Stimuloton

Ile kosztuje lek Stimuloton? Cena, refundacja

Lek Stimuloton to lek refundowany. Stimuloton 50 mg cena 100% za opakowanie 30 tabletek wynosi 17,27 zł. Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Stimuloton – jak działa, na co i dla kogo

Stimuloton zawiera sertralinę, która jest selektywnym inhibitorem zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI). Jest ona stosowana w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych.

Wskazaniem do stosowania Stimuloton u dorosłych są:

• depresja oraz zapobieganie jej nawrotom,
• zespół lęku społecznego,
• zespół lęku pourazowego (PTSD), 
• lęk napadowy,
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ZO-K).

U dzieci i młodzieży powyżej 6. roku życia lek Stimuloton może być stosowany tylko w zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K).

Depresja charakteryzuje się uczuciem smutku, problemami ze snem oraz brakiem radości z życia. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne i lęk napadowy są związane z lękiem, objawiającym się uporczywymi wyobrażeniami (obsesjami) i przymusowymi rytuałami (kompulsjami). PTSD to stan po traumatycznym przeżyciu, objawiający się symptomami depresji i lęku. Zespół lęku społecznego (fobia społeczna) polega na silnym lęku w sytuacjach społecznych.

Stimuloton – skład leku

Substancją czynną leku Stimuloton jest sertralina. Każda tabletka zawiera 50 mg substancji czynnej oraz substancje pomocnicze: stearynian magnezu, hydroksypropyloceluloza, karboksymetyloskrobia sodowa, wodorofosforan dwuwodny wapnia, celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza, makrogol 6000, dwutlenek tytanu (E 171).

Stimuloton – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Zalecana jest konsultacja z lekarzem, jeśli pacjent ma wątpliwości dlaczego powinien stosować Stimuloton.

Lek należy przyjmować doustnie jeden raz na dobę niezależnie od posiłków. Tabletka dzieli się na 2 równe części.

Dawkowanie u dorosłych w leczeniu depresji i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (ZO-K) 

Zazwyczaj zaleca się 50 mg na dobę. Dawka dobowa może być zwiększana stopniowo (o 50 mg), w odstępach co najmniej jednego tygodnia przez okres kilku tygodni. Dawka maksymalna to 200 mg na dobę.

Dawkowanie w leczeniu lęku napadowego, zespołu lęku społecznego i zespołu lęku pourazowego (PTSD) 

Zalecana dawka początkowa to 25 mg na dobę. Po upływie tygodnia zaleca się zwiększenie jej do 50 mg na dobę. Dawka dobowa może być zwiększana stopniowo (o 50 mg), w odstępach co najmniej jednego tygodnia przez okres kilku tygodni. Dawka maksymalna to 200 mg na dobę.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży powyżej 6. roku życia w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K)

Zalecana dawka początkowa:

• dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 25 mg na dobę. Po upływie 1 tygodnia lekarz może ją zwiększyć do 50 mg na dobę. Maksymalna dawka to 200 mg na dobę. 
• dzieci w wieku od 13 do 17 lat: 50 mg na dobę. Maksymalna dawka to 200 mg na dobę.

Długość leczenia zależy od rodzaju choroby i reakcji pacjenta na terapię lekiem Stimuloton. Poprawa może pojawić się dopiero po kilku tygodniach leczenia. Leczenie depresji powinno być utrzymane przez 6 miesięcy od zauważenia poprawy. 

W przypadku przedawkowania Stimuloton należy natychmiast skonsultować się z lekarzem lub zgłosić się na oddział ratunkowy najbliższego szpitala, zabierając ze sobą opakowanie leku. Objawy przedawkowania Stimuloton to senność, nudności i wymioty, przyspieszenie rytmu serca, drżenia mięśniowe, pobudzenie, zawroty głowy i w rzadkich przypadkach utrata przytomności. 

Jeśli pacjent pominie zaplanowaną dawkę, kolejną należy przyjąć według stałego schematu. Nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku.  

Nie wolno samodzielnie odstawiać leku bez konsultacji z lekarzem. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki leku Stimuloton przez kilka tygodni, aż pacjent ostatecznie zaprzestanie jego stosowania. Nagłe przerwanie terapii Stimuloton może skutkować zawrotami głowy, drętwieniem, zaburzeniami snu, pobudzeniem lub lękiem, bólami głowy, nudnościami, wymiotami i drżeniami mięśniowymi. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek z powyższych objawów.

