Fluxemed

Ile kosztuje lek Fluxemed? Cena, refundacja

Lek Fluxemed to lek refundowany. Cena 100% za opakowanie 30 kapsułek Fluxemed 20 mg wynosi 14,87 zł. Pacjenci uprawnieni do refundacji otrzymają lek za darmo lub po cenie ryczałtowej. 

Podane ceny w przyszłości mogą ulec zmianie.

Fluxemed – jak działa, na co i dla kogo

Substancją czynną leku jest fluoksetyna, należąca do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) o działaniu przeciwdepresyjnym. 

Wskazaniami do stosowania leku u dorosłych są: 

• epizody dużej depresji,
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
• bulimia – w celu zmniejszenia chęci nadmiernego spożywania pokarmu i prowokowania wymiotów (obok psychoterapii).

Wskazaniem do zastosowania leku u dzieci i młodzieży w wieku 8 lat i powyżej są:

• epizody depresji o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, w sytuacji gdy jej objawy nie ustępują po 4-6 sesjach psychoterapii. Lek ten należy stosować jednocześnie z terapią psychologiczną. 

Serotonina to substancja obecna w mózgu każdego człowieka. U osób cierpiących na depresję, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne lub bulimię, poziom serotoniny jest niższy niż u zdrowych ludzi. Choć dokładny mechanizm działania fluoksetyny i innych leków z grupy SSRI nie jest w pełni zrozumiany, wiadomo, że pomagają one podnosić poziom serotoniny w mózgu. Leczenie tych schorzeń jest kluczowe dla poprawy jakości życia pacjenta. Bez odpowiedniej terapii stan zdrowia może się nie poprawić, a nawet ulec pogorszeniu, stając się trudniejszym do wyleczenia. Aby osiągnąć pełne ustąpienie objawów, leczenie może wymagać kilku tygodni lub miesięcy.

Fluxemed – skład leku

Substancją czynną leku Fluxemed jest fluoksetyna. Każda tabletka zawiera 20 mg substancji oraz substancje pomocnicze: skrobię kukurydzianą żelowaną, żelatynę, błękit brylantowy (E 133), dwutlenek tytanu (E 171), tlenek żelaza żółty (E 172), węgiel aktywny i szelak (E 904).

Fluxemed – dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości dotyczących dawkowania leku, konieczna jest konsultacja z lekarzem lub farmaceutą.

Kapsułki Fluxemed należy połykać od razu (nie żuć) i popijać wodą. 

Dawkowanie Fluxemed u dorosłych w depresji

Zalecana dawka to 1 kapsułka (20 mg) na dobę. Lekarz oceni i dostosuje dawkę w ciągu 3-4 tygodni od rozpoczęcia leczenia. W razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać do maksymalnie 3 kapsułek (60 mg) dziennie. Należy to robić ostrożnie, dążąc do utrzymania najniższej skutecznej dawki. Pacjent może nie odczuć poprawy od razu po rozpoczęciu leczenia depresji, co jest normalne, gdyż poprawa objawów może nastąpić dopiero po kilku tygodniach. Leczenie depresji powinno trwać co najmniej 6 miesięcy.

Dawkowanie u dorosłych w bulimii

Zalecana dawka to 3 kapsułki (60 mg) na dobę.

Dawkowanie u dorosłych w zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych

Zalecana dawka to 1 kapsułka (20 mg) na dobę.  Lekarz oceni i, jeśli to konieczne, dostosuje dawkę w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia. W razie potrzeby dawkę można stopniowo zwiększać do maksymalnie 3 kapsułek (60 mg) dziennie. Jeśli po 10 tygodniach nie ma poprawy, lekarz zastanowi się nad kontynuowaniem leczenia fluoksetyną.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży w wieku od 8 do 18 lat w depresji 

