Pralex

Ile kosztuje lek Pralex? Cena, refundacja

Lek Pralex nie jest obecnie refundowany. Jego cena 100% zależy od stężenia substancji czynnej w tabletkach i wynosi od ok. 17,80 zł do ok. 25,70 zł. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Pralex — jak działa, na co i dla kogo?

Escytalopram jest substancją czynną należącą do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które są stosowane w terapii zaburzeń psychicznych. Mechanizm działania tych leków polega na modulacji systemu serotoninowego w mózgu, co wiąże się ze zwiększeniem stężenia serotoniny. Zaburzenia w funkcjonowaniu tego systemu są uznawane za istotny element rozwoju depresji oraz towarzyszących jej schorzeń.

Pralex, zawierający escytalopram, jest wykorzystywany w terapii dużych epizodów depresyjnych oraz różnych form zaburzeń lękowych. Wśród wskazań do stosowania wymienia się: zaburzenia lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez, fobię społeczną, uogólnione zaburzenia lękowe oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Warto zaznaczyć, że efekty terapeutyczne mogą ujawnić się po kilku tygodniach stosowania leku. Z tego względu zaleca się kontynuację przyjmowania Pralex nawet w przypadku, gdy poprawa samopoczucia nie następuje natychmiastowo. W sytuacji braku oczekiwanej poprawy lub pogorszenia stanu pacjenta konieczna jest konsultacja z lekarzem prowadzącym.

Pralex — skład leku

Lek na depresję Pralex zawiera jako substancję czynną — escytalopram. Dostępne są tabletki zawierające różne ilości tej substancji, a mianowicie 5 mg, 10 mg, 15 mg lub 20 mg.
W skład rdzenia tabletki wchodzą: celuloza mikrokrystaliczna, butylohydroksytoluen (E 321), butylohydroksyanizol (E 320), kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, talk oraz magnezu stearynian. Otoczka tabletki składa się z hypromelozy 5 cPs, makrogolu 400 oraz dwutlenku tytanu (E 171).

Pralex — dawkowanie

Dawkowanie leku Pralex dla dorosłych w leczeniu depresji zaleca się rozpoczęcie od 10 mg dziennie. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta lekarz może podjąć decyzję o zwiększeniu dawki do 20 mg na dobę.

W przypadku zaburzenia lękowego z napadami lęku, inicjalna dawka wynosi 5 mg dziennie przez pierwszy tydzień, po czym zwykle zwiększa się do 10 mg na dobę. Maksymalna dawka, do której może być dostosowana przez lekarza, to 20 mg na dobę.

W terapii fobii społecznej standardowa dawka to 10 mg dziennie. Lekarz może dostosować dawkę do 5 mg lub zwiększyć do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta.

W leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych zalecana dawka to również 10 mg dziennie, z możliwością zwiększenia do 20 mg na dobę przez lekarza.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) powinni rozpocząć leczenie od dawki 5 mg dziennie, z opcją zwiększenia do 10 mg na dobę po konsultacji z lekarzem.

Pacjenci z ciężkim zaburzeniem czynności nerek oraz zaburzeniami czynności wątroby nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę. W tych przypadkach należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.

Pacjenci wolno metabolizujący leki przy udziale izoenzymu CYP2C19 również nie powinni przekraczać dawki 10 mg na dobę i stosować lek zgodnie z zaleceniami lekarza.

Sposób przyjmowania leku Pralex: lek można zażywać niezależnie od posiłków, tabletki należy połykać, popijając wodą. Nie należy ich rozgryzać ze względu na gorzki smak. Tabletki o dawkach 10 mg, 15 mg oraz 20 mg mogą być dzielone na pół, jeśli zachodzi taka potrzeba.

Czas trwania leczenia: poprawa samopoczucia może nastąpić po kilku tygodniach. Zaleca się kontynuowanie terapii nawet jeśli efekty nie są natychmiastowe, a leczenie powinno trwać co najmniej 6 miesięcy po ustąpieniu objawów.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki: w przypadku przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala, nawet jeśli nie występują objawy niepożądane.

