Tisercin

Lek jest objęty refundacją. W opakowaniu znajduje się 50 tabletek powlekanych Tisercin 25 mg.

• Tisercin 25 mg - cena za lek wynosi około 10-15 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Tisercin to neuroleptyk o działaniu uspokajającym. Jest wskazany do stosowania w różnych zaburzeniach psychotycznych, w stanach wzburzenia (np. w stanach manii) lub w schizofrenii.

Wspomagająco Tisercin jest stosowany jako nasilenie działania przeciwbólowego innych leków oraz w przygotowaniu i jako pogłębienie znieczulenia ogólnego. Zaleca się go także w niektórych towarzyszących objawach padaczki, w depresji z niepokojem i w niedorozwoju umysłowym.

Sprawdź opinie pacjentów o Tisercin.

Substancją czynną leku jest lewomepromazyna, która ma umiarkowane działanie uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, przeciwhistaminowe, antyadrenergiczne, antycholinergiczne i przeciwwymiotne. Wykazuje także stosunkowo słabe działanie na układ pozapiramidowy, ma działanie przeciwbólowe i wywołuje efekt amnestyczny. To lek zaliczany do grupy neuroleptyków, pomocnych w leczeniu różnych chorób psychicznych.

Tisercin to neuroleptyk stosowany w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych. Wskazania do stosowania leku to:

• choroby psychiczne przebiegające z pobudzeniem psychoruchowym i ruchowym;
• schizofrenia (zespoły paranoidalne);
• jako nasilenie działania przeciwbólowego innych preparatów;
• etap przygotowania i do pogłębienia znieczulenia ogólnego;
• jako preparat wspomagający w leczeniu depresji z lękiem, w objawach padaczki, niedorozwoju umysłowego.

Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci poniżej 12. roku życia. U starszych dzieci i młodzieży schemat leczenia i dawkowanie zaleca lekarz na podstawie nasilenia objawów i historii choroby pacjenta.

Lek nie ma zamienników z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę.

Inne popularne leki na depresję to m.in. Pramolan, Ketrel.

Lek zawiera substancję czynną - lewomepromazynę. Każda tabletka powlekana zawiera dawkę 25 mg lewomepromazyny (w postaci lewomepromazyny maleinianu).

Pozostałe składniki tabletek to: magnezu stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), powidon K-25, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna.

Otoczka tabletki: hypromeloza, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek, dimetykon.

Schemat leczenia i dawki leku Tisercin lekarz dopasowuje indywidualnie do każdego pacjenta. Terapię rozpoczyna się zazwyczaj stosując lek w małych dawkach, które następnie stopniowo zwiększa się w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Po stwierdzeniu poprawy, dawkę można zmniejszyć do poziomu dopasowanej do pacjenta dawki podtrzymującej.

W psychozach dawka początkowa wynosi 25-50 mg (czyli 1-2 tabletki powlekane) na dobę, stosowana w dwóch dawkach podzielonych. Jeśli specjalista uzna za stosowane i po uzyskaniu efektów leczenia, dawkę można zwiększyć do 150-250 mg stosowanych na dobę (w 2-3 dawkach podzielonych). Potem, gdy będą widoczne efekty działania leku, ilość przyjmowanego leku można obniżyć do poziomu ustalanej indywidualnie dawki podtrzymującej.

Objawy przedawkowania leku Tisercin to m.in.: gorączka, hipotonia, zaburzenia przewodzenia, arytmia, zatrzymanie akcji serca, sztywność mięśni, senność, śpiączka, skurcze mięśni, drgawki padaczkowe, złośliwy zespół neuroleptyczny. Niektóre objawy są zagrożeniem dla zdrowia i życia pacjenta. Przedawkowanie leku, szczególnie połączone z alkoholem lub innymi lekami działającymi na układ nerwowy (jak np. leki nasenne na receptę) może prowadzić do śmierci.

Jeśli pacjent zażył większą niż zalecana dawkę leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i/lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego szpitala.

Zaleca się, aby na początku leczenia przyjmować jedną tabletkę powlekaną tuż przed snem.

Warto wiedzieć, kiedy nie należy stosować leku:

• przy uczuleniu na lewomepromazynę lub inny składnik leku;
• gdy pacjent ma nadwrażliwość na inne podobnie działające leki lub gdy podczas ich stosowania doświadczył nadwrażliwości na światło;
• gdy pacjent stosuje leki hipotensyjne, leki z grupy inhibitorów MAO;
• gdy pacjent stosuje w znaczących ilościach środki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (alkohol, leki nasenne, leki narkotyczne);
• jeśli pacjent ma jaskrę z wąskim kątem przesączania;
• gdy pacjent ma problemy z oddawaniem moczu;
• jeżeli pacjent cierpi na chorobę Parkinsona;
• jeśli pacjent choruje stwardnienie rozsiane (choroba ośrodkowego układu nerwowego), miastenię (patologiczne osłabienie mięśni) lub porażenie połowicze (całkowity niedowład lewej lub prawej strony ciała);
• gdy pacjent zmaga się z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby;
• jeżeli pacjent cierpi na poważne problemy z sercem (kardiomiopatia, niewydolność serca) lub ma niskie ciśnienie krwi;
• gdy pacjent ma zaburzenia układu krwiotwórczego;
• gdy pacjent cierpi zaburzenia przemiany porfiryn.