Zalecana dawka to 0,5 kapsułki (10 mg) na dobę. Po 1-2 tygodniach lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg na dobę. Należy ostrożnie dostosowywać dawkę, aby utrzymać najniższą skuteczną ilość. Dzieci o niższej masie ciała mogą potrzebować mniejszej dawki. Jeśli leczenie przynosi zadowalające rezultaty, lekarz zdecyduje, czy kontynuować terapię dłużej niż 6 miesięcy. Jeśli po 9 tygodniach nie ma poprawy, lekarz powinien ponownie ocenić zasadność leczenia. Leczenie należy rozpoczynać i prowadzić pod nadzorem specjalisty.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku 

Lekarz będzie stopniowo zwiększał dawkę z dużą ostrożnością, przy czym zazwyczaj nie powinna ona przekraczać 2 kapsułek (40 mg) dziennie. Maksymalna zalecana dawka wynosi 3 kapsułki (60 mg) na dobę.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub przyjmujących inne leki, które mogą wpływać na działanie fluoksetyny, lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku lub stosowanie fluoksetyny co drugi dzień.

W przypadku przedawkowania należy udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego lub natychmiast skonsultować się z lekarzem. Pacjent powinien zabrać ze sobą opakowanie leku Fluxemed. Objawami przedawkowania mogą być: nudności, wymioty, drgawki, problemy z sercem (takie jak nieregularne bicie serca i zatrzymanie akcji serca), trudności z oddychaniem oraz zmiany w stanie psychicznym, od pobudzenia po śpiączkę.

Jeśli pacjent pominie zaplanowaną dawkę, kolejną należy przyjąć według stałego schematu. Nie należy stosować dawki podwójnej, aby uzupełnić pominiętą porcję leku. Stosowanie leku o stałej porze może pomóc w zapamiętaniu o jego przyjmowaniu.

Nawet jeśli pacjent odczuje poprawę, nie należy przerywać stosowania leku Fluxemed bez konsultacji z lekarzem. Pacjent powinien upewnić się, że ma wystarczającą ilość kapsułek, aby kontynuować leczenie. Po zakończeniu terapii mogą wystąpić objawy odstawienia, takie jak zawroty głowy, mrowienie, problemy ze snem (intensywne sny, koszmary, trudności z zasypianiem), niepokój, nadmierne pobudzenie, skrajne zmęczenie, uczucie niepokoju, nudności, wymioty, drżenie oraz bóle głowy. Objawy te zazwyczaj są łagodne i ustępują w ciągu kilku tygodni. W przypadku ich wystąpienia zalecany jest kontakt z lekarzem. Lekarz może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki leku w ciągu jednego lub dwóch tygodni, aby zminimalizować ryzyko skutków ubocznych

Fluxemed – przeciwwskazania, środki ostrożności

Należy dokładnie zapoznać się z przeciwwskazaniami i środkami ostrożności wymienionymi w ulotce leku przed jego zastosowaniem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Fluxemed:

• uczulenie na fluoksetynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku. W przypadku pojawienia się wysypki lub innych reakcji alergicznych, takich jak świąd, obrzęk warg lub twarzy i duszność, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem,
• stosowanie metoprololu (leku stosowanego w leczeniu niewydolności serca), gdyż może to zwiększać ryzyko zbyt wolnej akcji serca,
• stosowanie nieodwracalnych i nieselektywnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAOIs) (np. iproniazyd stosowany w leczeniu depresji – ryzyko ciężkiej reakcji, która może być nawet śmiertelna. Leczenie lekiem Fluxemed należy rozpoczynać co najmniej 2 tygodnie po zakończeniu terapii nieodwracalnymi i nieselektywnymi inhibitorami MAO. Żaden z tych inhibitorów MAO nie powinien być stosowany przez kolejne 5 tygodni po zakończeniu leczenia lekiem Fluxemed. W przypadku leczenie długotrwałego lub stosowanie wysokich dawek fluoksetyny, lekarz może zdecydować o wydłużeniu tej przerwy.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Fluxemed konieczna jest konsultacja z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje którakolwiek z poniższych sytuacji lub schorzeń:

