Symfaxin ER

Ile kosztuje lek Symfaxin ER? Cena, refundacja

Lek przeciwdepresyjny Symfaxin ER obecnie jest refundowany — jego cena przy odpłatności 100% zależy od stężenia substancji czynnej zawartej w każdej kapsułce i wynosi od ok. 10 zł do ok. 32 zł. Symfaxin ER jest bezpłatny, o ile pacjenci mają wskazania do refundacji leku. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Symfaxin ER — jak działa, na co i dla kogo?

Substancja czynna wenlafaksyna, obecna w preparacie Symfaxin ER, klasyfikuje się jako inhibitor zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Lek znajduje zastosowanie w terapii depresji oraz zaburzeń lękowych u osób dorosłych. W przypadku depresji oraz zaburzeń lękowych, takich jak uogólnione zaburzenia lękowe, fobia społeczna oraz lęk napadowy, obserwuje się obniżone poziomy serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Chociaż dokładny mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest w pełni poznany, przypuszcza się, że mogą one przyczyniać się do zwiększenia stężenia tych neurotransmiterów w mózgu.

Symfaxin ER jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów zmagających się z wymienionymi stanami. Należy podkreślić, że prawidłowo przeprowadzone leczenie depresji i zaburzeń lękowych jest kluczowe dla poprawy stanu pacjenta. Brak interwencji terapeutycznej może skutkować utrzymywaniem się lub pogłębieniem objawów, co może prowadzić do trudności w późniejszym leczeniu.

Symfaxin ER — skład leku

Symfaxin ER charakteryzuje się obecnością wenlafaksyny jako substancji czynnej. W składzie leku Symfaxin ER znajdują się różne substancje pomocnicze, które różnią się w zależności od dawki leku. Wszystkie dawki zawierają celulozę mikrokrystaliczną, powidon K 90, talk, krzemionkę koloidalną bezwodną oraz magnezu stearynian jako składniki rdzenia kapsułki. Otoczka kapsułki składa się z etylocelulozy i kopowidonu.

W przypadku kapsułek o dawce 37,5 mg korpus kapsułki zawiera żelaza tlenek czarny (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171) oraz żelatynę, a także czerwony tusz do nadruku. Wieczko kapsułki zawiera te same barwniki, a dodatkowo żelaza tlenek żółty (E 172).

Dla kapsułek o dawce 75 mg, zarówno korpus jak i wieczko kapsułki zawierają żelaza tlenek czarny (E 172), żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), żelatynę oraz czerwony tusz do nadruku.

W przypadku kapsułek o dawce 150 mg korpus i wieczko kapsułki zawierają błękit brylantowy FCF (E 133), czerwień Allura AC (E 129), żółcień pomarańczowa FCF (E 110), tytanu dwutlenek (E 171), żelatynę oraz biały tusz do nadruku.

Dodatkowe informacje:
Wszystkie wymienione składniki są niezbędne do utworzenia formy kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, co zapewnia odpowiednie uwalnianie substancji czynnej w organizmie.

Symfaxin ER — dawkowanie

Stosowanie  Symfaxin ER wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń lekarskich. Dawkowanie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem specyfiki schorzenia. W terapii depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych oraz fobii społecznej, zalecana dawka początkowa to 75 mg dziennie. W razie konieczności lekarz może podwyższyć dawkę, nie przekraczając jednak maksymalnej dawki wynoszącej 375 mg na dobę w przypadku depresji oraz 225 mg/dobę przy leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej i lęku napadowego. W przypadku lęku napadowego zaleca się rozpoczęcie terapii od dawki 37,5 mg, z możliwością stopniowego zwiększania.

Symfaxin ER należy przyjmować codziennie, o stałej porze, bez względu na porę dnia. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem, nie wolno ich otwierać, dzielić, żuć ani rozpuszczać. Konieczne jest przyjmowanie leku w trakcie posiłku.

W przypadku występowania problemów z funkcjonowaniem wątroby lub nerek konieczna może być modyfikacja dawki. Przerwanie terapii lub zmiana dawkowania powinna odbywać się wyłącznie po konsultacji z lekarzem, który poinformuje o sposobie stopniowego zmniejszania dawki przed całkowitym odstawieniem leku. Nagłe przerwanie stosowania może skutkować wystąpieniem działań niepożądanych.

