Venlectine

Venlectine to lek psychotropowy z grupy SNRI, wykazujący działanie przeciwdepresyjne i przeciwlękowe. Wskazania do jego stosowania obejmują leczenie depresji i niektórych zaburzeń lękowych (GAD, fobia społeczna, lęk napadowy) u osób dorosłych. Dowiedz się więcej o produkcie z opisu poniżej i z ulotki producenta. W razie pytań można umówić się na teleporadę na Receptomat.pl, tam też można uzyskać e-receptę Venlectine.

Venlectine – co to za lek?

Venlectine należy do grupy leków określanych jako SNRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny). Jest to jedna z głównych grup leków stosowanych w psychiatrii do leczenia zaburzeń depresyjnych i lękowych. Serotonina i noradrenalina to substancje chemiczne pełniące funkcję neuroprzekaźników. Ich obniżony poziom ma związek z rozwojem objawów depresyjnych i lękowych.

Depresja to zaburzenie psychiczne objawiające się m.in. obniżonym nastrojem, brakiem energii do działania, pesymistyczną wizją przyszłości, zaburzeniami snu i apetytu, a niekiedy również myślami rezygnacyjnymi lub samobójczymi. W Polsce na depresję choruje ponad milion osób. Zaburzenie lękowe uogólnione (GAD) charakteryzuje się natomiast uporczywym i uogólnionym lękiem, który nie jest związany z konkretnymi sytuacjami czy wydarzeniami. Często towarzyszą mu objawy somatyczne, problemy ze skupieniem uwagi i ciągłe zmęczenie. Fobia społeczna to zaburzenie, które przebiega z intensywnym lękiem przed sytuacjami społecznymi i często prowadzi do unikania interakcji. Venlectine jest stosowany także u pacjentów z lękiem napadowym – zaburzeniem objawiającym się nagłymi i bardzo silnymi napadami lęku z towarzyszącymi symptomami somatycznymi (np. kołataniem serca, dusznością, zawrotami głowy).

Na co stosuje się Venlectine?

Wskazania do stosowania leku Venlectine obejmują depresję, zaburzenia lękowe uogólnione, fobię społeczną oraz lęk napadowy.

Jak działa Venlectine?

Wenlafaksyna, substancja czynna leku Venlectine, jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). W przebiegu depresji i zaburzeń lękowych dochodzi do zaburzenia mechanizmu przesyłania impulsów nerwowych związanych ze stężeniem neuroprzekaźników. U tych pacjentów stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu jest często obniżone. Lek, poprzez zahamowanie zwrotnego wychwytu tych substancji między komórkami nerwowymi, stymuluje przesyłanie impulsów, co ma działanie terapeutyczne. Regularne długotrwałe przyjmowanie leku może łagodzić objawy depresji i zaburzeń lękowych.

Dla kogo jest przeznaczony lek Venlectine?

Lek Venlectine stosuje się u osób dorosłych. Nie jest zalecany dla osób poniżej 18. roku życia z uwagi na ryzyko działań niepożądanych, w tym myśli samobójczych i agresji. Decyzja o zastosowaniu leku u osób poniżej 18 lat może być podjęta przez lekarza w wyjątkowych przypadkach.

Co wchodzi w skład leku Venlectine?

Preparaty Venlectine 37,5 mg, Venlectine 75 mg i Venlectine 150 mg zawierają substancję czynną wenlafaksynę (w postaci chlorowodorku wenlafaksyny) w ilości odpowiednio 37,5 mg, 75 mg i 150 mg w każdej kapsułce o przedłużonym uwalnianiu twardej.

Pozostałe substancje pomocnicze to: 

• zawarte w kapsułce: hypromeloza, Eudragit RS 100, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian,
• zawarte w otoczce kapsułki Venlectine 37,5 mg: Eudragit E 100,  tytanu dwutlenek (E 171), żelatyna,
• zawarte w otoczce kapsułki Venlectine 75 mg: Eudragit E 100, tytanu dwutlenek (E 171), żelaza tlenek czerwony, żelatyna,
• zawarte w otoczce kapsułki Venlectine 150 mg: Eudragit E 100, tytanu dwutlenek (E 171), erytrozyna, indygokarmin, żelatyna.