• choroba serca,
• gorączka, sztywność mięśni lub drżenia, zmiany stanu psychicznego, takie, jak dezorientacja, drażliwość i skrajne pobudzenie – w przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż mogą to być objawy zespołu serotoninowego lub złośliwego zespołu neuroleptycznego (konieczność przerwania leczenia fluoksetyną). Występują one rzadko, ale mogą mieć zagrażające życiu konsekwencje,
• mania, występująca obecnie lub w przeszłości – należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż może być konieczne przerwanie leczenia fluoksetyną),
• zaburzenia krzepnięcia obecnie lub w przeszłości, 
• pojawienie się siniaków czy nietypowych krwawień,
• ciąża,
• przyjmowanie leków rozrzedzających krew,
• padaczka lub drgawki (szczególnie w przypadku zwiększenia się częstości) – należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, gdyż konieczne może być odstawienie fluoksetyny,
• leczenie elektrowstrząsami (ECT),
• przyjmowanie tamoksyfenu (stosowany w leczeniu raka piersi),
• uczucie niepokoju oraz niemożność usiedzenia lub ustania w miejscu (akatyzja) – podniesienie dawki może spowodować pogorszenie stanu pacjenta,
• cukrzyca (lekarz może dostosować dawkę insuliny lub innych leków przeciwcukrzycowych), choroba wątroby (może być konieczne dostosowanie dawki leku),
• niskie tętno spoczynkowe i (lub) niedobór soli w organizmie w wyniku długotrwałej ciężkiej biegunki i wymiotów lub w wyniku stosowania diuretyków (leków moczopędnych), przyjmowanie diuretyków (leki moczopędne), zwłaszcza jeśli pacjent jest w podeszłym wieku,
• jaskra (zwiększone ciśnienie w oku).

Myśli samobójcze i pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych

Osoby cierpiące na depresję i/lub zaburzenia lękowe mogą czasami doświadczać myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, zwłaszcza na początku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, gdyż leki te zaczynają działać po około 2 tygodniach lub później.

Wystąpienie takich myśli jest bardziej prawdopodobne, jeśli pacjent miał wcześniej myśli samobójcze lub jest młodym dorosłym (szczególnie poniżej 25 roku życia), ponieważ badania kliniczne wskazują na większe ryzyko zachowań samobójczych w tej grupie wiekowej.

W przypadku pojawienia się myśli samobójczych lub myśli o samookaleczeniu, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala.

Warto poinformować krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych i poprosić ich o pomoc w monitorowaniu stanu pacjenta oraz informowanie o pogorszeniu objawów lub niepokojących zmianach w zachowaniu.

Leki takie jak Fluxemed (SSRI) mogą powodować zaburzenia funkcji seksualnych, które w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu leczenia.

Dzieci i młodzież (8–18 lat)

Pacjenci poniżej 18. roku życia przyjmujący leki SSRI, takie jak Fluxemed, są bardziej narażeni pojawienie się działań niepożądanych, w tym myśli i prób samobójczych oraz agresji. Fluxemed powinien być stosowany tylko w leczeniu umiarkowanej lub ciężkiej depresji w połączeniu z terapią psychologiczną i nie powinien być używany do innych schorzeń.

Jeśli Fluxemed został przepisany pacjentowi poniżej 18. roku życia i wystąpią jakiekolwiek wątpliwości lub nasilenie objawów, należy skonsultować się z lekarzem. Brakuje danych dotyczących długoterminowego bezpieczeństwa stosowania leku w tej grupie wiekowej, dotyczących wzrostu, dojrzewania, rozwoju poznawczego i zachowania. Lekarz może przepisać Fluxemed tylko w uzasadnionych przypadkach, a jego stosowanie u dzieci poniżej 8 lat jest przeciwwskazane.

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas terapii lekiem Fluxemed.

Leki psychotropowe, takie jak fluoksetyna, mogą wpływać na zdolność oceniania sytuacji i koordynację, dlatego pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie sprawdzi, jak lek Fluxemed na niego wpływa.

Interakcja z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Fluxemed istotne jest poinformowanie lekarza lub farmaceuty o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub niedawno lekach, również preparatów dostępnych bez recepty. 