Stimuloton – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Stimuloton:

• uczulenie na sertralinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
• stosowanie obecnie lub w przeszłości inhibitorów monoaminooksydazy (inhibitory MAO takie jak moklobemid, selegilina) lub leków podobnych do inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) (np. linezolid). Zaleca się odczekanie co najmniej tygodnia po odstawieniu lek z sertaliną przed rozpoczęciem leczenia inhibitorem monoaminooksydazy (MAO). Po zakończeniu leczenia inhibitorem monoaminooksydazy (MAO) należy odczekać co najmniej 2 tygodnie, zanim będzie można rozpocząć terapię sertraliną,
• stosowanie pimozydu (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych, takich jak psychozy).

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Stimuloton konieczna jest konsultacja z lekarzem, w szczególności jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• padaczka lub napady drgawkowe w wywiadzie. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia ataku (padaczkowego),
• choroba maniakalno-depresyjna (dwubiegunowa) lub schizofrenia w przeszłości. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia epizodu maniakalnego,
• myśli samobójcze obecnie lub w przeszłości,
• zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny. Mogą rzadko wystąpić u pacjentów, którzy jednocześnie przyjmowali inne leki (np. niektóre leki przeciwdepresyjne, pochodne amfetaminy, tryptany, błękit metylenowy, leki przeciwpsychotyczne i inni antagoniści dopaminy oraz leki opioidowe, takie jak buprenorfina (lub jej połączenie z naloksonem), 
• obniżone stężenie sodu we krwi – ryzyko wystąpienia w wyniku przyjmowania leku Stimuloton. Należy również powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu leków na nadciśnienie tętnicze, gdyż one również mogą zmieniać stężenie sodu we krwi. Zaleca się szczególną ostrożność u osób w podeszłym wieku, gdyż mogą być oni bardziej narażeni na obniżenie stężenia sodu we krwi,
• choroba wątroby – możliwa potrzeba zmniejszenia dawki,
• cukrzyca – możliwość wpływu sertaliny na stężenie glukozy we krwi. Możliwe, że będzie potrzebna zmiana dawki leków przeciwcukrzycowych,
• zaburzenia krwotoczne lub stosowanie w przeszłości leków przeciwdziałających krzepnięciu krwi (np. kwasu acetylosalicylowego (aspiryny) lub warfaryny) lub mogących zwiększać ryzyko krwawienia, 
• ciąża,
• wiek poniżej 18. roku życia – w tej grupie wiekowej lek może być stosowany wyłącznie w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (ZO-K), 
• terapia elektrowstrząsowa (EW),
• problemy z oczami, np. pewne rodzaje jaskry (zwiększone ciśnienie w oku),
• nieprawidłowości pracy serca obserwowane w badaniu EKG, nazywane wydłużeniem odstępu QT,
• choroba serca, obniżone stężenie potasu lub magnezu, stwierdzony u któregokolwiek z krewnych wydłużony odstęp QT, wolna czynność serca i jednoczesne przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT.

Stosowanie leku Stimuloton może wywołać akatyzję, czyli stan charakteryzujący się wewnętrznym niepokojem i przymusem do poruszania się, co może utrudniać siedzenie lub stanie w miejscu. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszych tygodniach terapii. W przypadku zwiększania dawki leku ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, ponieważ może to nasilić objawy u pacjentów z akatyzją.

Po nagłym przerwaniu leczenia Stimuloton mogą wystąpić objawy odstawienia, zwłaszcza jeśli leczenie zostało zakończone nagle. Ryzyko tych objawów zależy od długości terapii, dawki i tempa redukcji dawki. Objawy zazwyczaj mają umiarkowane nasilenie, ale mogą być ciężkie u niektórych pacjentów. Zwykle pojawiają się w ciągu pierwszych dni po zaprzestaniu leczenia i ustępują w ciągu 2 tygodni, chociaż mogą utrzymywać się dłużej. Aby zminimalizować ryzyko objawów odstawienia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez kilka tygodni lub miesięcy. Należy omówić plan zakończenia leczenia z lekarzem.

Osoby z depresją lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami doświadczać myśli samobójczych lub o samookaleczeniu, szczególnie na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, które zaczynają działać po około 2 tygodniach. Ryzyko takich myśli jest wyższe u osób z wcześniejszymi myślami samobójczymi oraz u młodych dorosłych (najczęściej poniżej 25. roku życia).

W przypadku wystąpienia myśli samobójczych lub samookaleczenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Warto także poinformować bliskich o depresji lub zaburzeniach lękowych i poprosić ich o pomoc w monitorowaniu stanu zdrowia oraz zmian w zachowaniu.