Venlectine – zamienniki

Zamiennikami leku Venlectine są m.in.: Alventa, Axyven, Efectin ER, Efevelon SR, Faxigen XL, Faxolet ER, Lafactin, Oriven, Prefaxine, Symfaxin ER, Velaxin ER, Venlafaxine Bluefish XL.

Venlectine – dawkowanie

W leczeniu depresji, zaburzeń lękowych uogólnionych i fobii społecznej zalecana dawka początkowa wynosi zazwyczaj 75 mg na dobę. Leczenie lęku napadowego rozpoczyna się od niższej dawki (37,5 mg). Lekarz może zadecydować o stopniowym zwiększaniu dawki, do maksymalnej dawki 375 mg na dobę w leczeniu depresji i 225 mg na dobę w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych, fobii społecznej oraz napadów paniki. 

Może być konieczne stosowanie leku przez kilka miesięcy. W tym czasie lekarz będzie regularnie sprawdzał stan pacjenta.

Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze (rano lub wieczorem), z posiłkiem. Kapsułki należy połykać w całości, bez otwierania, kruszenia, żucia ani rozpuszczania.

U pacjentów z chorobami wątroby lub nerek może istnieć konieczność zmodyfikowania dawki.

W razie jakichkolwiek wątpliwości jak stosować Venlectine, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Venlectine

W przypadku pominięcia dawki, należy ją przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas przyjęcia kolejnej dawki. W takiej sytuacji należy opuścić tę dawkę i zażyć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Venlectine, przedawkowanie

W przypadku przyjęcia dawki większej niż zalecana, konieczny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie, szczególnie w połączeniu z alkoholem lub niektórymi lekami, może zagrażać życiu. Objawy przedawkowania mogą obejmować szybką akcję serca, zaburzenia świadomości (łącznie ze śpiączką), niewyraźne widzenie, drgawki, wymioty.

Przerwanie stosowania leku Venlectine

Nie należy przerywać stosowania leku ani zmniejszać jego dawki bez konsultacji z lekarzem, nawet w przypadku poprawy samopoczucia. Lekarz poinformuje pacjenta o sposobie stopniowego zmniejszania dawki przy odstawianiu leku. Nagłe przerwanie leczenia lub zbyt szybkie zmniejszanie dawki może prowadzić do wystąpienia objawów niepożądanych, takich jak suchość w ustach, biegunka, nudności, uczucie pustki w głowie, zawroty głowy, ból głowy, bezsenność, koszmary senne, utrata apetytu, uczucie zmęczenia, osłabienie, nadmierne pocenie się, nerwowość, pobudzenie, stan splątania, mrowienie, drętwienie, dzwonienie w uszach, objawy grypopodobne lub drgawki. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów niepożądanych, należy skonsultować się z lekarzem.

Venlectine – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Venlectine – leku nie należy przyjmować w następujących przypadkach:

• uczulenie na wenlafaksynę lub jakikolwiek składnik leku,
• przyjmowanie jednocześnie lub w ciągu ostatnich 14 dni leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).

Środki ostrożności:
Przed rozpoczęciem terapii Venlectine należy omówić następujące kwestie z lekarzem lub farmaceutą:

• stosowanie innych leków, które przyjmowane łącznie z Venlectine zwiększają ryzyko zespołu serotoninowego lub wystąpienia objawów podobnych do złośliwego zespołu neuroleptycznego,
• niektóre rodzaje jaskry,
• wysokie ciśnienie krwi w wywiadzie medycznym,
• choroba serca w przeszłości,
• przebyte zaburzenia rytmu serca,
• napad drgawek w przeszłości,
• obniżony poziom sodu we krwi w wywiadzie medycznym,
• skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień, przyjmowanie leków rozrzedzających krew, ciąża,
• przebyta mania u pacjenta lub członka rodziny, zaburzenie afektywne dwubiegunowe u pacjenta lub członka rodziny,
• zachowania agresywne w przeszłości,
• cukrzyca.