Fluxemed nie powinien być przyjmowany jednocześnie z:

• pewnymi nieodwracalnymi i nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO), z których niektóre są stosowane w leczeniu depresji. Bardziej szczegółowe informacje zostały umieszczone w ulotce dołączonej do opakowania leku Fluxemed.
• metoprololem (stosowany w leczeniu niewydolności serca) – zwiększone ryzyko wystąpienia nadmiernego spowolnienia akcji serca.

Fluxemed może wpływać na działanie poniższych leków:

• tamoksyfen (stosowany w leczeniu raka piersi) – wahania stężenia we krwi przy jednoczesnym stosowaniu z fluoksetyną. Istnieje ryzyko osłabienia jego działania. Lekarz może podjąć decyzję o zmianie leku przeciwdepresyjnego,
• inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A), takie jak moklobemid, linezolid (antybiotyk) i błękit metylenowy (stosowany w leczeniu methemoglobinemii) – ryzyko poważnych reakcji, w tym zespołu serotoninowego. Leczenie fluoksetyną można rozpocząć dopiero następnego dnia po zakończeniu terapii odwracalnymi inhibitorami MAO-A, jednak lekarz może monitorować pacjenta i zastosować mniejsze dawki inhibitorów MAO-A,
• mekwitazyna (stosowana w leczeniu alergii) – zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca,
• fenytoina (lek przeciwpadaczkowy) – istnieje możliwość zmiany stężenia we krwi co może wymagać stopniowego wprowadzania fenytoiny i kontrolnych badań,
• stosowanie litu, selegiliny, dziurawca, tramadolu (przeciwbólowy), tryptanów (leki na migrenę) i tryptofanu – ryzyko łagodnego zespołu serotoninowego, co wymaga częstszych badań kontrolnych,
• leki wpływające na tętno, takie jak niektóre leki przeciwarytmiczne, leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwdrobnoustrojowe, leki przeciwmalaryczne oraz niektóre leki przeciwhistaminowe – zwiększenia ryzyka zaburzeń rytmu serca,
• leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), NLPZ (takie jak ibuprofen, diklofenak), kwas acetylosalicylowy i inne leki rozrzedzające krew – możliwość zmiany działania. Lekarz może zlecić dodatkowe badania, aby dostosować dawki i kontrolować stan pacjenta,
• cyproheptadyna (lek na alergie) – możliwość osłabienia działania fluoksetyny,
• leki obniżające stężenie sodu we krwi, takie jak diuretyki, desmopresyna, karbamazepina i okskarbazepina – zwiększenie ryzyka hiponatremii,
• leki przeciwdepresyjne, takie jak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inne SSRI, bupropion, meflochina, chlorochina, tramadol oraz leki przeciwpsychotyczne – zwiększenie ryzyka drgawek, 
• flekainid, propafenon, nebiwolol, enkainid (leki na choroby serca), karbamazepina, atomoksetyna, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz risperidon możliwość zmiany stężenia we krwi, co może wymagać dostosowania dawek.

Stosowanie Fluxemed w ciąży i w okresie karmienia piersią

W przypadku ciąży lub jej podejrzenia, a także podczas planowania potomstwa przed zastosowaniem leku zaleca się konsultację z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka. 

U dzieci, których matki zażywały fluoksetynę w pierwszych miesiącach ciąży, badania wykazały zwiększone ryzyko wad wrodzonych, zwłaszcza serca. Stosowanie fluoksetyny w ciąży, zwłaszcza w ostatnich trzech miesiącach, zwiększa ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka, objawiające się szybszym oddychaniem i sinicą. Objawy pojawiają się zwykle w pierwszej dobie po porodzie. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub położną w przypadku zaobserwowania powyższych objawów. Ze względu na możliwe działania niepożądane u noworodków, takie jak drażliwość, drżenie, zmniejszone napięcie mięśni, uporczywy płacz, zaburzenia ssania i snu, należy zachować ostrożność w końcowej fazie ciąży lub bezpośrednio przed porodem.

Zaleca się unikanie stosowania tego leku w ciąży, chyba że korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla dziecka. Pacjentka powinna omówić z lekarzem stopniowe odstawienie leku Fluxemed, jeśli jest w ciąży lub planuje ciążę, jednakże lekarz może zalecić kontynuowanie leczenia w zależności od sytuacji..

