Escipram

Ile kosztuje lek Escipram? Cena, refundacja

Lek Escipram nie podlega refundacji. Występuje w postaci tabletek powlekanych, w dawce 5 mg, 10 mg, 15 mg, 20 mg i w opakowaniach po 30 sztuk. Nie wszystkie dawki leku obecnie są w obrocie.

• Escipram 10 mg – cena za 30 tabletek waha się od ok. 11 – 13 zł.

Ceny mogą różnić się w zależności od apteki i mogą ulec zmianie w przyszłości.

Escipram – jak działa, na co i dla kogo

Escipram należy do leków przeciwdepresyjnych. Przeznaczony jest do długotrwałego stosowania.

Jak działają tabletki na depresję na receptę Escipram?

Substancją czynną leku jest escytalopram, który należy do preparatów należących do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (tzw. SSRI). To leki, które przy regularnym i długotrwałym stosowaniu podwyższają stężenie serotoniny, co wpływa na samopoczucie pacjenta. Uważa się, że nieprawidłowe funkcjonowanie układu serotoninowego to jeden z kluczowych czynników przyczyniających się do rozwoju depresji, zaburzeń lękowych i innych chorób z nimi związanych.

Escipram – wskazania

To lek przeciwdepresyjny i przeciwlękowy dla dorosłych, który zalecany jest do stosowania:

• w leczeniu depresji (ciężkich epizodów depresyjnych) u dorosłych,
• w terapii zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii,
• leczenie lęku (fobii) społecznej,
• leczenie zaburzenia lękowego uogólnionego,
• terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Escipram a leczenie depresji u dzieci i młodzieży – czy można stosować?

W ulotce Escipram producent jednoznacznie zaznacza, że ten lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18. roku życia. Jest to związane z wysokim ryzykiem pojawienia się działań niepożądanych, wśród których niebezpieczne jest nasilenie się myśli i prób samobójczych. Występuje wówczas zwiększone ryzyko nasilonej wrogości, agresji, gniewu i zachowań buntowniczych.

W przypadku leczenia depresji u dzieci ważne jest przede wszystkim dobranie sposobów terapii bezpiecznych dla młodych pacjentów. Specjalista razem z opiekunami powinien podjąć decyzję o najlepszym sposobie leczenia, zarówno w zakresie psychoterapii, jak i stosowania leków na depresję.

Escipram – zamienniki

Do zamienników leku z tą samą substancją czynną i dostępnych na receptę należą m.in.: Aciprex, Betesda, Depralin, Elicea, Mozarin.

Lek Escipram – skład leku

Lek zawiera substancję czynną – escytalopram. Jedna tabletka powlekana zawiera 5 mg, 10 mg, 15 mg, 20 mg escytalopramu w postaci szczawianu.

Pozostałe składniki leku to:

• Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
• Otoczka Opadry White Y-1-7000: hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E171), makrogol 400.

Lek na depresję Escipram – dawkowanie

Lek przeznaczony jest dla osób dorosłych. Lekarz dla każdego pacjenta indywidualnie przygotowuje schemat leczenia i zalecane dawkowanie na podstawie objawów, wywiadu i historii choroby. W zależności od wskazania różne są zalecane dobowe dawki leków:

Escipram – leczenie depresji u dorosłych, leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych, leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

Zazwyczaj dawka dobowa leku wynosi 10 mg, którą przyjmuje się w pojedynczej dawce. W zależności od reakcji pacjenta na leczenie, specjalista może zalecić stosowanie większej dawki, maksymalnie do 20 mg raz na dobę.

Terapia zaburzeń lękowych z napadami lęku

Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od dawki początkowej w ilości 5 mg na dobę w pierwszym tygodniu leczenia. Po tym czasie dawkę zwykle zwiększa się do 10 mg na dobę. Następnie, w zależności od stanu pacjenta i jego odpowiedzi na leczenie, lekarz może zadecydować o stopniowym zwiększaniu dawki do maksymalnego poziomu 20 mg na dobę.