Leki takie jak Stimuloton mogą prowadzić do zaburzeń czynności seksualnych, które mogą się utrzymywać nawet po zakończeniu leczenia.

Leku Stimuloton zwykle nie stosuje się u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, z wyjątkiem leczenia zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (ZO-K). U młodszych pacjentów istnieje wyższe ryzyko działań niepożądanych, takich jak myśli i próby samobójcze oraz wrogość. Lekarz może przepisać Stimuloton pacjentowi poniżej 18. roku życia, jeśli uzna to za konieczne. W razie wątpliwości lub wystąpienia objawów, takich jak nasilenie objawów wymienionych powyżej, należy skontaktować się z lekarzem. Brak danych odnośnie długoterminowego bezpieczeństwa stosowania Stimuloton w tej grupie wiekowej, zwłaszcza w kontekście wzrostu, dojrzewania, funkcji poznawczych i rozwoju behawioralnego.

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas terapii lekiem Stimuloton.

Podczas przyjmowania leku Stimuloton należy unikać spożywania soku grejpfrutowego, ponieważ może on podnosić stężenie sertraliny w organizmie pacjenta.

Należy powstrzymać się od obsługiwania maszyn i prowadzenia pojazdów, do czasu aż pacjent pozna działanie leku na jego organizm.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Stimuloton istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Należy unikać jednoczesnego stosowania Stimulton z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), takimi jak moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) i selegilina (stosowana w chorobie Parkinsona), linezolidem (antybiotyk) i błękitem metylenowym (stosowanym w leczeniu methemoglobinemii), pimozydem (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych) z uwagi na ryzyko ciężkich działań niepożądanych.

Lek Stimuloton może wchodzić w interakcje z:

• lekami zawierającymi pochodne amfetaminy (stosowane w zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ang. attention deficit hyperactivity disorder, ADHD), nadmiernej senności i otyłości),
• lekami roślinnymi zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum). Działanie ziela dziurawca zwyczajnego może utrzymywać się przez 1-2 tygodnie,
• produktami zawierającymi tryptofan,
• lekami stosowanymi w leczeniu ciężkiego bólu (np. tramadol),
• lekami zawierającymi buprenorfinę (stosowaną w leczeniu uzależnienia od opioidów lub silnego bólu) lub buprenorfinę w połączeniu z naloksonem (w leczeniu uzależnienia od opioidów),
• lekami stosowanymi do znieczulenia lub w leczeniu przewlekłego bólu (fentanyl, miwakurium, suksametonium),
• lekami stosowanymi w leczeniu migren (np. sumatryptan),
• lekami przeciwdziałającymi krzepnięciu krwi (warfaryna),
• lekami stosowanymi w leczeniu bólu, zapalenia stawów (niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. ibuprofen, kwas salicylowy (aspiryna)),
• metamizolem, stosowanym w leczeniu bólu i gorączki,
• lekami uspokajającymi (diazepam),
• lekami moczopędnymi (nazywane również tabletkami odwadniającymi),
• lekami stosowanymi w leczeniu padaczki (fenytoina, fenobarbital, karbamazepina),
• lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy (tolbutamid),
• lekami stosowanymi w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego i choroby wrzodowej (cymetydyna, omeprazol, lansoprazol, pantoprazol, rabeprazol),
• lekami stosowanymi w leczeniu manii i depresji (lit),
• innymi lekami stosowanymi w leczeniu depresji (np. amitryptylina, nortryptylina, nefazodon, fluoksetyna, fluwoksamina),
• lekami stosowanymi w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychicznych (takie jak perfenazyna, lewomepromazyna i olanzapina),
• lekami stosowanymi w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, bólu w klatce piersiowej lub regulacji częstości i rytmu serca (takie jak werapamil, diltiazem, flekainid, propafenon),
• lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń (takie jak ryfampicyna, klarytromycyna, telitromycyna, erytromycyna),
• lekami stosowanymi w leczeniu zakażeń grzybiczych (takie jak ketokonazol, itrakonazol, posakonazol, worikonazol, flukonazol),
• lekami stosowanymi w leczeniu HIV/AIDS i zapalenia wątroby typu C (inhibitory proteazy takie jak rytonawir, telaprewir),
• lekami stosowanymi w zapobieganiu wymiotom i nudnościom po zabiegu chirurgicznym lub chemioterapii (np. aprepitant),
• lekami, o których wiadomo, że zwiększają ryzyko zmian w aktywności elektrycznej serca (np. niektóre leki przeciwpsychotyczne i antybiotyki).

Stosowanie Stimuloton w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka. 