Przyjmowanie leku Fluxemed pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy po porodzie, zwłaszcza u pacjentek z zaburzeniami krzepnięcia. Pacjentka powinna poinformować lekarza lub położną o przyjmowaniu leku Fluxemed.

Fluxemed a karmienie piersią

Fluoksetyna przenika do mleka matki i może wywoływać działania niepożądane u karmionych dzieci, w związku z czym karmienie piersią można kontynuować tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Lekarz może podjąć decyzję o zmniejszeniu dawki fluoksetyny.

Fluxemed – skutki uboczne 

Każdy produkt leczniczy niesie ze sobą ryzyko wystąpienia różnorodnych skutków ubocznych, chociaż nie każdy pacjent ich doświadczy.

Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem w przypadku pojawienia się poniższych sytuacji:

• myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia – zaleca się również udanie się do szpitala,
• wysypka, świąd, obrzęk warg lub języka, świszczący oddech lub duszność – należy również zaprzestać przyjmowania leku,
• niepokój psychoruchowy i niemożność usiedzenia lub ustania w miejscu (akatyzja) – zwiększenie dawki leku Fluxemed może pogorszyć ten stan, 
• zaczerwienienie skóry, różne reakcje skórne, pęcherze lub łuszczenie się skóry – bardzo rzadkie działanie niepożądane.

U części pacjentów wystąpiły również:

• zespół serotoninowy, objawiający się gorączką o nieznanej przyczynie z przyspieszeniem częstości oddechów lub akcji serca, nadmiernym poceniem się, sztywnością lub drżeniem mięśni, dezorientacją, skrajnym pobudzeniem lub sennością (rzadko),
• uczucie osłabienia, senność lub dezorientacja – przede wszystkim u osób w podeszłym wieku i osób (w podeszłym wieku) przyjmujących leki moczopędne,
• przedłużona i bolesna erekcja,
• drażliwość i skrajne pobudzenie,
• problemy z sercem – objawy takie jak szybkie lub nieregularne bicie serca, omdlenie, upadek lub zawroty głowy po zmianie pozycji na stojącą mogą wskazywać na nieprawidłową czynność serca.

Po zastosowaniu leku Fluxemed działania niepożądane mogą mieć różne nasilenie i występować ze zmienną częstotliwością. 

Bardzo często (częściej niż u 1 na 10 pacjentów): 

• trudności z zasypianiem lub bezsenność,
• ból głowy,
• biegunka, 
• mdłości (nudności),
• zmęczenie.

Często (nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• brak apetytu, 
• zmniejszenie masy ciała,
• lęk, 
• nerwowość,
• niepokój psychoruchowy, 
• osłabienie zdolności koncentracji,
• uczucie napięcia,
• zmniejszenie popędu płciowego lub zaburzenia seksualne (w tym trudności z utrzymaniem wzwodu podczas aktywności seksualnej), 
• zaburzenia snu, 
• nietypowe sny,
• zawroty głowy,
• zaburzenia smaku,
• niekontrolowane, krótkotrwałe ruchy,
• niewyraźne widzenie,
• uczucie szybkiego nieregularnego bicia serca,
• zaczerwienienie skóry twarzy lub innych części ciała,
• ziewanie,
• niestrawność, 
• wymioty,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej,
• wysypka, 
• pokrzywka, 
• świąd,
• nadmierne pocenie się,
• bóle stawów,
• częste oddawanie moczu,
• niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych,
• roztrzęsienie, 
• dreszcze.

U dzieci i młodzieży (8-18 lat) oprócz wspomnianych wcześniej działań niepożądanych, Fluxemed może spowalniać wzrost i opóźniać dojrzewanie płciowe. Często zgłaszano także zachowania samobójcze, wrogość, manię i krwawienia z nosa.

Lista rzadziej występujących skutków ubocznych Fluxemed znajduje się w ulotce leku.

Przechowywanie leku

Lek Fluxemed należy umieścić w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Lek należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu, chroniąc go przed wilgocią i temperaturą powyżej 25°C.