Leczenie fobii (lęku) społecznego

W tym przypadku zalecana dawka leku to 10 mg, przyjmowana w jednej dawce raz na dobę. Obserwując, jak pacjent reaguje na leczenie Escipramem, lekarz może podjąć decyzję o obniżeniu dawki do 5 mg/dobę lub jej zwiększeniu do maksymalnej ilości escytalopramu na poziomie 20 mg na dobę.

Escipram – kiedy zaczyna działać?

Leki modulujące działanie neuroprzekaźnictwa w układzie nerwowym dają pierwsze efekty łagodzenia objawów depresji i stanów lękowych po kilku tygodniach regularnego stosowania. Zazwyczaj poprawa samopoczucia pacjenta pojawia się po 2-3 tygodniach zażywania tabletek Escipram, czasami dopiero po dłuższym czasie. Nawet jeśli pacjent nie widzi poprawy w pierwszych tygodniach terapii, nie powinien rezygnować z dalszego regularnego stosowania leku. Należy przyjmować preparat zgodnie z zaleceniami specjalisty.

Jak długo trwa leczenie depresji lekiem Escipram?

Preparaty należące do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny przeznaczone są do długotrwałego stosowania. Regularne przyjmowanie tabletek Escipram według schematu zaleconego przez lekarza pozwala na złagodzenie objawów depresji i/lub zaburzeń lękowych i poprawę samopoczucia pacjenta.

Lek stosuje się przynajmniej przez kilka miesięcy. Na podstawie reakcji pacjenta na terapię, lekarz decyduje o jej przedłużeniu, zakończeniu lub o zmianie dawkowania.

Escipram – rano czy wieczorem. O jakiej porze przyjmować lek?

Lek można przyjmować razem z posiłkami lub niezależnie od posiłków. Pora stosowania leku nie wpływa na działanie produktu.

Escipram – odstawienie. Czy można przerwać leczenie?

Nie zaleca się samodzielnego odstawienia leku Escipram. Przerwanie stosowania produktu leczniczego może zalecić tylko i wyłącznie lekarz. Jeśli leczenie dobiega końca zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki preparatu.

Odstawienie leków często prowadzi do objawów odstawienia. Do najczęściej zgłaszanych należą: zawroty głowy, zaburzenia czuciowe (w tym parestezje i wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu, uczucie lęku, niepokoju, wymioty, nudności, biegunka, chwiejność emocjonalna, kołatanie serca, zaburzenia widzenia.

Escipram – przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy przyjmować leku, jeśli:

• pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek składnik leku,
• przyjmuje inne leki, należące do grupy inhibitorów MAO, w tym selegiliny,
• u pacjentów leczonych lekami przeciwdepresyjnymi,
• pacjent cierpi na zaburzenia rytmu serca.

Szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku Escipram należy zachować, jeśli:

• po stosowaniu leku Escipram nastąpił atak padaczki,
• pacjent cierpi na cukrzycę,
• pacjent ma do czynienia z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby,
• pacjent boryka się z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek lub z ciężkim zaburzeniem czynności nerek,
• występuje obniżone stężenie sodu we krwi,
• jest skłonność do krwawień lub wylewów podskórnych,
• pacjentka jest w ciąży,
• stosowane jest leczenie elektrowstrząsami,
• pacjent cierpi na chorobę niedokrwienną serca,
• pacjent ma zaburzenia rytmu serca i choroby serca,
• u pacjenta występuje niskie tętno spoczynkowe,
• zauważono niedobór sodu w wyniku przedłużającej się biegunki i wymiotów,
• występuje przyspieszone i nieregularne bicie serca,
• są omdlenia, zapaść lub zawroty głowy,
• występują lub występowały zaburzenia widzenia, jaskra (zwiększone ciśnienie w oku).