Ważne, aby przed rozpoczęciem leczenia omówić ze specjalistą poniższe przypadki:

• jeżeli u pacjenta występuje choroba układu krążenia;
• jeżeli chory miał udar lub jest w grupie zwiększonego ryzyka udaru;
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub jest w grupie zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy;
• gdy pacjent cierpi na padaczkę;
• gdy pacjent cierpi na inne choroby ośrodkowego układu nerwowego;
• gdy pacjent zmaga się z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek;
• jeżeli w przeszłości u pacjenta lub w rodzinie pacjenta występowały zakrzepy.

Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie oraz w przeszłości lekach. To ważne, ponieważ mogą one mieć wpływ na prawidłowe działanie leku oraz na ryzyko pojawienia się działań niepożądanych.

Lek nie może być jednocześnie stosowany z:

• niektórymi lekami na depresję (np. inhibitorami MAO),
• preparatami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi.

W przypadku leków wymienionych poniżej należy skonsultować bezpieczeństwo ich stosowania razem z lekiem Tisercin:

• leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (w tym uspokajające, leki nasenne, silne preparaty przeciwbólowe, leki do znieczulenia ogólnego, leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe, z grupy amfetamin);
• lewodopa (lek stosowany w chorobie Parkinsona), dilewalol, epinefryna stosowana w leczeniu alergii, deferoksamina (służy do usuwania nadmiaru żelaza lub aluminium z organizmu);
• leki przeciwcukrzycowe;
• niektóre leki stosowane w leczeniu nieregularnego bicia serca lub chorób serca, niektóre antybiotyki (makrolidowe), leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, leki stosowane w alergiach (leki przeciwhistaminowe), cyzapryd, niektóre leki zwiększające produkcję i wydzielanie moczu;
• leki zwiększające wrażliwość skóry na działanie promieni słonecznych.

Nie zaleca się stosowania leku w ciąży i w okresie karmienia piersią. Działanie tego preparatu może wpływać na bezpieczeństwo ciąży i prawidłowy rozwój płodu. Dlatego jeśli kobieta jest w ciąży, przypuszcza, że może być lub w najbliższym czasie to planuje, powinna porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania leku.

W sytuacji, gdy pacjentka stosuje lek i zaszła w ciążę, powinna omówić z lekarzem ryzyko zdrowotne kontynuowania terapii. W noworodków, których matki stosowały w ostatnich miesiącach ciąży ten lek, mogą wystąpić objawy zagrażające zdrowiu dziecka, takie jak: drżenie, zaburzenia oddychania, pobudzenie, senność i zmienne napięcie mięśniowe.

Także kobiety karmiące piersią nie powinny zażywać leku Tisercin, ponieważ jego składniki przenikają do mleka kobiecego. Może to mieć wpływ na prawidłowy rozwój i samopoczucie dziecka.

Jak każdy lek, także ten może spowodować wystąpienie działań niepożądanych, choć warto pamiętać, że nie u każdego pacjenta one pojawią się.

Możliwe działania niepożądane Tisercin podczas stosowania leku:

• Najważniejszym i najczęściej spotykanym skutkiem ubocznym leku jest spadek ciśnienia krwi przy zmianie pozycji ciała na stojącą, co wywołuje zawroty głowy, osłabienie lub omdlenia.
• Pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia, eozynofilia, zwiększona szybkość sedymentacji erytrocytów. Reakcje rzekomoanafilaktyczne (groźna reakcja alergiczna powodująca trudności w oddychaniu lub zawroty głowy), obrzęk gardła, obrzęk kostek, stóp i palców, napad astmy.
• Nietolerancja glukozy, pojawia się wysoki poziom cukru we krwi.
• Spadek masy ciała, niedobór witamin.
• Nawrót objawów psychotycznych, katatonia (zaburzenie ruchu), splątanie, niewyraźna mowa, senność, dezorientacja, omamy wzrokowe.
• Napady padaczkowe, zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe, objawy pozapiramidowe (sztywność mięśni, skurcze mięśni i ruchy mimowolne), objawy odstawienia.
• Szybkie bicie serca, migotanie, zatrzymanie akcji serca, nieprawidłowy zapis EKG, niemiarowe bicie serca, nagła śmierć (niewyjaśnione lub sercowe).
• Niski poziom sodu we krwi, niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego.
• Złogi w soczewce i rogówce, retinopatia barwnikowa.
• Zakrzepy krwi w żyłach, szczególnie w nogach (objawy obejmują puchnięcie, ból, zaczerwienienie nogi); zakrzepy mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. 
• Dyskomfort w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej, martwicze zapalenie jelit (kolki, bóle brzucha, krwawe biegunki), wymioty, nudności, zaparcia.
• Zaburzenie pracy wątroby (żółtaczka, zastój żółci).
• Pokrzywka, rumień, nadwrażliwość na światło, ciężkie zapalenie skóry, wzrost pigmentacji skóry.
• Problemy z oddawaniem moczu, zmiana zabarwienia moczu.
• Zespół odstawienia u noworodków.
• Bardzo rzadko nieprawidłowe skurcze macicy, mlekotok, zaburzenia miesiączkowania.
• Bolesna i długotrwała erekcja (priapizm).
• Złośliwy zespół neuroleptyczny, podwyższona temperatura ciała (niewyjaśniona gorączka).

W przypadku długotrwałego stosowania leków takich jak lek Tisercin mogą wystąpić łagodne (nienowotworowe) guzy przysadki mózgowej.

Tabletki należy przechowywać w temperaturze niższej niż 25°C, w miejscu, które jest niewidoczne i niedostępne dla dzieci.

Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące leku Tisercin.