Pominięcie dawki: nie należy podwajać dawki, aby uzupełnić pominiętą. Jeśli pacjent zapomni o dawce, powinien ją przyjąć jak najszybciej, chyba że zbliża się czas na kolejną dawkę.

Przerwanie stosowania leku: nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Zazwyczaj zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki. Objawy odstawienia mogą wystąpić, jeśli leczenie zostanie przerwane nagle.

Pralex — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Pralex:

• nadwrażliwość na escytalopram lub inne składniki leku,
• stosowanie nieselektywnych inhibitorów MAO, w tym selegiliny, moklobemidu, linezolidu,
• wrodzone lub nabyte zaburzenia rytmu serca (rozpoznane EKG),
• leki wpływające na rytm serca.

Środki ostrożności:
Przed zastosowaniem leku Pralex należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza w przypadku:

• epilepsji – w przypadku nowych napadów drgawkowych lub ich nasilenia, konieczne jest przerwanie terapii,
• zaburzeń czynności wątroby lub nerek – może być wymagana modyfikacja dawki,
• cukrzycy – lek może wpływać na kontrolę poziomu glukozy, co może wymagać dostosowania leczenia,
• hiponatremii – obniżonego stężenia sodu we krwi,
• skłonności do krwawień, zaburzeń krzepnięcia krwi lub ciąży,
• leczenia elektrowstrząsami,
• choroby niedokrwiennej serca, historii chorób serca lub przebytego zawału,
• bradykardii spoczynkowej, ryzyka utraty soli (np. z powodu biegunki, wymiotów, leków moczopędnych),
• arytmii, omdleń, zapaści lub zawrotów głowy przy zmianie pozycji,
• problemów z oczami, np. jaskry.

Leki SSRI/SNRI mogą prowadzić do zaburzeń funkcji seksualnych. W przypadku wystąpienia fazy maniakalnej u pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym należy skontaktować się z lekarzem. W początkowym okresie leczenia mogą pojawić się niepokój lub trudności z pozostaniem w bezruchu.

Myśli samobójcze i pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych:

• ryzyko myśli samobójczych może być wyższe u osób z historią takich myśli lub u młodych dorosłych poniżej 25 roku życia,
• w przypadku pojawienia się myśli samobójczych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież:

• lek Pralex nie jest zalecany dla osób poniżej 18 roku życia z powodu ryzyka działań niepożądanych, takich jak myśli samobójcze czy agresja.

Interakcja z innymi lekami

Lek Pralex może wchodzić w interakcje z różnymi substancjami, co może wpływać na działanie zarówno tego leku, jak i innych stosowanych równocześnie. Zaleca się szczególną ostrożność oraz konsultację z lekarzem przed rozpoczęciem terapii w przypadku przyjmowania:

• Inhibitorów MAO, w tym:
  • nieselektywnych (np. fenelzyna, tranylcypromina),
  • selektywnych MAO-A (moklobemid),
  • nieodwracalnych MAO-B (selegilina).
• Antybiotyku linezolidu.
• Litu i tryptofanu, stosowanych w zaburzeniach afektywnych.
• Imipraminy i dezypraminy, leków przeciwdepresyjnych.
• Sumatryptanu i pokrewnych, stosowanych w migrenach, oraz buprenorfiny i tramadolu, stosowanych w silnych bólach.
• Cymetydyny, lanzoprazolu, omeprazolu (leczenie wrzodów żołądka), flukonazolu (leczenie zakażeń grzybiczych), fluwoksaminy (lek przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyny (zmniejszanie ryzyka udaru), które mogą zwiększać stężenie escytalopramu we krwi.
• Dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum), stosowanego w depresji.
• Kwasu acetylosalicylowego (aspiryna) i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAID), mogących zwiększać ryzyko krwawień.
• Warfaryny, dipyrydamolu i fenprokumonu, leków przeciwzakrzepowych, przy których może być konieczne monitorowanie czasu krzepnięcia.
• Meflochiny (leczenie malarii), bupropionu (leczenie depresji) oraz tramadolu (silne bóle), zwiększających ryzyko obniżenia progu drgawkowego.
• Neuroleptyków i innych leków przeciwdepresyjnych, mogących obniżyć próg drgawkowy.
• Flekainidu, propafenonu, metoprololu (choroby układu krążenia), dezypraminy, klomipraminy, nortryptyliny (leki przeciwdepresyjne) oraz rysperydonu, tiorydazyny i haloperydolu (leki przeciwpsychotyczne), przy których może być potrzebna zmiana dawkowania leku Pralex.
• Leków zmniejszających stężenie potasu lub magnezu we krwi, zwiększające ryzyko zaburzeń rytmu serca.