W przypadku uczucia niepokoju lub niezdolności do spokojnego siedzenia lub stania należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. 

Podczas terapii nie należy spożywać alkoholu alkoholu ze względu na ryzyko skrajnego zmęczenia i utraty przytomności. Stosowanie Venlectine z alkoholem i niektórymi lekami może prowadzić do nasilenia objawów depresji i innych zaburzeń, w tym zaburzeń lękowych.

Pacjenci z zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi mogą doświadczać myśli samobójczych oraz myśli o samookaleczeniu, szczególnie na początku terapii, gdyż leki przeciwdepresyjne zaczynają działać po około 2 tygodniach. Ryzyko to jest wyższe u osób z wcześniejszymi myślami samobójczymi i myślami o samookaleczeniu oraz u dorosłych poniżej 25. roku życia. W przypadku pojawienia się takich myśli, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Pomocne może być poinformowanie osób bliskich o diagnozie depresji lub zaburzenia lękowego, pokazanie im ulotki leku oraz poproszenie o obserwowanie zmian w zachowaniu.

Lek może powodować suchość w ustach, co może zwiększać ryzyko próchnicy. Należy zwrócić szczególną uwagę na higienę jamy ustnej. 

Stosowanie leków z grupy SNRI wiąże się z możliwością wystąpienia zaburzeń czynności seksualnych, które czasami utrzymują się po zakończeniu leczenia.

Interakcja z innymi lekami

Leki mogą wchodzić ze sobą w interakcje, co może wpływać na bezpieczeństwo i skuteczność ich stosowania. Należy poinformować lekarza o wszystkich obecnie i w przeszłości stosowanych lekach, oraz o preparatach, które pacjent planuje przyjmować w najbliższym czasie.

Aby poznać interakcje leku Venlectine z innymi lekami, należy zapoznać się z ulotką. Warto też zrobić przegląd przyjmowanych leków i omówić potencjalne interakcje wspólnie z lekarzem lub farmaceutą.

Stosowanie Venlectine w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży, podejrzenia ciąży, planowania ciąży lub karmienia piersią należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem leku Venlectine. Istotne jest omówienie z lekarzem potencjalnych korzyści i ryzyka dla płodu. 

Należy poinformować położną i lekarza o przyjmowaniu tego leku, gdyż podobne leki (SSRI), mogą zwiększać ryzyko wystąpienia u noworodka przetrwałego nadciśnienia płucnego, co objawia się przyspieszonym oddychaniem i zasinieniem skóry. Objawy te zazwyczaj pojawiają się w pierwszej dobie po porodzie. Dodatkowo, przyjmowanie Venlectine w ostatnim trymestrze ciąży może podnieść ryzyko poważnego krwotoku połogowego. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów u noworodka, takich jak trudności w oddychaniu czy nieprawidłowe pobieranie pokarmu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub położną.

Venlectine przenika do mleka matki, co może wpłynąć na dziecko. Lekarz zadecyduje o ewentualnym zaprzestaniu karmienia piersią lub przerwaniu terapii lekiem.

Venlectine a prowadzenie pojazdów 

Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn do momentu, aż pacjent pozna wpływ leku Venlectine na swój organizm.

Venlectine – skutki uboczne 

Stosując lek Venlectine, należy wziąć po uwagę, że podobnie jak każdy inny lek, może on powodować skutki uboczne o różnym nasileniu, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Działania niepożądane Venlectine wymagające odstawienia leku i natychmiastowego kontaktu z lekarzem lub szpitalnym oddziałem ratunkowym to:

• ucisk w klatce piersiowej, sapanie, problemy z przełykaniem lub oddychaniem,
• obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, rąk lub stóp, pokrzywka,
• ciężka skórna wysypka, świąd lub pokrzywka,
• objawy zespołu serotoninowego (tj. niepokój ruchowy, omamy, utrata koordynacji, przyspieszona akcja serca, zwiększona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego, wzmożenie odruchów, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty) lub objawy przypominające złośliwy zespół neuroleptyczny (gorączka, przyspieszona akcja serca, wzmożona potliwość, bardzo nasilona sztywność mięśni, dezorientacja psychiczna, wzrost aktywności enzymów mięśniowych),
• objawy zakażenia (wysoka gorączka, dreszcze, drżenie, ból głowy, poty, objawy grypopodobne),
• ciężka wysypka mogąca prowadzić do powstawania ciężkich pęcherzy i złuszczania się skóry,
• niewyjaśniony ból, tkliwość uciskowa lub osłabienie mięśni.