Na początku leczenia niektórzy pacjenci mogą odczuwać zwiększony lęk. Powinien stopniowo zmniejszać się w trakcie leczenia.

Interakcja z innymi lekami

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich dotąd przyjmowanych preparatach, również tych bez recepty.

Szczególnie ważne jest, aby pacjent skonsultował się ze specjalistą jeśli przyjmuje któryś z poniższych leków:

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy MAO,
• stosowane w leczeniu depresji (odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A, MAO-A),
• stosowane w leczeniu depresji (nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B, MAO-B),
• antybiotyki (np. linezolid),
• stosowane w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (np. lit, tryptofan),
• wykorzystywany do leczenia depresji (np. imipramina, dezypramina),
• stosowane w leczeniu migreny (np. sumatryptan),
• stosowane w leczeniu bólu (np. buprenorfina),
• stosowane w leczeniu wrzodów żołądka (np. cymetydyna, lansoprazol),
• stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych (np. flukonazol),
• leki przeciwdepresyjne (np. fluwoksamina, bupropion),
• stosowane w celu zmniejszenia ryzyka udaru (np. tyklopidyna),
• dziurawiec zwyczajny,
• kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (stosowane przeciwbólowo lub w celu rozrzedzenia krwi),
• stosowane w celu rozrzedzenia krwi (np. warfaryna, dipyrydamol, fenkropumon),
• stosowane w leczeniu malarii (np. meflokina),
• stosowany w silnych bólach (np. tramadol),
• stosowane w leczeniu schizofrenii i psychozy (np. neuroleptyki),
• stosowane w chorobach układu krążenia (np. flekainid, propafenon, metoprolol),
• leki wpływające na pracę serca (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA)
• leki, które obniżają stężenie potasu lub magnezu we krwi.

Stosowanie w ciąży i w okresie karmienia piersią

Nie zaleca się stosowania leku Escipram w ciąży.

Czy można stosować Escipram na depresję po porodzie?

W sytuacji, kiedy po porodzie kobieta zmaga się z objawami depresji i karmi piersią, wówczas nie powinna stosować leku Escipram. Składniki leku mogą bowiem przenikać do mleka kobiecego i mieć wpływ na zdrowie i prawidłowy rozwój dziecka. Jeśli lekarz uzna, że stosowanie leku jest niezbędne, wówczas kobieta powinna przerwać karmienie piersią.

Jeśli po porodzie kobieta nie karmi piersią, wówczas razem z lekarzem powinna podjąć decyzję o wyborze leku na depresję po porodzie, który w jej wypadku będzie bezpieczny.

Escipram – skutki uboczne

Escipram, tak jak każdy inny lek może powodować działania. Należy zdawać sobie sprawę, że nie u wszystkich pacjentów objawy te występują.

Do bardzo częstych działań niepożądanych Escipram (może występować u więcej niż 1 na 10 osób) zalicza się:

• ból głowy,
• nudności.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów) to:

• zapalenie zatok (niedrożność nosa lub katar),
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia,
• lek, niepokój,
• zaburzenia snu,
• biegunka, zaparcia, wymioty,
• suchość w jamie ustnej,
• nadmierne pocenie,
• bóle mięśni i stawów,
• zaburzenia seksualne (zaburzenia erekcji, osłabienie popędu płciowego),
• uczucie zmęczenia,
• gorączka,
• zwiększenie masy ciała.

Niezbyt częste objawy niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów) to:

• pokrzywka,
• wysypka,
• świąd,
• zgrzytanie zębami,
• pobudzenie,
• nerwowość,
• zaburzenia snu,
• zaburzenia smaku,
• rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia,
• krwawienie z pochwy,
• zmniejszenie masy ciała,
• szybkie bicie serca,
• obrzęki kończyn górnych i dolnych.

O rzadziej występujących działaniach niepożądanych można przeczytać w ulotce.

Przechowywanie leku

Lek powinien być przechowywany w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.