się, drżenie, biegunka, ból głowy, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna.

Nie należy przyjmować leku, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku,
• pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 2 tygodni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy.

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku należy zachować:

• jeśli pacjent przyjmuje leki zwiększające ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego lub objawów podobnych do złośliwego zespołu neuroleptycznego,
• jeśli jest zwiększone stężenie prolaktyny,
• u pacjenta występuje choroba oczu (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej),
• jeśli pacjent cierpi na wysokie ciśnienie krwi,
• jeśli w przeszłości wystąpiły choroby serca,
• u pacjenta z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek,
• u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (zaleca się rozważenie zmniejszenia dawki),
• jeśli zdiagnozowano zapalenie wątroby,
• jeśli w przeszłości wystąpiły zaburzenia rytmu serca,
• jeśli zaobserwowano napady drgawek,
• u pacjenta występuje zmniejszone stężenie sodu we krwi,
• jeśli pacjent ma skłonność do siniaków lub do krwawień,
• jeśli występuje zwiększone stężenie cholesterolu,
• u pacjenta w rodzinie występowała mania lub zaburzenia lękowe,
• jeśli kiedykolwiek pojawiły się zaburzenia agresywne,
• jeśli pacjent cierpi na cukrzycę,
• jeśli występowały myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójcze,
• jeśli wystąpi uczucie niepokoju,
• jeśli pojawią się zaburzenia czynności seksualnych (zaburzenia erekcji).

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków:

• stosowane w leczeniu migreny (np. tryptany),
• stosowane w leczeniu depresji (np. inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, moklobemid),
• leki zawierające ziele dziurawca,
• leki stosowane w leczeniu zakażeń (np. antybiotyk linezolid),
• leki stosowane podczas odchudzania (np. sybutramina),
• leki przeciwkaszlowe (np. dekstrometorfan),
• leki stosowane w leczeniu uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu,
• leki stosowane w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi (np. błękit metylenowy),
• leki stosowane w problemach ze snem i w depresji (np. tryptofan),
• leki przeciwpsychotyczne.

Zażywanie jakichkolwiek preparatów (leków, suplementów diety i innych farmaceutyków) w okresie ciąży i karmienia piersią powinno być za każdym razem skonsultowane z lekarzem prowadzącym. To ważne, bowiem składniki preparatów mogą wpływać na bezpieczeństwo ciąży i prawidłowy rozwój płodu, a potem – na zdrowie dziecka.

Dlatego nie zaleca się stosowania leku Venlectine po porodzie, bowiem składniki leku mogą przenikać do mleka kobiecego. Mogą mieć one wpływ na zdrowie i prawidłowy rozwój dziecka, a po zaprzestaniu zażywania leku przez matkę, mogą spowodować pojawienie się objawów zespołu odstawiennego u dziecka karmionego piersią.

Jeśli lekarz zdecyduje, że kobieta powinna rozpocząć terapię tym lekiem, nie powinna karmić piersią.

Venlectine, tak jak każdy inny lek może powodować działania niepożądane. Nie u wszystkich jednak objawy te występują.

Do bardzo częstych działań niepożądanych Venlectine (mogą występować u 1 na 10 pacjentów) zalicza się:

• suchość w jamie ustnej,
• nudności,
• ból i zawroty głowy,
• nadmierne pocenie się.

Częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów) to:

• zmniejszony apetyt,
• wymioty, biegunka, zaparcia,
• ziewanie,
• zaburzenia snu,
• zmęczenie,
• mrowienie,
• zwiększone napięcie mięśniowe,
• zmniejszenie popędu płciowego,
• zaburzenia krwawienia miesiączkowego związane z nasileniem nieregularnego krwawienia,
• problemy z oddawaniem moczu,
• szum uszny,
• zwiększenie ciśnienia krwi,
• niedociśnienie ortostatyczne,
• uczucie kołatania serca,
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi.

Niezbyt częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 1000 pacjentów) to:

• omamy,
• pobudzenie,
• niepokój psychoruchowy,
• zaburzenia koordynacji i równowagi,
• krwawienia z przewodu pokarmowego,
• zaburzenia smaku,
• zgrzytanie zębami,
• duszność,
• szybkie bicie serca,
• siniaki,
• wysypka,
• nadmierna utrata włosów,
• obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości,
• zatrzymanie moczu,
• zaburzenia orgazmu,
• zwiększenie masy ciała,
• zmniejszenie masy ciała.

O rzadziej występujących działaniach niepożądanych można przeczytać w ulotce. 

Lek powinien być przechowywany w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. 

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Venlectine.