Ponadto należy poinformować lekarza o wystąpieniu następujących objawów:

• kaszel, sapanie, duszność, wysoka temperatura ciała,
• smoliste stolce, krew w stolcu,
• świąd, żółty kolor skóry lub białkówek oczu, ciemny kolor moczu,
• zaburzenia pracy serca (np. przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie tętnicze),
• niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic,
• zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów (skurcze mięśniowe, sztywność), napady padaczkowe lub drgawki,
• nadmierna aktywność, euforia,
• objawy odstawienia leku,
• wydłużony czas krwawienia.

Venlectine może powodować także inne skutki uboczne. Występują one z różną częstością. 

Działania niepożądane Venlectine, które występują bardzo często (tj. częściej niż u 1 na 10 osób), to:

• zawroty głowy, bóle głowy,
• nudności, suchość w ustach,
• nadmierna potliwość (również w nocy).

Częste skutki uboczne Venlectine występują u mniej niż 1 na 10 osób i obejmują:

• kołatanie serca, wzrost ciśnienia krwi, nagłe zaczerwienienie,
• mrowienie, drżenie, wzmożone napięcie mięśniowe,
• zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenic, niezdolność oka do akomodacji), 
• osłabienie, zmęczenie, dreszcze,
• szumy uszne,
• problemy z oddawaniem moczu, zwiększona częstość oddawania moczu,
• zmniejszenie apetytu,
• zaburzenia miesiączkowania (np. nasilone krwawienie, częstsze nieregularne krwawienie),
• splątanie, derealizacja, nerwowość, bezsenność, senność, nietypowe sny,
• wymioty, biegunki, zaparcia,
• zmniejszenie popędu płciowego, zaburzenia wytrysku lub orgazmu, brak orgazmu, zaburzenia erekcji, 
• ziewanie, 
• wzrost stężenia cholesterolu we krwi.

Podane przykłady nie wyczerpują listy możliwych działań niepożądanych. Aby zapoznać się z pełną listą rzadziej występujących skutków ubocznych, należy przeczytać ulotkę leku.

Jak przechowywać lek Venlectine?

Po zakupie leku należy sprawdzić w ulotce, w jakich warunkach powinien być on przechowywany, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może wpływać na skuteczność jego działania. 

Ile kosztuje lek Venlectine? Cena, refundacja, dostępność w aptekach

Jeśli lek Venlectine znajduje się na liście refundacyjnej, to jego cena będzie zależała od wskazanej tam ceny urzędowej i poziomu odpłatności oraz informacji, jakie lekarz umieści na recepcie. 

Jeśli w wykazie leków refundowanych nie ma leku Venlectine 37,5 mg, Venlectine 75 mg i Venlectine 150 mg, cena może różnić się w zależności od apteki.

Venlectine to lek należący do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Stosuje się go w leczeniu depresji i wybranych zaburzeń lękowych, takich jak lęk uogólniony, fobia społeczna czy napady paniki. Działanie leku zazwyczaj pojawia się po kilku tygodniach, a terapia może trwać wiele miesięcy lub nawet kilka lat, w zależności od stanu pacjenta. Nie należy samodzielnie zmieniać dawki ani przerywać leczenia, ponieważ grozi to nawrotem objawów i wystąpieniem działań niepożądanych. W razie pogorszenia samopoczucia (szczególnie pojawienia się myśli samobójczych lub o samookaleczeniu) konieczny jest pilny kontakt z lekarzem lub udanie się do najbliższego szpitala. E-receptę na Venlectine można uzyskać podczas e-konsultacji na Receptomat.pl.

Tekst nie ma charakteru porady lekarskiej ani promocji leku. Należy zapoznać się z ulotką bądź skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed jego użyciem.