W przypadku przyjęcia większej dawki niż zalecana, niezbędny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem lub farmaceutą. Objawy przedawkowania mogą obejmować m.in. przyspieszoną czynność serca, zaburzenia świadomości, drgawki czy wymioty. Jeśli dojdzie do pominięcia dawki, należy ją przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas na kolejną dawkę – wówczas pominiętą dawkę należy pominąć, nie stosując dawki podwójnej.

W razie wątpliwości dotyczących stosowania leku Symfaxin ER zaleca się kontakt z lekarzem lub farmaceutą.

Symfaxin ER — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Symfaxin ER:

• nadwrażliwość na wenlafaksynę lub jakikolwiek składnik leku,
• jednoczesne stosowanie lub stosowanie w ciągu ostatnich 14 dni nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO),

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Symfaxin ER konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą w przypadku:

• stosowania innych leków mogących zwiększyć ryzyko zespołu serotoninowego,
• chorób oczu, w tym niektórych rodzajów jaskry,
• wysokiego ciśnienia tętniczego krwi obecnie lub w przeszłości,
• przebytych chorób serca lub zaburzeń rytmu serca,
• przebytych napadów drgawek,
• hiponatremii,
• skłonności do siniaków lub krwawień, lub stosowania leków zwiększających ryzyko krwawień,
• manii lub zaburzeń dwubiegunowych obecnie albo w przeszłości,
• zachowań agresywnych obecnie lub w przeszłości.

Dodatkowe informacje:

• w początkowym okresie leczenia mogą wystąpić niepokój i niezdolność do spokoju,
• ryzyko myśli samobójczych może wzrosnąć na początku terapii, szczególnie u osób poniżej 25 roku życia,
• suchość w jamie ustnej zgłaszana przez pacjentów może zwiększać ryzyko próchnicy,
• możliwa jest konieczność dostosowania dawki leków przeciwcukrzycowych,
• możliwe jest wystąpienie zaburzeń funkcji seksualnych.

Interakcja z innymi lekami

Interakcje leku Symfaxin ER z innymi substancjami mogą wpływać na jego działanie oraz bezpieczeństwo stosowania. Konsultacja z lekarzem lub farmaceutą jest niezbędna przed rozpoczęciem albo zakończeniem terapii innymi lekami, w tym dostępnymi bez recepty, pochodzenia roślinnego oraz preparatami ziołowymi.

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO), wykorzystywane w terapii depresji lub choroby Parkinsona, są przeciwwskazane do stosowania równocześnie z Symfaxin ER. Odstęp czasowy między zakończeniem terapii inhibitorami MAO a rozpoczęciem leczenia Symfaxin ER powinien wynosić co najmniej 14 dni.

Zespół serotoninowy jest potencjalnie zagrażającym życiu stanem, który może wystąpić przy jednoczesnym stosowaniu Symfaxin ER z innymi lekami wpływającymi na układ serotoninowy. Leki mogące wywołać ten stan to:

• tryptany,
• SSRI, SNRI, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, preparaty zawierające lit,
• pochodne amfetaminy,
• linezolid,
• moklobemid,
• sybutramina,
• tramadol, fentanyl, tapentadol, petydyna, pentazocyna,
• dekstrometorfan,
• metadon,
• błękit metylenowy,
• ziele dziurawca zwyczajnego,
• tryptofan,
• leki przeciwpsychotyczne.

Objawy zespołu serotoninowego obejmują m.in. niepokój ruchowy, omamy, utratę koordynacji, przyspieszoną czynność serca, zmiany ciśnienia krwi, nadreaktywność, biegunkę, śpiączkę, nudności i wymioty. W przypadku podejrzenia wystąpienia zespołu serotoninowego należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Leki wpływające na rytm serca również mogą wywoływać interakcję z Symfaxin ER. Do tej grupy należą:

• leki przeciwarytmiczne (np. chinidyna, amiodaron, sotalol, dofetylid),
• niektóre leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna),
• antybiotyki (np. erytromycyna, moksyfloksacyna),
• leki przeciwhistaminowe.