NIE WOLNO stosować leku Pralex w połączeniu z lekami zaburzającymi rytm serca, w tym lekami przeciwarytmicznymi klasy IA i III, niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi, antybiotykami, lekami przeciwhistaminowymi oraz leczeniem przeciwmalarycznym.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie Pralex w ciąży: 

W przypadku planowania ciąży, jej podejrzenia lub w trakcie karmienia piersią, niezbędna jest ocena stosunku korzyści do ryzyka terapii. Zaleca się unikanie Pralexu w ciąży, chyba że lekarz uzna to za konieczne.

Podczas ciąży, szczególnie w ostatnim trymestrze, leki podobne do Pralexu mogą zwiększać ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), co objawia się przyspieszonym oddechem i sinicą u dziecka. Objawy te zazwyczaj pojawiają się w ciągu 24 godzin od narodzin. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie skontaktować się z opieką medyczną.

U noworodków, których matki stosowały Pralex w ostatnich 3 miesiącach ciąży, mogą wystąpić objawy, takie jak trudności w oddychaniu, drgawki, wahania temperatury ciała i inne. W takich sytuacjach konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska.

Stosowanie Pralexu pod koniec ciąży może również zwiększyć ryzyko krwotoku poporodowego. Pacjentki przyjmujące ten lek powinny poinformować o tym fakcie swojego lekarza lub położną.

Nie zaleca się nagłego odstawienia Pralexu w ciąży.

Stosowanie Pralex podczas karmienia piersią: 

W okresie laktacji, przed zastosowaniem Pralexu, konieczna jest konsultacja z lekarzem, gdyż istnieje możliwość przenikania leku do mleka matki.

Pralex — skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Pralex:

• Niezbyt częste (do 1 na 100 pacjentów):
  • krwawienia z przewodu pokarmowego.
• Rzadkie (do 1 na 1000 pacjentów):
  • ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem i trudnościami w oddychaniu,
  • zespół serotoninowy z gorączką i drżeniami.
• Częstość nieznana:
  • trudności w oddawaniu moczu,
  • żółtaczka i zapalenie wątroby,
  • zagrażające życiu zaburzenie rytmu serca,
  • myśli i zachowania samobójcze.

Bardzo częste (ponad 1 na 10 pacjentów):

• nudności,
• ból głowy.

Częste (do 1 na 10 pacjentów):

• zapalenie zatok,
• zmiany apetytu,
• lęk, niepokój, zaburzenia snu,
• biegunka, zaparcia, wymioty,
• nasilone pocenie się,
• bóle mięśni i stawów,
• zaburzenia seksualne,
• zwiększenie masy ciała.

Niezbyt częste (do 1 na 100 pacjentów):

• pokrzywka, wysypka,
• zgrzytanie zębami, nerwowość,
• zaburzenia widzenia, szumy uszne,
• wypadanie włosów,
• zmiany w cyklu miesiączkowym,
• obrzęki kończyn.

Rzadkie (do 1 na 1000 pacjentów):

• agresja, depersonalizacja, omamy,
• wolne bicie serca.

Częstość nieznana:

• zaburzenia elektrolitowe,
• niedociśnienie ortostatyczne,
• zaburzenia ruchowe,
• priapizm,
• małopłytkowość,
• mlekotok,
• mania,
• zwiększone ryzyko złamań kości,
• zaburzenia rytmu serca.

Przechowywanie leku Pralex

Lek Pralex powinien być przechowywany w warunkach zapewniających jego bezpieczeństwo, z dala od bezpośredniego dostępu dla dzieci.