Moklar

Ile kosztuje lek Moklar? Cena, refundacja

Lek Moklar 150 mg obecnie jest refundowany. Jego cena 100% wynosi od ok. 16,38 zł. Moklar może być bezpłatny lub częściowo refundowany dla pacjentów, którzy mają do tego wskazania. 

Cena leku w przyszłości może ulec zmianie.

Moklar – jak działa, na co i dla kogo?

Moklar jest lekiem zaliczanym do kategorii antydepresantów. Jego głównym zadaniem jest leczenie zaburzeń depresyjnych oraz fobii społecznej. Mechanizm działania Moklaru polega na modulacji systemu monoaminergicznego, co oznacza, że aktywny składnik leku, moklobemid, oddziałuje na poziomie neuroprzekaźników takich jak noradrenalina, dopamina i serotonina. Proces ten prowadzi do zwiększenia stężenia wymienionych neuroprzekaźników w przestrzeni pozakomórkowej mózgu. Lek jest przeznaczony dla osób zmagających się z wyżej wymienionymi schorzeniami psychicznymi.

Moklar – skład leku

Moklar zawiera jako składnik aktywny moklobemid w ilości 150 mg na jedną tabletkę.

W skład rdzenia tabletki wchodzą następujące substancje: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) oraz powidon K29/32. Otoczka tabletki składa się z hypromelozy, dwutlenku tytanu (E 171), laktozy jednowodnej, makrogolu 300, triacetyny, a także tlenków żelaza: żółtego (E 172), czarnego (E 172) i czerwonego (E 172).

Moklar – dawkowanie

Tabletki Moklar są przeznaczone do stosowania doustnego i powinny być przyjmowane po posiłku. W leczeniu zaburzeń depresyjnych u dorosłych zaleca się stosowanie od 300 do 600 mg na dobę, podzielone na 2 lub 3 dawki. Dawka początkowa Moklar to 300 mg na dobę, która w przypadku ciężkiej depresji może zostać zwiększona przez lekarza do 600 mg na dobę. Nie zaleca się zwiększania dawki w ciągu pierwszego tygodnia terapii ze względu na zwiększenie dostępności biologicznej moklobemidu w tym okresie. Dawkowanie może być dostosowane w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta, przy czym pełna ocena skuteczności terapii możliwa jest po 4-6 tygodniach stosowania.

W przypadku fobii społecznej zalecana dawka to 600 mg na dobę, podzielona na 2 dawki. Ocena skuteczności leczenia powinna nastąpić po 8-12 tygodniach. Ze względu na przewlekły charakter choroby, lekarz może rozważyć kontynuację terapii, a pacjenci powinni być regularnie oceniani pod kątem potrzeby dalszego leczenia.

Dla pacjentów w podeszłym wieku nie ma potrzeby modyfikacji dawki. U dzieci i młodzieży lek Moklar nie powinien być stosowany z powodu braku odpowiednich badań klinicznych. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania, natomiast u pacjentów z chorobami wątroby lub stosujących leki wpływające na aktywność enzymów wątrobowych, takich jak cymetydyna, może być konieczne zmniejszenie dawki o połowę lub do jednej trzeciej.

W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, zaleca się kontakt z lekarzem. W sytuacji przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Moklar należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Przedawkowanie moklobemidu może wywołać łagodne i przemijające objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego i przewodu pokarmowego, jednak w połączeniu z innymi lekami może być niebezpieczne dla życia.

W przypadku pominięcia dawki leku Moklar, zaleca się kontakt z lekarzem prowadzącym.

Moklar – przeciwwskazania, środki ostrożności

Przeciwwskazania do stosowania leku Moklar:

• uczulenie na moklobemid lub jakikolwiek składnik leku,
• diagnoza guza nadnerczy (phaeochromocytoma),
• ostry stan splątania,
• stosowanie selegiliny,
• stosowanie bupropionu,
• stosowanie tryptanów (np. sumatryptan, ryzatryptan),
• stosowanie petydyny,
• stosowanie tramadolu,
• przyjmowanie leków zawierających dekstrometorfan,
• stosowanie linezolidu,
• stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny,
• u dzieci.