Ostrożność wymagają również interakcje z:

• ketokonazolem,
• haloperydolem lub rysperydonem,
• metoprololem.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Symfaxin ER w ciąży i okresie karmienia piersią:

W przypadku ciąży, podejrzenia ciąży, planowania rodziny lub karmienia piersią, konsultacja z lekarzem lub farmaceutą jest niezbędna przed rozpoczęciem terapii lekiem Symfaxin ER. Ocena korzyści i ryzyka dla płodu jest wymagana. Lekarz powinien być informowany o przyjmowaniu leku Symfaxin ER przez pacjentkę.

SSRI, do których należy Symfaxin ER, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą u dziecka. Objawy te zwykle pojawiają się w ciągu 24 godzin od narodzin. W przypadku ich wystąpienia, niezbędny jest natychmiastowy kontakt z lekarzem lub położną.

Dodatkowo, u noworodków matek leczonych Symfaxin ER w ciąży, mogą wystąpić problemy z oddychaniem lub nieprawidłowe ssanie. W takich sytuacjach zaleca się kontakt z opieką zdrowotną w celu uzyskania porady.

Symfaxin ER przenika do mleka matki, co może wpływać na dziecko. Należy omówić z lekarzem możliwość kontynuacji karmienia piersią lub przerwania terapii lekiem.

Symfaxin ER — skutki uboczne 

Przykładowe działania niepożądane leku Simfaxin ER:

• obrzęk twarzy, warg, gardła, języka, rąk lub stóp, pokrzywka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu (niezbyt często),
• ucisk w klatce piersiowej, ciężka wysypka skórna, objawy zespołu serotoninowego (rzadko),
• zakażenia z wysoką gorączką, ciężkie reakcje skórne, ból mięśni (rzadko),
• kaszel, sapanie, duszność z wysoką temperaturą, czarne stolce, żółtaczka (częstość nieokreślona),
• zaburzenia pracy serca, wzroku, układu nerwowego, psychiczne, objawy odstawienia (częstość nieokreślona),
• wydłużony czas krwawienia (częstość nieokreślona).

Bardzo częste działania niepożądane:

• zawroty głowy, ból głowy, senność, bezsenność, nudności, suchość w ustach, zaparcia, pocenie się.

Częste działania niepożądane:

• zmniejszenie łaknienia, dezorientacja, drżenie, zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca, duszność, wymioty, wysypka, zmiany masy ciała, biegunka, zwiększenie cholesterolu.

Niezbyt częste działania niepożądane:

• nadmierne pobudzenie, omdlenia, zaburzenia koordynacji, omamy, zmniejszenie ciśnienia krwi, nietrzymanie moczu, nadwrażliwość na światło, skurcze mięśni.

Rzadkie działania niepożądane:

• drgawki, kaszel, dezorientacja, zmniejszenie stężenia sodu, nieprawidłowe bicie serca, nadmierne zatrzymanie wody, silny ból oka, silny ból brzucha lub pleców, objawy zapalenia wątroby.

Bardzo rzadkie działania niepożądane:

• przedłużające się krwawienia, niespodziewane krwawienia, nietypowe wydzielanie mleka.

Częstość nieznana:

• myśli i zachowania samobójcze, agresywne zachowanie.

Dodatkowe informacje:

Otoczka minitabletek jest nierozpuszczalna i może być widoczna w stolcu. Nie jest to powód do niepokoju, gdyż dawka leku została wchłonięta. Lek może również wpływać na wyniki badań krwi, w tym ciśnienie tętnicze, czynność serca, aktywność enzymów wątrobowych, stężenie sodu lub cholesterolu. Może to wymagać regularnych badań krwi, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu.

Przechowywanie leku Symfaxin ER

Przechowywanie leku Symfaxin ER wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności, aby zapewnić jego właściwą kondycję. Lek należy umieścić w miejscu, które nie jest widoczne ani dostępne dla dzieci, co zapobiega przypadkowemu spożyciu. Konieczne jest również utrzymanie leku w oryginalnym opakowaniu, co ma na celu ochronę przed czynnikami zewnętrznymi, takimi jak wilgoć, mogącymi negatywnie wpłynąć na jego właściwości.