Lek Stimuloton może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu, gdyż bezpieczeństwo stosowania sertraliny u kobiet ciężarnych nie jest w pełni potwierdzone.

Stosowanie Stimuloton pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy po porodzie, zwłaszcza u pacjentek z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Pacjentka powinna poinformować lekarza lub położną o przyjmowaniu leku.

Leki takie jak Stimuloton, zwłaszcza w ostatnich trzech miesiącach ciąży, mogą zwiększać ryzyko zespołu przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN), objawiającego się przyspieszonym oddechem i sinicą, zazwyczaj występującymi w ciągu 24 godzin po urodzeniu. U noworodków mogą wystąpić także inne objawy, takie jak problemy z oddychaniem, sinica, wymioty, problemy z karmieniem, silne zmęczenie, napięcie mięśniowe, drżenia, pobudliwość i niski poziom glukozy we krwi. Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem lub położną jeśli pojawią się powyższe objawy.

Stimuloton a karmienie piersią

Przyjmowanie leku w okresie karmienia piersią wymaga konsultacji z lekarzem, gdyż sertalina przenika do mleka.

Stimuloton – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem w przypadku poniższych działań niepożądanych, gdyż mogą być one poważne:

• ciężka wysypka skórna, która powoduje tworzenie się pęcherzy (rumień wielopostaciowy) -pęcherze mogą pojawiać się w jamie ustnej i na języku. Mogą to być objawy zespołu Stevensa-Johnsona lub toksyczno-rozpływnej martwicy naskórka. W takiej sytuacji lekarz zaleci odstawienie leku Stimuloton,
• reakcja alergiczna lub alergia objawiająca się swędzącą wysypką skórną, problemami z oddychaniem, świszczącym oddechem, obrzękiem powiek, twarzy lub warg,
• pobudzenie, splątanie, omamy, biegunka, nudności, wymioty, temperatura ciała powyżej 38 °C i wysokie ciśnienie tętnicze, nadmierna potliwość, wzmożone napięcie mięśni, drżenie i przyspieszenie rytmu serca. Są to objawy zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego. W rzadkich sytuacjach zespoły te mogą wystąpić, gdy pacjent przyjmuje niektóre inne leki równocześnie z sertraliną. Lekarz może w takiej sytuacji przerwać leczenie,
• zażółcenie skóry i oczu, co może oznaczać uszkodzenie wątroby,
• objawy depresji z myślami samobójczymi,
• niepokój ruchowy i niemożność usiedzenia lub ustania w jednym miejscu po rozpoczęciu stosowania leku Stimuloton. Należy poinformować lekarza,
• atak (padaczkowy),
• epizody maniakalne.

Po zastosowaniu leku Stimuloton działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Bardzo często (więcej niż 1 na 10 osób): 

• bezsenność, 
• zawroty głowy, 
• senność, 
• bóle głowy,
• biegunka, 
• nudności, 
• suchość w jamie ustnej,
• zaburzenia wytrysku,
• zmęczenie. 

Często (nie więcej niż u 1 na 10 osób): 

• zapalenie oskrzeli, 
• ból gardła, 
• katar,
• jadłowstręt, 
• zwiększone łaknienie,
• lęk, 
• depresja, 
• pobudzenie, 
• zmniejszenie zainteresowania seksem, 
• nerwowość, 
• dziwne samopoczucie, 
• koszmary senne, 
• zgrzytanie zębami,
• drżenia mięśniowe, 
• zaburzenia ruchów mięśniowych (takie jak zwiększona aktywność ruchowa, zwiększone napięcie mięśniowe, trudności z chodzeniem oraz sztywność mięśni, skurcze i niezależne od woli ruchy mięśni), 
• drętwienia i mrowienia, 
• zwiększone napięcie mięśni, 
• brak koncentracji,
• zaburzenia smaku,
• zaburzenia widzenia, 
• dzwonienie w uszach,
• kołatanie serca, 
• uderzenia gorąca, 
• ziewanie,
• zaburzenia żołądkowe, 
• zaparcia, 
• ból brzucha, 
• wymioty, 
• oddawanie gazów, 
• zwiększona potliwość, 
• wysypka,
• bóle kręgosłupa, 
• bóle stawów, 
• bóle mięśniowe, 
• nieregularne miesiączkowanie, 
• zaburzenia wzwodu, 
• złe samopoczucie, 
• ból w klatce piersiowej, 
• osłabienie, 
• gorączka, 
• zwiększenie masy ciała, 
• urazy.

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży są bóle głowy, bezsenność, biegunka i nudności.

Lista pozostałych skutków ubocznych Stimuloton znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Stimuloton należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.