Środki ostrożności:
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu leku Moklar w przypadku przyjmowania innych leków, w tym dostępnych bez recepty, zwłaszcza zawierających efedrynę, pseudoefedrynę lub fenylopropanolaminę. Również preparaty z zielem dziurawca mogą zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego. U pacjentów z depresją z pobudzeniem, zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym, padaczką, nadciśnieniem tętniczym, nadczynnością tarczycy, innymi chorobami psychicznymi, jak schizofrenia, oraz przyjmujących buprenorfinę, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Pacjenci ze skłonnościami samobójczymi wymagają ścisłego nadzoru. Hiponatremia jest możliwym działaniem niepożądanym. W przypadku wystąpienia wysypki i obrzęku, mogących świadczyć o nadwrażliwości, konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska.

Interakcja z innymi lekami

Interakcje farmakologiczne leku Moklar:

• opioidy: moklobemid może potęgować działanie opioidów (np. morfina, fentanyl, kodeina), co może wymagać dostosowania dawki,
• inhibitory pompy protonowej: współużytkowanie z cymetydyną i omeprazolem może wymagać zmniejszenia dawki Moklaru,
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inne leki przeciwdepresyjne: jednoczesne stosowanie z fluoksetyną, fluwoksaminą, trymipraminą, maprotyliną, wenlafaksyną, klomipraminą, cytalopramem, escytalopramem, paroksetyną, sertraliną, bupropionem może nasilać ich działanie i zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego,
• sympatykomimetyki: Moklar może wzmacniać i przedłużać działanie efedryny, pseudoefedryny i fenylopropanoloaminy, często obecnych w lekach przeciwgorączkowych i przeciwkaszlowych,
• ziele dziurawca: nie zaleca się jednoczesnego stosowania ze względu na zwiększone ryzyko zespołu serotoninowego,
• dekstropropoksyfen i sybutramina: nie zaleca się współużytkowania z Moklarem, ponieważ może to nasilać ich działanie.

W przypadku wystąpienia objawów zespołu serotoninowego, takich jak pobudzenie, omamy, śpiączka, nadmierna potliwość, hipertermia, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Zaleca się unikanie potraw bogatych w tyraminę oraz uwzględnienie, że przyjmowanie Moklaru po posiłku może zmniejszać ryzyko podwyższenia ciśnienia tętniczego.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Stosowanie leku Moklar w ciąży:

Nie potwierdzono bezpieczeństwa moklobemidu u ciężarnych. Ocena korzyści i ryzyka przez lekarza jest wymagana przed zastosowaniem w okresie ciąży.

Stosowanie leku Moklar podczas karmienia piersią:

Moklobemid przenika do mleka matki w niewielkim stopniu (około 0,03 dawki matki). Należy rozważyć korzyści i ryzyko kontynuacji terapii u karmiących.

Moklar – skutki uboczne 

Możliwe działania niepożądane leku Moklar:

• Bardzo częste (występujące  u więcej niż 1 osoby na 10):
  • zaburzenia snu,
  • zawroty głowy,
  • bóle głowy,
  • suchość jamy ustnej,
  • nudności.
• Częste (występujące u nie więcej niż 1 osoby na 10):
  • pobudzenie,
  • uczucie lęku,
  • niepokój,
  • parestezje,
  • niedociśnienie tętnicze,
  • wymioty,
  • biegunka,
  • zaparcia,
  • wysypka,
  • drażliwość.
• Niezbyt częste (występujące nie więcej niż u 1 osoby na 100):
  • myśli samobójcze,
  • stany splątania,
  • zaburzenia smaku,
  • zaburzenia widzenia,
  • zaczerwienienie,
  • obrzęk,
  • świąd,
  • pokrzywka,
  • uczucie zmęczenia.
• Rzadkie (występujące nie więcej niż u 1 osoby na 1000):
  • zmniejszony apetyt*,
  • hiponatremia*,
  • zachowania samobójcze,
  • omamy*,
  • zespół serotoninowy*,
  • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych*.

Dodatkowe informacje:
Działania niepożądane oznaczone gwiazdką (*) zostały zgłoszone po wprowadzeniu leku do obrotu i nie były obserwowane podczas badań klinicznych.

Przechowywanie leku Moklar

Przechowywanie leku Moklar powinno być realizowane bez dostępu dla dzieci. Aby zachować jego właściwości farmakologiczne, lek należy przechowywać w warunkach temperaturowych nieprzekraczających 25°C.